آشنایی با موتو جی پی / Moto GP؛ مهمترین مسابقات موتورسواری جهان
موتو GP در دنیای موتورسیکلتها، مشابه فرمول یک برای عاشقان خودروها به نظر میرسد. شاید در بعضی مسابقات با موتورسیکلتهای قدرتمندتر از کلاس موتو GP، شاهد نهایت سرعت و شتابگیری بالاتری باشیم اما موتو GP به دلایل مختلف، پرطرفدارترین رقابت موتورسواری در سطح جهانی محسوب میشود. جالب است بدانید، بسیاری از افراد علاقهمند به مسابقات سرعت در رشتههای مختلف، امروزه تماشای موتو جیپی را به فرمول یک ترجیح میدهند.
چرا موتو GP در سراسر دنیا محبوبیت دارد؟
با نگاهی به صفحات اجتماعی اختصاصی برای موتو جیپی و فرمول یک، نکات جالب توجهی به چشم میخورند. صفحهی رسمی موتو جیپی در اینستاگرام ۸.۲ میلیون، در یوتیوب ۲.۴ میلیون، در فیسبوک ۱۳ میلیون و در توئیتر ۲.۶ میلیون دنبالکننده دارد؛ درحالیکه این آمار برای فرمول یک به ترتیب، ۸.۱ میلیون، ۲.۹۵ میلیون، ۸.۵۶ میلیون و ۴.۲ میلیون است. به بیان بهتر، طرفداران موتو جیپی در اینستاگرام و فیسبوک از هواداران فرمول یک بیشتر هستند. دیگر نکتهی مهم در رابطه با آمار علاقهمندان موتو جیپی در صفحات اجتماعی، رشد آنها در مقایسه با فرمول یک است. توجه به مسابقات موتورسواری حرفهای در مقایسه با اتومبیلرانی، در کمال تعجب روزبهروز افزایش مییابد. حدود دو سال پیش، تعدا فالوئرهای صفحهی رسمی فرمول یک در اینستاگرام، بیش از موتو جیپی بود.
در ظاهر، مقایسهی موتو GP با فرمول یک نادرست به نظر میرسد؛ اما به جهت شهرت بسیار بالای فرمول یک در دنیای موتوراسپرت، این رقابتها شاخص مناسبی برای سنجش دیگر مسابقات سرعت، مثل موتو جیپی است. در ادامهی مطلب، دلایل محبوبیت مسابقات جهانی موتورسواری جایزه بزرگ را به اختصار بررسی میکنیم.
اهمیت بسیار زیاد موتورسوار در مسابقات
اگر طرفدار و دنبالکنندهی اخبار فرمول یک باشید؛ احتمالا متوجه شدهاید که خودروی تیمهای حاضر در مسابقات، نقشی تعیین کننده در موفقیت یا شکست رانندگان دارند. بهعنوان مثال، اگر لوئیس همیلتون یا سباستین فتل (صدرنشینان جدول فرمول یک ۲۰۱۸)، بهجای رانندگی برای مرسدس و فراری، پشت فرمان خودرویی از تیمهای انتهای جدول، مثل هاس و تورو روسو بنشینید؛ شانس رسیدن به سکوهای اول تا چهارم را نخواهند داشت. مشابه این شرایط، امسال برای دنیل ریکیاردو و کیمی رایکونن وجود دارد که سال گذشته از تیمهای ردبول و فراری به رنو و آلفارومئو نقل مکان کردند. رانندگان مذکور، سال گذشته ردههای ششم و سوم را در انتهای فصل کسب کردند؛ درحالیکه امسال فعلا در رتبههای نهم و چهاردهم هستند.
راکب موتو جیپی، بیش از رانندهی فرمول یک در تعیین نتیجهی مسابقه نقش دارد. اختلاف فنی بین موتورسیکلتهای حاضر در موتو جیپی، چندان زیاد و تعیینکننده نیست. شرایط آیرودینامیک و فناوری موجود در پیشرانهها و قطعات فنی موجود در خودروهای فرمول یک، نقشی بسیار مهم در نتیجهی مسابقات جایزه بزرگ دارد؛ درحالیکه موتورسیکلتهای حاضر در موتوجیپی از این نظر، سادهتر و نزدیک به یکدیگر هستند.
