بررسی شیائومی ۱۳ اولترا؛ پرچمدار پوشالی

شیائومی ۱۳ اولترا را باید مهم‌ترین و بزرگ‌ترین پاسخ شیائومی به گوشی‌های اولترای بازار بدانیم؛ محصولی که برای کسب جایگاه بهترین گوشی هوشمند دوربین‌محور بازار در بخش سخت‌افزار مانعی روبه‌روی خود نمی‌بیند. آیا صرفاً سخت‌افزار قدرتمند می‌تواند شیائومی را به هدفش برساند؟ با بررسی شیائومی ۱۳ اولترا همراه زومیت باشید.

تماشا در یوتیوب

بر کسی پوشیده نیست که هدف اصلی چینی‌ها از تولید ۱۳ اولترا، به‌رخ‌کشیدن عملکرد دوربین آن بوده است و نه قدرت سخت‌افزاری تراشه یا نمایشگر. درواقع، شیائومی ۱۳ اولترا را باید دوربینی دیجیتال بدانیم که از ویژگی‌های گوشی هوشمند نیز بهره می‌برد.

طراحی ظاهری شیائومی ۱۳ اولترا نیز همین تفکر شیائومی را بازتاب می‌دهد؛ جایی که خبری از شیشه نیست و با الگوگرفتن از دوربین‌های شرکت لایکا، به‌عنوان شریکی تجاری، از ترکیب فلز و چرم در ساخت بدنه استفاده کرده است.

البته استفاده از چرم به حل معضل بزرگی منجر شده است که در چند سال گذشته گریبان‌گیر گوشی‌های پرچم‌دار شیائومی بود. سطح لاستیکیِ چرم پشت دستگاه از سُرخوردن بدنه جلوگیری و امکان فیلم‌برداری و عکاسی با خیال راحت را برای کاربر فراهم می‌کند.

به‌دلیل بیرون‌زدگی زیاد دوربین، بخش چرمی در این قسمت تا نیمی از برآمدگی دوربین را پنهان می‌کند؛ اما لبه‌های بیرون‌زده چرمی کمی طراحی کلی دستگاه را تحت‌تأثیر قرار داده است و حس اولیه راضی‌کننده‌ای به‌ کاربر منتقل نمی‌کند.

این نکته را نیز در نظر بگیرید که ضخامت ۱۵٫۲ میلی‌متری دستگاه در قسمت دوربین شیائومی ۱۳ اولترا را به دستگاهی ضخیم‌تر از گلکسی زد فولد ۵ در حالت بسته تبدیل می‌کند! این اتفاق در حالی می‌افتد که گوشی تاشونده شیائومی، یعنی میکس فولد ۳، در حالت بسته تنها ۱۰٫۹ میلی‌متر ضخامت دارد!

شیائومی ۱۳ اولترا ازنظر خوش‌دستی نیز حرفی برای گفتن ندارد؛ چراکه قاب بزرگ دوربین کاربر را به نگه‌داشتن نیمه پایینی دستگاه مجبور می‌کند و برخلاف پیکسل ۷ پرو، ماژول دوربین روی انگشت تکیه نمی‌دهد و همواره گوشی لنگر می‌اندازد. قابی که درون جعبه دستگاه قرار داده شده است، امکان اتصال بند را فراهم و کاربر را از سقوط ناگهانی دستگاه مصون می‌کند.

چینی‌ها سعی کرده‌اند تا با خمیده‌کردن پنل پشت و جلو، وضعیت ارگونومی بدنه را بهبود ببخشند؛ اما حتی این موضوع نیز کمکی به شرایط نمی‌کند و همچنان با مشکل مواجه خواهید شد. نکته مثبت موجود درباره فریم این است که به‌دلیل تخت‌بودن فریم بالا و پایین دستگاه، گوشی را به‌صورت ایستاده روی میز بگذارید. بااینکه کاربردی نیست، تماشای گوشی در این حالت برایم حس متفاوتی دارد.

