سه دیدگاه مایکروسافت در قبال گوشی‌های هوشمند

مایکروسافت در دنیای گوشی‌های هوشمند یک بازیگر شکست‌خورده است و این حقیقت برکسی پوشیده نیست. گوشی‌های هوشمند و گجت‌های قابل حمل این روزها به‌نوعی، از نظر کاربرد، واژه‌های یکسانی در نظر گرفته می‌شوند، حال آنکه این‌چنین نیست. هرچند تمام گوشی‌های هوشمند را می‌توان گجت‌های قابل یا موبایل در نظر گرفت، اما موبایل یا گجت‌های قابل حمل تنها شامل گوشی‌های هوشمند نمی‌شوند.

تکامل ساختار گوشی‌های هوشمند شامل قرار گرفتن سخت‌افزار در ساختاری تخت، وجود اکوسیستمی بر پایه اپلیکیشن‌ها، ارتباط ازطریق شبکه مخابراتی درکنار ایجاد زیرساخت‌های مالی و توزیع و همچنین ایجاد چرخه‌ای که شامل توسعه‌دهندگان و مصرف‌کنندگان است، باعث شد بسیاری فکر کنند که گجت‌های موبایل، تغییرناپذیر و پایدار هستند.

بااین‌حال واقعیت این است که فناوری و ساختارهای اجتماعی، اقتصاد و ساختار‌های فرهنگی که درهم آمیخته شده‌اند، همیشه تغییر پیدا می‌کنند؛ درحالی‌که کارهای مهمی که ما با این تکنولوژی‌ها انجام می‌دهیم، تغییری نمی‌کنند و تقریبا ثابت هستند. به‌عنوان مثال، ارتباطات، سرگرمی و ساده‌سازی وظایف ۳ دلیل اصلی برای پیدایش فناوری‌های تلگراف، پخش‌کننده‌های سی دی و امور بانکداری هستند که این ۳ ابتدا جای خود را به تلفن‌ها ، موزیک پلیر‌ها و خودپرداز‌ها دادند و بعد‌ها گوشی‌های هوشمند و اپلیکیشن‌های درون آن جای این فناوری‌ها را هم گرفتند. تکنولوژی تغییر کرده است، اما آنچه که ما در قالب‌های در حال تغییر خود با آن انجام می‌دهیم، تغییر نکرده است.

به این ترتیب، مایکروسافت به‌دنبال سه حوزه مختلف غیرمرتبط با گوشی‌های هوشمند است، با این امید که عملکرد و کاربردهای گوشی‌های هوشمند در حوزه‌های ارتباطی و رایانشی، سرگرمی نیز مورد توجه باشد. اپلیکیشن‌های کراس-پلتفرم یا به بیان بهتر، چند پلتفرمی حوزه‌ی تمرکز این روزهای مایکروسافت است. ردموندی‌ها برای دوران پس از گوشی‌های هوشمند کنونی نیز در حال سرمایه‌گذاری روی محصولات تاشدنی هستند. واقعیت ترکیبی نیز حوزه‌ای است که ردموندی‌ها در طولانی مدت روی آن سرمایه‌گذاری می‌کنند.

مایکروسافت استراتژی مبتنی بر آژور را در پیش گرفته و به‌شدت آن را دنبال می‌کند، به‌طوری‌که سرویس‌ها و اپلیکیشن‌های خود را در اکوسیستم‌های وب، موبایل و دسکتاپ مبتنی بر این پلتفرم توسعه می‌دهد. هدف مایکروسافت این است که بتواند آژور را به‌عنوان یک کامپیوتر جهانی معرفی کند. سیستم‌های عامل‌ موبایل که از اپلیکیشن‌های توسعه توسط مایکروسافت استفاده می‌کنند، به سیستم مایکروسافت گراف و دستیار صوتی کورتانا متصل می‌شوند و گوشی‌ها عملاً با سیستم‌عامل ویندوز 10 ارتباطی تنگاتنگ پیدا کنند. مایکروسافت تصمیم گرفته تا ویژگی Timeline و Sets رابط کاربری رایانه‌ی مبتنی بر کلاد مایکروسافت باشند.

مایکروسافت موفقیت‌هایی را نیز با در پیش گرفتن این استراتژی به دست آورده است. از جمله‌ی این موفقیت‌ها می‌توان به دانلود چند میلیون نسخه‌ای اپلیکیشن‌های مایکروسافت همانند آفیس، آتلوک، لانچر اختصاصی مایکروسافت و سایر برنامه‌های مایکروسافت که میلیون‌ها بار برای سیستم‌های عامل‌ اندروید و آی او اس دانلود و نصب شده‌اند، اشاره کرد.