خطر برای موتورسوار و هیجان برای بیننده
عامهی مردم و بینندگان مسابقات در رشتههای مختلف، علاقهای به دیدن صحنههای تصادف و مصدومیتهای احتمالی شرکتکنندگان ندارند؛ اما وجود خطر در هر ورزش، میتواند عاملی برای جذب مخاطب باشد. راکب موتورسیکلت در مسابقات حرفهای، ایمنی کمتری نسبت به رانندهی خودرو دارد و حتی هنگام مانور در پیچهای تند، به سطح جاده نزدیک میشود یا زانو را به زمین میکشد. البته تجهیزات مدرن، مثل کیسهی هوای داخل لباس و ترمزهای تقویتشده، ایمنی موتو جیپی را در سالهای اخیر بهبود دادهاند اما این رشته، همچنان یکی از خطرناکترین ورزشهای موتوری جهان است.
در سال ۲۰۱۷، تعداد ۱۱۲۶ حادثه برای مسابقات موتو جیپی ثبت شد که شامل زمینخوردن موتورسواران و برخورد آنها با یکدیگر بود. این آمار، میانگین ۵۶ مورد در هر رقابت را نشان میدهند.
هزینه برگزاری مسابقات برای میزبان
کشور یا مؤسسهی برگزارکنندهی رقابت جایزه بزرگ در فرمول یک، حدود ۷۵ میلیون دلار برای اسکان و دیگر امکانات لازم برای مسابقه و تیمها، هزینه میکند. این شرایط برای هر موتو جیپی در سال ۲۰۱۹، حدود ۱۰ میلیون دلار برآورد میشود. در سمت دیگر ماجرا، قیمت بالا برای بلیط مسابقات فرمول یک باعث شده است؛ تماشاچیان این رقابتها در پیستهای مختلف دنیا، روندی نزولی داشته باشند؛ درحالیکه بینندگان حاضر در جایگاه مسابقات موتو جیپی، سالبهسال افزوده میشوند. مدیران پیست سیلوراستون انگلیس بهتازگی اعلامکردهاند به دلیل کاهش سود در برابر هزینههای میزبانی، انصراف از برگزاری مسابقات فرمول یک را بررسی میکنند؛ اما مسابقات موتو جیپی را طبق روال هر سال، ادامه خواهند داد.
در سال ۲۰۱۹، موتو جیپی با ۱۹ مسابقه و فرمول یک با ۲۱ رقابت جایزه بزرگ برگزار میشود؛ درحالیکه سال ۲۰۲۰، تعداد کشورهای میزبان موتو جیپی به ۲۰ و فرمول یک به ۲۲ مورد افزایش پیدا خواهد کرد.
موتو جیپی فاقد پیت استاپ و مکالمه رادیویی است
وقتی موتورسوار موتو GP وارد پیست مسابقه میشود؛ سوختگیری مجدد و تعویض لاستیک نخواهد داشت. علاوهبر این، امکان ارتباط رادیویی بین راکب و اعضاء تیم هم وجود ندارد. پس موتورسوار موتو جیپی در مقایسه با رانندهی فرمول یک، تمرکز بیشتری بر پیست خواهد داشت و البته وظایفی مثل مدیریت لاستیکها و تشخیص موقعیت دقیق در ردهبندی شرکتکنندگان را برعهده دارد. البته اعضاء تیم و داوران مسابقه در کنار پیست، هر از گاهی اطلاعاتی را با پرچم یا نوشتار به موتورسوار منتقل میکنند.
مقایسهی شتاب اولیه و سرعت در موتو جیپی با فرمول یک
نسبت قدرت به وزن در موتورهای رقابت موتو جیپی، بیشتر از مدلهای امروزی فرمول یک است. این موضوع منجر به شتابگیری بهتر برای موتورها میشود و همچنین، نهایت سرعت ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت فراهم میکند. برتری موتو جیپی در شتابگیری، البته هیجان مسابقات موتورسواری را بیشتر میکند؛ اما از نظر نهایت سرعت در مسیر مستقیم، کمی پایینتر از فرمول یک است.
در سال ۲۰۱۸، آندرا دوویتزیوسو از تیم دوکاتی توانست به رکورد نهایت سرعت ۳۵۶.۵ کیلومتر بر ساعت در جایزه بزرگ اسپانیا برسد؛ درحالیکه بالاترین سرعت ثبت شده در یک مسابقهی فرمول یک به خوان پابلو مونتویا با خودروی تیم مکلارن در جریان مسابقهی سال ۲۰۰۵ ایتالیا با سرعت ۳۷۲.۶ کیلومتر بر ساعت اختصاص دارد.
