بنیان‌گذاران آرم با هدف حفظ استقلال این شرکت کارزار Save Arm را به راه انداختند

آرم مجددا نام خود را در یکی از مهم‌ترین رخدادهای تاریخی دنیای فناوری ثبت کرد. این شرکت بریتانیایی فعال در صنعت نیمه‌هادی چند روز پیش با انتشار خبر ادغام ۴۰ میلیارد دلاری خود با انویدیا، به صدر اخبار دنیای فناوری آمد. چهار سال پیش هم که خبر فروش ۳۲ میلیارد دلاری به شرکت ژاپنی سافت‌بانک منتشر شد، آرم در صدر اخبار قرار گفت.

خبر فروش آرم به انویدیا با تمام جذابیت‌ها و فرصت‌های احتمالی که در بازار فناوری ایجاد می‌کند، با موانعی روبه‌رو شده است. یکی از هم‌بنیان‌گذاران آرم کارزاری را به‌راه انداخته است تا بریتانیا را به دخالت در فرایند فروش احتمالی شرکت به انویدیا مجبور کند. او پیشنهاد می‌دهد که دولت بریتانیا، مجددا آرم را به‌عنوان یک شرکت سهامی عام به رسمیت بشناسد.

هرمن هاسر که آرم را در سال ۱۹۹۰ به‌همراه تعدادی از همکارانش به‌عنوان یک اسپین‌آف از شرکت Acron Computers راه‌اندازی کرد، نامه‌ای سرگشاده به نخست‌وزیر بریتانیا، بوریس جانسون نوشته است. او نگرانی شدید خود را از احتمال از دست رفتن شغل‌های متعدد در کشور به نخست‌وزیر اطلاع داد. در بخش‌هایی از نامه‌ی هاسر به تغییر احتمالی مدل کسب‌وکار آرم درصورت فروش به انویدیا اشاره می‌شود که حتی روی استقلال اقتصاد بریتانیا هم تأثیر می‌گذارد.

منتقدان فروش آرم به‌طور خلاصه به این نکته اعتراض دارند که چرا شرکت بریتانیایی برای هدف مستقل ماندن تلاش نمی‌کند. آن‌ها در ابتدا اعتراض می‌کنند که چرا آرم به سافت‌بانک فروخته شد و چرا امروز دولت بریتانیا کاری برای حفظ استقلال این شرکت و دیگر فعالان داخلی صنعت فناوری انجام نمی‌دهد؟

هاسر در ادامه‌ی نامه‌اش به این نکته اشاره می‌کند که فروش آرم به یک شرکت آمریکایی، عواقب گسترده‌ای در کل بازار بین‌المللی خواهد داشت. آرم تحت مالکیت انویدیا باید قوانین صادراتی ایالات متحده را رعایت کند و درنتیجه همکاری‌اش با شرکای بزرگ چینی دچار اختلال می‌شود. همچنین در ادامه‌ی زنجیره، همه‌ی شرکت‌هایی که با آرم کار می‌کنند باید قوانین CFIUS را رعایت کنند. هرمن در صحبت‌های خود به حق مالکیت اقتصادی بریتانیا اشاره می‌کند که با وجود شرکت قدرتمندی همچون آرم، تضمین می‌شد. از نظر او اکنون با فروش آرم به انویدیا، تصمیم‌های مهم شرکت پیش‌گام بریتانایی به‌جای کشور وطنش، در کاخ سفید گرفته می‌شود.

سیمون سگارس، مدیرعامل آرم و جنسن هوانگ، مدیرعامل انویدیا، تاحدودی برای انتقادها و اعتراض‌های این‌‌چنینی آماده بوده‌اند. آن‌ها در کنفرانس خبری که پس از اعلام رسمی فروش برگزار شد، روی حفظ استقلال آرم پس از فروش به انویدیا تأکید کردند. آن‌ها می‌گویند مدل کسب‌وکاری کنونی در ارائه‌ی مجوز به شرکت‌های مشتری آرم ادامه پیدا خواهد کرد و البته ادغام، به نفع مشتریان هر دو شرکت آرم و انویدیا خواهد بود. مدیرعامل انویدیا می‌گوید ادغام آرم، منجر به توسعه‌ی فناوری‌ها و ارائه‌ی محصولات و دستاوردهای بهتر به مشتریان کنونی هم می‌شود. دراین‌میان، هاسر با جدیت می‌گوید که هیچ بیانیه و صحبتی ازسوی مدیران آرم و انویدیا، بدون اصول حقوقی قابل پذیرش نیست.