اگرچه تحقق کامل استراتژی مایکروسافت برای تبدیل سیستم‌عامل های رقیب به «front-ends» و همگام سازی آن‌ها با ابر مایکروسافت کار سختی بوده و نتیجه آن نامعلوم است، اما مایکروسافت بی‌تردید به‌دنبال محقق کردن این رویا در تلفن‌های همراه است.

گجت‌های تاشدنی، دو ویژگی بارز و منحصر‌به‌فرد دارند؛ این گجت‌ها در حالت تاشده بسیار کم‌جا بوده و به‌راحتی قابل حمل هستند، حال آنکه در حالتی که باز شده و می‌توان از کل ظرفیت گجت استفاده کرد، علاوه‌بر قدرت پردازشی بالا، نمایشگر بزرگ‌تری را نیز در اختیار کاربران قرار می‌دهند تا وظایف‌های پردازشی خود را به بهترین شکل ممکن انجام ‌دهند. این همان استراتژی است که بسیاری از شرکت‌ها برای فرار از محدودیت‌های گوشی‌های هوشمند به‌دنبال سرمایه‌گذاری روی آن هستند.

علاوه‌بر این، در حال حاضر مرز بین پردازش‌های مختلف با دو پلتفرم متفاوت موبایل و کامپیوتر‌ خانگی، در حال کمرنگ شدن است. تکامل تکنولوژی رایانش و پردازش ابری و ترکیب آن با تکنولوژی‌های نسل‌ جدید و پرسرعت دستگاه‌های موبایل ( LTE و 5G) و کامپیوتر‌هایی که همیشه به اینترنت متصل هستند و به‌راحتی از مدل رومیزی (دسکتاپ) به تبلت‌های قابل حمل تبدیل می‌شوند، باعث شده تا پردازش و کاربری مختلف به امری بسیار ساده تبدیل شود. همچنین کسانی که زمانی امور روزمره خود را با دستگاه‌های رومیزی و ثابت انجام می‌دادند، اکنون می‌توانند همان امور و حتی کار‌های بیشتری را بسیار ساده‌تر و سریع‌تر با گوشی‌های هوشمند خود انجام دهند.

همین موضوع باعث شده تا گوشی‌های هوشمند روزبه‌روز در حال بزرگتر شدن باشند و مایکروسافت و دیگر شرکت‌ها با هم در تلاش‌اند تا وجود گوشی‌های تاشدنی را قابل قبول و منطقی جلوه دهند. نر‌م‌افزار یکی از عناصر کلیدی برای منطقی و کاربردی‌تر شدن انعطاف در یک گوشی‌هوشمند است. درواقع نرم‌افزار است که مشخص می‌کند چه کارهایی را می‌توان با تاشدنی‌ها انجام داد که با گوشی‌های هوشمند معمولی ممکن نیست.

شنیده‌ها نشان از این دارد سرفیس اندرومدا‌ی مایکروسافت، یک رایانه‌ی جیبی خواهد بود که از ویژگی‌هایی چون One Core و Windows CoreOS و همچنین CShell بهره می‌برد. اندرومدا گجتی خواهد بود که درکنار قدرت پردازشی بالای رایانه‌های رومیزی، امکان تبدیل شدن به سایر مدیوم‌ها نظیر رایانه، تبلت و گوشی‌های هوشمند را به واسطه‌ی نرم‌افزار خواهد داشت. چنین رویکردی در قبال سیستم‌عامل پلتفرم‌های موبایل بسیار آینده‌نگرانه‌تر است، چراکه این سیستم‌عامل‌ها نهایتا در پی انجام پردازش‌هایی مشابه کامپیوترها هستند.

ساتیا نادلا، مدیرعامل شرکت مایکروسافت فکر می‌کند که واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) آینده‌ی پردازش‌ها خواهند بود. تیم کوک از اپل، مارک زاکربرگ از فیسبوک، ساندار پیچای از گوگل و رالف اوستراوت از شرکت ODG (شرکتی که گجت و تکنولوژی‌های پوشیدنی ارتشی را تولید می‌کند) هم با نظر مایکروسافت در این زمینه موافق هستند. حتی الکس کیپمن، سازنده هولولنز معتقد است که گوشی‌ هوشمند دیگر مرده‌ است. همچنین دونا سرکر، مدیر داخلی ویندوز می‌گوید که نگاه کردن از بالا به صفحه‌نمایش‌ها غیرطبیعی و نامناسب است.

نظر شما در این خصوص چیست؟