نکتهی مهمی که باعث میشود؛ شتابگیری و هیجان ناشی از آن در موتو جیپی، کمی بهتر از فرمول یک باشد در آمارها مشخص است. سرعتگیری صفر تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت برای یک موتورسیکلت موتو جیپی، ۴.۸ ثانیه و برای خودروی فرمول یک ۵.۲ ثانیه طول میکشد. در عوض، این آمار برای موتورسیکلت و خودرو برای رسیدن به سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت از سکون، به ترتیب ۱۱.۸ و ۱۰.۶ ثانیه است. باید توجه داشت که بخش عمدهی مسیر پیستهای مشهور دنیا توسط موتورسوران موتو جیپی و رانندگان فرمول یک، با سرعتی کمتر از ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت طی میشود و صرفا در مسیرهای مستقیم، برای مدتی کوتاه سرعتهای بیش از ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت ثبت میشوند.
با نگاهی به زمانگیریها و رکوردهای ثبت شده در مسابقات موتو جیپی و فرمول یک، متوجه عملکرد بهتر خودروها در مقایسه با موتورسیکلتها میشویم. این موضوع، علاوهبر مواردی که پیشتر اشاره کردیم به دلیل توانایی عالی خودروهای فرمول یک در پیچیدن و گذر از زاویههای پیست وجود دارد. طبیعتا، استفاده از ۴ چرخ با سیستمهای ترمز قدرتمند و آیرودینامیک فعال در بالچههای متعدد جلو و عقب، به رانندهی فرمول یک امکان میدهد تا سریعتر از یک موتورسیکلت موتو جیپی از پیچها عبور کند.
سبقتهای متعدد در موتو جیپی
به دلایل مختلف، از جمله شتاب بیشتر و اندازهی کوچکتر، موتورسیکلتهای حاضر در موتو جیپی، سبقتگیریهای بیشتری نسبت به خودروهای فرمول یک در رقابت جایزه بزرگ دارند. این موضوع، هیجان مسابقات موتورسواری را افزایش میدهد و بیننده را از لحظه شروع تا پایان مسابقه، سرگرم خواهد کرد. بهعنوان مثال در مسابقه موتو جیپی اتریش سال ۲۰۱۸، بیش از ۱۰۰ سبقتگیری توسط ۸ موتورسوار انجام شد و جایگاه نخست، بین ۵ نفر در طول رقابت تغییر کرد.
امکان خرید محصولاتی مشابه موتورسیکلتهای موتو جیپی
برخلاف خودروهای فرمول یک که با تفاوتهای اساسی نسبت به مدلهای استاندارد جادهای عرضه میشوند؛ موتورسیکلتهای حاضر در مسابقات حرفهای مشابهت زیادی با نمونههای تجاری در بازار جهانی دارند. البته کاملا واضح است که نسخههای موجود در موتو جیپی، مخصوص پیست ارتقاء پیدا کردهاند و علاوهبر قدرت بیشتر نسبت به مدلهای استاندارد جاده، فاقد تجهیزاتی مثل چراغ و بوق هستند. همچنین، مواد به کاررفته در موتورسیکلتهای موتو جیپی، بسیار گرانقیمت و هماهنگ با فناوریهای مدرن تولید میشوند. بدنهی فیبرکربن با تجهیزات فنی ساختهشده از تیتانیوم و منیزیم، نقش مهمی در موتورسیکلتهای مخصوص پیست موتو جیپی دارند.
موتورسیکت مخصوص پیست هوندا در مسابقات موتو جیپی سال ۲۰۱۶
بهعنوان مثال، موتورسیکلت قهرمان مسابقات ۲۰۱۹ که توسط مارک مارکز رانده میشود؛ هوندا RC213V نام دارد. این مدل مخصوص موتو جیپی با پیشرانهی ۴ سیلندر ۱۰۰۰ سیسی، دارای قدرت ۲۴۰ اسببخار است و البته به اشخاص حقیقی فروخته نمیشود. در عوض علاقهمندان میتوانند سراغ موتورسیکلت هوندا CBR1000RR بروند که پیشرانهی ۴ سیلندر ۱۰۰۰ سیسی و ۱۸۹ اسببخار قدرت با قیمتی در حدود ۱۷ هزار دلار دارد.
