آمریکا فقط چند دهه با کمبود آب گسترده فاصله دارد

دانشمندان معتقدند از سال ۲۰۷۱، اثر ترکیبی تغییرات اقلیمی و افزایش جمعیت می‌تواند چالش‌های بسیار جدی برای حدود نیمی از ۲۰۴ حوزه‌ی آبخیز در کل سرزمین اصلی ایالات متحده آمریکا به‌وجود آورد. طبق پیش‌بینی پژوهشگران، منابع آب حوزه‌های آبخیز در دشت‌ بزرگ جنوبی و مرکزی، ایالت‌های مرکزی کوه‌های راکی، کالیفرنیا و مناطقی در جنوب و غرب میانه‌ی آمریکا به‌احتمال زیاد درمعرض خطر هستند. توماس براون از خدمات جنگل ایالات متحده می‌گوید: «بخش زیادی از آمریکا با کم‌آبی مواجه خواهد شد.»

توماس براون و تیمش، از تعدادی از مدل‌های تغییرات اقلیمی برای پیش‌بینی سناریوهای آب‌و‌هوایی آینده استفاده کرده و درعین‌حال رشد جمعیت موردانتظار را نیز مشخص کردند. طبق نظر این دانشمندان، پس از افزایش تقاضا از اوایل قرن بیستم که مصرف آب را ۹ برابر بیشتر کرد، پایداری آب در آمریکا در دهه‌ی ۱۹۸۰ اتفاق افتاد. به‌لطف پیشرفت‌هایی که در سدسازی، تونل‌سازی و لوله‌کشی رخ داده، استفاده از آب باوجود رشد جمعیت، همچنان پایدار مانده است؛ بااینکه ساخت سدها در دهه‌ی ۱۹۶۰ به اوج خود رسید، اما این سازوکار به‌همین شکل در آینده جوابگو نخواهد بود. پژوهشگران می‌گویند:

بااین‌حال پژوهش‌ها نشان می‌دهند که تغییرات اقلیمی احتمالاً منجر به افزایش بارندگی در بسیاری از نقاط ۴۸ ایالت آمریکا به‌خصوص در مناطق شمالی خواهند شد و انتظار می‌رود سایر مناطق، بارش کمتری داشته باشند. علاوه‌براین افزایش دمای هوا که پیش‌بینی می‌شود در سراسر ایالات متحده اتفاق بیفتد، ازطریق تبخیر آب منجر به کاهش جریان رودخانه‌ها می‌شود و در برخی مناطق اثر مثبت افزایش بارش‌ها را به‌طور کامل خنثی کرده و به کاهش آب رودخانه‌ها می‌انجامد.

پژوهشگران با استفاده از دو سناریوی مربوط‌به انتشار گازهای گلخانه‌ای در آینده و هفت مدل تغییرات اقلیمی موفق شدند ۱۴ سناریوی اقلیمی مختلف برای منابع آب و تقاضا در آینده طراحی کنند و معتقدند که بهره‌وری مصرف آب مثل گذشته به روند روبه رشد خود ادامه خواهد داد. اگرچه این یافته‌ها فقط پیش‌بینی هستند و ماهیت آن‌ها قطعی نیست، اما رعب‌آور و فاجعه‌بار به‌نظر می‌رسند. پژوهشگران می‌گویند:

با افزایش جمعیت و رشد اقتصادی و همچنین تغییرات اقلیمی در آینده، منابع آب و تقاضا برای آن تغییر خواهد کرد و باتوجه به بررسی ۱۴ مدل آینده انتظار می‌رود به‌خاطر فقدان ارزیابی‌های تطبیقی، کمبود آب به‌میزان قابل‌توجهی افزایش یابد. به‌طور متوسط پیش‌بینی می‌شود در این ۱۴ مدل،‌ ۸۳، ۹۲ و ۹۶ حوزه‌ی آبخیز شاهد کمبودهای ماهیانه در آینده‌ی نزدیک (۲۰۲۱ تا ۲۰۴۵)، میانه (۲۰۴۶ تا ۲۰۷۰) و آینده‌ی دور (۲۰۷۱ تا ۲۰۹۵) باشند.

این تیم پژوهشی تأکید می‌کند که این کمبودهای پیش‌بینی‌شده‌ی آب قطعی نیستند و ازطریق سازگاری‌های فعلی و آینده درباره‌ی مصرف آب به‌خصوص در کشاورزی (برآورد شده است ۷۵ درصد از مصرف آب سالانه‌ی ایالات متحده را به خود اختصاص می‌دهد) و صنعت می‌توان این روند را کاهش داد.

پژوهشگران می‌گویند ساخت سد در دهه‌های گذشته عامل مهمی در پایداری آب بوده است؛ اما باتوجه به گرم‌تر و خشک‌تر شدن دنیا و در مقایسه با سایر سازگاری‌های قرن ۲۱ نظیر افزایش بهره‌وری آبیاری، این مخازن کارایی کمتری پیدا خواهند کرد. براون می‌گوید:

وقتی با مشکل کمبود آب مواجه باشیم، بعید به‌نظر می‌رسد که یک مخزن بسیار بزرگ بتواند آبی در خود ذخیره کند.

استفاده از آب‌های زیرزمینی گزینه‌ی دیگر پیش روی ما است، اما از آنجا که مقدار آن محدود است و استفاده از آن منابع آب را به خطر می‌اندازد،‌ نمی‌توان چندان روی آن حساب کرد. درعوض استفاده ما انسان‌ها از آب باید تغییر کند و لازم است به‌طور خاص بهره‌وری استفاده از آب در میان کاربران اصلی این منابع محدود و ارزشمند افزایش یابد. پژوهشگران می‌گویند:

درواقع آب مورد استفاده در کشاورزی تنها عامل اصلی کمبود آب در آینده نخواهد بود، اما باتوجه به میزان قابل‌توجه مصرف آب در کشاورزی و این واقعیت که این میزان آب برای پرورش محصولاتی با ارزش نسبتاً کم به‌کار می‌رود، بخش کشاورزی نیز مشابه سایر بخش‌ها با چالش‌های جدی روبه‌رو خواهد شد.