ناظران یوتیوب سند پذیرش ابتلای احتمالی به PTSD امضا می‌کنند

ناظران محتوا در یوتیوب سندی برای امضا دریافت کرده‌اند تا تأیید کنند از ابتلای احتمالی به اختلال PTSD آگاه هستند. درواقع، سند مذکور اختلال استرسی پس از آسیب روانی (PTSD) را به‌عنوان یکی از پیامدهای احتمالی شغل نظارت بر محتوا مطرح می‌کند. رسانه‌ی ورج اولین‌بار این خبر را مطرح و ادعا کرده است با دسترسی به تعدادی سند و مصاحبه با کارمندان، رخداد پیش‌آمده را تأیید می‌کند. اکسنچر از پیمان‌کاران واسطه‌ای یوتیوب است که مرکز نظارت محتوایی را برای یوتیوب در آستین تگزاس مدیریت می‌کند. اولین اسناد الزامی کارمندان در همان مرکز رؤیت شده است. شایان ذکر است ورج قبلا گزارشی از احتمال ابتلای ناظران به PTSD منتشر کرده بود و سند مذکور چند روز پس از انتشار گزارش، به‌دست کارمندان رسید.

در سندی که اکسنچر با عنوان «تصدیق (Aknowledgement)» ازطریق سرویس DocuSign دراختیار کارمندان ناظر یوتیوب می‌گذارد، نوشته شده است: 

می‌دانم محتوایی که مشاهده می‌کنم، احتمالا آسیب‌زننده خواهد بود. این احتمال وجود دارد که بازنگری چنین محتوایی بر سلامت روان من تأثیر بگذارد و احتمالا به اختلال PTSD منجر خواهد شد. از تمامی مزایا و خدمات برنامه‌ی weCare استفاده می‌کنم و درصورت نیاز، خدمات سلامت روان اضافه دریافت خواهم کرد. اگر به این نتیجه برسم که کار تأثیر منفی زیادی بر سلامت روانم می‌گذارد، قطعا با مدیر مستقیم خود یا مشاور منابع انسانی صحبت می‌کنم.

بیانیه‌ی PTSD درپایان فرم تصدیق دوصفحه‌ای به ناظران ارائه شده و در طراحی آن برای جلب توجه و نشان‌دادن هرچه‌بیشتر اهمیت، از کادر پررنگ مشکی استفاده می‌شود. سند مذکور را می‌توان صریح‌ترین فرم تصدیق شرکت نظارت بر محتوا دانست؛ سندی که تأیید می‌کند شغل ده‌ها هزار نفر در سرتاسر جهان احتمالا با عواقب شدید و خطرناک سلامتی همراه خواهد بود.

ورج برای بررسی بیشتر سند و تصمیم یوتیوب و اکسنچر، با مدیران آن شرکت تماس گرفت که یکی از سخن‌گویان در پاسخی ایمیلی نوشت:

سلامت کارمندان در اولویت ما قرار دارد. به‌صورت منظم اطلاعات ارائه‌شده به کارمندان خود را به‌روز می‌کنیم تا آن‌ها درک کاملی از کار خود داشته باشند. همچنین، درباره‌ی برترین برنامه‌های سلامت در صنعت خود و خدمات پشتیبانی‌ همه‌‌جانبه‌ به کارمندان اطلاع‌رسانی می‌کنیم.

فیسبوک در بیانیه‌ای اعلام کرد فرم‌های مشابه فرم تصدیق اکسنچر را بازبینی یا تأیید نمی‌کند. سخن‌گوی توییتر نیز می‌گوید تمامی کارمندان پاره‌وقت و تمام‌وقت آن‌ها اطلاع دارند که در مسیر شغلی خود شاید زمانی محتولی حساس و آزاردهنده مشاهده کنند. به‌هرحال، هنوز مشخص نیست ناظران پیمان‌کاری فیسبوک و توییتر هم سندی مشابه تصدیق PTSD امضا کرده‌اند یا خیر. ورج از پیمان‌کاران احتمالی درخواست می‌کند درصورت امضای چنین اسنادی، به تحریریه‌ی آن‌ها اطلاع‌رسانی کنند.