موتورسیکت جادهای و تولید انبوه هوندا CBR1000RR ساخت سال ۲۰۱۶
در سمت دیگر ماجرا، نهتنها نمیتوان خودرویی مشابه مدلهای فرمول یک از بازار آزاد خرید؛ بلکه ابرخودروی استاندارد با شتاب و عملکرد فنی نزدیک به فرمول یک، چندصدهزار تا چند میلیون دلار هزینه خواهد داشت.
موتو جیپی چگونه آغاز شد
رقابتهای جهانی جایزه بزرگ موتورسواری با نام کامل Grand Prix motorcycle racing اولینبار در سال ۱۹۴۹ برگزار شد. به بیان بهتر، مسابقات جایزه بزرگ موتورسواری، مختص موتو جیپی نیست و علاوهبر آن، موتو ۲، موتو ۳ و موتو E را شامل میشود. از ابتدا تاکنون، فدراسیون جهانی موتورسواری FIM با نام کامل Fédération Internationale de Motocyclisme مجری مسابقات موتو جیپی است. مقر FIM که از سال ۱۹۰۴ فعالیت میکند و امروزه ۱۱۱ کشور را عضو خود دارد؛ در سوئیس است.
موتورسیکلت ساخت شرکت AJS انگلستان، نمونهای از یک مدل مسابقهای در سال ۱۹۴۹
امروزه، مهمترین تفاوت موتو جیپی با موتو ۲، موتو ۳ و موتو E به پیشرانههای مربوط میشود. طبیعتا، قدرتمندترین پیشرانه به موتورسیکلتهای محبوبترین کلاس (موتو GP) اختصاص دارد که محدود به ۴ سیلندر ۱۰۰۰ سیسی است. موتو ۲ و موتو ۳ بهترتیب، ۷۶۵ و ۲۵۰ سیسی هستند؛ درحالیکه کلاس تازهتأسیس موتو E از پیشرانههای تمامبرقی ۱۶۰ اسببخار استفاده میکنند.
شرایط فنی موتورسیکلتهای در موتو جیپی
اولین فصل رقابتهای حرفهای با نام موتو جیپی سال ۲۰۰۲ معرفی شد. در این مسابقات، تیمها مجاز به استفاده از موتورسیکلتهای ۴ زمانه با حجم ۹۹۰ سیسی بودند. این شرایط تا سال ۲۰۰۶ ادامه داشت. بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱، حجم موتور ۸۰۰ سیسی و از ۲۰۱۲ تاکنون، ۱۰۰۰سیسی در موتو جیپی استفاده میشود.
پیشرانهی ۴ سیلندر خطی و ۱۰۰۰ سیسی یاماها که در موتو جیپی استفاده میشود
امروزه، برای حجم پیشرانه ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ سیسی محدودیت وجود دارد و در دیگر زمینهها، از جمله وزن خالص و تعداد سیلندرها تا ۴ عدد، آزادی عمل به تولیدکنندگان داده شده است. احتمالا این سؤال در ذهند شما وجود دارد که، چرا تأمینکنندگان موتورسیکلت در موتو جیپی از پیشرانههای ۱۰۰۰ سیسی ۴ سیلندر بهجای نمونههای یک تا ۳ سیلندر استفاده میکنند؟ در پاسخ باید گفت؛ کاهش تعداد سیلندرها منجر به کاهش قدرت و البته کاهش وزن نهایی موتورسیکلت خواهد شد که تأثیر چشمگیری در عملکرد فنی دارد. طی سالهای اخیر، تمامی تیمها، پیشرانههای ۴ سیلندر خطی را به دیگر نمونهها ترجیح دادهاند.
دیگر نکتهی فنی که شرکتکنندگان در موتو جیپی ملزم به رعایت آن هستند؛ استفاده از نرمافزار و تجهیزات تنظیم ECU ساخت شرکت مگنتی مارلی (Magneti Marelli) است. این شرکت ایتالیایی برای بسیاری از خودروهای فرمول یک و رالی جهانی (WRC) هم ECU تولید میکند. واحد کنترل پیشرانه که به اختصار ECU نامیده میشود؛ برای تمامی موتورسیکلتهای حاضر در موتو جیپی ثابت است تا نظارت داوران بر تخلفهای فنی احتمالی، نتیجهی بهتری داشته باشد.