عرض شیائومی ۱۳ اولترا ۴ میلی‌متر از گلکسی S23 اولترا کمتر است؛ بااین‌حال، به‌دلایلی که پیش‌تر اشاره کردیم، ازنظر خوش‌دستی توان رقابت با رقیب را ندارد. نکته دیگر اینکه پرچم‌دار سامسونگ از بدنه‌ی یکپارچه‌تری بهره می‌برد و فقط در بخش دوربین بیرون‌زدگی ۲ میلی‌متری را تجربه می‌کند.

نمایشگر ۶٫۷۳ اینچیِ نماینده‌ی شیائومی حدود ۹۰ درصد از پنل جلویی دستگاه را ازآنِ خود می‌کند و با لایه‌ای از گوریلا گلس ویکتوس محافظت می‌شود. مانند دیگر نماینده‌های سری شیائومی ۱۳، مدل اولترا نیز از گواهی IP68 پشتیبانی می‌کند که به‌معنی مقاومت آن دربرابر گردوخاک و عمق ۱٫۵ میلی‌متری آب به‌مدت ۳۰ دقیقه است. شیائومی را باید یکی از آخرین شرکت‌هایی بدانیم که این گواهی را برای گوشی‌های پرچم‌دار خود دریافت می‌کند.

با همه‌ی مشکلات ریزودرشتی که در طراحی بدنه وجود دارد، شیائومی ۱۳ اولترا از کیفیت ساخت مطلوبی بهره می‌برد و با به‌دست‌گرفتن گوشی، متریال باکیفیت را احساس می‌کنید. به‌نظرم آلومینیوم بدنه و سطح آن نقشی اساسی در حس پریمیوم دستگاه ایفا می‌کند.

نمایشگر شیائومی ۱۳ اولترا در بحث مشخصات پرچم‌داری تمام‌عیار است و چه ازنظر پوشش فضای رنگی و چه ازنظر میزان روشنایی و استانداردهای پشتیبانی‌شده، بالاتر از پرچم‌دارهای سامسونگ و اپل قرار می‌گیرد.

شیائومی می‌گوید که بیشینه روشنایی نمایشگر به ۲۶۰۰ نیت می‌رسد. این ادعا زمانی مطرح می‌شود که بیشترین میزان روشنایی در گوشی‌های هوشمند برابر با ۲۰۰۰ نیت است! برای بررسی این ادعا رفتار نمایشگر را در شرایط نوری مختلف رصد کردیم و عددی بیشتر از ۱۵۲۵ نیت حاصل نشد. حتی با نمایش ویدیو HDR در زیر نور مستقیم خورشید نیز، از روشنایی بیشتر خبری نبود.

در حالت دستی و در محیط‌های داخلی، حداکثر روشنایی به ۶۵۰ نیت می‌رسد. با چنین نتایجی، ۱۳ اولترا را باید دستگاهی با نمایشگر معمولی معرفی کنیم که حداقل در بخش روشنایی حرف زیادی برای گفتن ندارد. باوجوداین، با پوشش کامل فضاهای رنگی sRGB و DCI-P3 در پروفایل‌های Original Pro و Saturated، توانایی‌های خود را تا حد زیادی ثابت می‌کند. خطای رنگ‌ها نیز در حد رضایت‌بخشی قرار دارد که در پروفایل Original Pro به کمترین حدِ خود می‌رسد.

نماینده شیائومی قسمت عمده این دقت رنگ را باید مدیون پنل ۱۰ بیتی و پشتیبانی از ۶۸ میلیارد رنگ (۸ بیت + ۲ بیت FRC) باشد؛ چون در این شرایط نمایشگر می‌تواند طیف وسیع‌تری از یک رنگ خاص را نمایش دهد و درنتیجه، به رنگ اصلی تمایل بیشتری پیدا می‌کنند و از میزان خطا کاسته می‌شود.

