اینتل ساخت تراشه هشت‌هسته‌ای تایگر لیک را رسما تأیید کرد

در ماه‌های گذشته، اینتل جزئیات اولیه‌‌ی نسل جدید تراشه‌هایش را منتشر کرده بود؛ تراشه‌هایی که با نام خانواده‌ی تایگرلیک شناخته می‌شوند. بااین‌حال، دوازدهم شهریور با رونمایی رسمی تراشه‌های نسل‌یازدهمی خانواده‌ی تایگرلیک، با اطلاعات کامل آن‌ها آشنا شدیم. تایگرلیک تراشه‌هایی را شامل می‌شود که فعلا مخصوص لپ‌تاپ‌ها هستند و برپایه‌ی لیتوگرافی ۱۰ نانومتری جدید سوپرفین (SuperFin) ساخته شده‌اند. البته حتی پس از رونمایی رسمی تراشه‌ها، برخی اطلاعات برایمان نامشخص بود.

اینتل در مراسمش هرگز رسما به تراشه‌ای اشاره نکرد که بیش از چهار هسته‌ی پردازشی داشته باشد. این در حالی است که از مدت‌ها پیش، شایعه‌ها اعلام می‌کردند تراشه‌ای با بیشتر از چهار هسته در قالب خانواده‌ی تایگرلیک ساخته می‌شود. باوجوداین، اینتل سرانجام رسما تأیید کرد که به‌زودی مدل‌هایی از تراشه‌های سری تایگرلیک مجهز به هشت هسته رونمایی می‌شوند. یکی از اعضای اینتل در وب‌سایت مدیوم بیانیه‌ی جدیدی منتشر کرده و در آن، چنین گفته است:

به‌ازای هر هسته، یک کش LLC سه‌مگابایتی با ساختار Non-Inclusive را اضافه کردیم. بدین‌ترتیب، یک حجم کاری تک‌هسته‌ای به ۱۲ مگابایت حافظه‌ی کش LLC در دایِ (Die) چهار‌هسته‌ای یا حداکثر ۲۴ مگابایت در دای هشت‌هسته‌ای دسترسی پیدا می‌کند (بعدها، جزئیات بیشتری درباره‌ی محصولات هشت‌هسته‌ای منتشر می‌شود).

اینتل ادعا می‌کند که تراشه‌‌های چهارهسته‌ای خانواده‌ی تایگرلیک به‌لطف بهره‌مندی از لیتوگرافی ۱۰ نانومتری سوپرفین و هسته‌های توانمند Willow Cove و پردازنده‌ی گرافیکی مجتمع Iris Xe، می‌توانند در برخی از بنچمارک‌ها عملکرد بهتری از تراشه‌های هشت‌هسته‌ای خانواده‌ی رایزن ۴۰۰۰ رنویر AMD از خود نشان دهند. اگر ادعاهای اینتل درباره‌ی قدرت پردازشی ارائه‌شده‌ی تراشه‌های چهارهسته‌ای خانواده‌ی تایگرلیک حقیقت داشته باشند، مدل‌های هشت‌هسته‌ای می‌توانند تا حد بسیار زیادی با تراشه‌های موبایلی (مخصوص دستگاه‌های قابل‌حمل) سری رایزن ۴۰۰۰ AMD رقابت کنند. حتی برخی کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند تراشه‌های اینتل بتوانند در وظایف کاری چند ترِدی، این تراشه‌های AMD را از پیش رو بردارند.

فعلا هیچ‌یک از کارشناسان حوزه‌ی سخت‌افزار به تراشه‌های چهارهسته‌ای اینتل دسترسی پیدا نکرده‌اند؛ بنابراین، تا زمانی‌که بررسی دقیق کارشناسان منتشر نشود، نمی‌توانیم به ادعاهای اینتل اطمینان کنیم. در نظر داشته باشید که AMD پردازنده‌های شتاب‌یافته‌ی (APU) جدیدی با نام Cezanne دارد که برپایه‌ی معماری ذن ۳ (Zen 3) تولید شده‌اند. APUهای خانواده‌ی Cezanne برای AMD بسیار مهم هستند. AMD در تلاش است بتواند با این تراشه‌ها تراشه‌های هشت‌هسته‌ای سری تایگرلیک را در بازار لپ‌تاپ‌ها رقابت کند و حتی آن‌ها را شکست دهد. 

تراشه‌های فعلی دو و چهارهسته‌ای سری تایگرلیک توان طراحی حرارتی بین ۷ تا ۲۸ وات را پوشش می‌دهند. این در حالی است که تراشه‌های بزرگ‌تر هشت‌هسته‌ای سری Tiger Lake-H قطعا خواهند توانست به توان بیشتری دست پیدا کنند و قدرت پردازشی فزون‌تری ارائه دهند. انتظار می‌رود مدل‌های Core i7 و Core i9 این تراشه‌ها به توان ۴۵ وات (حداکثر ۶۵ وات) هم دست پیدا کنند.

اینتل در کنفرانس مطبوعاتی مربوط به رونمایی تراشه‌های سری تایگرلیک به رسانه‌ها گفت تمامی تراشه‌های لپ‌تاپی خود را در آینده با لیتوگرافی ۱۰ نانومتری سوپرفین یا لیتوگرافی‌های بهتر تولید می‌کند. این یعنی اینتل قرار نیست تراشه‌های نسل‌یازدهمی خود را در با دو نوع لیتوگرافی بسازد.

بزرگ‌ترین محدودیت‌هایی که اینتل در خانواده‌ی آیس‌لیک با آن‌ها مواجه بود، از سرعت کلاک کم تراشه‌ها و عملکرد ضعیف نشئت می‌گرفتند. این دو موضوع قدرت پردازشی و تعداد هسته‌های تراشه‌ها را محدود می‌کردند. بهترین تراشه‌های لپ‌تاپی اینتل چهار هسته داشته‌اند. اینتل در لیتوگرافی ۱۰ نانومتری سوپرفین مشکل سرعت کلاک را رفع کرده است و بررسی‌ها نشان می‌دهد که سرعت کلاک پایه و بوست تراشه‌های جدید تا ۷۰۰ مگاهرتز هم بیشتر شده است. 

اینتل فعلا برنامه‌‌ای برای آوردن تراشه‌های سری تایگرلیک به رایانه‌های دسکتاپ ندارد؛ باوجوداین‌، مدتی پیش جدیدترین NUCهای سری تایگرلیک در سایت ازراک دیده شدند. انتظار داریم تراشه‌های هشت‌هسته‌ای تایگرلیک نیز به بازار NCUها راه پیدا کنند.