در یک فصل مسابقات موتوی جیپی، هر موتورسیکلت میتواند ۷ پیشرانه استفاده کند. این محدودیت، برای تیمهای تازهوارد یا آنهایی که موفقیت به کسب پیروزی در فصل قبل نشده باشند، ۹ پیشرانه است.
قوانین اصلی در موتو جیپی
اطلاع از مهمترین قوانین در پیستهای موتو جیپی، برای بیننده ضروری نیست؛ اما میتواند لذت تماشای مسابقات را افرایش دهد. طبیعتا، بیتوجهی موتورسواران به قوانین یا پرچمهای داوران، منجر به جریمهی زمانی، امتیازی، اخراج از مسابقه یا محرومیت تمام فصل خواهد شد.
چراغها و پرچمهای مرسوم در موتو جیپی
پیش از شروع مسابقه، زمانیکه پیشرانهی موتورسیکتها روشن و همگی در جایگاه خود آمادهی رقابت هستند؛ چراغهای قرمز برای مدتی در حدود ۲ تا ۵ ثانیه روشن میشوند. با خاموش شدن چراغها، موتورسواران شروع به حرکت و رقابت خواهند کرد.
چراغ سبز، معمولا در پیت لین (قسمت اختصاصی تیمها که موتورها از آن وارد یا خراج پیست میشوند) روشن میشود تا اجازه خروج به موتورسوار بدهد. در واقع، بیشترین کاربرد چراغ سبز برای دورهای تمرینی و زمانگیری پیش از رقابت اصلی، یا هنگام گرمکردن پیشرانهها در روز مسابقه است. طبیعتا، چراغ قرمز در پیت لین، موتورسواران را از ورود به بخش اصلی پیست را مانع میشود.
چراغ قرمز و پرچم قرمز، توقف مسابقه یا هر فعالیت موتورسواران در پیست را اعلام میکند. با این شرایط، تمامی شرکتکنندگان باید به پیت لین بروند و پیست اصلی را ترک کنند. ترکیب چراغ قرمز و پرچم قرمزف معمولا زمانی دیده میشود که حادثهای مهم یا شرایط آب و هوایی بسیار نامساعد، وجود داشته باشد.
پرچم سیاه، حتما با نشاندهندهی شمارهی موتورسوار نمایش داده میشود تا شرکتکنندهی خاصی را از مسابقه خارج کند. باتوجه به عدم استفادهی موتورسواران از ارتباط رادیویی و امکان کمتوجهی به اطراف پیست، موتورسوار تا ۵ دور بعد از نمایش پرچم سیاه میتواند مسابقه را ادامه دهد ولی بههرصورت، باید وارد پیت لاین شود و رقابت را واگذار کند.
پرچم سیاه با دایرهی نارنجی هم، مختص یک موتورسوار خاص نشان داده میشود تا به پیت لاین برود؛ اما نشانهی حذف او از مسابقه نیست. پرچم سیاه با دایرهی نارنجی، معمولا هنگامی تکان داده میشود که نقص ظاهری یا فنی یک موتورسیکلت، ایجاد خطر کند.
پرچم سفید با خطوط قرمز ضربدری، شروع باران و افزایش رطوبت روی پیست را به موتورسواران اعلام میکند. با این شرایط،تغییری در مسابقه ایجاد نخواهد شد و صرفا، جنبهی اطلاعرسانی دارد تا موتورسواران متوجه اوضاع شوند.
پرچم سفید، نشانهی باران شدید در پیست یا لغزندگی بالا در سطح مسیر است و به موتورسواران اجازه میدهد تا همگی به گاراژها رفته و موتورسیکلت مخصوص مسابقه در پیست خیس (wet race) را سوار شوند.
پرچم آبی، مختص موتورسوارانی است که از رقابت با شرکتکنندگان در ردههای بالاتر، عقب افتادهاند. داور (مارشال) با تکان دادن پرچم آبی از موتورسوار ضعیفتر میخواهد به دیگران اجازهی سبقت دهد. این اتفاق، معمولی زمانیکه یکی از شرکتکنندگان، یک دور از مسابقه با نفرات برتر عقب افتاده باشد (اصطلاحا لپ شده باشد)، دیده میشود. همچنین، هنگامی که گروهی از موتورسواران در پیست هستند، برای کسی که میخواهد از پیتلاین خارج شود؛ پرچم آبی بلند خواهد شد تا صبر کند و بعد از رفع ترافیک در خروجی پیت لاین، وارد پیست شود.
