نگاهی به روند تغییرات ظاهری دوربین‌ آیفون

برآمدگی دوربین در همه‌ی آیفون‌ها دیده نمی‌شد و از اولین نسل این گوشی هوشمند که در سال ۲۰۰۷ توسط استیو جابز معرفی شد، تا آیفون 5C  سال ۲۰۱۳، همگی دوربینی یکپارچه با بدنه‌ی دستگاه داشتند. با این‌حال، به‌دلیل بدنه‌ی باریک آیفون ۶، اپل از یکپارچه‌سازی لنز دوربین با بدنه‌ی دستگاه عاجز ماند و بدین‌ترتیب، اولین آیفون با دوربین‌ بیرون‌زده پا به عرصه‌ی وجود گذاشت.

مسلماً هیچ‌کسی از این برآمدگی دوربین راضی نیست؛ این موضوع به‌خصوص زمانی مورد توجه قرار می‌گیرد که دستگاه‌ را روی میز قرار دهید و سپس شروع به ضربه‌ زدن به صفحه‌نمایش کنید. ثابت‌ نبودن دستگاه و تکان‌هایی که به دلیل برجستگی دوربین با هربار لمس صفحه ایجاد می‌شود، همگی از معایب این پدیده‌ی ناخوشایند است.

حال با عرضه‌ی آیفون ۱۰، با برجسته‌ترین دوربین در بین تمام آیفون‌ها مواجه هستیم؛ از این‌رو قصد داریم روند برجسته‌شدن دوربین آیفون را بررسی کنیم.

۲۰۰۷ - آیفون 2G

آیفونی که در سال ۲۰۰۷ توسط استیو جابز معرفی شد، دارای یک دوربین ۲ مگاپیکسلی بود که توانایی ثبت تصاویر با وضوح ۱۶۰۰ در ۱۲۰۰ پیکسل داشت. این مشخصات در آن زمان بسیار هیجان‌انگیز و چشمگیر بود.

طبق استانداردهای کنونی، بدنه‌ی این دستگاه ضخامت زیادی داشت؛ اما دوربینی که در این دستگاه استفاده شده بود، اندازه‌ی کوچکی داشت که تنها به ۴.۵ میلی‌متر می‌رسید.

۲۰۰۸ - آیفون 3G

اپل تصمیم گرفت تغییری در دوربین آیفون 3G ایجاد نکند؛ از این‌رو این دستگاه همچنان از یک دوربین ۲ مگاپیکسلی بهره‌ می‌برد؛ با این تفاوت که این‌ بار اندازه‌ی لنز دستگاه با رشد ۰.۵ میلی‌متری همراه بود.

۲۰۰۹ - آیفون 3GS

اگرچه از بعد ظاهری، آیفون 3GS تغییری نسبت به آیفون 3G نداشت؛ اما دوربین این دستگاه با بهبود قابل‌ توجهی همراه شد. در این سال آیفون برای اولین‌ بار دوربین ۳ مگاپیکسلی داشت که توانایی ضبط ویدیو نیز به آن اضافه شده بود؛ بنابراین کاربران می‌توانستند علاوه بر عکاسی، ویدیوهایی با وضوح VGA‌ و نرخ ۳۰ فریم در ثانیه ضبط کنند.

به‌علاوه، آیفون 3GS به ویژگی‌های فوکوس خودکار و متعادل‌سازی سفیدی نور نیز مزین شده بود که تجربه‌ی عکاسی و فیلم‌برداری را با ارتقاء قابل‌ توجهی همراه می‌کرد. تمام این موارد در حالی اتفاق افتاد که نیازی به برآمدگی دوربین وجود نداشت و ما همچنان دوربینی یکپارچه با بدنه‌ی دستگاه داشتیم.

۲۰۱۰ - آیفون 4

اگر از دنبال‌کنندگان قدیمی اخبار فناوری باشید، مطمئنا حواشی آیفون ۴ و جا‌ماندن تصادفی‌اش در کافه توسط یکی از کارمندان اپل را به یاد دارید. این اشتباه باعث شد که قبل از عرضه‌ی آیفون ۴، تصاویر این دستگاه فاش شود و کاربران ملاقاتی پیش‌از موعد با نسل آتی آیفون داشته باشند؛ اتفاقی که خشم استیو جابز را برانگیخت.

آیفون ۴ را می توان اولین آیفونی نامید که در آن دوربین تبدیل به یکی از اولویت‌های اپل شده بود. دوربین پشتی این دستگاه توانایی ثبت عکس با وضوح ۵ مگاپیکسل داشت؛ همچنین برای اولین‌ بار شاهد حضور فلاش ال‌ای‌دی در آیفون بودیم. کیفیت ضبط ویدیو نیز به اچ‌دی (۷۲۰p) ارتقاء یافته بود.

