خریدهای سخت‌افزاری گوگل چه سرنوشتی داشتند؟

گوگل در جدیدترین فعالیت خرید و ادغام، شرکت فیت‌بیت را تصاحب کرد. خرید فیت‌بیت، سازنده‌ی سخت‌افزارهای مشهور ردگیری سلامت و ساعت‌های هوشمند همچون Versa، خبر مهمی بود که در هفته‌های اخیر بار دیگر نام غول موتور جست‌وجو را در صدر تیترها قرار داد. این حرکت، قدمی مهم از سوی گوگل محسوب می‌شود تا ورودی جدی به حوزه‌ی گجت‌های پوشیدنی داشته باشد. البته باتوجه به تاریخچه‌ی آن‌ها در فعالیت‌های سخت‌افزاری، بدبین بودن نسبت به آینده‌ی فیت‌بیت دور از انتظار نیست.

در وضعیت کنونی نمی‌توان هیچ اظهارنظر قطعی درباره‌ی موفقیت یا شکست فیت‌بیت داشت. البته با نگاهی به تاریخچه‌ی گوگل می‌توان ایده‌ای پیرامون آینده‌ی خرید جدید سخت‌افزاری به‌دست آورد. در ادامه‌ی این مطللب زومیت نگاهی به بزرگ‌ترین خریدهای گذشته‌ی اهالی مانتین ویو در بازار سخت‌افزار داریم و سرنوشت آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

گوگل در سال ۲۰۱۱ کسب‌وکار موتورولا را در بخش موبایل خریداری کرد. خریدی که لقب یکی از مشهورترین فعالیت‌های خرید و ادغام را در تاریخ غول موتور جست‌وجو به خود اختصاص داد. هزینه‌‌ی ۱۲/۵ میلیارد دلاری خرید بخش موبایل موتورولا، آن را با فاصله‌ای زیاد در صدر فهرست خریدهای سخت‌‌افزاری گوگل قرار می‌دهد.

تصمیم گوگل برای خرید موتورولا، از جنبه‌های گوناگون توجیه می‌شد. اهالی مانتین ویو تصمیم داشتند تا کنترل کاملی روی هزاران پتنت موتورولا در صنعت موبایل به‌دست بیاورند تا از آن‌ها برای نبردهای قانونی متعدد مرتبط با اندروید از سوی رقبا (خصوصا اپل)، استفاده کنند. گوگل همچنین تصمیم داشت تا با معرفی محصولات پایین‌رده با کیفیت بالا، ورودی قدرتمندانه با بازار سخت‌افزار گوشی‌های هوشمند در بازارهای روبه‌رشد داشته باشد.

با وجود تمامی دلایل و توجیه‌های بالا، برنامه‌های گوگل طبق طرح‌های اولیه پیش نرفتند. غول موتور جست‌وجو در سال ۲۰۱۴ خبر از فروش بخش موبایل موتورولا به تولیدکننده‌ی چینی، لنوو داد. فروش موتورولا تنها درآمدی ۲/۹ میلیارد دلاری برای گوگل به‌همراه داشت که نسبت به قیمت خرید، درصد بسیار پایینی محسوب می‌شد. البته آن‌ها سهم عمده‌ای از پتنت‌های موبایلی را حفظ کردند.

گوگل و HTC در توسعه‌ی اولین گوشی هوشمند پیکسل، همکاری نزدیکی با یکدیگر انجام دادند و اولین محصول همکاری در سال ۲۰۱۶ به بازار عرضه شد. پیکسل به‌صورت کامل توسط گوگل طراحی شده بود و عبارت Made by Google در تبلیغات بازاریابی آن دیده می‌شد. البته HTC نقش بسیار مهمی در فرایندهای توسعه و ساخت آن گوشی هوشمند داشت.

خرید بخش تحقیق و توسعه‌ی HTC، رویکردی استراتژیک از سوی گوگل بود تا در توسعه‌ی گوشی‌های بعدی برند پیکسل، نیازی به عقد قرارداد با شرکت‌های ثانویه نباشد. درنتیجه حداقل بخشی از فرایند طراحی و توسعه‌ی گوگل پیکسل 3 و هر گوشی هوشمند پیکسل پس از آن، توسط تیمی انجام می‌شود که گوگل از HTC به زیرمجموعه‌ی خود افزود. به‌هرحال قرارداد اخیر ضربه‌ی بزرگی را به HTC وارد کرد که با از دست دادن حدود نیمی از طراحان بااستعداد خود، شرایط نابسامانی را تجربه می‌کند.

