تنها ۱۲ درصد از خودروهای تولید شده در امریکا، دنده دستی هستند
امروزه و در شرایط کنونی، احتمالاً رانندگان جوان هرگز در زندگی خود با خودرو مجهز به جعبهدنده دستی روبهرو نشدهاند. برخی ممکن است استدلال کنند که تنها راه آموزش رانندگان جدید، استفاده از اهرم تعویض دنده دستی است؛ بنابراین آنها بهتر میتوانند ایده کنترل وسیله نقلیه را درک کنند. برای علاقهمندان به دنیای خودرو، جعبهدنده دستی همیشه گزینهی اول و چیزی بوده است که تفاوت بین سواری و رانندگی واقعی با آن را نشان میدهد. بیشتر اوقات، راحتی مطلق جعبهدنده خودکار بر ایده داشتن سه پدال در خودرو غلبه مییابد و دانستن زمان تعویض دنده و این واقعیت که هماکنون کمتر خودرویی در بازار با جعبهدنده دستی به فروش میرسد، کمکی به بحث نمیکند.
براساس دادههای جمعآوری شده توسط ادموندز، CNBC متوجه شده است که تنها ۴۱ مورد از ۳۲۷ خودروی جدید، گزینه جعبهدنده دستی را در ایالات متحده برای خریداران ارائه میدهند. این میزان تنها ۱۲ درصد از کل مدلهای جدید را شامل میشود. از همان روزهای ابتدایی خودروسازی و بهخصوص در دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، ایده تعویض دنده خودکار مطرح شد و برای کسانی که میتوانستند هزینهی آن را بپردازند، باعث میشد تا در جاده کمتر نگران تعویض دنده باشند. از آن زمان بهنظر میرسد که تعداد جعبهدنده دستی در حال کاهش بوده است. هماکنون جعبهدندههای خودکار مدرن بهحدی سریع و هوشمند هستند که امکان تعویض دنده سریع، شتابگیری خارقالعاده و عملکرد بهتری را بهخصوص در خودروهای سوپراسپرت و مدلهای هیجانانگیز ارائه میدهند. البته در گذشته این جعبهدندهها، کارایی کمتری نسبت به مدلهای دستی داشتند که به مرور زمان بهبود یافتند.
CNBC در فیلمی آموزنده درباره این موضوع، چشمانداز جعبهدنده دستی را مورد توجه قرار داده و این مسئله را نشان میدهد که چگونه در سال ۲۰۰۶، ۴۷ درصد از خودروهای جدید در ایالات متحده گزینه جعبهدنده دستی داشتند و فقط یک دهه بعد در سال ۲۰۱۶، این تعداد به ۲۷ درصد کاهش یافت. برندهایی مانند پورشه هنوز هم جعبهدندههای دستی را در محصولات خود ارائه میدهند و حتی خودروسازانی مانند بیامو، شلبی و اکثر خودروهای عضلانی هنوز هم گزینه جعبهدنده دستی را برای علاقهمندان حفظ میکنند. سایر شرکتها، هیچ راه مقرونبهصرفهای برای عرضه خودروی مجهز به جعبهدنده دستی سراغ ندارند. اگرچه ممکن است جعبهدنده دستی بهطور کامل طی چند سال از بین نرود، میتوان انتظار داشت که روند کاهش تدریجی آن در خودروها ادامه یابد.
کاهش محبوبیت جعبهدنده دستی
در سال ۲۰۱۱، ۳۷ درصد از خودروهای فروخته شده در آمریکا با جعبهدنده دستی عرضه میشد. حذف جعبهدنده دستی از خودرو یکشبه اتفاق نیفتاده است و این جعبهدندهها به تدریج در مدلهای جدید و بهروزرسانیشده حذف شدند. نیسان فرانتیر ۲۰۲۰ تنها با جعبهدنده خودکار عرضه شده است و نسخه بازطراحیشدهی Sentra نیز از جعبهدنده خودکار بهره میبرد. مزدا ۶ مدل ۲۰۱۹ و همینطور شورولت کوروت ۲۰۲۰ نیز از جمله مدلهایی بودند که در آنها خبری از جعبهدنده دستی نیست.
البته چند مورد نیز وجود دارد که هنوز از جعبهدنده دستی استفاده میکنند. اخیرا کادیلاک اعلام کرد که مدلهای CT4 و CT5-V بلکوینگ با جعبهدنده دستی ارائه میشوند. این خبر اندکی پس از آن منتشر شد که مینی تأیید کرد جعبهدنده دستی در مدلهای سال ۲۰۲۱ پس از وقفه کوتاهی باز میگردد.
با این حال، روند غمانگیز برای جعبهدنده دستی در جریان است. جعبهدنده دستی بهطور فزایندهای به خودروهای اسپرت و مدلهای پایه محدود میشود که عمدتاً برای تبلیغ قیمت پایین در سبد محصولات خودروسازان حضور دارند. با این حال، جعبهدندههای دستی به دلایل بسیار متفاوتی در مدلهای قدرتمند عملکردی (performance models) مورد استفاده قرار میگیرند، زیرا علاقهمندان به این خودروها هنوز دوست دارند خودشان تعویض دنده را انجام دهند. از سوی دیگر، خودروهای ارزانقیمت برای پایین آوردن قیمت از جعبهدنده دستی بهره میبرند.
وقتی به خودروهایی با قیمت کمتر از ۲۰،۰۰۰ دلار نگاه کنیم، حالت دوم بسیار واضح و بدیهی است. نسخه بازطراحیشده نیسان ورسا ۲۰۲۰ بهصورت استاندارد با جعبهدنده دستی پنج سرعته عرضه میشود و شورولت اسپارک نیز وضعیت مشابهی دارد. با این حال، هوندا فیت و تویوتا یاریس کمی مدرنتر هستند زیرا با جعبهدنده دستی ۶ سرعته عرضه میشوند.
باتوجه به اینکه خودروسازان برای تولید بیشتر کراساور، مدلهای سدان را حذف میکنند، احتمالاً محبوبیت جعبهدندههای دستی همچنان به کاهش ادامه خواهند داد. این موضوع حتی بدون توجه به افزایش شدید محبوبیت خودروهای الکتریکی قابل درک است.