در بخش تنظیمات نمایشگر، گزینه‌ای با عنوان Adaptive Colors وجود دارد که با فعال‌سازی آن، پنل بسته به نور محیط رنگ‌ها را تغییر می‌دهد تا درنهایت بهترین دقت رنگی را تجربه کنید. این گزینه کارکردی مشابه True Tone در گوشی‌های آیفون دارد و همواره محتوایی طبیعی را در شرایط نوری مختلف به کاربر نمایش می‌دهد.

نکته‌ای که باید درباره‌ی این ویژگی‌ها بدانید، این است که همیشه نتیجه‌ای مشابه را ارائه نمی‌کنند و حتی ممکن است هیچ تغییری در خروجی نهایی مشاهده نکنید که همین موضوع به ناپایداریِ نرم‌افزار و ویژگی‌های مختلف آن دامن می‌زند.

چینی‌ها گوشی هوشمند دوربین‌محور خود را با پوسته MIUI 14 برپایه اندروید ۱۳ عرضه و وعده‌ی به‌روزرسانی ۵ ساله‌ی آن روانه‌ بازار کرده‌اند که شامل عرضه ۳ نسخه اندروید و عرضه به‌روزرسانی‌های امنیتی و MIUI تا ۵ سال می‌شود.

در سالیان گذشته، موضوع ناپایداری پوسته‌ی شیائومی که با نام MIUI شناخته می‌شود، به یکی از محورهای اصلی‌ گفت‌و‌گو میان موافقان و مخالفان این پوسته تبدیل شده است. حتی چینی‌ها از زمان عرضه MIUI 12، افزودن ویژگی‌های جدید را به پوسته خود متوقف و بیشتر روی رفع باگ‌ها و افزایش پایداری نرم‌افزار تمرکز کرده‌اند.

اگر از کاربران نسخه گلوبال MIUI باشید، احتمالاً با به‌روزرسانی از MIUI 13 به MIUI 14 هیچ تغییر چشمگیری مشاهده نکرده‌اید. این اتفاق درحالی رخ می‌دهد که رام چین مملو از ویژگی‌ها و امکانات جدیدی است که نظیر آن در نسخه گلوبال دیده نمی‌شود.

بااینکه برخی از ویژگی‌ها مانند ویجت‌های جدید و Mega Folder اخیراً به نسخه گلوبال نیز راه پیدا کرده‌اند، همچنان فهرستی بلند از امکانات شامل Super Wallpaper و ویجت‌های کاستوم و شخصی‌سازی‌های مختلف در نسخه گلوبال غایب هستند.

درمجموع با همه‌ی امکاناتی که MIUI ارائه و حتی بااینکه در برخی ویژگی‌های شخصی‌سازی بهتر از رقبایی چون One UI عمل می‌کند، همچنان این پوسته را در پله‌ای پایین‌تر از One UI قرار می‌دهیم. حالا که شیائومی سیستم عامل HyperOS را به‌عنوان جایگزینی برای پوسته‌ی MIUI معرفی کرده است، شاید تغییر رویه‌ی مقبولی در نرم‌افزار چینی‌ها ایجاد شود.

استفاده از تازه‌ترین دستاوردهای فناوری در ۱۳ اولترا فقط به طراحی و نمایشگر و دوربین خلاصه نمی‌شود و در بخش سخت‌افزاری نیز، شیائومی برای پرچم‌دار خود، بهترین تراشه حال‌حاضرِ دنیای اندروید، یعنی Snapdragon 8 Gen 2 را برگزیده است.

برخلاف Mix Fold 3، شیائومی ۱۳ اولترا از نسخه اورکلاک‌شده‌ SD 8 Gen 2 استفاده نمی‌کند و فرکانس هسته‌های قدرتمند آن به‌جای ۳٫۳۶ گیگاهرتز، روی ۳٫۲ گیگاهرتز تنظیم شده‌اند. درمقابل، هسته‌های میانی و کم‌مصرف با همان فرکانس ۲٫۸ و ۲٫۰ گیگاهرتز فعالیت می‌کنند.

