خرید Nest توسط گوگل برای آینده‌ی اینترنت اشیاء به چه معنی خواهد بود

 با گذشت زمان، هر چه اتوماسیون‌های خانگی و ابزارهای هوشمند پوشیدنی، بیشتر راه خود را به بازار مصرف باز می‌کنند، کمپانی‌های بزرگ نظیر گوگل هم بیشتر به تکاپو می‌افتند. انتظار می‌رود با این خرید، گوگل به سمت سیستم‌های اتوماسیون خانگی سوق پیدا کرده و به رقیبی قدرتمند در این بازار تبدیل شود.

Nest توسط دو تن از مهندسان سابق اپل تأسیس شد. مأموریت آن، اختراع مجدد دستگاه‌هایی می‌باشد که وجودشان در تمامی خانه‌ها ضروری است. با وجود اینکه این شرکت، دستگاه‌های تشخیص دود و کربن دی‌اکسید خود را آن هم بصورت متصل به رایانش‌ابری ارائه می‌کند، اما محصول اصلی این گروه که به نوعی با آن شناخته می‌شود، همان ترموستات Nest است که رفتارهای خاص مالک خود را تشخیص داده و یاد می‌گیرد. به جای اینکه لازم باشد صاحب‌خانه به دنبال راهنمای پیکربندی این دستگاه برای تنظیم آن باشد تا در ساعات مختلف روز دمای خاصی را انتظار داشته باشد؛ کافی است بصورت دستی دمای خانه را تنظیم کرده و پس از آن Nest عادات روزانه‌ی صاحب‌خانه را به خاطر خواهد سپرد و بر اساس آن عمل خواهد نمود.

اما یکی از کاربردی‌ترین مسائل در مورد Nest، اپلیکیشن اختصاصی آن است. صاحب‌خانه با این اپلیکیشن می‌تواند از طریق دستگاه موبایل خود، از هر جایی که باشد اقدام به تغییر تنظیمات این ترموستات کند. هر دوی محصولات این شرکت، تا این لحظه، بهترین در نوع خود محسوب می‌شوند که بر همین اساس می‌توان دلیل علاقه‌ی گوگل را به این شرکت و محصولاتش دریافت.

گوگل دیگر با موتور جستجو بودن رضایت مورد نظر خود را کسب نمی‌کند و به طور روز افزون علاقه‌ی خود را به تکنولوژی‌های پیشرو نشان می‌دهد. از آن‌جا که تلاش‌های گوگل در جهت ارائه‌ی سرویس‌های رایانش‌ابری به شدت تحت تأثیر موفقیت‌های آمازون در این زمینه قرار گرفته است، امکان دارد که گوگل حمله‌ی خود را از جهت متفاوتی ترتیب داده باشد. با ورود سریع به فضای اینترنت اشیاء، گوگل خواهد توانست یک اهرم قدرت، نسبت به رقبای فراوان خود به دست گیرد که آن‌ها را مجبور به دنباله‌روی خواهد کرد.

با 3.2 میلیارد دلاری که گوگل برای تصاحب Nest هزینه کرده است، گوگل می‌تواند بینش تجاری خود را به این شرکت وارد نماید. Nest در انجام کار خود به بهترین نحو متخصص است. دو محصول تولید شده توسط این شرکت احتمالاً بهترین محصولات بازار هستند؛ ولی آن‌ها در واقع تنها بخش کوچکی از چیزی هستند که می‌توان از یک سیستم اتوماسیون خانگی بزرگ‌ متصور بود. در یک تصویر بزرگ‌تر، همه چیز در یک خانه می‌تواند در اتصال با یکدیگر باشد و به برقراری ارتباط بپردازد.

شرکت‌هایی نظیر ADT، هم‌اکنون نیز سرویس‌های کنترل اتوماسیون خانگی خود را از طریق اپلیکیشن‌های خود ارائه می‌کنند. در نمایشگاه CES، شرکت ADT از اپلیکیشن صوتی Pulse خود رونمایی کرد که می‌تواند به کنترل چراغ‌ها، ترموستات، قفل در و حتی لوازم خانگی کوچک بپردازد. Comcast شرکت دیگری است که سرویس کنترل چراغ‌ها و ترموستات را از طریق اپلیکیشن گوشی هوشمند خود فراهم می‌کند.

با وجود اینکه اتوماسیون‌های خانگی چیز جدیدی نیستند، ولی فقط طی یکی دو سال گذشته امکان بهره بردن از آن‌ها در خانه‌های افراد عادی و متوسط فراهم شده است. پیش‌تر، مشتری مجبور بود که با یک شرکت سمعی‌و‌بصری همکاری نماید؛ اما آنها برای طراحی اتوماسیون اختصاصی برای هر خانه، هزینه‌ی قابل توجهی دریافت می‌کردند. درست همان‌گونه که آمازون در تلاش است که سرویس‌های تحت رایانش‌ابری خود را مقرون به‌صرفه نماید، گوگل هم احتمالا تقاضای موجود برای سرویس‌هایی که از نظر مالی قابل دسترس بوده و در عین حال بتوانند دستگاه‌هایی که مشتری به صورت روزمره از آن‌ها استفاده می‌کند را به نحو موثری مدیریت نماید، مشاهده کرده است و تلاش دارد برای پاسخگویی به این نیاز چاره‌اندیشی کند.