هاسر در بخشی از نامه‌اش به نیروی انسانی آرم اشاره می‌کند. او می‌گوید مهندسان و کارمندان آرم اکنون در شهرهای گوناگون بریتانیا از کمبریج و منچستر و بلفست تا گلاسکو و شفیلد و وارویک ساکن و فعال هستند. از نگاه هم‌بنیان‌گذار آرم، وقتی ساختمان مرکزی شرکت به ایالات متحده منتقل شود، بسیاری از این شرایط کاری و استخدامی از بین می‌رود. هاسر در ادامه‌ی صحبت‌هایش خرید Cardbury توسط Kraft را مثال می‌زند.

مدل کسب‌وکاری آرم از ابتدای فعالیت با این اصل پیش رفت که آن‌ها ازلحاظ استقلال و بی‌طرفی در دنیای نیمه‌هادی، مانند سوئیس در دنیای سیاست و اقتصاد باشند. به همین دلیل شرکت بریتانیایی، مجوزهای طراحی خود را به بازه‌ی گسترده‌ای از شرکت‌های خریدار ارائه می‌کند که بسیاری از آن‌ها با یکدیگر رقابتی جدی دارند. در میان همین مشتریان، رقبای جدی انویدیا هم دیده می‌شوند. هاسر اعتقاد دارد فروش آرم به انویدیا و فعالیت تحت کنترل یکی از مشتریان، ارتباط‌های کسب‌وکاری آرم را ناپایدار می‌کند.

درمیان تمامی نگرانی‌هایی که هاسر در ارتباط با فروش آرم به انویدیا مطرح می‌کند، استقلال این شرکت از ایالات متحده بیش از همه اهمیت دارد. آرم امروز به‌عنوان یکی از مستقل‌ترین شرکت‌های دنیای فناوری شناخته می‌شود که قطعا پس از پیوستن به انویدیا، بخش عمده‌ای از آن را از دست می‌دهد. هاسر در ادامه‌ی نامه به نقش مهم و سهم بازار ۹۵ درصدی آرم در بازار پردازنده‌ گوشی ‌های هوشمند اشاره می‌کند. همین موقعیت، آرم را به تنها شرکت بریتانیایی تبدیل کرده است که در بازار محل فعالیت، سهم غالب دارد. آرم امروز به‌صورت کاملا متمایز، درکنار غول‌های گروه FAANG (فیسبوک، اپل، آمازون، نتفلیکس و گوگل) قرار می‌گیرد که هرکدام در حوزه‌های فعالیت خود، فرمان‌روای بازار هستند.

هاسر در بخشی از نامه‌اش اشاره‌ی جالبی به جنگ تجاری ایالات متحده و چین و نقش بریتانیا دارد:

در دورانی که رئیس جمهور آمریکا، از برتری فناورانه‌ی کشورش به‌عنوان اسلحه‌ای در نبرد تجاری با چین استفاده می‌کند، بریتانیا باید سلاح خاص خود را داشته باشد. آرم امروز در گوشی‌های هوشمند ساخت اپل، سامسونگ، هواوی، سونی و تقریبا تمامی برندهای جهان استفاده می‌شود و می‌تواند تأثیری عمیق روی آن‌ها داشته باشد.

سافت‌بانک با خرید آرم تصمیم داشت تا نفوذی سریع به بازار فناوری‌های اینترنت اشیاء داشته باشد. آن‌ها بیش از همه روی مدل کسب‌وکاری آرم و ارتباط‌هایش با تولیدکننده‌های سخت‌افزار متمرکز بودند تا شاید موج جدیدی از سرمایه‌گذاری در IP و نیمه‌هادی‌ها در دستگاه‌های متصل به اینترنت به راه بیندازند. درواقع سافت‌بانک تصمیم نداشت تا تمرکز روی موضوع‌های جذاب و داغ رایج مانند هوش مصنوعی و سیستم‌های خودکار را به‌عنوان حوزه‌ی اصلی سرمایه‌گذاری دنبال کند.

برنامه‌ی سافت‌بانک در تمرکز روی IoT با شکست روبه‌رو شد. صنعت اینترنت اشیاء با آن سرعتی که همه انتظار داشتند، حرکت نکرد. به‌هرحال این صنعت هنوز تا بالغ شدن راه زیادی دارد و شاید حتی هیچ‌گاه به اندازه‌ی بخش‌های دیگر دنیای فناوری، سودآور نشود.

تودور هم مانند هاسر اعتقاد داشت که فروش آرم به شرکتی که رقیب بسیاری از مشتریان محسوب می‌شود، استقلال شرکت بریتانیایی را از بین می‌برد. به‌هرحال اعتراض‌ها به فروش ۴۰ میلیارد دلاری آرم به انویدیا هنوز ادامه دارد و باتوجه‌به مخالفت‌های احتمالی تنظیم‌گران قانونی، شرایط برای دو شرکت بریتانیایی و آمریکایی آسان نخواهد بود. به همین دلیل مدیرعامل انویدیا دوره‌ی زمانی ۱۸ ماهه را برای نهایی شدن قرارداد پیش‌بینی کرده است.