دو مهندس سابق اپل، در سال ۲۰۱۰ شرکت Nest Labs را راه‌اندازی کردند. اولین محصول آن‌ها با برند Nest در سال ۲۰۱۱ به بازار عرضه شد که ترموستانی با قابلیت یادگیری هوشمند بود. محصول بعدی،‌ دستگاه تشخیص خانگی مونوکسید کربن، چند سال بعد عرضه شد.

گوگل در سال ۲۰۱۴ پیشنهاد خرید نقدی ۳/۲ میلیارد دلاری را به نست ارائه کرد که در کمتر از ۲۴ ساعت اجرا شد. گوگل در آن زمان متعهد شده بود که نست با برند مستقل به فعالیت خود ادامه خواهد داد و به‌نوعی یک دارایی مجزا با برند منحصربه‌فرد محسوب می‌شود. البته ساختار جدید قابلیت هماهنگی بالایی با فرهنگ سازمانی نست پیدا نکرد؛ فرهنگی که به‌خاطر ساختارهای مدیریتی متعدد در معرض انتقاد قرار داشت.

اهالی مانتین ویو در سال ۲۰۱۸ برنامه‌ی خود مبنی بر حفظ نست به‌عنوان برند مستقل را تغییر دادند و فرایند ادغام آن با برند گوگل را شروع کردند. رویکرد جدید، چالش‌های مدیریتی بیشتری را در نست به‌همراه داشت و منجر به ترک شرکت از سوی مدیرعامل و مدیر ارشد محصول شد. به‌هرحال گوگل در ادامه رویکرد خود را پیش برد و حتی اعلام کرد که از برند Google Nest برای همه‌ی محصولات خود در بازار خانه‌ی هوشمند استفاده خواهد کرد. حتی محصولاتی که مستقل از زیرمجموعه‌ی نست ساخته شدند نیز همین برند را خواهند داشت. تصمیم گوگل به‌قدری جدی بود که حتی برند تثبیت‌شده‌ی Google Home Hub هم به Google Nest Hub تغییر یافت.

گوگل در فاصله‌ی کمی پس از خرید نست، شرکت دراپ‌کم را خریداری کرد. خرید سخت‌افزاری جدید با قیمت ۵۵۵ میلیون دلار، به نست امکان داد تا یکی از مهم‌ترین محصولات خود یعنی Nest Cam را توسعه دهد. دراپ‌کم در زمان فروش به گوگل تنها دو محصول به‌نام‌های Dropcam و Dropcam Pro داشت. نست با استفاده از این محصولات و بهینه‌سازی کلی آن‌ها، نست‌کم را طراحی و تولید کرد که به‌عنوان نسل جدید دراپ‌کم پرو به بازار عرضه شد.

فیت‌بیت اولین شرکت فعال در حوزه‌ی پوشیدنی‌ها نیست که توسط گوگل خریداری می‌شود. غول موتور جست‌وجو در سال ۲۰۱۶ شرکت Cronologics را خریداری کرد که البته هزینه‌ی خرید آن اعلام نشد. این شرکت پیش از فروش به گوگل تنها یک محصول به‌نام CoWatch توسعه داده بود که آن را در تصویر پایین مشاهده می‌کنید.

کوواچ قابلیت‌هایی همچون هماهنگی با آمازون الکسا دارد و امکان ارسال دستورهای صوتی مستقیم از ساعت را به کاربر می‌دهد. برچسب قیمتی این ساعت هوشمند در زمان عرضه ۲۷۹ دلار بود. کرونولاجیکس در توسعه‌ی ساعت هوشمند خود رویکردهای مثبتی را در پیش گرفته بود، اما دلیل گوگل برای خرید شرکت، تنها طراحی‌ها و توسعه‌های مذکور نبود. آن‌ها می‌خواستند تیم کرونولاجیکس روی توسعه‌ی سیستم‌عامل Android Wear متمرکز شود که بعدا به Wear OS تغییر نام داد.

گروه کورونولاجیکس پیش از پیوستن به گوگل مشغول توسعه‌ی سیستم‌عامل اختصاصی خود برای گجت‌های پوشیدنی بود. آن‌ها از اندروید لالیپاپ به‌عنوان پایه‌ی سیستم‌عامل استفاده کرده بودند. درنهایت برند کرونولاجیکس هم در گوگل ادغام شد.