یکی از نگرانی‌هایی که خریداران به بیان آن می‌پردازند، این است که با گسترش بیش از پیش گوگل، حریم شخصی آن‌ها ممکن است با مشکل مواجه شود. Nest از طریق استخراج داده‌ها از محیط عمل می‌کند که شامل اطلاعات در مورد روشنایی، رطوبت و رفتارهای روزانه‌ی ساکنین خانه می‌شود. زمانی که این اطلاعات را با داده‌های عظیمی که هم‌اکنون گوگل از اشخاص در اختیار دارد جمع می‌کنیم، مسلماً می‌توان متصور شد که گوگل به چه قدرتی دست می‌یابد.

اگرچه گوگل با گفتن اینکه چنین اطلاعاتی به اشتراک گذاشته نخواهند شد، تلاش کرده که به این نگرانی‌ها پاسخ دهد، اما سابقه نشان داده است که گوگل بدون روشن‌کردن مواضع خود، کاربران خود را وارد ابتکارات جدید خود می‌کند. امکان دریافت ایمیل از طرف اشخاص ناشناس در گوگل پلاس، در جهت یکپارچه‌سازی سرویس‌های جیمیل و پلاس را به یاد دارید؟ اگر اطلاعات بصورت پیش‌فرض در حالت اشتراک‌گذاری باشد، لازم است کاربر حتما بصورت دستی اقدام به غیرفعال کردن آن نماید تا خود را از این وضعیت خارج کند. بنابراین به نظر نمی‌رسد این نگرانی‌ها چندان هم بی‌مورد باشد. تصور کنید از رفتارهای شما در خانه‌ی خودتان هم، در جهت تعیین الگوی زندگی شما و نمایش تبلیغات به شما بهره برده شود! گوگل سابقه‌ی خاصی در استفاده از اطلاعات یک برنامه برای بهبود برنامه‌های دیگر خود دارد.

با پشتیبانی گوگل، Nest از این پس می‌تواند سرویس خود را ارتقا بخشیده و آن را رقابتی‌تر از گذشته نماید. با وجود اینکه محصولات این شرکت هم‌اکنون نیز بسیار خوب هستند، ولی بروز رسانی‌های کمی برای آن‌ها ارائه می‌شود؛ این موضوع می‌تواند با رقابتی‌تر شدن این بازار، به یک مشکل جدی برای Nest تبدیل شود. گوگل نه تنها به منابع مورد نیاز برای هدایت نوآوری‌های جدید به این محصولات دسترسی دارد، بلکه می‌تواند باعث تولید محصولات خلاقانه‌ی جدیدی بر پایه‌ی همین مفاهیم موجود باشد.

بر اساس تحقیق انجام گرفته توسط فارستر، می‌توان نتیجه گرفت که اگر گوگل، پیچش مو را نمی‌دید و به تصویر بزرگتری از آینده‌ی این اقدام نگاه نمی‌کرد، چنین مبلغ عظیمی را برای در اختیار گرفتن Nest نمی‌پذیرفت. پرداخت 3.2 میلیارد دلار، بطور قطع برای مالکیت بر روی دو محصول و یا جمع‌آوری اطلاعات کاربران نبوده است. در حقیقت می‌توان اینگونه اظهار داشت که گوگل با این اقدام، در حال شرط‌بندی بر روی اینترنت اشیاء است.

پس قدم بعدی برای Nest چه خواهد بود؟ بسیاری اعتقاد دارند که این در حقیقت قدم بعدی گوگل به سمت خانه‌های متصل است. در آینده، مصرف‌کننده خواهد توانست با یخچال فریزر خود ارتباط برقرار کند و متوجه شود چه میزان شیر در آن موجود است و یا بررسی کند که هر کدام از لوازم خانگی در طول ماه چه میزان انرژی مصرف کرده‌اند.

اما برای گوگل، خانه‌ی متصل تنها بخشی از آینده‌ی پیش رو است. این غول تکنولوژی با ارائه‌ی بیانیه‌ی جدید خود در مورد (Open Automative Alliance (OAA که در آن قصد واردکردن پلتفرم اندروید به خودروها را دارد، و البته در کنار بسیاری پروژه‌های اینچنینی دیگر، نشان داده است که به فکر دنیای متصل است. گوگل در تلاش است تا با همکاری خودروسازان بزرگ، از طریق پروژه‌ی OAA، داشبورد خودروهای آینده را با استفاده از اندروید هوشمند نماید.

با این حساب، درک انگیزه‌ی گوگل از خرید Nest دشوار نخواهد بود. جهانی را تصور کنید که در آن، شخص خانه‌ای دارد که پر از لوازم خانگی هوشمند است که از یک سیستم‌عامل استفاده می‌نمایند؛ خودروی هوشمندی که در گاراژ قرار دارد و همگی در تعامل با گوشی هوشمند در دست مصرف‌کننده، که آن هم از همان سیستم‌عامل قدرت می‌گیرد. هر کدام از این دستگاه‌ها می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و بطور یکپارچه به یادگیری ترجیحات کاربر بپردازند. ترموستات خانه می‌تواند یک ساعت پیش از برخواستن شخص از خواب، مکان را به میزان کافی گرم کند، قهوه‌جوش یک ساعت بعد شروع به جوشیدن کند، پانزده دقیقه پیش از آنکه شخص خانه را به مقصد محل کار ترک کند خودرو روشن شده و تنظیمات لازم برای راحتی فرد فراهم شود...

این خیال‌بافی‌ها دیگر همانند فیلم‌های تخیلی، چندان دور از دسترس نیست؛ گوگل می‌خواهد مطمئن شود که سیستم‌عاملی که این دنیا را به هم متصل خواهد کرد اندروید باشد و نه iOS یا ویندوز.

نظر شما چیست؟ آیا آینده‌ی اینترنت اشیاء را با حضور گوگل رو به پیشرفت می‌دانید و یا از عواقب آن نگران خواهید بود؟