شرکت‌هایی که امنیت بلاک چین را از فضا تأمین می‌کنند

سال ۱۳۶۷ (۱۹۸۸)، تیموتی سی. مِی (Timothy C. May)، مهندس آنارشیست رمزارزها و نویسنده و سایفرپانک، پیش‌بینی کرد انقلابی اجتماعی‌اقتصادی حاصل از «شبکه‌های پرسرعت و کامپیوترهای خانگی و ماهواره‌ها» به‌وقوع خواهد پیوست. جف گارزیک، توسعه‌دهنده سابق هسته بیت کوین و همکار کنونی شرکت اسپیس چین (SpaceChain) و نیز افرادی دیگر این پیش‌بینی را به واقعیت مبدل می‌کنند.

شرکت‌های خصوصی ارزهای دیجیتال شامل اسپیس چین و بلاک استریم (Blockstream) و کریپتوسَت (Cryptosat) به‌سرعت در حال ارسال ماهواره به فضا هستند. این شرکت‌ها خدمات تأیید تراکنش بلاک چین و کیف‌پول‌های چند‌امضایی و توابع تأخیر تأییدپذیر را ارائه می‌کنند.

همان‌طور‌که بازار رمزارزها به صعود خود به‌سمت ماه ادامه می‌دهد، ریسک بلاک چین‌ها نیز افزایش می‌یابد. بلاک چین‌ها نه‌تنها باید از‌لحاظ فنی امنیتشان را حفظ کنند؛ بلکه نیاز دارند درمقابل مقررات سفت‌و‌سخت نیز مقاومت کنند. اگر حکومت‌ها تهدیدی برای رؤیای شبکه‌های کنترل‌ناپذیر و غیر‌متمرکز روی زمین باشند، قرار‌دادن گره‌های تأییدکننده بلاک چین در فضا پشتیبانی برای این رؤیا خواهد بود.

گارزیک، هم‌بنیان‌گذار و مدیر ارشد فناوری شرکت اسپیس چین، ادعا می‌کند قراردادن گره‌ها در فضا و خارج از دسترس انسان می‌تواند امنیت و موارد آسیب‌پذیری پیش‌ روی سرورهای زمینی را در کانون توجه قرار دهد و فرصت‌های جدیدی برای کاربردهای تجاری ایجاد کند. این بدین‌معنی است اگر گرهی از کار بیفتد یا به آن حمله یا خاموش شود یا حتی اینترنت در منطقه‌ای خاموش شود، کپی تأییدشده‌ای از بلاک چین در فضا باقی خواهد ماند. این امر تغییرناپذیری و مقاومت در‌برابر سانسور این تکنولوژی را حفظ خواهد کرد.

با استفاده از تأسیسات تجاری روی زمین که ارائه‌دهندگان فضای ابری فراهم کرده‌اند، همه می‌توانند این تاسواره‌ها را سرهم و راه‌اندازی و با ماهواره‌هایی ارتباط برقرار کنند که گره‌های بلاک چین در فضا را ارائه می‌دهند. زیرساخت‌های فضا فرصت‌های جدیدی برأی تأسیسات غیرمتمرکز و بازیافت‌شدنی ایجاد می‌کند. اسپیس چین و کریپتوست در حال بررسی کاربردهای دیگری علاوه‌بر ایجاد گره هستند که شامل سیگنال‌های رادیویی تصافی و «توابع تأخیر تأیید‌شدنی (VFD)» است. سیگنال‌های تصادفی منبع آنتروپی و اجزایی اساسی برای تولید نتایج پیش‌بینی‌نشدنی هستند.

برای مثال، در رمزنگاری راه‌اندازی اولیه جفت کلیدها نیازمند منبعی تصادفی هستند. VFDها بعد از گذشت زمانی مشخص، توابعی برای تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند ایجاد می‌کنند. با داشتن ماهواره‌ها، این برچسب‌های زمانی رمزنگاری امضاشده می‌توانند با مدارها دور زمین تعیین شوند. جیل شوتان، بنیان‌گذار کریپتوست می‌گوید: «در اساس این ماهواره ساعتی مطمئن در فضا است.» مشتریان تجاری، ازجمله شرکت Nexus و صرافی رمزارز Biteeu از این ماهواره استفاده می‌کنند؛ ماهواره‌ای که با رابط‌های نرم‌افزاری در تعامل است.

شبکه ماهواره‌ای بلاک استریم ۲۴ ساعته و در هفت روز هفته بلاک چین بیت کوین را به سرتاسر جهان مخابره می‌کند. از این طریق، دسترسی مداوم به شبکه بیت کوین امکان‌پذیر خواهد شد و تهدیدهایی مانند حمله به شبکه و ردیابی IP کاهش می‌یابد. همه می‌توانند با خرید دیش ماهواره و رسیور USB به بلاک چین بیت کوین متصل شوند و از هم‌زمانی گره خود مطمئن باشند.

