۸ توزیع سبک لینوکس برای سیستم‌های ضعیف

البته ضعیف‌بودن این پردازنده به این معنا نیست که بگذارید دستگاه قدیمیتان خاک بخورد. با استفاده از یک توزیع لینوکس می‌توانید این دستگاه‌ها را به چرخه حیات و بهره‌وری برگردانید. سیستم‌عامل‌های مبتنی بر لینوکس معمولا منابع سخت‌افزاری کمتری نسبت به سیستم‌عامل‌های مشابه ویندوزی دارند. همچنین به‌علت تنوع بسیار بالای توزیع‌های لینوکس دست شما در انتخاب اصلا بسته نیست.

در این مقاله بهترین توزیع‌های لینوکس برای رایانه‌هایی با سخت‌افزار ضعیف به‌خصوص سیستم‌هایی با پردازنده اینتل اتم معرفی می‌شوند.

پاپی لینوکس (Puppy Linux)

پاپی لینوکس مقدار بسیار پایینی از رم را به خود اختصاص می‌دهد. این مقدار حدودا ۳۰۰ مگابایت بوده و شما می‌توانید این سیستم‌عامل را از روی فلش درایو یا DVD به‌طور لایو اجرا کنید. حتی می‌توانید کل این سیستم‌عامل را از روی رم اجرا کنید. استفاده از این سیستم‌عامل سرعت بالایی برای شما به ارمغان آورده و برای سیستم‌هایی با سرعت پایین هارددیسک و خواندن/نوشتن بسیار عالی است.

پاپی لینوکس براساس توزیع‌های اوبونتو بوده و از بابت پشتیبانی و به‌روزرسانی جای نگرانی وجود ندارد.

لوبونتو (Lubuntu)

لوبونتو خود را به‌عنوان سیستم‌عاملی سبک و سریع معرفی می‌کند. نسخه‌های جدیدتر از محیط دسکتاپ LXQt (محیط دسکتاپ مبتنی بر Qt با مصرف منابع بسیار پایین) بهره می‌برند، اما آخرین نسخه با پشتیبانی درازمدت، از LXDE (محیطی دسکتاپ با مصرف سخت‌افزار نسبتا پایین) هم بهره می‌برد. لوبونتو یک سیستم‌عامل بسیار خوب برای افرادی است که از رایانه خود انتظارات بالایی ندارند.

نیازمندی‌های سخت‌افزاری برای این سیستم‌عامل بسیار پایین است. وب‌سایت لوبونتو یک گیگابایت رم برای مرورگری سنگین وب نظیر یوتیوب، فیسبوک و گوگل‌داکس، پیشنهاد می‌کند.

لینوکس مینت (MATE یا Xfc)

مینت از نام‌های آشنا و محببوب میان توزیع‌های لینوکس به شمار می‌آید. اوبونتو و توزیع‌های مبتنی بر دبیان، ساده، مدرن و کاربرپسندند. نرم‌افزار و کدک‌های مولتی‌مدیا نیز به آسانی برای این توزیع‌ها یافت می‌شود.

توزیع‌های متفاوتی از مینت موجود است که در میان آن‌ها MATE و Xfc گزینه‌های مناسب‌تری برای پردازنده‌های اتم اینتل محسوب می‌شوند. مینت از میان تمام توزیع‌های دیگر معرفی شده در این مقاله، کارایی و تجربه بهتری برای کاربران به همراه دارد. این توزیع همچنین برای کاربران تازه‌وارد نیز بسیار مناسب است.

اگر شما اوبونتو، فدورا یا اپن سوزه را ترجیح می‌دهید با خیال راحت از آن‌ها استفاده کنید زیرا کارایی این توزیع‌ها نیز به اندازه مینت خوب است.

بانسن‌لبز (BunsenLabs)

بانسن‌لبز توزیع دیگری از لینوکس بوده که حتی در میان توزیع‌های سبک دیگر، سبک به شمار می‌آید. این توزیع ادامه‌ای از کرانچ‌بنگ (CrunchBang) است، که محیط سنتی دسکتاپ را به لطف نسخه تغییریافته‌ای از مدیر پنجره‌های اپن‌باکس (Openbox window manager) از میان برداشته‌است.

اگرچه این توزیع مبتنی بر دبیان، سبک و برای پردازنده‌های اتم مناسب است اما ظاهر نه‌چندان کاربرپسند آن احتمالا برای بسیاری از کاربران مشکل‌ساز خواهد شد.

بانسن‌لبز تنها توزیعی نیست که از کرانچ‌بنگ بهره می‌برد اما ظاهرا فعال‌ترین توزیع آن است. اگر دوست دارید تا توزیع‌های جدید را تجربه کنید می‌توانید دو توزیع کرانچ‌بنگ++ (CrunchBang++) و آرچ‌بنگ (ArchBang) را امتحان کنید.

