استارتاپ Relay دستگاه ۵۰ دلاری جایگزین بی‌سیم واکی تاکی را معرفی کرد

حدود یک ماه پیش، استارتاپ رِیلی (Relay) وب‌سایت خود را رونمایی کرد که در آن، تصاویری از کودکان خوشحال با اظهارنظرهایی از والدین آن‌ها درباره‌ی دستگاه جدید شرکت دیده می‌شد. والدین با دستگاهی ۵۰ دلاری با قابلیت تماس صوتی، می‌توانند با کودکان خود صحبت کنند و از مکان آن‌ها نیز مطلع شوند. درواقع رِیلی ادعا می‌کند با دستگاه جدید، دیگر به خرید گوشی‌ هوشمند برای کودکان نیازی نیست و نگرانی والدین تاحدودی کاهش می‌یابد.

رِیلی فعالیت و مأموریت کسب‌وکار خود را مبتنی‌بر ارتبا‌ط‌های خانوادگی شروع کرد. پس از مدتی، کسب‌وکارهای متعدد در حوزه‌های هتل‌داری و تفریح و سرگرمی و موارد مشابه، به ظرفیت‌های دستگاه ارزان‌قیمت این شرکت پی بردند. آن‌ها این ایده را داشتند که از رِیلی به‌جای دستگاه‌های بی‌سیم واکی‌تاکی گران‌قیمت و سنگین استفاده کنند. تعدادی از همین کسب‌وکارها سفارش‌ خرید را برای استارتاپ مذکور ارسال کردند. کریس چوانگ، مدیرعامل و هم‌بنیان‌گذار رِیلی، می‌گوید تعداد سفارش‌ها بیش از انتظار آن‌ها بود و ایده‌ی جدیدی برای توسعه‌ی کسب‌وکار خلق کرد.

رِیلی درکنار دستگاه خود، وب‌اپلیکیشن هم ارائه می‌کند. مدیران با استفاده از محیط اپلیکیشن در لپ‌تاپ می‌توانند با کارمندان خود ارتباط برقرار کنند. امروز رِیلی با عرضه‌ی دستگاه خود برای کسب‌وکارها، بازار هدف بزرگ‌تری را نشانه گرفته است. آن‌ها اکنون به والدین نگران محدود نیستند و حتی شاید سهمی از بازار سه‌میلیارد‌دلاری واکی‌تاکی را تصاحب کنند.

عملکرد ضد گوشی هوشمند

استارتاپ رِیلی شعبه‌ای از شرکت ریپابلیک وایرلس (Replublic Wireless) است که به‌عنوان اپراتور وایرلس، خدمات و بسته‌های اسپرینت و T-Mobile را در بسته‌های متفاوت می‌فروشد. ریپابلیک وایرلس فعالیت خود را از سال ۲۰۱۱ شروع و بسته‌های جدیدی همچون پیامک و تماس نامحدود را با استفاده از شبکه‌ی وای‌فای ارائه کرد که سبک جدیدی از خدمات به مشتریان محسوب می‌شد. درواقع در بسته‌های مذکور، شبکه‌ی سلولی به‌عنوان آخرین گزینه برای کاربر عمل می‌کرد. به‌هرحال، بسته‌های پیامک و تماس نامحدود از آن زمان به استانداردی در میان اپراتورها تبدیل شدند.

چوانگ می‌گوید تخصص تیمش در حوزه‌های وای‌فای و شبکه‌ی سلولی به تولد استارتاپ رِیلی انجامید. کارمندان دارای فرزند ریپابلیک برای تماس با کودکان خود به روشی نیاز داشتند و البته به تهیه‌ی گوشی هوشمند برای آن‌ها نیز علاقه‌مند نبودند. او درباره‌ی ایده‌ی اولیه و هدف‌گیری بازار می‌گوید:

همیشه بخش‌های متعدد بازار را در نظر گرفته‌ایم. کودکان و سالمندان و کسب‌‌وکارها بخشی از اهداف ما را پوشش می‌دادند. ابتدا تصمیم گرفتیم کار خود را با کودکان شروع کنیم؛ چون در خانه‌های خودمان نیز مشکلات مشابهی تجربه کرده بودیم.