بنابر ادعای ARM، هسته‌های Cortex-X3 که در SD 8 Gen 2 به‌عنوان هسته‌های قدرتمند فعالیت می‌کنند، درمقایسه‌با نسل پیشین خود از ۲۵ درصد قدرت بیشتری بهره می‌برند. هسته‌های Cortex-A715 نیز دربرابر نسل پیشین خود تا ۲۰ درصد مصرف کمتری دارند.

هسته‌های کم‌مصرف Cortex-A510 تفاوت چشمگیری با نسخه ۲۰۲۱ خود تجربه نمی‌کنند و تفاوت انرژی مصرفی به کاهشی ۵ درصدی محدود می‌شود. به‌همین‌دلیل، ARM از این هسته‌ها به‌عنوان نسخه‌ای رفرش‌شده یاد می‌کند.

در SD 8 Gen 2، وظیفه پردازش گرافیکی را پردازنده Adreno 740 برعهده دارد که درمقایسه‌با همتای خود در SD 8 Gen 1، یعنی Adreno 730، بهبود عملکردی ۲۵ درصدی را تجربه کرده است. با درنظرگرفتن این پیشرفت، Adreno 740 موفق شده است تا از Apple GPU در تراشه A16 Bionic سبقت بگیرد و خود را به‌عنوان قدرتمندترین چیپ گرافیکی در گوشی‌های هوشمند معرفی کند.

پس از اگزینوس ۲۲۰۰، حالا تراشه پرچم‌دار کوالکام نیز از Ray Tracing سخت‌افزاری پشتیبانی می‌کند و با تکیه به شتاب‌دهنده‌ی سخت‌افزاری، می‌توان انتظار بازی‌هایی واقع‌گرایانه‌تر با شخصیت‌هایی طبیعی‌تر را کشید. شایان ذکر است که درحال‌حاضر بازی‌ها و بنچمارک‌های بسیار محدودی از Ray Tracing پشتیبانی می‌کنند و تا همه‌گیر‌شدنِ این فناوری در گوشی‌های هوشمند، راه درازی در پیش داریم.

پردازنده مرکزی شیائومی ۱۳ اولترا درمقایسه‌با شیائومی ۱۲ پرو در هر دو بخش تک‌هسته‌ای و چندهسته‌ای ۲۲ درصد نتایج بهتری کسب می‌کند و درمقایسه‌با رقیب مستقیم خود، یعنی گلکسی S23 اولترا نیز، با وجود فرکانس هسته‌های کمتر، از ۲ تا ۵٫۵ درصد سریع‌تر ظاهر می‌شود. بااین‌همه، همچنان نمی‌تواند به آیفون ۱۴ پرو مکس و A16 Bionic برسد.

پرچم‌دار شیائومی در بنچمارک GFXBench که عملکرد گرافیکی دستگاه را محک می‌زند، موفق نشد S23 اولترا را شکست دهد؛ اما فاصله به‌حدی کم است که می‌توانیم عملکرد را برابر معرفی کنیم؛ مخصوصاً با درنظرگرفتن این موضوع که نماینده چینی‌ها به‌دلیل استفاده از نسبت صفحه ۲۰:۹، از پیکسل‌های افقی بیشتری استفاده می‌کند و همین امر بار پردازشی مضاعفی را به تراشه گرافیکی وارد می‌کند.

با قدرتمندترشدن تراشه‌های موبایل، پایداری عملکرد تراشه‌ها در زیر بار پردازشی مستمر نیز زیر ذره‌بین قرار دارد. شیائومی برای ۱۳ اولترا از سیستم خنک‌کننده بسیار بزرگی استفاده کرده است که مساحت آن تقریباً با نیمی از دستگاه برابری می‌کند.

