مقصر پراکنده بودن اندروید کیست

در سال ۲۰۱۷ هستیم و هنوز کاربران، اندروید را به دلیل پراکنده بودن سرزنش می‌کنند. این موضوع کمی اندروید را بدنام کرده است. اما بگذارید یک حقیقت را عنوان کنیم: پراکنده بودن تقصیر گوگل یا اندروید نیست. مقصر اصلی این مشکل، سازندگان گوشی هوشمند هستند. پس اگر اندروید را مقصر بدانیم، نه‌تنها نسبت به اندروید عادلانه رفتار نکرده‌ایم، بلکه تصور ما نیز اشتباه است.

پراکنده بودن به این معنا است که هنوز درصد بسیاری از گوشی‌های اندروید از نسخه‌های قدیمی‌تر اندروید استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر، نرخ استفاده از نسخه‌های جدید اندروید به‌مراتب از iOS کمتر است. تصور این موضوع نیز ساده است. تعداد مدل‌های آیفون شاید به تعداد انگشتان یک دست نرسد، اما صدها مدل گوشی اندروید در بازار پیدا می‌کنید که نه‌تنها سازندگان متفاوتی دارند، بلکه مشخصات فنی آن‌ها هم تفاوت زیادی دارد.

بنابراین زمانی که از پراکنده بودن صحبت می‌کنیم، آن را به‌عنوان یک عیب در نظر می‌گیریم. برخی از تحلیلگران معتقدند که مقصر این عیب خود گوگل است. این نظر درست نیست. از زمانی که گوگل اندروید را خرید، آپدیت‌های زیادی برای آن عرضه کرده است. گرچه در ابتدای کار گوگل برخی اشتباهات داشت؛ اما در حال حاضر رویکردی بسیار ساختاریافته به توسعه اندروید دارد. در حقیقت می‌توان گفت که آپدیت‌های اندروید در زمان مناسب و با دقت عرضه می‌شوند.

اما برخی هنوز فکر می‌کنند که مشکل پراکنده بودن ناشی از اندروید است. مشکل این است که وقتی از آپدیت اندروید انتقاد می‌شود، اغلب با اپل و آیفون مقایسه می‌شود. بگذارید این موضوع را روشن‌تر بررسی کنیم.

اپل هم آیفون و هم iOS را تولید می‌کند. آپدیت‌ها مستقیما به آیفون ارسال می‌شوند. اپل تنها مسئول آپدیت کردن آیفون است. اما این در مورد اندروید صادق نیست. اگر بخواهید مقایسه عادلانه‌ای داشته باشید، باید سخت‌افزار/نرم‌افزار گوگل را با سخت‌افزار/نرم‌افزار اپل مقایسه کنید. در حقیقت، مقایسه باید بین پیکسل/نکسوس و آیفون باشد.

این تنها مقایسه عادلانه است. سیاست گوگل در مورد آپدیت نکسوس و پیکسل بسیار سرراست است. این دو محصول تا دو سال پس از عرضه شدن در گوگل استور، آپدیت اندروید و تا سه سال پس از عرضه شدن در گوگل استور، آپدیت‌های امنیتی را دریافت می‌کنند.

این بدان معنا است که در حال حاضر، سه نسل از محصولات پیکسل و نکسوس آپدیت دریافت می‌کنند. البته اکوسیستم اندروید بسیار بزرگ‌تر است، اما تنها گزینه‌های واقعی، این دو محصول هستند. با این حساب، گزینه‌های گوگل با اپل برابری می‌کنند و همه آن‌ها نیز آپدیت دریافت می‌کنند.

در تضاد با گوگل، اپل شفافیت کمتری در مورد زمان عرضه آپدیت‌ها دارد. در حال حاضر، پنج نسل از آیفون‌ها آخرین نسخه iOS را دریافت کرده‌اند. حتی آیفون ۵ نیز آپدیت دریافت کرده است. این بدان معنا است که اپل تا پنج سال از آیفون پشتیبانی نرم‌افزاری می‌کند. در مقایسه با گوگل، محصولات اپل پشتیبانی طولانی‌تری از محصولات گوگل دارند. اما بحث ما در مورد پراکنده بودن است نه دریافت آپدیت.

چرا با اینکه گوگل آپدیت‌های اندروید را به‌صورت منظم ارائه می‌کند،‌ اما بسیاری از گوشی‌های هوشمند نسخه‌های قدیمی‌تر اندروید دارند؟ سامسونگ، ال‌جی، هواوی، اچ‌تی‌سی، موتورولا و دیگر سازندگان گوشی هوشمند مقصران اصلی پراکنده بودن اندروید هستند و آن‌ها باید در این مورد جواب بدهند.