پرچم زرد، یکی از مهمترین هشدارها را به موتورسواران مسابقه میدهد. تکان دادن یک پرچم زرد در حین مسابقه، موتوسواران متوجه خطر یا حادثه در کنار پیست میکند تا توجه بیشتری به ادمهی مسیر داشته باشند. اگر ۲ پرچم زرد توسط مارشال تکان داده شود؛ تمام یابخشی از پیست بسته شده است. این حالت، تمامی موتورسواران را به کاهش سرعت یا حتی توقف ملزم میکند. وقتی ۲ پرچم زرد دیده شوند؛ سبقتگیری ممنوع است و اگر سهوا موتورسواری از دیگری پیشی بگیرد؛ باید بهجای قبلی خود باز گردد.
پرچم سبز، حالت عادی و آزاد در پیست را نشان میدهد. بعد از بالا رفتن پرچم زرد، چنانچه شرایط پیست عادی شده باشد؛ باید پرچم سبز توسط مارشال تکان داده شود تا موتوسواران مطمئن شوند؛ شرایط مساعد است و میتوانند مسابقه را ادامه دهند. در دورهای تمرینی، زمانگیری و گرمکردن (Warm up)، تکان دادن پرچم سبز، نشانهی شروع حرکت در پیست است.
پرچم شطرنجی که مشهورترین و شناختهشدهترین علامت در مسابقات سرعت رشتههای مختلف محسوب میشود؛ نشانهی پایان رقابت در انتهای پیست خواهد بود. طبیعتا، برندهی مسابقه اولین کسی است که از پرچم شطرنجی عبور میکند. این پرچم تا زمانیکه دیگر شرکتکنندگان به خط پایان نرسند یا از ادامهی رقابت انصراف ندهند، تکان داده خواهد شد.
رکوردها و اسطورهها در موتو جیپی
اگر موتو GP که از سال ۲۰۰۲ برگزار میشود را در ادامهی مسابقات سالیانهی موتورسواری جهان در سالهای قبل بدانیم؛ آمارهای جالبی برای رقابتهای جایزه بزرگ به چشم میخورد. از سال ۱۹۴۹ تاکنون، قدمت مسابقات در بالاترین سطح موتورسواری دنیا به ۷۰ سال میرسد.
تصویری تازه از جیاکومو آگوستینی در کنار موتورسیکلتهای ساخت شرکت آگوستا که با آنها قهرمان جهان شد
اسطورهی مسابقات موتورسواری پیست، جیاکومو آگوستینی ایتالیایی است که هماکنون، ۷۷ سال دارد. او ۸ بار (۷ بار متوالی بین سالهای ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۲) به مقام قهرمانی جهان در پایان فصل رسید. همزمان با موفقیت در مسابقات جایزه بزرگ که با پیشرانههای ۵۰۰ سیسی روی موتورسیکلتهای آگوستا انجام میشد، آگوستینی در رقابتهای کلاس پایینتر (۳۵۰ سیسی) هم شرکت داشت و ۷ سال قهرمان جهان بود. او مجموعا، ۱۵ بار بهترین موتورسوار دنیا در فصلهای مختلف مسابقات جایزه بزرگ شده است. جیاکومو آگوستینی پس از بازنشستگی از موتورسواری حرفهای، در فرمول ۲ اروپا و فرمول یک داخلی کشور انگلستان هم رانندگی حرفهای را با ۷ مقام دومی و سومی طی یک فصل تجربه کرد.
مارک مارکز، قهرمان سال ۲۰۱۹ و ۶ دورهی موتو جیپی که برای تیم رپسول هوندا مسابقه میدهد
دوران فعلی برای موتو جیپی، تاریخی و سرشار از اسطورههایی است که همچنان در پیست، مسابقه میدهند. پشت سر آگوستینی با ۸ قهرمانی در بالاترین کلاس موتورسواری جهان، والنتینو روسی ایتالیایی با ۷ و مارک ماکز اسپانیایی با ۶ قهرمانی حضور دارند. با این اوصاف، احتمال شسکت رکورد آگوستینی در سالهای آینده، خصوصا توسط مارک مارکز که امسال هم روی سکوی اول جهان ایستاد؛ وجود دارد. والنتینو روسی و مارک مارکز موتورسواران فصل ۲۰۱۹ تیمهای یاماها و هوندا به تریبت، ۴۰ و ۲۶ ساله هستند.