برای بررسی پایداری عملکرد تراشه از نرم‌افزار 3DMark و بنچمارک Wild Life Extreme کمک گرفتیم. عملکرد نماینده شیائومی با وضوح تصویر 1080p، پس از اجرای تست ۲۰ دوره گرافیک، فقط ۹ درصد افت کرد؛ درصورتی‌که این عدد برای وضوح 1440p برابر با ۱۳ درصد بود.

چینی‌ها برای دستیابی به این پایداری، عملاً داغ‌شدن دستگاه را نادیده گرفتند؛ به‌طوری‌که کمترین دمای دستگاه در انتهای آزمون معادل ۴۵ درجه و بیشترینِ آن ۵۰ درجه بود! درواقع، برخلاف دیگر دستگاه‌ها دمای کل بدنه افزایش پیدا کرد و استفاده از دستگاه کاملاً غیرممکن شد.

با چنین نتایجی عملکرد سیستم خنک‌کننده به‌کلی رد می‌شود و همین موضوع می‌تواند عملکردی منفی در اجرای بازی‌های گرافیکی داشته باشد. برای بررسی این موضوع، مثل همیشه بازی Genshin Impact را روی گوشی اجرا کردیم.

مانند دیگر دستگاه‌های مجهز به SD 8 Gen 2، شیائومی ۱۳ اولترا نیز در تنظیمات گرافیکی حداکثری، Genshin Impact را با نرخ ۵۵ تا ۶۰ فریم‌برثانیه اجرا کرد؛ اما برآمدگی دوربین و ضخیم‌تر‌بودن نیمه بالایی دستگاه، تجربه گیمینگ را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

پرواضح‌ است برای اجرای بازی‌های دیگر همچون CoD Mobile یا PUBG، سخت‌افزار شیائومی ۱۳ اولترا توان کافی برای اجرای بازی با حداکثر فریم و با بهترین تنظیمات گرافیکی را خواهد داشت. اگر تصور می‌کنید که صحبت درباره اعداد و ارقام بزرگ به‌پایان رسیده است، باید بگویم که سخت در اشتباه هستید!

بااینکه باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی ۱۳ اولترا در ظاهر چندان عجیب نیست و امروزه تبدیل به امری عادی شده است، شارژر ۹۰ واتی آن درکنار شارژر ۵۰ واتی بی‌سیم و شارژر بی‌سیمِ معکوس ۱۰ واتی، مجموعه‌ای کامل را به‌ارمغان می‌آورد. موهبت شارژر بی‌سیم معکوس را احتملاً دارندگان آیفون‌های اپل بیشتر درک می‌کنند؛ چراکه با اتمام شارژ اپل واچ یا ایرپاد و در مواقع اضطرار، نمی‌توانند ازطریق آیفون دستگاه‌های خود را شارژ کنند.

با گذر از مشکلاتِ دارندگان آیفون، به عمر باتری شیائومی ۱۳ اولترا می‌رسیم. پرچم‌دار تمام‌قد شیائومی در آزمون پخش ویدیو، موفق شد ویدیو معیار زومیت با وضوح 720p را در روشنایی ۲۰۰ نیت، به‌مدت ۱۶ ساعت پخش کند. فراموش نکنید که هنگام پخش ویدیو همه‌ اتصالات بی‌سیم اعم از Wi-Fi و بلوتوث و موقعیت مکانی غیرفعال بود.

در استفاده‌های روزمره و متصل‌بودن شبکه‌های بی‌سیم، می‌توان انتظار شارژدهی ۱۰ ساعته را از ۱۳ اولترا داشت. اگر به‌صورت فرضی، اتصال شبکه LTE را نیز به مجموعه اضافه کنیم، احتمالاً SoT حدود ۸ تا ۹ ساعت را دریافت کنید. نکته اینکه نماینده‌های شیائومی در مدیریت مصرف شبانه عملکرد مناسبی ندارند و به‌صورت سینوسی ممکن است شبی را با ۵ درصد مصرف باتری پشت‌سر بگذارید و شبی دیگر را با ۱۰ تا ۲۰ درصد. البته می‌توانید با استفاده از امکانات نرم‌افزاری، اتصال وای‌فای را به‌صورت خودکار قطع یا حتی زمان خاموش و روشن‌شدن تعیین کنید تا مصرف شبانه به‌حداقل برسد.