به‌صورت ساده، زمانی که گوگل آپدیت جدیدی از اندروید آماده می‌کند، آن را برای تولیدکنندگان تراشه همچون سامسونگ و کوالکام می‌فرستد تا آن‌ها درایورهای لازم را توسعه دهند. پس از این مرحله، آپدیت به سازندگان گوشی فرستاده می‌شود تا آن‌ها کارهایی را که دوست دارند، روی آپدیت انجام دهند. در نهایت، اپراتورهای موبایل باید آپدیت اندروید را بررسی و تأیید کنند (در کشورهایی چون ایالات متحده، آپدیت‌های اندروید و iOS باید به تأیید اپراتورها برسد). بسیاری از افراد اپراتورها را مقصر می‌دانند. اما مشکل اصلی سازندگان گوشی هوشمند هستند.

از آنجایی که اندروید متن باز است، سازندگان سورس کد را دانلود می‌کنند و قابلیت‌ها، پوسته‌ها، اپلیکیشن‌ها و ... دلخواه خود را به آن اضافه می‌کنند. بنابراین، اکثر سازندگان زمان بیشتری از گوگل صرف ساخت اندروید مورد نظر خود می‌کنند. دو دلیل برای اینکه آپدیت اندروید سازندگان زمان بیشتری برای توسعه نیاز دارد، وجود دارد:

• اکثر سازندگان باید کدهای زیادی به اندروید اضافه کنند
• هر سازنده تعداد زیادی محصول دارد که اندروید باید برای همه آن‌ها توسعه داده شود

در مورد دوم، عوامل اقتصادی نقش بسزایی دارند. تصمیم‌گیری در مورد اینکه محصول تا چه اندازه اهمیت دارد و تا چه زمانی باید از آن پشتیبانی شود. این عوامل در بزرگی تیم توسعه اندروید برای یک محصول خاص اهمیت دارد. همه این عوامل، بودجه مورد نیاز را مشخص می‌کند. اگر محصول فروش خوبی نداشته باشد، پشتیبانی از آن از نظر اقتصادی توجیه پیدا نمی‌کند. به عنوان مثال، سامسونگ باید تصمیم بگیرد تا چه زمانی باید گلکسی اس ۷ پشتیبانی کند. در همین حین،‌ باید برای عرضه گلکسی اس ۸ نیز برنامه‌ریزی کند و گلکسی اس ۶ را نیز پشتیبانی کند. این کار نیز به برنامه‌ریزی و بودجه زیادی دارد.

اما یک نکته نباید فراموش شود: اپل و گوگل نیز باید همین کارها را انجام دهند. در حال حاضر، هر دو شرکت آپدیت‌ها را به هنگام عرضه می‌کنند. دیگر سازندگان اندرویدی باید این دو شرکت را سرمشق خود قرار دهند.

دلیلی وجود ندارد که غول‌هایی همچون سامسونگ نتوانند مانند گوگل و اپل عمل کنند. در حقیقت، گوگل به شرکای خود اجازه می‌دهد به کدهای اولیه اندروید دسترسی داشته باشند تا بتوانند ماه‌ها پیش از عرضه نهایی نسخه جدید اندروید، توسعه آپدیت اختصاصی خود را آغاز کنند.

گوگل حتی پیش‌قدم شده است و با پروژه Project Treble سعی دارد آپدیت اندروید را ساده‌تر کند و از هزینه آن بکاهد. گرچه پیش‌قدم شدن گوگل خوب است؛ اما این سریع‌تر شدن تنها مرتبط با مرحله اول عرضه آپدیت است و هنوز سازندگان باید تلاش‌های بیشتری داشته باشند.

سازندگان اندرویدی تنبل هستند و اهمیتی نمی‌دهند که شما محصول آن‌ها را خریده‌اید. اندروید نیز همانند iOS یک سیستم عامل خوب است. اما اگر به آپدیت اهمیت می‌دهید، تنها دو گزینه پیکسل و پیکسل ایکس ال را می‌توانید انتخاب کنید. شاید حق انتخاب یکی از بهترین مزیت‌های اکوسیستم اندروید باشد، اما دلیلی برای حمایت از سازندگانی که به کاربران اهمیت نمی‌دهند، وجود ندارد.