هدست واقعیت مجازی Vive Flow در ۱۵ اکتبر عرضه می‌شود

پس از چند اعلامیه طولانی در اوایل سال جاری، بخش واقعیت مجازی HTC با جسورانه‌ترین (و اسرارآمیزترین) محصول خود، یعنی HTC Vive Flow باز گشته است.

در عوض، به‌نظر می‌رسد این هدست همه‌کاره کاربران معمولی را هدف قرار داده است. اطلاعیه امروز اپ‌هایی را که بر مدیتیشن، آموزش مغز و همکاری و معاشرت تمرکز دارند، برجسته می‌کند؛ البته باید به این نکته توجه کرد که گزینه آخر به استفاده از نرم‌افزار کنفرانس مجازی Vive Sync خود HTC نیاز دارد. علاوه بر این، مطالب تبلیغاتی ارائه‌شده پیش از رونمایی امروز به بازی‌های ساده VR برای این پلتفرم، مانند Space Slurpies، اشاره کردند. در حال حاضر، این هدست هیچ راهی برای اتصال به رایانه‌های بالارده گیمینگ، به صورت سیمی یا بی‌سیم، ندارد.

در عوض، Vive Flow از دو نوع اتصال تلفن‌های هوشمند اندرویدی پشتیبانی می‌کند. یکی از آن‌ها نیاز به اتصال 5G و HDCP 2.2 دارد که برای انتقال بی‌سیم محتوا از تلفن کاربران به دنیای واقعیت مجازی استفاده می‌شود. به‌نظر می‌رسد که این مورد استفاده عمدتا به اپ‌های پخش ویدئو بستگی دارد (حتی اگر سخت افزار داخلی Vive Flow کاملاً قادر به بارگیری و ارائه ویدئو باشد). مورد دیگر، اتصال بلوتوث ساده‌تری است و برای تبدیل گوشی هوشمند اندرویدی به کنترلر واقعیت مجازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. HTC هنوز نحوه استفاده از Vive Flow بدون تلفن هوشمند اندرویدی متصل را توضیح نداده است.

براساس گزارش روز پنجشنبه، Vive Flow دارای ویژگی‌های کافی برای ارائه تجربه واقعیت مجازی (VR) به تنهایی است؛ از اجزای استفاده‌شده در داخل این هدست می‌توان به واحد پردازش، باتری، بلندگوهای داخلی، نوعی ردیاب «داخل به بیرون» و ظاهراً حداقل دو دوربین رو به بیرون (یک عدد در زیر هر یک از چشمی‌ها) اشاره کرد. بااین‌حال، ظاهراً باتری داخلی دردسرساز است و می‌تواند در عرض چند دقیقه تمام شود؛ بنابراین لازم است که یک بسته باتری خارجی را برای استفاده استاندارد به دستگاه خود اضافه کنید. در صورت تمایل، کاربران می‌توانند هدست‌های صوتی بلوتوث خود را متصل کنند البته هیچ هدستی با جک هدفون ۳٫۵ میلی‌متری پشتیبانی نمی‌شود.

HTC پیش از افشای رسمی پنجشنبه خود، توضیحی کاملاً اساسی در مورد Vive Flow به خبرگزاری Ars Technica ارسال کرد و در آن از مواردی مانند گزینه‌های جذاب فروش این دستگاه گفت. شاید بهترین ویژگی هدست واقعیت مجازی HTC امکان «تنظیم دیوپتر» باشد که به کاربران امکان می‌دهد فوکوس هر چشم را به‌طور مستقل تنظیم کنند. علاوه بر این، به‌نظر می‌رسد مکانیزم لولای دستگاه با اندازه‌های مختلف سر تنظیم می‌شود و می‌تواند به منظور جا‌به‌جا شدن در یک کیف حمل باریک و زیبا، مرتب جمع شود.

درحالی‌که گمان می‌کنیم Vive Flow یک سیستم VR ضعیف باشد، HTC می‌گوید وزن آن فقط ۱۸۹ گرم است. جالب است بدانید که Oculus Quest 2 دارای وزنی برابر ۵۳۲ گرم است. اطلاعاتی که تاکنون در اختیار داریم، همراه با سکانس‌های ویدئویی که بر جریان هوا به منظور کاهش تعریق کاربر تأکید می‌کنند، به ما از دستگاهی جذاب خبر می‌دهند.