پورتئوس (Porteus)

کم‌حجم، سریع و قابل بوت از هر نوع حافظه جانبی، پورتئوس توزیعی عالی برای نوت‌بوک‌هاست. این سیستم‌عامل زیر ۳۰۰ مگابایت از رم را اشغال کرده و بسیار بهینه است به طوری که زیر ۳۰ ثانیه بوت می‌شود. پورتئوس در نسخه‌های ۳۲ و ۶۴ بیتی موجود بوده و به دلیل فضای کمی که از رم اشتغال می‌کند، می‌تواند کاملا روی رم اجرا شود. توجه داشته باشید که پورتئوس ماژولار است و با استفاده از یک پکیج منیجر و اتصال به اینترنت هنگام نصب اولیه، می‌توانید ماژول‌های آماده را به دلخواه فعال یا غیرفعال کنید.

ایلایو (Elive)

اگر خواهان یک تجربه منحصربه‌فرد از لینوکس روی دستگاه اینتل اتم خود هستید بهتر است نگاهی به ایلایو داشته باشید. توزیعی بسیار سبک با محیط دسکتاپ مخصوص به خود. تعدادی نرم‌افزار و بازی به‌طور پیش‌نصب روی سیستم‌عامل وجود دارند. این نرم‌افزارها و بازی‌ها در یک نواری در پایین صفحه نشان داده می‌شوند.

البته بهتر است بدانید که ایلایو برای تازه‌کاران و حتی حرفه‌ای‌ها طراحی نشده‌است! شاید بپرسید که کاربری این توزیع چیست؟ بیایید نگاهی به توضیح تیم توسعه‌دهنده داشته باشیم:

ایلایو برای تازه‌کاران ساخته نشده‌است. ایلایو برای کاربران باتجربه هم ساخته نشده‌است. ایلایو برای کاربری شرکتی یا شخصی هم ساخته نشده‌است. ایلایو هنر است. این توزیع برای افرادی است که از آن را تقدیر کرده و خواهان استفاده از آن هستند. شما و تنها شما تصمیم می‌گیرد که در این دنیا چه می‌خواهید!

شاید نتوان فهمید که این توزیع برای چه افرادی است اما یقینا می‌توان گفت برای سیستم‌های ضعیف است. حداقل نیاز سخت‌افزاری ایلایو سرعت پردازنده ۵۰۰ مگاهرتز، ۱۹۸ مگابایت رم و ۷۰۰ مگابایت هارددیسک است.

بودهی لینوکس (Bodhi Linux)

اگر دستگاه اینتل اتم شما دستگاه اصلی شما نیست می‌توانید از آن برای اجرای نرم‌افزارهایی که نمی‌خواهید مستقیم روی سیستم اصلی خود اجرا کنید، استفاده کنید. بودهی لینوکس یک پروژه کوچک است که به اندازه توزیع‌های دیگر این لیست قدرتمند نبوده اما قابل استفاده است.

بودهی از محیط دسکتاپ نسبتا ناآشنایی به نام «موکشا» استفاده می‌کند که احتمالا تجربه بهتری نسبت به LXQt و Xfce برایتان به ارمغان می‌آورد.

بودهی لینوکس برای اجرا حداقل به پردازنده‌ای ۵۰۰ مگاهرتزی، ۱۲۸ مگابایت رم و ۴ گیگابایت فضای هارددیسک نیاز دارد.

وات‌اواس (wattOS)

اگر دنبال یک توزیع سبک و نسبتا عجیب از لینوکس هستید بهتر است نیم‌نگاهی به وات‌اواس داشته باشید. وات‌اواس همان اوبونتو است که از تمامی غیرملزومات خود عاری و مدیر پنجره i3 به آن افزوده شده‌است. نسخه «میکرووات» این توزیع برای اجرا تنها به ۱۹۲ مگابایت رم و ۷۰۰ مگابایت فضای هارد احتیاج دارد.

اگر محیط کاربری رایج‌تری را ترجیح می‌دهید، نسخه LXDE را امتحان کنید. این نسخه رم بیشتری نیاز دارد اما همچنان روی یک نت‌بوک اینتل اتم بسیار خوب اجرا می‌شود.

لینوکس و اینتل اتم، زوجی دوست‌داشتنی

وقتی که نت‌بوک‌های اینتل اتم وارد بازار شدند، سازندگان فرصتی پیش روی دیدند تا لینوکس را روی این دستگاه‌ها اجرا کنند. اوبونتو و KDE نسخه‌های مخصوص نت‌بوک عرضه کردند. Joli OS حتی پیش از عرضه کروم‌بوک‌ها مختص این دستگاه‌ها بود. اما در نهایت تولیدکنندگان ترجیح دادند از سیستم‌عامل منسوخ ویندوز XP به‌جای دادن شانسی به لینوکس، استفاده کنند.

با این حال طی سال‌هایی که از عرضه اینتل اتم می‌گذرد شاهد آن بوده‌ایم که لینوکس همراهی دوست‌داشتنی و کارا برای سیستم‌های اینتل اتم است.

دیدگاه شما درباره این مطلب چیست؟ آیا از لینوکس روی دستگاه اینتل اتم خود استفاده خواهید کرد؟ اگر بله چه توزیعی را ترجیح می‌دهید؟ دیدگاه‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.