علاوه‌ بر موارد بالا، این نخستین‌ باری بود که اپل برای بهبود کیفیت تصاویر ثبت‌شده، از چندین لنز استفاده کرده بود. همین امر باعث شد قطر دوربین به حدود ۶ میلی‌متر برسد.

یکی از تغییرات مهمی که در این دستگاه رخ داد، اضافه‌ شدن دوربین جلو برای ثبت تصاویر سلفی و ارتباط ویدیویی بود. اگرچه این دوربین تنها قادر به ثبت تصاویر ۰.۳ مگاپیکسلی بود؛ اما فیلم‌برداری با وضوح VGA از نکات مثبت این قسمت تلقی می‌شد.

۲۰۱۱ - آیفون 4s

باوجود اینکه حرف «اس» در آیفون‌ به معنی تغییرات کم است؛ اما در این سال اپل وضوح دوربین آیفون ۴ اس را به ۸ مگاپیکسل ارتقاء داد؛ همچنین وضوح فیلم‌برداری این دستگاه به فول اچ‌دی بهبود پیدا کرد.

اپل با اضافه‌ کردن یک لنز دیگر، تعداد لنزهای دوربین آیفون ۴ اس را به ۵ عدد افزایش داد. نکته‌ی حائز اهمیت، به‌کارگیری پردازنده‌ی سیگنال‌ تصاویر در پردازنده‌ی A5 این دستگاه بود که علاوه بر توانایی تشخیص صورت در عکس‌های ثابت، شفافیت و دقت رنگ‌ها را با بهبودی ۳۰ درصدی همراه کرد. عکس‌برداری در شرایط کم‌نور نیز با بهبود مناسبی نسبت به نسل قبل همراه بود.

باوجود تغییرات فوق، قطر دوربین با افزایش همراه نشد و همچنان دوربین یکپارچه با بدنه را شاهد بودیم.

۲۰۱۲ - آیفون 5

اگرچه در آیفون ۵ شاهد استفاده از سنسور ۸ مگاپیکسلی بودیم که پیش‌تر در آیفون ۴ اس استفاده شده بود، اما اپل برای بهبود عکاسی در شرایط کم‌نور و افزایش سرعت دوربین، تغییراتی در دوربین آیفون ۵ اعمال کرد.

اپل پس از دو نسل، بالاخره دوربینی با وضوح ۱.۲ مگاپیکسلی برای در قسمت جلویی در نظر گرفت که جزئیات بیشتری از چهره نمایش می‌داد؛ همچنین توانایی فیلم‌برداری با وضوح اچ‌دی (۷۲۰p) به دوربین جلو افزوده شد.

۲۰۱۳ - آیفون 5s

در آیفون ۵ اس نیز اپل تصمیم به تغییر مگاپیکسل دوربین نگرفت و آیفون همچنان عکس‌هایی با وضوح ۸ مگاپیکسل ثبت می‌کرد؛ اما دو تغییر بزرگ در دوربین این نسل اتفاق افتاده بود. در آیفون ۵ اس برای اولین‌ بار شاهد استفاده از فلاش ال‌ای‌دی دوگانه‌ بودیم؛ همچنین دریچه‌ی دیافراگم دوربین از f/2.4 به f/2.2 بهبود داده شده بود تا نورگیری بهتری در شرایط کم‌نور شاهد باشیم.

استفاده از فلاش دوگانه باعث شد عکس‌هایی که با نور فلاش ثبت می‌کنیم، طبیعی‌تر به‌ نظر برسند.

البته تغییرات به همین‌جا خلاصه نمی‌شود و دوربین آیفون‌ها برای اولین‌ بار به ویژگی جالبی دست پیدا کرده‌ بودند. به‌لطف بهبودهای دوربین آیفون ۵ اس، کاربران قادر به فیلم‌برداری صحنه‌آهسته با نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه بودند؛ همچنین می‌توانستند عکس‌های پیوسته‌ای با نرخ ۱۰ فریم در ثانیه ثبت کنند.

۲۰۱۳ - آیفون 5C

آیفون ۵ سی به‌عنوان نسخه‌ای ارزان‌قیمت‌تر در کنار آیفون ۵ اس رونمایی شد. مشخصات سخت‌افزاری این گوشی دقیقا مشابه آیفون ۵ بود؛ با این تفاوت که جنس بدنه از پلاستیک بود و رنگ‌های جدید برای آن در نظر گرفته شد.