بااین‌حال، پیش از رونمایی صبح روز پنجشنبه، سخنگوی HTC به هیچ یک از سوالات فنی خبرگزاری‌ها پاسخ نداد. بنابراین، سوالات بی‌پاسخی در ذهن بسیاری مانده که باید پس از خرید این دستگاه به آن‌ها جواب داده شود.

طبق گفته‌ها، این هدست مانند Oculus Quest از حرکت «شش جهته (6DOF)» پشتیبانی می‌کند، اما این کار را تنها با دو دوربین رو به جلو تعبیه شده در لنزهای غول پیکر آن که مانند چشم حشرات هستند انجام می‌دهد. در Quest از چهار سنسور برای انجام چنین کاری استفاده شده است. پیش‌تر HTC در زمینه ردیابی داخل به بیرون توسط تعداد دوربین‌های ناکافی Vive Cosmos با مشکل مواجه شده است و Vive Flow حتی از دوربین‌های کمتری نسبت به Cosmos استفاده می‌کند. درضمن، Vive Flow از کنترلرهای VR دستی موجود در خطوط Vive Pro یا Vive Cosmos این شرکت پشتیبانی نمی‌کند.

حال که صحبت از کنترل شد باید بگوییم که هنوز نمی‌دانیم که آیا هدست جدید HTC مانند Oculus Quest 2 دارای نسخه‌ای از ردیاب دستی است یا خیر؟ حتی نمی‌دانیم که آیا تلفن هوشمند متصل شده در دنیای VR Vive Flex به عنوان یک کنترلر دستی همه‌کاره استفاده می‌شود یا تنها یک اشاره‌گر با دسترسی‌های محدود است؟

براساس اطلاعات منتشر شده درباره صفحه‌نمایش داخلی دستگاه، می‌دانیم که Vive Flow میدان دید ۱۰۰ درجه ارائه می‌دهد و نرخ نوسازی ۷۵ هرتزی دارد. این آمار نشان می‌دهد که ویژگی‌های یادشده بهتر از نرخ نوسازی ۷۲ هرتزی Oculus Quest و میدان دید ۹۰ درجه هر دو هدست Quest هستند. با به‌‌روزرسانی مشخصات این دستگاه، اکنون می‌دانیم که نمایشگرهای آن به صورت یک جفت پنل LCD با ابعاد ۱۶۰۰ در ۱۶۰۰ پیکسل در هر چشم هستند که تقریباً مشابه Oculus Quest 2 است.

اما از نظر قدرت پردازشی، رم، عمر باتری و سایر مشخصات سخت‌افزاری دیگر، دقیقاً چه انتظاری می‌توان داشت؟ مشخصاتی که صبح امروز منتشر شدند جزئیات بیشتری نسبت به ۴ گیگابایت رم و ۶۴ گیگابایت حافظه داخلی دستگاه ارائه نمی‌دهند. این سؤال هنگامی سخت‌تر می‌شود که می‌فهمیم HTC تصمیم‌ گرفته تمام پردازش درون خود دستگاه انجام شده و مانند Magic Leap از یک پردازنده خارجی استفاده نشود.

اچ‌تی‌سی اوایل سال ۲۰۲۰ دستگاهی به نام HTC Vive Proton را به‌عنوان یک کانپست معرفی کرد، که به‌طور قابل ملاحظه‌ای شبیه به Vive Flow نهایی است. کانسپت اصلی قرار بود هم به عنوان دستگاهی برای واقعیت مجازی و هم واقعیت افزوده به کار گرفته شود. قرار بود این هدست بتواند به صورت متناوب دنیای مجازی را نشان دهد و به دنیای واقعی آیتم‌های مجازی اضافه کند. اما به‌نظر می‌رسد Vive Flow به‌طور کامل برای واقعیت مجازی ساخته شده و به شما اجازه نمی‌دهد به دنیای واقعی بپردازید.

عموما وقتی شرکتی صفحه مشخصات محصول جدید خود را منتشر نمی‌کند، به‌نظر می‌رسد دستگاه قدرتمندی در کار نیست. اما اگر HTC بتواند تعادل مناسبی بین عملکرد دستگاه و راحتی کارهای رومزه ایجاد کند، ممکن است محصول جدید آن جایگزین غیر فیسبوکی دلپذیری برای مشاهده رسانه‌ها و شرکت در کنفرانس‌های مجازی باشد؛ چیزی که بازار VR معمولی به‌شدت به آن نیاز دارد. به لطف پیش سفارش‌های فوری و عرضه در ماه نوامبر، امیدواریم به‌زودی پاسخ‌هایی را در قالب برگه مشخصات و نظرات دریافت کنیم.