به‌ادعای شیائومی، حتی اگر ۱ درصد از باتری باقی‌مانده باشد، می‌توانید تماسی ۱۲ دقیقه‌ای برقرار کنید و درصورت استفاده به‌صورت استندبای، دستگاه تا ۶۰ دقیقه با همین ۱ درصد روشن خواهد ماند. این ویژگی که Hibernation mode نام دارد، به‌صورت خودکار با رسیدن باتری به ۱ درصد فعال می‌شود.

نکته مهمی که احتمالاً با شنیدن واژه «شارژر ۹۰ واتی» به ذهن کاربر می‌رسد، دمای تولید شده است. باتری به‌صورت طبیعی درمقابل افزایش سرعت شارژ مقاومت نشان می‌دهد و این مقاومت درنهایت تبدیل به گرما می‌شود.

گرما دشمن اصلی باتری به‌شمار می‌رود و شیائومی برای جلوگیری از کاهش عمر باتری (Battery Age)، تمهیدات مختلفی را در نظر گرفته است تا همواره با کنترل دما و جریان برق، از آسیب‌های احتمالی جلوگیری کند. این امکانات هم ازطریق آداپتور و هم ازطریق کنترل‌کننده باتری در خود دستگاه بلافاصله کنترل می‌شوند.

افزون‌براین، چینی‌ها ادعا می‌کنند که پس از ۸۰۰ بار شارژ باتری، فقط ۲۰ درصد از عمر آن کاسته می‌شود که زمانی بیش از ۲ سال به‌شمار می‌رود. بنابراین، حداقل به‌صورت تئوریک از بابت فرسایش باتری هنگام استفاده از شارژر ۹۰ واتی خیالتان راحت باشد.

همان‌طور‌که در ابتدای بررسی نیز اشاره کردیم، اصلی‌ترین دلیل انتخاب برچسب «اولترا» برای محصول شیائومی را باید دوربین‌های آن معرفی کنیم؛ مجموعه دوربینی که به‌جرئت می‌توان آن را «خارق‌العاده» معرفی کرد.

مجموعه دوربین چهارگانه ۵۰ مگاپیکسلیِ دستگاه از دو حسگر IMX989 و IMX858 ساخت سونی استفاده می‌کند که حسگر اول و اصلی ابعادی برابر با یک اینچ دارد و به‌عنوان بزرگ‌ترین حسگر دنیای موبایل شناخته می‌شود. این حسگر به دیافراگم دوگانه f/1.9 و f/4.0 نیز مجهز شده است.

سه‌ دوربین دیگر از حسگر IMX858 استفاده می‌کنند که شامل دو دوربین تله‌فوتو معمولی و پریسکوپی (به‌ترتیب با زوم ۳٫۲ و ۵ برابری) و دوربین اولتراواید با زاویه‌دید ۱۲۲ درجه می‌شوند. دلیل استفاده از دو دوربین تله‌فوتو این است که دستگاه بتواند دو بازه مختلف را برای مقاصدی چون عکاسی از دوردست و عکاسی پرتره پوشش دهد.

نکته اینکه دوربین تله‌فوتو از زوم ۱۲۰ برابری پشتیبانی می‌کند؛ اما با وجود زوم ۵ برابری، نمی‌توان جزئیات زیادی را انتظار داشت. بااین‌حال، از چنین قاب دوربینِ بزرگی انتظار می‌رود حداقل در بخش زوم، با فراهم‌کردن دوربین پریسکوپی ۱۰ برابری، گلکسی S23 اولترا، رقیب مستقیم شیائومی ۱۳ اولترا را شکست دهد.