ظاهر بیرونی دستگاه رِیلی شباهتی به گوشی هوشمند ندارد؛ اما ساختار درونی آن، تفاوت چندانی با گوشی هوشمند ندارد. تراشه‌ی رادیویی 4G LTE، قابلیت اتصال به وای‌فای، GPS برای مکان‌یابی، تراشه‌ی کوالکام، باتری با شارژدهی دوروزه و درگاه هدفون، رِیلی را بیش از هر دستگاهی به گوشی هوشمند شبیه می‌کند. تفاوت اصلی آن‌ها جایگزین‌شدن نمایشگر لمسی با دکمه‌ی بزرگ تماس است. کاربران با فشاردادن و نگه‌داشتن دکمه‌ی مذکور، با دوستان و همکاران و فرزندان خود که به رِیلی مجهز هستند، ازطریق اتصال مبتنی‌بر وای‌فای یا شبکه‌ی سلولی صحبت می‌کنند.

چوانگ می‌گوید رِیلی اکنون ده‌هاهزار مشتری برای نسخه‌ی خانوادگی دارد. همچنین، ظاهرا همان مشخصاتی که رِیلی را برای استفاده‌ی کودکان مناسب کرد (دوام و سادگی و قیمت ارزان) موجب جذب کسب‌وکارها نیز شد. البته گوشی‌های هوشمند نیز اپلیکیشن‌های متعدد شبیه به واکی‌تاکی دارند؛ اما رابط تعاملی لمسی استفاده از آن‌ها را محدود می‌کند. درواقع، کارمندان و کارگران برای بهره‌مندی از اپلیکیشن‌ها باید تا حدودی تمرکز خود را از مسئولیت جاری کاهش دهند. به‌علاوه، گوشی‌های هوشمند حواس‌پرتی‌های دیگر همچون شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های پیام‌رسان دارند که برای محیط کار مضر محسوب می‌شوند.

مشکلات متعدد استفاده از گوشی‌های هوشمند و رابط کاربری لمسی در محیط کار، به‌ویژه وظایف نیازمند فعالیت‌های بدنی متعدد، باعث شده است بی‌سیم‌های واکی‌تاکی هنوز در دوران گوشی‌های هوشمند به حیات خود ادامه دهند. البته آن دستگاه‌ها نیز مشکلات مخصوص به خود را دارند. اکثر بی‌سیم‌ها بزرگ و سنگین هستند و حمل‌ونقل آن‌‌ها برای کارگران آسان نیست. قیمت گران بی‌سیم‌ها نیز به‌عنوان مشکل بزرگ دیگر آن‌ها مطرح می‌شود. بازه‌ی قیمتی دستگاه‌های واکی‌تاکی در نمونه‌های باکیفیت، از چند صد دلار تا بیش از هزار دلار را برای هر دستگاه پوشش می‌دهد. به‌علاوه می‌گوید دستگاه‌های واکی‌تاکی از دهه‌ها پیش، هیچ پیشرفت چشمگیری تجربه نکرده‌اند.

رِیلی با وزن نزدیک به ۷۰ گرم و ابعادی بسیار کوچک‌تر از واکی‌تاکی، جایگزین مناسبی برای تماس‌های محل کار محسوب می‌شود. اتصال رِیلی به لباس و بدن نیز بسیار آسان است و حمل آن را برای افراد در موقعیت‌های گوناگون ممکن می‌کند. به‌علاوه، قیمت ۵۰ دلاری رِیلی حتی اگر با هزینه‌های تمدید بسته‌ی تماس جمع شود، صرفه‌ی اقتصادی بسیار بیشتری درمقایسه‌با دستگاه‌های بی‌سیم به‌همراه دارد. چوانگ درباره‌ی قیمت رقابتی دستگاهش می‌گوید:

برچسب قیمی رِیلی به مدیران امکان می‌دهد تعداد بیشتری از نیروی کار خود را تجهیز کنند. چشم‌انداز ما ارتباط همه‌ی کارگران است تا محدودیت کنونی واکی‌تاکی‌ها از بین برود.