این دستگاه درست مانند آیفون ۵، هیچگونه برجستگی‌ای در ناحیه‌ی لنز نداشت.

(۲۰۱۴) آیفون ۶

اپل آیفون ۶ را با طراحی‌ جدید به جهان معرفی کرد. آیفون ۶ اولین آیفونی بود که لنز دوربین به اندازه‌ی ۱ میلی‌متر از بدنه‌ی دستگاه بیرون بود که عده‌ی زیادی از کاربران نارضایتی خود را نسبت به این موضوع نشان دادند.

اگرچه برجستگی دوربین، ظاهر این بخش را کمی تحت تأثیر منفی قرار داد؛ اما بهبود‌هایی که به‌ لطف این برجستگی بر دوربین آیفون ۶ اعمال شده‌ بود، کاملا چشمگیر و تأثیرگذار بودند.

بهبودهای این بخش نه‌تنها تصاویر واضح‌تر و بهتر در شرایط کم‌نور ثبت می‌کرد، بلکه گزینه‌ی فیلم‌برداری ۶۰ فریم‌ بر‌ ثانیه را نیز به آیفون اضافه کرد؛ همچنین کاربران قادر بودند ویدیوهای صحنه آهسته‌ی خود را به‌جای ۱۲۰ فریم بر ثانیه، با ۲۴۰ فریم بر ثانیه ضبط کنند.

۲۰۱۴ - آیفون ۶ پلاس 

تنها تغییر آیفون ۶ پلاس نسبت به‌ آیفون ۶، اندازه‌ی بزرگ‌تر صفحه‌نمایش و تثبیت‌کننده نوری تصاویر بود. به‌ لطف استفاده از تثبیت‌کننده نوری تصاویر، آثار لرزش دست بر تصاویر، کمتر از آیفون ۶ هویدا بود.

۲۰۱۵ - آیفون 6s

پس از سال‌ها استفاده از سنسور ۸ مگاپیکسلی در آیفون، بالاخره در آیفون ۶ اس، اپل راضی به استفاده از سنسوری باکیفیت بالاتر شد. باوجود استفاده از سنسور ۱۲ مگاپیکسلی، برجستگی لنز دوربین تغییری نسبت به آیفون ۶ تجربه نکرد.

از دیگر تغییرات دوربین در این نسل می‌توان به توانایی فیلم‌برداری تصاویر 4K، افزایش رزولوشن تصاویر پاناروما از ۴۳ مگاپیکل به ۶۳ مگاپیکسل و اضافه‌ شدن گزینه‌ی لایو فوتوز (Live Photos) اشاره کرد.

همچنین در بخش جلویی، کیفیت دوربین سلفی از ۱.۲ مگاپیکسل به ۵ مگاپیکسل افزایش یافت و در شرایط کم‌نور، فلاش رتینا با کمک نور صفحه‌نمایش دستگاه به کمکتان می‌آمد.

۲۰۱۵ - آیفون 6s پلاس 

درست مانند آیفون ۶ پلاس، تنها تغییر دوربین آیفون ۶ اس پلاس نسبت به دوربین آیفون ۶ اس، به تثبیت‌کننده نوری تصاویر ختم می‌شد.

۲۰۱۶ - آیفون ۷

اپل در آیفون ۷ برآمدگی دوربین را با طراحی‌ جدید، به‌ بدنه‌ی دستگاه متصل کرد. بدین‌ترتیب، باوجود برجستگی بیشتر لنز دوربین، این قسمت کمتر به چشم می‌آمد.

جدا از این تغییر، اپل تعداد لنزهای داخلی دوربین را به ۶ عدد افزایش داد تا با تصاویری شارپ‌تر و طبیعی روبرو باشیم؛ همچنین دریچه‌ی دیافراگم آیفون ۷ به f/1.8 بهبود یافت تا تجربه‌ی لذت‌بخش‌تری از ثبت تصاویر در شرایط کم‌نور در اختیار کاربران قرار گیرد. علاوه‌بر موارد بالا، اپل برای اولین بار در نسخه‌ی ۴.۷ اینچی از تثبیت‌کننده نوری تصاویر استفاده کرد.

دوربین سلفی این دستگاه نیز از ۵ مگاپیکسل به ۷ مگاپیکسل ارتقاء یافت.