شیائومی برای این گوشی مجموعه‌ای سخت‌افزاری با نام Photography Kit را نیز معرفی کرده است که شامل یک کاور و یک گریپ شاتر دوربین و یک محافظ لنز می‌شود و حال‌و‌هوایی شبیه به دوربین بدون آینه را به‌ارمغان می‌آورد. متأسفانه ما در زومیت به این مجموعه دسترسی نداشتیم.

دوربین‌های شیائومی ۱۳ اولترا چهار فاصله کانونیِ ۱۲، ۲۳، ۷۵ و ۱۲۰ میلی‌متر را پوشش می‌دهد. دوربین اولتراواید به‌واسطه بهره‌مندی از فوکوس خودکار، امکان ثبت عکس‌های ماکرو از فاصله ۵ سانتی‌متری را نیز دارد.

برای پرداختن به جزئیات کامل دوربین شیائومی ۱۳ اولترا، احتمالاً صفحات شاهنامه نیز ناکافی باشد؛ چراکه حتی خود شیائومی در صفحه اختصاصی این دستگاه، بیش از سه‌چهارم صفحه را به جزئیات دوربین و ویژگی‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری آن پرداخته است. ازاین‌رو، از پرداختن به جزئیاتِ بعضاً کم‌اهمیت دوری می‌کنیم و به‌سراغ کیفیت عکس‌های خروجی می‌رویم. برای مقایسه بهتر، شیائومی ۱۳ اولترا را دربرابر گلکسی S23 اولترا قرار می‌دهیم.

در عکس‌های ثبت‌شده با دوربین اصلی در شرایط نوری چالش‌برانگیز، شیائومی ۱۳ اولترا عکس‌هایی طبیعی‌تری ثبت می‌کند؛ اما نمی‌تواند جزئیاتی از محیط بیرون ثبت کند. گلکسی S23 اولترا با تاریک‌ترکردن محیط داخلی موفق می‌شود جزئیات بیرونی را ثبت کند؛ ولی پردازش بیش‌ازحد تصویر و افزایش کنتراست، فضای عکس را کمی از حالت طبیعی خارج می‌کند.

دوربین اولتراواید نیز شرایط مشابهی را تجربه می‌کند و همچنان نماینده سامسونگ با افزایش کنتراست، سعی می‌کند تا بیشتربودن جزئیات را به کاربر القا کند؛ درصورتی‌که با زوم روی سوژه‌ها تفاوتی ازنظر جزئیات تصویر دیده نمی‌شود.

ثبت‌کردن قسمت بیشتری از محیط بیرونی با دوربین اولتراواید گلکسی S23 اولترا، ویژگی مهم یبه‌شمار می‌رود؛ اما دوباره باید بیشتربودن کنتراست و تاریک‌تربودنِ محیط داخلی را یادآوری کنیم که موجب می‌شود تا دوربین راحت‌تر بتواند تعادلی میان تاریکی و روشنی عکس ایجاد کند.

OverSharp کردن خروجی سامسونگ در عکس‌های ثبت‌شده در روز نیز مشاهده می‌شود. این‌درحالی‌است که شیائومی ۱۳ اولترا همچنان با ثبت طبیعی‌ترِ سوژه‌ها و بیرون‌کشیدن جزئیات بیشتر از آن‌ها، عکس‌هایی مطلوب‌تر را ارائه می‌کند.

یکی از نکات عجیبی که به‌ آن برخوردم، تشابه خروجی دوربین در زوم ۱۰ برابری بود. طبیعتاً گلکسی S23 اولترا با وجود دوربین تله‌فوتوِ ۱۰ برابری، باید کیفیت بهتری ارائه کند؛ اما درعمل زوم هایبرید شیائومی ۱۳ اولترا به سطح برابری از جزئیات با رقیب خود دست پیدا می‌کند. به‌خاطر بسپارید که در خروجی سامسونگ نویز زیادی مشاهده می‌شود و اگر الگوریتم پردازش تصویر نویزها را حذف کند، احتمالا از سطح جزئیات کاسته می‌شود.