مشتریان تجاری رِیلی

یکی از اولین مشتریان تجاری رِیلی شرکت Dalaware North بود که سال گذشته، نسخه‌های مصرف‌کننده‌ی دستگاه را در سیستم‌ خود آزمایش کرد. اندرو واردن، مدیرکل یکی از زیرمجموعه‌های عملیاتی شرکت، می‌گوید مسئول IT برای جایگزینی بی‌سیم‌های موجود رِیلی را پیشنهاد داد. او می‌گوید قیمت ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ دلاری واکی‌تاکی جایگزینی نمونه‌های جدید را دشوار و هزینه‌بر می‌کرد که برای شرکت مقرون‌‌به‌صرفه نبود. گزینه‌ی گوشی‌های هوشمند با اپلیکیشن‌های شبیه بی‌سیم نیز پیچیدگی و قیمت بیش‌از‌حد داشت.

شرکت Dalaware North ابتدا چند نمونه‌ی آزمایشی از رِیلی را سفارش داد. در مرحله‌ی بعدی و با موفقیت نمونه‌های اولیه، ۴۰ عدد دستگاه رِیلی سفارش داده شد که امروز در دست مدیران متعدد این شرکت در زیرمجموعه‌های گوناگون استفاده می‌شود. واردن می‌گوید درحال‌حاضر تعداد دستگاه‌های رِیلی در شرکت آن‌ها بیشتر از بی‌سیم‌های واکی‌تاکی است. او رِیلی را ابزاری مناسب و کاربردی برای ارتباط و صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌داند.

دیوید پالومبو، مدیرکل هتل ماریوت سیتی‌سنتر، داستانی مشابه با واردن دارد. او نیز ابتدا به‌دنبال جایگزینی برای واکی‌تاکی‌ها در سیستم ارتباطی هتل بود و ازطریق یکی از دوستانش با رِیلی آشنا شد. هتل دیوید اکنون از دستگاه‌های رِیلی در بخش‌های گوناگون امنیت، نظافت، مهندسی، دفتر و بسیاری از بخش‌های دیگر بهره می‌برد. به‌علاوه دیوید تصمیم گرفته است از دستگاه‌ها در رستوران و آشپزخانه هم استفاده کند. او هزینه‌ی ارزان و انعطاف‌پذیری بیشتر درمقایسه‌با بی‌سیم‌های سنتی را از دلایل خرید رِیلی بیان می‌کند.

پالومبو درادامه‌ی مصاحبه می‌گوید رِیلی قابلیت‌های جدیدی طبق نیازهای آن‌ها به دستگاه‌هایش افزوده است. به‌عنوان مثال، اکنون دستگاه می‌تواند پیامی اورژانسی به تمامی کانال‌های رِیلی در هتل ارسال کند و پس از مدت مشخصی، دستگاه‌ها به حالت خصوصی و ارتباط دوطرفه‌ی قبل بازمی‌گردند. رِیلی نیازهای پالومبو و تیمش را با سرعت و دقت زیاد در دستگاه‌ها پیاده‌سازی کرد که همین رویکرد، موجب افزایش تمایل او به استفاده‌ی بیشتر از دستگاه‌ها شد.

در موقعیت‌هایی شلوغی همچون ورزشگاه‌ها که ۳۰ تا ۴۵ هزار نفر در آن حضور دارند، در استفاده از واکی‌تاکی مشکلی نداریم. البته چنین مشکلی تاکنون با رِیلی هم مشاهده نشده است؛ اما نمی‌توان با اطمینان درباره‌ی آینده‌ی آن نظر داد. وقتی از راهکاری مبتنی‌بر وای‌فای یا شبکه‌ی سلولی استفاده می‌کنید، همیشه چنین نگرانی و سؤالی وجود خواهد داشت.

