فروشنده اطلاعات فیسبوک چه کسانی بودند؟

سایت Emma's Diary سایتی مناسب برای والدین دارای نوزاد است. والدین می‌توانند با پرداخت هزینه‌ای ۲۰۰ پوندی، نکاتی آموزشی در خصوص کودکان خود دریافت کنند. این وب‌سایت، تبلیغی برای عرضه مجانی پوشک نوزادان ارائه کرده بود. والدین برای دریافت پوشک‌های مجانی باید به وب‌سایت اجازه می‌دادند تا از داده‌های آن‌ها به‌منظور اهداف تبلیغاتی گوناگون استفاده کنند. اما بعدتر مشخص شد که داده‌های والدین در سال ۲۰۱۷ به حزب کارگر بریتانیا فروخته شده است؛ در صورتی که قرار نبود از داده‌ها برای فعالیت‌های سیاسی احزاب استفاده شود. وب‌سایت مذکور، اکنون باید به‌دلیل همین فروش غیرمجاز اطلاعات جریمه‌ای را بپردازد. این جریان هم بخشی از ماجرای تبلیغات سیاسی بود که به‌دنبال رسوایی کمبریج آنالیتیکا به‌وقوع پیوست.

سوء استفاده از اطلاعات کاربران فیسبوک، درگاه جدیدی را به‌سوی اکوسیستم‌های پیچیده تبلیغات آنلاین باز کرد؛ دنیایی که در آن دلالان اطلاعات نقش اصلی را بازی می‌کنند.

اطلاعات در حال حاضر مانند سوخت جدیدی هستند که دلالان اطلاعات از آن به تمامی روش‌هایی که می‌توانند استفاده می‌کنند. آن‌ها داده‌ها را از صدها منبع مختلف در دنیا جمع‌آوری می‌کنند: از اطلاعات سرشماری گرفته تا ارزیابی‌ها، سوابق عمومی و حتی برنامه‌های کارت وفاداری (براساس میزان وفاداری مشتری‌ها، مزیت‌های خاصی به آن‌ها اعطا می‌شود). دلال‌ها بعد از جمع‌آوری اطلاعات، آن‌ها را به سازمان‌های مختلف می‌فروشند. محققی که در سال ۲۰۱۴ در مورد نقش دلال اطلاعات نوشت، سازمان آن‌ها را سازمانی مخفی و غیر قابل رویت معرفی کرد.

یک قانون نظارتی کامل برای صنعت دلالی اطلاعات وجود ندارد؛ البته با معرفی مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی (یا GDPR) در اتحادیه اروپا، کنترل‌کننده‌های داده باید تضمین دهند که کاربران می‌دانند از اطلاعات آن‌ها در چه جاهایی استفاده می‌شود.

Acxiom و Experian شاید شناخته‌شده‌ترین دلالان داده باشند که از این راه پول زیادی هم به‌دست آورده‌‌اند. Acxiom در سال مالی ۲۰۱۸، حدود ۹۵ میلیون دلار (معادل ۷۱ میلیون پوند) سودآوری داشت و به‌تازگی توسط غول تبلیغاتی IPG خریداری شد.

البته هزاران بازیگر کوچک‌تر در عرصه دلالی اطلاعات حضور دارند؛ اما باید به این‌ها، نرم‌افزارها و وب‌سایت‌ها را نیز اضافه کرد. نرم‌افزارها و وب‌سایت‌ها با رضایت مشتری‌ها و کاربران اطلاعات، آن‌ها را استخراج می‌کنند و به نهادهای تبلیغاتی می‌فروشند. سازمان ICO از انگلستان برای بررسی دلالی‌ها، نهادهای Experian، Lifecyle marketing (مالکان Emma's Diary، (CACI، و Data8 را مورد بازرسی قرار داد.

کمپین‌های دیجیتالی در حال حاضر برای احزاب سیاسی بسیار مهم هستند. این کمپین‌ها، روابط پیچیده‌ای با دلال‌ها و شرکت‌های تحلیل داده‌‌ دارند. در ماجرای فیسبوک هم ردپای سه شریک دلال دیده می‌شد: Acxiom، Experian، و Oracle Data Cloud. اطلاعات کاربران به احزاب سیاسی فرستاده می‌شد تا آن‌ها بتوانند براساس جنسیت، موقعیت مکانی، علایق و رفتارها شناخت بهتری از جامعه مخاطب خود داشته باشند. مشخصا در صورت داشتن اطلاعات کافی از جامعه‌ی هدف، پیاده‌سازی طرح‌ها ساده‌تر و بهتر صورت می‌گیرد.

برخورداری از اطلاعات باعث می‌شد که احزاب سیاسی بتوانند هدف خود را بسیار موثرتر براساس اطلاعات به‌دست آمده تعیین کنند. اطلاعات شامل موارد مختلفی می‌شدند؛ از جمله‌ این‌که؛ آیا آن‌ها مالک خانه‌ی خود هستند، آیا آن‌ها قصد خرید خودرو دارند، یا آیا مشتری وفادار برند خاصی هستند یا خیر.

به‌عنوان مثال، تبلیغ‌کننده‌ای قصد دارد خانمهایی را که به‌تازگی مادر شده‌اند، هدف خود قرار دهد. تبلیغ‌کننده می‌تواند از اطلاعات دلال‌ها درمورد اشخاصی که به‌تازگی وسایل مربوط به بچه‌داری را خریداری کرده‌اند، استفاده کند.

Facebook اکنون اعلام کرد که به چنین شیوه‌ای پایان خواهد داد. این شیوه یکی از روش‌های کلیدی تبلیغ‌کنندگان برای جذب و دریافت اطلاعات کاربران در مورد دوستان، سبک زندگی، خانواده‌ها، مسائل مالی و سلامتی آن‌ها بود.

سازمان Privacy International، روش تحقیقاتی سازمان ICO را پیچیده می‌داند. پل رایت، مدیر اجرایی پلتفرم تبلیغاتی آیوتک گفت:

پدیده‌ی سوء استفاده از داده‌ها و اطلاعات، پدیده‌ای شایع و نظام‌مند است که خیلی فراتر از حوزه‌ی فیسبوک و شرکت‌های دیگر است. با روی کار آمدن مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی، سوء استفاده‌کنندگان کمی بیشتر احتیاط خواهند کرد که مبادا گرفتار جریمه‌های این نهاد شوند.

گرت اولدیل یکی از اعضای شرکت حقوقی شارپ پریتچارد معتقد است که ورود مقررات کنترل‌کننده ICO می‌تواند سایت‌هایی مثل Emma's Diary را مجبور به بازنویسی سیاست‌های حفظ حریم خصوصی کند. او در این‌باره به بی‌بی‌سی گفت:

طبق نگرش ICO، تنها رضایت شما از استفاده از اطلاعات‌‌تان هنگام ثبت‌نام در سایت‌ها کافی نیست و باید به‌طور قطعی مشخص شود که از این اطلاعات برای اهداف سیاسی استفاده نخواهد شد. دیگر قابل قبول نیست که افراد تنها برای هدف شخصی خودشان در سایتی عضو شوند؛ ولی از اطلاعات آن‌ها برای اهداف کاملا متفاوتی استفاده شود.