امروزه، شرکت‌های تولیدکننده‌ی گوشی هوشمند تأکید ویژه‌ای بر عملکرد دوربین در شرایط نوری ضعیف می‌کنند و از آن به‌عنوان وجه تمایزی مهم برای فروش محصول خود بهره می‌برند.

تمایل به‌ زردی در عکس‌های شیائومی ۱۳ اولترا بالاخره در عکس‌های شب گریبان‌گیر آن می‌شود و بااینکه جزئیات تصویر کمی بیشتر از S23 اولترا است، خروجی آن عکسی به‌مراتب دل‌نشین‌تر و مطلوب‌تر به‌نظر می‌رسد.

نماینده شیائومی در دریافت بیشترِ روشنایی نیز ناکام می‌ماند و عکس‌های ثبت‌شده در همه‌ی دوربین‌ها کمی تاریک‌تر از رقیب است. با نگاهی به زوم ۳٫۲ برابری شیائومی و ۳ برابری گلکسی S23 اولترا، به‌راحتی می‌توان به وضوح بیشترِ سوژه در عکس نماینده کره‌ای‌ها پی‌برد.

تماشا در یوتیوب

شیائومی ۱۳ اولترا هرآنچه برای بهترین‌بودن نیاز است، با خود به‌همراه دارد؛ از نمایشگر باکیفیت و روشن گرفته تا باتری غول‌پیکر و شارژر سریع و مجموعه‌دوربین توانمند. بااین‌حال، آنچه این دستگاه را از رسیدن به این هدف بازمی‌دارد، بیش‌ از هرچیز دیگری، نرم‌افزار است.

ضعف شیائومی در ارائه نرم‌افزاری توانمند به‌منظور مدیریت درست و بهینه تمامی اجزای سیستم، به‌وضوح دیده و احساس می‌شود. از خود سیستم‌عامل و پوسته MIUI گرفته که حالا با وجود همه‌ی ویژگی‌های مثبتش، کمی از مُد افتاده و قدیمی به‌نظر می‌رسد تا الگوریتم پردازش تصویر که احتمالاً نمی‌تواند از ظرفیت کامل سخت‌افزار دوربین استفاده کند.

بااینکه شیائومی ۱۳ اولترا در بخش دوربین به‌طور کامل از گلکسی S23 اولترا شکست نمی‌خورد و عملکرد مطلوبی به‌نمایش می‌گذارد، با درنظر‌گرفتن بدنه ضخیم و قاب دوربین غول‌پیکر پشت دستگاه، انتظار عملکردی به‌مراتب بیشتر از این را داشتیم. شاید اگر همین عملکرد در بدنه‌ای باریک‌تر مشابه گلکسی S23 اولترا بود یا طراحی دستگاه کمی به دستگاه‌های مرسوم بازار شباهت داشت، شیائومی ۱۳ اولترا را نماینده‌ای شایسته معرفی می‌کردیم. باوجوداین، آنچه در‌حال‌حاضر می‌بینیم، هیچ توجیهی برای خرید ندارد.

شاید این نظریه مطرح شود که شیائومی می‌تواند به‌مرور‌زمان و ازطریق آپدیت‌های نرم‌افزاری، عملکرد دوربین یا به‌طور‌کلی عملکرد دستگاه را بهبود ببخشد؛ ولی به‌شخصه درصورتی‌که پای هزینه‌ای ۶۰ میلیون تومانی وسط باشد، ترجیح می‌دهم تا از محصولی کامل (به‌اصطلاح نقد) استفاده کنم تا اینکه دستگاهی را بخرم که کاربری آن با اما‌ و‌ اگر گره خورده است.