آینده‌ی صنعت بی‌سیم

بی‌سیم‌ها و واکی‌تاکی‌ها از سال‌ها پیش به‌عنوان ابزارهای ارتباطی شناخته می‌شوند. کسب‌وکار کنونی این دستگاه‌ها وضعیت و رشد مناسبی دارد و البته برای ساختارشکنی و ایده‌های جدید هم آماده خواهد بود. تحلیل‌های شرکت Maia Research ادعا می‌کند بازار بی‌سیم در سه سال گذشته، هر سال ۸ درصد رشد کرده است. به‌علاوه، این شرکت پیش‌بینی می‌کند رشد مذکور حداقل تا سال ۲۰۲۴ ادامه داشته باشد و حجم بازار را به ۴/۸ میلیارد دلار برساند. درنهایت، واکی‌تاکی با عمری بیش از ۷۵ سال، هنوز با سرعت مناسبی به رشد خود ادامه می‌دهد.

کریس چوانگ می‌گوید شرکت‌های بزرگ عرضه‌کننده‌ی دستگاه‌های بی‌سیم تخصص لازم را در سخت‌افزارهای شبیه به گوشی هوشمند هم دارند. به‌عنوان مثال، می‌توان به موتورولا اشاره کرد که اکنون حدود ۵۰ درصد از بازار بی‌سیم را نیز دراختیار دارد. از دیدگاه او، فروش دستگاه‌های واکی‌تاکی با قیمت‌های چندصددلاری و حاشیه‌ی سود حدود ۴۰ درصدی، بازگشت سرمایه‌ی بیشتری برای تولیدکنندگان دارد؛ درنتیجه، آن‌ها نمی‌خواهند کسب‌وکار پرسود خود را با دستگاهی جایگزین کنند که قیمتی حدود یک‌دهم دستگاه‌های کنونی‌شان دارد. او درادامه به برخی از مدل‌های بی‌سیم موتورولا اشاره می‌کند که قابلیت استفاده از شبکه‌ی سلولی را هم فراهم می‌کنند؛ اما فقط در خانواده‌های گران‌قیمت محصولات دیده می‌شوند تا سوددهی دستگاه‌ها را افزایش دهند. چوانگ اعتقاد دارد دستگاه‌هایی همچون رِیلی با ساختارشکنی در قیمت بازار، تهدیدی برای درآمد شرکت‌های بزرگ محسوب می‌شوند.

چوانگ به موقعیت‌های اورژانی متعدد که قابلیت بهره‌وری از ظرفیت‌های رِیلی را دارند، اشاره می‌کند و می‌گوید:

نمی‌خواهم به‌عنوان کسب‌وکاری عمل کنم که از موقعیت‌های اورژانسی و نگران‌کننده بهره‌برداری و کسب درآمد می‌کند؛ اما امیدوارم بتوانیم به حل این مشکلات کمک کنیم.

مدیرعامل رِیلی درادامه‌ی چشم‌انداز خود حتی موقعیت‌هایی را برای استفاده از دستگاهش در مسیر ایجاد اتوماسیون می‌بیند؛ اتوماسیونی که به کارگران فیزیکی کمک خواهد کرد. به‌عنوان مثال، با اضافه‌کردن قابلیت تشخیص صدا و دستورهای صوتی، کارگران بخش فروش خرده‌فروشی می‌توانند سفارش تأمین کالا را به انبار ارسال کنند. از قابلیت‌های دیگر می‌توان به توانایی مدیران در زمان‌بندی پیام‌ها برای کارگران اشاره کرد. چوانگ به‌نوعی رِیلی را ابزاری شبیه به اسلک برای کارگران فیزیکی می‌داند. در تعریفی مشابه، پلتفرم آن‌ها نیز مزیت‌های خود را زمانی افزایش می‌دهد که کسب‌وکارهای بیشتری از دستگاه استفاده کنند.