والنتینو روسی، قهرمان ۷ دورهی موتو جیپی که همچنان برای تیم یاماها فعالیت میکند
علاوهبر ۷ قهرمانی جهان، چند رکورد دیگر هم در سوابق والنتینو روسی وجود دارد. او از سال ۲۰۰۰ تاکنون، ۳۴۰ مسابقه جایزه بزرگ داده است که بیشتر از هر موتورسوار دیگری است. روسی، رکورد بیشترین ایستادن روی سکوی اول تا سوم رقابتهای جایزه بزرگ (پودیوم) را با ۱۹۸ مرتبه، ثبت کرده است. او همچنین، در فصل ۲۰۰۳، تمامی ۱۶ مسابقهی خود را با رفتن روی سکو جشن گرفت که رکوردی دستنیافتنی برای هر موتورسوار دیگری است. والنتینو روسی، جمعا ۲۳ بار، بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴، جایگاه اول تا سوم را در مسابقات مختلف موتو جیپی کسب کرد تا بیشترین پودیوم متوالی تاریخ این ورزش را ثبت کند. او رکورد ۸۹ بار ایستادن روی سکوی اول مسابقات جایزه بزرگ را در اختیار دارد.
از سال ۱۹۴۹ که اولین دورهی مسابقات جهانی موتورسواری بهصورت سالیانه، تحت نام جایزه بزرگ با پیشرانههای ۵۰۰ سیسی و بالاتر برگزار شده است؛ هوندا با ۲۵ قهرمانی رکورد دار است. در مجموع ۷۰ سال برگزاری مسابقات جایزه بزرگ جهان، برندهای ژاپنی توانستهاند ۴۶ فصل به مقام نخست برسند. از سال ۲۰۰۲ تا امروز که ۱۸ دوره مسابقات موتو جیپی با شرایط جدید برگزار شده هم، رپسول هوندا با ۱۰ قهرمانی، رکورددار است. تنها در سال ۲۰۰۷، دوکاتی عنوان بهترین تیم مسابقات را به دست آورد و ۷ فصل دیگر با قهرمانی یاماها همراه بود.
شرایط تیمها و شرکتکنندگان در موتو جیپی ۲۰۱۹
هفتهی گذشته، مارک مارکز اسپانیایی قهرمانی زودهنگام خود در فصل ۲۰۱۹ را جشن گرفت. امسال، تنها ۳ مسابقه از ۱۶ رقابت جایزه بزرگ با مقام نخست مارکز همراه نبود. با درخشش او، تیم رپسول هوندا هم در فصل ۲۰۱۹، رقیب نزدیکی نداشت و بیشترین امتیازات را کسب کرد تا اختلاف خود با دیگران را بهعنوان پرافتخارترین تیم تاریخ موتو GP افزایش دهد.
امروزه برندهای تأمینکنندهی موتورسیکلت در موتو جیپی، مثلث ژاپنیها شامل هوندا، یاماها و سوزوکی, همراهبا دوکاتی و آپریلیا از ایتالیا و شرکت اتریشی KTM هستند. کاوازاکی، دیگر غول موتورسیکلتسازی ژاپن به دلایل مالی از سال ۲۰۰۹ موتو جیپی را ترک کرده است.
۱۹ پیست مختلف جهان در سال ۲۰۱۹ میزبان رقابتهای جایزه بزرگ موتورسواری هستند. جالب اینکه، اسپانیا تنها کشور جهان با ۳ میزبانی موتو جیپی در پیستهای خرز، بارسلون و والنسیا است. پیستهای سنمارینو و مونزا هم، ۲ میزبانی برای ایتالیا فراهم میکنند. در مجموع، ۱۲ مسابقه از ۱۹ مرحلهی موتو جیپی ۲۰۱۹ در اروپا انجام میشود. سال ۲۰۲۰، پیست تازهتأسیس کیمی در فنلاند به جدول مسابقات اضافه خواهد شد تا موتو جیپی، ۲۰ مرحله داشته باشد.