تصاویری شگفت‌انگیز از بارش برف سیاه در سیبری

این روزها در حالی بارش برف در سیبری آغاز شده است که برخی از ساکنین محلی به‌‌جای تماشای منظره‌‌ای سفید و درخشان، کابوسی سیاه و دردناک را تجربه می‌‌کنند. این اتفاق که در حوضه‌‌ی زغال‌‌سنگی روسیه روی داده، به تصویری هولناک از عواقب زندگی صنعتی تعبیر شده است.

درون حوزه‌‌های استخراج زغال‌سنگ واقع در کمروف (جنوب غربی سیبری)، سه شهر هستند که زیر یک لایه‌‌ی ضخیم و سیاه از برفی سمی مدفون شده‌اند. این برف آلوده به حجم زیادی از غبار زغال‌‌سنگ موجود در جو این منطقه است که با شروع بارندگی، اکنون چهره‌‌ی زمین را نیز سیاه‌‌پوش کرده است.

ولادیمیر اسلیویاک، رئیس مشترک گروه حفاظت از محیط زیست روسیه می‌‌گوید:

 در تمامی اوقات، گرد و غبار زیادی اینجا وجود دارد. تنها وقتی که برف شروع به باریدن می‌‌کند، این آلودگی به چشم می‌‌آید. بااین‌حال، در سایر‌‌ اوقات سال [این آلودگی] همچنان وجود دارد؛ اما شما آن را نمی‌‌بینید.

در شبکه‌های اجتماعی روسیه نیز تصاویری ناخوشایند از این پدیده‌‌ منتشر شده که به‌‌زعم کاربران واقعه‌‌ای «آخرالزمانی» توصیف شده است. در این تصاویر، ساکنین محلی شهرهای پروکوپیفسک، کیسلفسک و لنینسک-کوزنتسکیی در سیبری، مناظری تاریک و کثیف از محل زندگی خود را به اشتراک گذاشته‌‌اند که با شوک و حیرت بسیاری از کاربران این شبکه‌‌ها مواجه شده است؛ تا آنجاکه برخی از کاربران این پدیده را «برفی در جهنم» خطاب کرده‌‌اند.

نکته‌‌ی عجیب‌‌تر آنکه، در ویدئویی که در دسامبر گذشته در یوتیوب منتشر شد، به نظر می‌‌رسد مسئولان شهر میسکی در تلاشی نومیدانه برای سرپوش گذاشتن روی فاجعه‌‌ی رخ‌‌داده، سعی کرده‌‌اند روی یک سرسره‌‌ی برفی واقع در بیرون یک مرکز تفریحی این شهر، مقداری رنگ سفید بپاشند.

حوضه‌‌ی زغال‌‌سنگ کوزنتسک که مساحتی حدود ۷۰ هزار کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد، یکی از بزرگ‌ترین مناطق استخراج زغال‌سنگ در جهان است. این حوضه حدود ۶۰ درصد از کل زغال‌‌سنگ روسیه را تأمین می‌‌کند که بیشتر آن به خارج از کشور صادر می‌‌شود. اما شهروندان محلی که در مجاورت  این معادن روباز، تجهیزات فرآوری و ذخایر زغال‌سنگ زندگی می‌کنند، متحمل هزینه ‌‌های زیست‌‌محیطی بسیار گزافی شده‌‌اند. سرگئی سیلویف، فرماندار کمروف می‌‌گوید:

 ما میراث‌‌دار یک وضعیت زیست‌محیطی دشوار از دوران گذشته هستیم. [گویی] معادن روباز زغال‌سنگ به شهرها نقل‌مکان کرده‌اند.

طبق گفته‌‌ی فعالان، اثرات این پدیده بر سلامت عموم ویرانگر است؛ تاحدی که امید به زندگی در منطقه‌‌ی کوزباس تا چهار سال کم‌تر از میانگین کشور است و همچنین نرخ ابتلا به بیماری، بالاتر از نقاط دیگر است. اکنون گفته می‌شود که دادستان‌های روسیه بنابر شکایات مطرح علیه صنایع زغال‌‌سنگ این کشور، در حال تحقیق درباره‌‌ی این مسئله هستند که آیا استانداردهای آلودگی نقض شده‌ است یا خیر.

آندره پانوف، معاون فرماندار منطقه‌‌ی کمروف نیز اظهار داشته ‌که این معضل تنها مختص‌‌به صنعت زغال‌سنگ نیست و آلودگی اگزوز خودروها نیز در این امر دخیل است. اما منتقدان و مخالفان سیاسی می‌گویند که فقدان حمایت لازم از محیط‌زیست در منطقه‌ی سیبری، یک معضل طولانی‌مدت و سیستماتیک است و نمی‌‌توان آن را به‌سادگی به بروز یک خرابی در تاسیسات نسبت داد.

یکی از ساکنین محلی بر این باور است که هیچ‌‌گونه سیستم پاک‌سازی برای زباله‌‌ها، گرد‌‌و‌‌خاک و پسماند زغال‌سنگ در این منطقه وجود ندارد. کودکان و دیگر اهالی در حال تنفس این مواد هستند و این یک کابوس وحشتناک است. طبق گفته‌‌ی اسلویاک، در غیاب استانداردهای زیست‌محیطی قوی، شاید بهترین رویکرد برای حل این مشکل، اعمال یک تحریم خارجی برای زغال‌‌سنگ سیبری باشد تا مقامات روسیه مجبور شوند این مشکل آلودگی را جدی بگیرند. اما باوجود این صنعت عظیم و روبه‌‌رشد زغال‌‌سنگ در روسیه (با بیش از ۱۵۰ هزار معدنچی فعال در ۱۳۰ معدن)، بسیار بعید به نظر می‌رسد که مسئولان مایل به توقف روند فعلی باشند.

این بحث‌‌وجدل‌‌ها درحالی ادامه دارد که بارش برف سیاه در سیبری همچنان در حال تداوم است.