فرم تصدیق PTSD خدمات پشتیبانی متعددی به ناظران پیشنهاد می‌کند تا درصورت آسیب روحی از آن‌ها استفاده کنند. به‌عنوان مثال، می‌توان به خدمات مربی سلامت روان و خط مستقیم مشاوره و ارتباط مستقیم با دپارتمان منابع انسانی اشاره کرد. البته در بخشی از سند هم گفته می‌شود مربی سلامت روان پزشک نیست و اختلال‌های روانی را نمی‌تواند تشخیص دهد و درمان کند.

همان‌طورکه در بخش‌هایی از سند خواندیم، فرم تصدیق کارمندان را مسئول نظارت بر تغییرات سلامت روان و آن‌ها را ملزم می‌کند تغییرات منفی را به مدیر مستقیم یا نمایندگان منابع انسانی اطلاع دهند. حتی درصورت نیاز به درمان‌های بیشتر، آن‌ها باید از منابع و کمک‌های خارج از سازمان استفاده کنند. در بخش‌هایی از سند می‌خوانیم:

اهمیت فراوان نظارت بر سلامت روان خودم را درک می‌کنم؛ به‌ویژه اینکه علائم روان‌شناسی من بیش از همه برای خودم آشکار هستند. اعتقاد دارم شاید برخی اوقات، به خدمات سلامتی بیش از خدمات کارفرما (اکسنچر) نیاز داشته باشم. همچنین، اگر مشاور به من پیشنهاد خدمات تکمیلی دهد، آن را انجام خواهم داد.

مشاوران حقوقی به ورج می‌گویند لحن سند اکسنچر تهدیدی بر اخراج کارمندان درصورت ناتوانی در انجام کار است که کاملا رویکردی غیرقانونی محسوب می‌شود. درواقع، آن‌ها سند را این‌گونه تفسیر می‌کنند: «متوجه هستم اگر سلامت روانی خود را با شما در میان بگذارم، شما حق اخراج من را دارید». چنین لحن و تصدیق‌هایی کاملا غیرقانونی هستند.

اکسنچر می‌گوید امضا‌کردن سند تصدیق PTSD داوطلبانه است؛ ولی دو نفر از کارمندان کنونی ادعا می‌کنند درصورت امضانکردن سند، تهدید به اخراج شده‌اند. حتی متن خود سند نیز الزامی‌بودن رعایت دستورالعمل‌ها را نشان می‌دهد:

تبعیت اکید از تمامی پیش‌نیازهای این سند الزامی است. انجام‌نشدن پیش‌نیازها به‌عنوان سوءرفتار جدی تفسیر می‌شود و شاید به اقدام‌های انضباطی و درنهایت، اخراج منجر شود.

مشاوران حقوقی در مصاحبه با ورج گفتند درخواست از کارمندان برای اطلاع‌رسانی درباره‌ی مشکلات سلامت نیز تقریبا غیرقانونی محسوب می‌شود. درواقع، کارمندان طبق قانون نباید مجبور باشند درباره‌ی آثار منفی سلامت با کارفرما صحبت کنند. درمقابل، اکسنچر می‌گوید کارمندان به اطلاع‌رسانی درباره‌ی ناتوانی‌ها یا شرایط روحی ملزم نیستند. آن‌ها سند خود را به‌عنوان اطلاع‌رسانی کلی تفسیر کرده‌اند که از سال‌ها پیش به کارمندان جدید شرکت ارائه می‌شود. به‌هرحال، هنوز مشخص نیست چرا اکسنچر فقط چند روز پس از انتشار گزارش درباره‌ی اختلال احتمالی ناظران به PTSD، سند تصدیق را به کارمندان عرضه کرده است.

اکسنچر اطلاعاتی از چگونگی نتیجه‌گیری از اختلال احتمالی PTSD در کارمندان ارائه نکرده و آماری از مبتلایان احتمالی تا امروز در دست نیست. حتی برخی پیش‌بینی می‌کنند سند تصدیق به‌نوعی پیشگیری دربرابر پرونده‌های حقوقی کنونی و آتی اکسنچر خواهد بود. شرکت درباره‌ی این ادعا نیز اظهارنظری نکرده است.