فرستادن گره شبکه به فضا آن‌طور که به‌نظر می‌رسد، مشکل نیست. ناسا در هر مأموریت خود جایی برای موارد تجاری رزرو کرده است. شرکت اسپیس چین بر‌‌‌اساس پیشنهادی که برای امینت استفاده از بلاک چین ارائه شده بود، سال ۲۰۱۷ تأسیس شد. سال ۲۰۱۹، این شرکت اولین پرتابش به فضا را با ناسا و به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام داد. گره چهارم این شرکت که تأییدکننده بلاک چین اتریوم بود، سال ۲۰۲۱ با موشک فالکون ۹ شرکت اسپیس ایکس انجام گرفت. این امر نه‌تنها به تغییرناپذیرکردن تاریخچه تراکنش‌ها کمک می‌کند؛ بلکه به عملکرد بیشتر اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز در فضا منجر می‌شود.

زیرساخت فضا ویژگی‌های امنیتی بیشتری فراهم می‌کند؛ زیرا به‌طور مداوم تمامی آژانس‌های فضایی در استراتوسفر بر آن نظارت می‌کنند. اگرچه مشکل اعتماد به زنجیره تأمین سخت‌افزار تأمین نمی‌شود، درصورت دست‌کاری در زمان پرتاب، همه متوجه این امر خواهند شد. در‌حقیقت، دولت‌ها کاملا از بلاک چین‌ها در فضا حمایت می‌کنند.

قراردادن بلاک چین در فضا علاوه‌بر حفاظت درمقابل دخالت واسطه‌های نامطمئن، به غیر‌متمرکزسازی آن کمک می‌کند. باوجوداین، این رویکرد به‌شدت مدنظر است و عموم و شرکت‌های خصوصی از آن حمایت مالی می‌کنند. استفاده تجاری از فضا بسیار قانع‌کننده و جذاب است. اسپیس چین از طرف آژانس فضایی اروپا برای اولین محموله ارسالی خود حدود ۶۰ هزار دلار و اخیرا از طرف شرکت‌های Enterprise Singapore و Innovate UK حدود ۶۰۵ هزار دلار سرمایه جذب کرده است. این مبلغ صرف توسعه «زیرساخت ماهواره‌ای غیرمتمرکز (DSI)» می‌‎شود.

گارزیک از شرکت اسپیس چین می‌گوید دسترسی به فضا برای دلار نیست و نیاز به ارزهای غیر‌متمرکز از پول‌های زمینی بیشتر است. برای شرکت‌های دیگر مانند کریپتوست و لافت اربیتال (Loft Orbital) پول یکی از ملاک‌ها است. سال ۲۰۱۹، محموله‌های لافت اربیتال برای شرکت‌ها ۱۳ میلیون دلار سرمایه جذب کرده است. پرتاب نود اتریوم برای اسپیس چین یکی از محموله‌های این شرکت بوده است. یوناتان وینتراوب، هم‌بنیان‌گذار کریپتوست می‌گوید: «هنوز از زمین می‌توان پول درآورد.»

حاکمیت در فضا می‌تواند در چندین مسیر قرار گیرد. فضا به‌عنوان جایگاهی برای رقابت ژئوپلیتیک شناخته و این رقابت با اهداف مشترک کشورها و بازیگران خصوصی تقویت شده است. شبکه ماهواره‌های اسپیس چین به نام «صورت فلکی» را چندین گروه در حوزه‌های قضایی مختلف اداره می‌کنند. این پروژه مثالی برای مشارکت در زیرساختی غیرزمینی است که در‌دسترس کاربران دولتی و تجاری است.

اگرچه اسپیس چین می‌خواهد زیرساختش مدلی مشارکتی بین کشورها و نهادهای تجاری متعدد باشد، ایجاد شبکه‌ای مقاوم و غیرمتمرکز می‌تواند آسیب‌پذیری‌های جدیدی ایجاد کند. وجود سود تجاری باعث ایجاد رقابت در بین بازیگران در این میدان شده و یکی از این‌ها ایلان ماسک است که می‌خواهد دوج کوینی واقعی را روی ماه قرار دهد. اردیبهشت امسال، وی رقابت جدید فضایی را در توییتر اعلام کرد. این اقدام پاسخی به صرافی بیتمِکس بود که می‌خواست بیت کوین را به ماه بفرستد.

به‌گفته بعضی‌ها، آینده شامل منظومه‌های چندگونه‌ای با ارزهای دیجیتال چندگانه خواهد بود؛ خواه بلاک چین باعث بهبود فضا شود یا برعکس. وینترتراوب می‌گوید: «فضا از آنچه فکر می‌کنید، به شما نزدیک‌تر است.»

دیدگاه شما کاربران زومیت درباره این موضوع چیست؟ آیا این شرکت‌ها گام نخست در تجارت بین ستاره‌ای را آغاز کرده‌اند؟