آیا مهاجرت به ویندوز 11 به معنای زباله‌های الکترونیکی بیشتر خواهد بود

مدتی است که ویندوز ۱۱ از راه رسیده و تاکنون واکنش‌های مختلفی نسبت به آن وجود داشته است. یکی از بحث‌هایی که قصد داریم در این مقاله روی آن متمرکز شویم، پایان دوره ویندوز ۱۰ و تغییر به سمت ویندوز ۱۱ است؛ بعضی معتقدند این اتفاق تا سال ۲۰۲۵ رخ می‌دهد. اما از همین حالا تا ۲۰۲۵ باید بدانیم با سخت‌افزارهای رایانه‌ای که نمی‌‌توانند ویندوز ۱۱ را اجرا کنند، چه کنیم!

به گزارش computerworld، در خانه بیشتر مردم عصر حاضر حداقل یک رایانه با سیستم‌عامل مایکروسافت وجود دارد، اما آیا همه آن‌ها می‌توانند ویندوز ۱۱ را پشتیبانی کنند؟ متاسفانه از همان ابتدای عرضه نسخه جدید ویندوز، مشخص شد که بسیاری از دستگاه‌ها به دلیل برآورده نکردن نیازهای سخت‌افزاری این سیستم‌عامل توانایی اجرای آن را ندارند. حال تصور کنید که این مسئله چقدر می‌تواند در شرکت‌هایی که ممکن است بیش از ۲۰ سیستم داشته باشند که شاید روی هیچ‌کدام نمی‌توان ویندوز ۱۱ را نصب کرد،‌ جدی‌تر باشد.

در طی چهار سال آینده، احتمالا بسیاری از کاربران مجبور به تعویض دستگاه‌های خود با سیستم‌های جدیدتری می‌شوند که توانایی اجرای ویندوز ۱۱ را دارند. همین مسئله باعث می‌شود سخت‌افزارهای بسیاری کنار گذاشته شوند و عملا بدون استفاده باقی بمانند.

چنین اقدامی موجب ایجاد مشکل بزرگی می‌شود؛ اکنون زباله‌های الکترونیکی خود معضل بزرگی هستند و به بحرانی برای محیط زیست تبدیل شده‌اند، حال تصور کنید که تمام سخت‌افزارهای قدیمی‌تر نیز به آن‌ها اضافه می‌شوند. این ضایعات اشکال مختلفی دارند اما همه آن‌ها برای طبیعت مضر هستند.

اولین مدل آن هارد دیسک است. عموما وقتی رایانه یا سروری را از شبکه کنار می‌گذاریم، پیش از قطعات دیگر نگران هارد دیسک هستیم. نمی‌توان روزی تصمیم گرفت رایانه را دور انداخت و این کار را با همه قطعات داخل آن انجام داد. هاردها می‌توانند حاوی اطلاعات حساس و شخصی باشند و دور انداختن آن‌ها، خصوصا اگر با Bitlocker رمزگذاری نشده باشند، می‌تواند کار خطرناکی باشد. اکنون روی بعضی لپ‌تاپ‌های جدید Bitlocker به صورت پیش‌فرض نصب شده و در صورت استفاده از حساب مایکروسافت فعال می‌شود، اما هنوز این قابلیت در بسیاری از سیستم‌های دیگر وجود ندارد.

سال‌ها پیش در شبکه‌های خارجی برنامه‌ای پخش می‌شد که در آن گروهی به دنبال هارد دیسک‌های قدیمی دور ریخته شده گشته و سپس نشان می‌دادند که یافتن اطلاعات حساس باقی مانده روی آن‌ها تا چه اندازه آسان است. هنگام دور انداختن هارد دیسک یا باید مطمئن شوید که به‌طور فیزیکی آن را نابود کرده‌اید، یا با استفاده از نرم‌افزارهای مختلف دسترسی به محتوای موجود در این قطعه را غیرفعال کنید.

در مرحله بعد، باید از پتانسیل زباله‌های سمی که با قطعات مختلف سیستم‌های قدیمی خود به محیط زیست وارد می‌کنیم، آگاه باشیم. وب سایت World Counts فهرستی از برخی آمارهای ترسناک در مورد تأثیر زباله‌های الکترونیکی جمع‌آوری کرده که در ادامه آورده شده است:

• سالانه ۴۰ میلیون تن زباله الکترونیکی تولید می‌شود. همان‌طور که سایت مذکور اشاره می‌کند، این آمار مانند این است که در هر ثانیه ۸۰۰ لپ‌تاپ را دور بریزید.
• هر کاربر معمولی تلفن همراه هر ۱۸ ماه دستگاه خود را تعویض می‌کند.
• زباله‌های الکترونیکی ۷۰ درصد از کل زباله‌های سمی را تشکیل می‌دهند.
• تنها ۱۲٫۵ درصد از زباله‌های الکترونیکی بازیافت می‌شوند.
• ۸۵ درصد زباله‌های الکترونیکی که به محل‌های دفن زباله و زباله‌سوزها می‌روند عمدتاً سوزانده می‌شوند و سموم خود را در هوا آزاد می‌کنند.
• وسایل الکترونیکی حاوی سرب هستند که می‌تواند به سیستم عصبی مرکزی و کلیه‌ها آسیب برساند. رشد ذهنی کودک نیز می‌تواند تحت تأثیر سرب قرار گرفته و کند شود.
• رایج‌ترین اقلام الکترونیکی خطرناک عبارت‌اند از مانیتورهای رومیزی LCD، تلویزیون‌های LCD، تلویزیون‌های پلاسما و تلویزیون‌ها و رایانه‌های دارای لوله اشعه کاتدی.
• زباله‌های الکترونیکی حاوی صدها ماده هستند که بسیاری از آن‌ها سمی است. این مواد شامل جیوه، سرب، آرسنیک، کادمیوم، سلنیوم، کروم و مواد بازدارنده شعله می‌شوند.
• ۸۰ درصد زباله‌های الکترونیکی در ایالات متحده آمریکا و اکثر کشورهای دیگر به آسیا منتقل می‌شود.
• سالانه ۳۰۰ میلیون رایانه و ۱ میلیارد تلفن همراه تولید می‌شود. پیش‌بینی می‌شود که این رقم سالانه ۸ درصد رشد کند.

حال با توجه به فهرست بالا، میزان زباله‌های الکتریکی که از تعویض دستگاه‌های قدیمی به جدید برای نصب ویندوز ۱۱ به طبیعت اضافه می‌شود در نظر گرفته و تصور کنید چه مشکلاتی منتظر ما هستند.

چندی پیش نسخه‌ای از ویندوز ۱۱ معرفی شد که صرفا برای مصارف آموزشی توسعه یافته است. این پلتفرم که ویندوز ۱۱ SE نام دارد سیستم‌عامل جدید و ابری است که قدرت و قابلیت‌های ویندوز ۱۱ را با طراحی ساده و ابزارهای مدیریتی مدرن ارائه می‌دهد. سیستم‌عامل مذکور برای دستگاه‌های ارزان‌قیمت سیستم آموزشی، به‌ویژه کلاس‌های K-8 بهینه شده است. شاید با خود فکر کنید که ویندوز ۱۱ SE به الزامات سخت‌افزاری ویندوز ۱۱ نیازی ندارد، اما باید بگوییم متاسفانه این چنین نیست زیرا این پلتفرم نیز برای اجرا شدن TPM 2.0 را درخواست می‌کند. بنابراین حتی در سیستم‌ آموزشی نیز باید مهاجرتی اجباری به دستگاه‌هایی قدرتمندتر انجام شود.

اما اگر شما نیز مثل ما نگران محیط زیست و بحران زباله‌های الکترونیکی هستید، چه کاری می‌توانید انجام دهید؟ آیا اصلا راهی وجود دارد که لازم نباشد سیاره زمین را از این بیشتر آلوده کنیم؟

مطمئنا راهی وجود دارد، اما درست یا نادرست بودن آن مشخص نیست. می‌توانید پس از پایان ۲۰۲۵ نیز هنوز از ویندوز ۱۰ استفاده کنید. البته این کار را توصیه نمی‌کنیم زیرا ممکن است دائما در معرض آسیب‌پذیری‌های مختلف قرار بگیرید. علاوه‌براین، ممکن است نرم‌افزارهایی که استفاده می‌کنید دیگر پس از آن سال در ویندوز ۱۰ پشتیبانی نشوند. حتی شاید دیگر به‌روزرسانی نیز برای اپ‌های کاربردی خود دریافت نکنید. متاسفانه باید این مسئله را پذیرفت که همه کاربران دیر یا زود مجبور به کوچ می‌شوند و در نهایت ویندوز ۱۰ مانند نسل‌های گذشته خود فراموش خواهد شد.

درضمن می‌توانید با نصب سیستم‌عاملی دیگر روی سخت‌افزار قدیمی خود، باز هم از آن استفاده کنید؛ مانند Cloudready که کروم را در دستگاه‌های قدیمی‌تر نصب می‌کند. حتی می‌توانید به لینوکس مهاجرت کرده و یکی از نسخه‌های آن را برای سخت‌افزار قدیمی خود انتخاب کنید. اگر شما از رایانه تنها برای کارهای ساده‌ای مانند خواندن ایمیل و وب‌گردی استفاده می‌کنید، این ممکن است راهی عالی برای استفاده مجدد از دستگاه‌های قدیمی باشد.

در پایان باید گفت امیدواریم مایکروسافت آسیب‌هایی که ممکن است الزامات سخت‌افزاری ویندوز ۱۱ به محیط زیست وارد کند، در نظر گرفته و ما را مجبور به تعویض دستگاه‌هایمان نکند. اگر چنین اتفاقی رخ ندهد به احتمال زیاد در سال ۲۰۲۵ شاهد رشد چند برابری زباله‌های الکترونیکی و جدی‌تر شدن این بحران خواهیم بود.