شرکت هوافضای تایتان یکی از جذاب‌ترین خریدهای سخت‌افزاری تاریخ گوگل محسوب می‌شود. این شرکت در سال ۲۰۱۱ و با هدف طراحی و تولید هواپیمای بدون سرنشین تأسیس شد که با انرژی خورشیدی، توانای پرواز تا پنج ساعت را داشته باشد. فیسبوک ابتدا برای خرید تایتان ابراز علاقه کرده بود. غول شبکه‌های اجتماعی می‌خواست از محصول آن‌ها برای ارائه‌ی اینترنت پرسرعت در نقاطی از جهان استفاده کند که از لحاظ لجستیکی دشواری‌های زیادی داشتند. به‌هرحال گوگل سریع‌تر عمل کرد و تایتان را در سال ۲۰۱۴ خرید.

گوگل پس از خرید شرکت هوایی تایتان، آن را به زیرمجموعه‌ی پروژه‌ی آزمایشی خود موسوم به Google X افزود و نام آن را به Project Titan تغییر داد. اهالی مانتین ویو امیدوار بودند که تایتان در توسعه‌ی هواپیمای خود موفق شود تا (مانند طرح فیسبوک) از آن برای ارائه‌ی اینترنت به مناطق محروم استفاده کند. متأسفانه پروژه در سال ۲۰۱۷ متوقف شد و باقی‌مانده‌ی شرکت و اعضای تایتان در گوگل ادغام شدند. پروژه‌ی مذکور سپس به‌نام Loon ادامه یافت که همان طرح قبلی را با پرواز بالن پیگیری می‌کند.

مکا روباتیکس روی پروژه‌های ارتباط انسان با ربات متمرکز بود و اعضای رباتیک بدن و ماشین‌های انسان‌نما تولید می‌کرد. ردوود رباتیکس شرکتی متشکل از مکا و دیگر سازمان‌های مشابه بود که توسعه‌ی بازوهای رباتیک برای استفاده توسط انسان‌ها را به‌عنوان تمرکز فعالیت انتخاب کرده بود. هر دو شرکت در پروژ‌ه‌ی Google X ادغام شدند و از آن زمان هیچ خبر خاصی درباره‌ی آن‌ها منتشر نشده است.

بوستون داینامیکس را می‌توان مشهورترین شرکت رباتیکی جهان دانست که با توسعه‌ی ربات‌هایی همچون BigDog اعتبار خوبی کسب کرده است. این شرکت هم مانند همتایان خود به پروژه‌ی Google X افزوده، اما در سال ۲۰۱۷ با قیمتی نامشخص به سافت‌بانک فروخته شد. 

درنهایت به جدیدترین خرید سخت‌افزاری گوگل یعنی فیت‌بیت می‌رسیم. از آن‌جایی که زمان زیادی از قرارداد خرید نگذشته است، نمی‌توان اظهارنظر مشخصی پیرامون آینده‌ی آن داشت. احتمال اتخاذ رویکرد مشابه با کرونولاجیکس و استفاده از تیم فیت‌بیت برای توسعه‌ی Wear OS دور از ذهن به‌نظر می‌رسد. ازطرفی تکرار اشتباه موتورولا و فروش مجدد نیز گزینه‌ی محتملی نخواهد بود.

برخی کارشناسان، رویکردی ترکیبی شبیه اقدام‌های گذشته‌ی گوگل با HTC و Nest Labs را برای فیت‌بیت پیش‌بینی می‌کنند. گوگل احتمالا گجت‌های پوشیدنی جدیدی با برند فیت‌بیت تولید می‌کند؛ شاید عبارت‌هایی همچون Fitbit by Google یا موارد مشابه به‌عنوان برند محصولات جدید انتخاب شود. در ادامه می‌توان پیش‌بینی کرد که پوشیدنی هوشمندی با برند اختصاصی گوگل عرضه شود. همچنین پوشیدنی‌های جدید احتمالا از پتنت‌های برند Fossil هم بهره خواهند برد که ابتدای سال جاری توسط گوگل خریداری شد.

اگر همکاری فیت‌بیت با گوگل به‌خوبی پیش برود، می‌توان آینده‌ی به‌صورت ادغام تیم آن شرکت در غول موتور جست‌وجو را پیش‌بینی کرد که روی توسعه‌ی گجت‌های پوشیدنی با برند گوگل فعالیت خواهند کرد. درنهایت باتوجه به سابقه‌ی گوگل، یک پیش‌بینی بیش از همه محتمل به‌نظر می‌رسد: برند مستقل فیت‌بیت عمر زیادی نخواهد داشت.