گوگل نیز ناظرانی برای بررسی محتوا در پلتفرم‌های خود دارد؛ ولی اظهارنظری درباره‌ی احتمال ابتلای ناظران به PTSD نکرده است. اهالی مانتین‌ویو فقط بیانیه‌ای درباره‌ی این موضوع منتشر کرده و نوشته‌اند:

ناظران فعالیتی حیاتی و الزامی برای حفظ ایمن‌بودن پلتفرم‌های دیجیتال برای همه‌ی مردم انجام می‌دهند. شرکت‌های همکار خود را با دقت انتخاب می‌کنیم و از آن‌ها می‌خواهیم منابع مناسب را برای حفظ سلامت روحی ناظران اختصاص دهند.

این غول موتور جست‌وجو به‌جز بیانیه‌ی مذکور اظهارنظر خاصی درباره‌ی اختلال احتمای PTSD برای ناظران یوتیوب نکرده است.

نرخ ابتلا یا شدت اختلال PTSD در ناظران محتوا مشخص و اندازه‌گیری‌کردنی نیست. ناگفته نماند مصاحبه‌ی سال گذشته‌ی نویسنده‌ی مقاله با بیش از ۱۰۰ ناظر درصد اختلال را بسیار زیاد نشان می‌دهد. بسیاری از کارمندان علائم بیماری‌های روانی بلندمدت را از خود بروز می‌دهند که به‌ شدت PTSD نیست. به‌عنوان مثال، می‌توان به انواع اختلال افسردگی و اضطراب و بی‌خوابی اشاره کرد.

فرم تصدیق PTSD اکسنچر زمانی افشا شد که پرونده‌های حقوقی متعدد در سرتاسر جهان پلتفرم‌های فناوری و پیمان‌کاران آن‌ها را هدف قرار داده‌اند. به‌عنوان مثال، تنها فیسبوک پرونده‌های حقوقی مشابهی در ایلند و کالیفرنیا در دست جریان دارد. آمریکا قانونی موسوم به Occupational Safety and Health Act دارد که در سال ۱۹۷۰ تصویب شد. طبق قانون OSHA، کارفرمایان باید محیط کاری عاری از خطرهای جدی سلامتی یا تهدیدهای منجر به مرگ فراهم کنند. قانون مذکور با این هدف طراحی شد تا نشان دهد کارمندان نمی‌توانند از شرایط غیرامن ایجادشده‌ی کارفرمایان دور بمانند. هیو باران، از وکلای حقوق کارمندی آمریکا، می‌گوید ایجاد حس پشیمانی از بحران‌های روحی ایجادشده براثر نظارت محتوایی به‌نوعی روان‌شناسی معکوس است:

ظاهرا این شرکت‌ها به انجام وظایف خود طبق OSHA تمایلی ندارند و نمی‌خواهند شغل‌ها را با ایده‌ی امن‌ترکردن محیط کار کارمندان بازطراحی کنند و درعوض، تلاش می‌کنند بار منفی بر دوش کارمندان بیندازند. درواقع، کارمند احساس می‌کند آسیب‌دیدن روحی نتیجه‌ای از رفتار اشتباه خودش بوده است.

باران می‌گوید الزام کارمندان به امضای تصدیق PTSD تمایل آن‌ها را به شکایت‌کردن درصورت اختلال شدید و ناتوانی کاهش می‌دهد. به‌هرحال شرکت‌هایی همچون اکسنچر به‌‌دلیل آسیب واردشده در جریان شغلی، مسئول خواهند بود. در بخش‌های اصلی قانون OSHA، اهمیتی به امضای تصدیق و فرم کارمندان داده نمی‌شود و درواقع، شرکت‌ها به‌هیچ‌وجه نمی‌توانند از مسئولیت خود برای فراهم‌کردن شرایط کاری مناسب شانه خالی کنند.

درنهایت، بسیاری از کارمندان اکسنچر متعجب هستند که پس از بیش از یک سال فعالیت نظارتی بر محتوای آسیب‌زننده، کارفرما اکنون خطرهای اختلال PTSD را یادآور می‌شود. یکی از آن‌ها در مصاحبه‌‌ای می‌گوید:

اگر از ابتدا می‌دانستم این شغل به سلامت روانی‌ام آسیب می‌کند، آن را قبول نمی‌کردم.