۲۰۱۶ - آیفون ۷ پلاس

اپل در آیفون ۷ پلاس، تغییرات بخش دوربین را کمی وسیع‌تر کرد و ما برای نخستین‌ بار در تاریخ آیفون، شاهد دستگاهی با دو لنز دوربین بودیم. به‌ لطف لنز دوم که با نام «تله‌فوتو» شناخته می‌شود، کاربران می‌توانستند بدون کاهش کیفیت عکس، تا ۲ برابر روی تصاویر زوم کنند؛ همچنین قابلیت «Portrait Mode» اجازه می‌داد تصاویر پرتره با پس‌زمینه‌ای مات ثبت کنیم.

قابلیت زوم ۱۰ برابری دیجیتال نیز به لطف لنز دوم این دستگاه به وقوع پیوسته بود.

۲۰۱۷ - آیفون ۸

اگرچه با تغییر جنس بدنه‌ی ایفون ۸ به شیشه، رؤیای استفاده از شارژر وایرلس برای آیفون محقق شد؛ اما این مورد باعث شد دیگر لنز دوربین با طراحی بدنه‌ی دستگاه یکپارچه نباشد. درست مانند آیفون ۶، در این نسخه نیز اپل از فریم فلزی برای لنز دوربین استفاده کرد که برجستگی این بخش را بیش‌از پیش مشهود می‌کرد.

باوجود ثابت‌ ماندن مشخصات سخت‌افزاری دوربین در آیفون ۸؛ این‌بار شاهد ویژگی جدیدی با نام «Slow Sync» بودیم که نور ملایمی از فلاش دوربین منتشر می‌کرد تا شاهد دوگانگی رنگ در پیش‌زمینه و پس‌زمینه‌ی تصاویر نباشیم. بدین‌ترتیب نور فلاش به شکلی مساوی و نامشهود در همه‌جای عکس پخش می‌شد.

ویژگی HDR نیز با بهبودهایی همراه شده بود. در این نسخه، دوربین به‌صورت پیش‌فرض در حالت Auto HDR قرار داشت. برای غیر فعال‌سازی این قابلیت باید به بخش تنظیمات مراجعه می‌کردید.

۲۰۱۷ - آیفون ۸ پلاس

دوربین نسخه‌ی پلاس آیفون ۸ درست از ویژگی‌هایی مشابه با آیفون ۷ پلاس بهره می‌برد. تنها تفاوت این دوربین مربوط به افکت‌هایی است که تجربه‌ی جدیدی از حالت پرتره ارائه می‌کند.

باوجود بهبودهایی که در بخش لنزها ایجاد شده؛ قطر دوربین آیفون ۸ پلاس اندکی ازآیفون ۷ پلاس کوچک‌تر است.

۲۰۱۷ - آیفون X

بالاخره نوبت به آیفون ۱۰ می‌رسد؛ آیفونی که حاصل تلاش ۱۰ ساله‌ی اپل در حوزه‌ی گوشی‌ هوشمند است. 

در آیفون ۱۰ برای اولین‌ بار فلاش ال‌ای‌دی با بخش دوربین یکپارچه شده است. برجستگی دوربین اکنون از هر نسل دیگری بزرگ‌تر شده و ما با برآمده‌ترین دوربین آیفون در تمام این سال‌ها مواجه هستیم.

علاوه‌بر موارد بالا، اپل برای نخستین‌ بار چینش سنسورهای دوربین را به‌صورت عمودی قرار داد.

تغییرات دوربین آیفون ۱۰ نسبت به آیفون ۸ به دریچه‌ی دیافراگم لنز «تله‌فوتو» محدود می‌شود. اپل به‌جای استفاده از دیافراگمی با گشودگی f2/8، از گشودگی f/2.4 استفاده کرده است که نوردهی بیشتری به ارمفان می‌آورد. همچنین لنز دوم اکنون از تثبیت‌کننده نوری تصاویر بهره می‌برد.

در بخش جلویی، به‌ لطف استفاده از سنسورهای TrueDepth، اکنون شاهد حالت پرتره برای دوربین سلفی هستیم.

آینده‌ای «برجسته» در پیش است

چه بخواهید و چه نخواهید، دوربین‌های برجسته به این زودی کنار نمی‌روند؛ حداقل تا زمانی که تغییری در اندازه‌ی اجزای دوربین ایجاد نشود.

مسلماً اگر در نسل‌های آتی آیفون راهی برای یکپارچه‌سازی دوربین با بدنه‌ی دستگاه باشد بدون اینکه کیفیت دوربین با کاهش مواجه شود؛ اپل این کار را خواهد کرد. بنابراین اگر از دوربین‌های برآمده خوشتان نمی‌آید، باید از تلفن‌های چند سال پیش استفاده کنید یا به استفاده از دستگاه‌های جدید تن دهید.