این ربات مثل ضدقهرمان ترمیناتور ۲ برای فرار از زندان خودش را ذوب می‌کند

رباتی مینیاتوری که قدرت تغییر شکل دارد، می‌تواند از طریق تبدیل شدن به مایع، از قفس فرار کند. خاصیت تغییر شکل باعث می‌شود که بتوان از ربات موردبحث برای ورود به ناحیه‌هایی که دسترسی به آن‌ها سخت است استفاده کرد. این ربات در نهایت خواهد توانست بدون دخالت دست انسان فرآیند لحیم‌کاری را انجام دهد یا مواد سمی بلعیده‌شده را استخراج کند.

امروزه ربات‌هایی تولید شده‌اند که به دلیل خاصیت انعطاف‌پذیری، می‌توان از آن‌ها در جاهای بسیار باریک بهره گرفت. نمونه‌ی این ربات‌ها، آن‌هایی هستند که در بدن انسان به کار برده می‌شوند. ربات‌ها نمی‌توانند تحت فشار شدید ساختار خودشان را مقاوم‌تر و محکم‌تر کنند.

کارمل مجیدی و همکارانش در دانشگاه کارنگی ملون پنسیلوانیا موفق به تولید ربات جدیدی شده‌اند که نه‌تنها تغییر شکل می‌دهد بلکه بسته به شرایط مختلف، استحکامش را از طریق تبدیل شدن به جامع یا مایع، افزایش یا کاهش می‌دهد.

به نوشته‌ی مجله‌ی نیوساینتیست، ربات موردبحث که ابعادی میلی‌متری دارد شامل ترکیبی از گالیم (فلز مایع) و تکه‌های میکروسکوپیک ماده‌ای مغناطیسی است که از نئودیمیم، آهن و بور تولید شده است. ماده‌ی ترکیبی یادشده در حالت جامد به حدی مستحکم است که تا ۳۰ برابر جرم خود را تحمل می‌کند. دانشمندان برای نرم کردن، کش‌آوردن و حرکت دادن یا ذوب کردن ماده‌ی مذکور، آن را در نزدیک آهنربا قرار می‌دهند. میدان مغناطیسی ناشی از آهنربا بر تکه‌های مغناطیسی کوچک موجود در ربات نیرو وارد می‌کنند و آن‌ها را به حرکت درمی‌آورد.

دانشمندان میدانی مغناطیسی را که در جهات مختلف به تکه‌های آهنربایی نیرو وارد می‌کرد مورد استفاده قرار دادند تا بدنه‌ی ربات کش بیاید. دانشمندان همچنین از میدانی قوی‌تر بهره گرفتند تا تکه‌های آهنربایی به سمت بالا کشانده شوند و ربات پرش انجام دهد.

مجیدی و همکارانش سراغ میدان مغناطیسی دیگری رفتند که در گذر زمان تغییر می‌کرد تا در جهات مختلف به تکه‌های آهنربایی نیرو وارد شود. در نتیجه‌ی استفاده از این میدان، الکترون‌های موجود در فلز مایع ربات، جریان الکتریکی ایجاد کردند. عبور این جریان از داخل بدنه‌ی ربات باعث بالا رفتن دما و در نهایت ذوب شدن آن شد. مجیدی می‌گوید: «تا جایی که می‌دانم، هیچ ماده‌ی دیگری نمی‌تواند تا این حد سفتی‌اش را تغییر دهد.»

دانشمندان در جریان پروژه‌ی آزمایشی‌شان، دو ربات را وادار کردند که یک لامپ کوچک را حمل و روی یک تخته‌مدار لحیم کنند. ربات‌ها پس از حمل لامپ، روی لبه‌های آن ذوب شدند تا لامپ به تخته‌مدار متصل شود. به‌دلیل وجود فلز مایع، برق از بدنه‌ی ربات‌ها عبور کرد و لامپ روشن شد.

در آزمایشی که داخل معده‌ای مصنوعی انجام شد، دانشمندان مجموعه‌ی دیگری از میدان‌های مغناطیسی را روی کار آوردند تا ربات به سمت هدفش حرکت کند و پس از ذوب شدن، آن را از داخل معده بیرون بکشد.

در نهایت دانشمندان نمونه‌ی دیگری از ربات را به فرم مینی‌فیگورهای لگو درآوردند. ربات از طریق ذوب شدن توانست از بین میله‌ها عبور و از داخل قفس فرار کند. ربات پس از عبور از میله‌ها، مجددا از حالت مایع به حالت جامد برگشت.

از لحاظ تئوری می‌توان ربات‌های ذوب‌شونده را در مواقعی که دست انسان یا ربات‌های سنتی کاربردشان را از دست می‌دهند، مورد استفاده قرار داد.

لی ژانگ، از اعضای دانشگاه هنگ کنگ در چین، می‌گوید که موارد استفاده‌ی این نوع ربات‌ها بسیار گسترده است. مثلا می‌توان یک ربات ذوب‌شونده را جایگزین یک پیچ در فضاپیما کرد. در این حالت ربات به سمت ناحیه‌ی پیچ حرکت می‌کند و در آنجا ذوب و سپس محکم می‌شود.

نتایج مطالعه‌ای که به تولید ربات‌های ذوب‌شونده منتهی شد، در مجله‌ی علمی Matter قابل‌ دسترس است.