ارتباط تعاملی دو گوشی آیفون برای تجربه واقعیت افزوده امکان‌پذیر می‌شود

اپل برای اولین بار توانسته است ارتباط تعاملی دو گوشی آیفون را برای تجربه واقعیت افزوده برقرار کند. با ابزار جدید، دو کاربر گوشی‌ آیفون می‌توانند در فضایی تعاملی، داده‌های واقعیت افزوده را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و در فضایی یکسان با یکدیگر تعامل داشته باشند. با کمک ابزار جدید اپل، دیگر نیازی به اسکن محیط پیرامونی و ارسال اسکن به سرورها توسط کاربران وجود ندارد. 

واقعیت افزوده (AR) به کاربران گوشی‌های هوشمند یا دیگر سیستم‌های هوشمند مبتنی بر واقعیت مجازی اجازه می‌دهد ساختارهای مجازی را به‌صورت واقعی در محیط پیرامون خود مشاهده کنند. یک نمونه از این فناوری در بازی پوکمون گو (Pokemon Go) روی گوشی‌های هوشمند به کار برده شد که شاید خیلی از کاربران با آن آشنایی داشته باشند. واقعیت افزوده در صنعت نیز کاربرد دارد. شرکت‌های صنعتی می‌توانند با کمک واقعیت افزوده ترسیمی از خطوط مونتاژ جدید خود داشته باشند. 

واقعیت افزوده یکی از حوزه‌های رقابتی مهم برای شرکت‌های اپل و گوگل است. هر کدام از این شرکت‌ها، تلاش می‌کند تا در این حوزه، ابزارهای جدیدی با قابلیت‌های خوب معرفی کند تا بتوانند شرکت‌های توسعه‌دهنده نرم افزار را به پلتفرم خود جذب کنند. یکی از موضوعاتی که هر دو شرکت اپل و گوگل در تلاش هستند در آن به موفقیت برسند، استفاده از ابزارهای جدیدی برای تعامل بین گوشی‌های هوشمند در حوزه واقعیت افزوده است. این دو شرکت سخت در تلاش هستند تا شرایطی فراهم کنند که دو کاربر بتوانند همزمان سوژه واقعیت مجازی را در فضایی یکسان ولی هر کدام در سیستم یا گوشی خود به‌صورت جداگانه ببینند. در اصل این دو شرکت در تلاش هستند تا با کمک ابزارهای جدید، تعاملی بین دو گوشی هوشمند برقرار کنند تا داده‌های مربوط به واقعیت مجازی بین دو کاربر به اشتراک گذاشته شود.

این ابزارها باید بتوانند حریم خصوصی افراد را در نظر بگیرند. توسعه دهندگان معتقدند اگر برنامه‌های واقعیت افزوده بتوانند فضایی مشترک بین دو کاربر ایجاد کنند، رعایت حریم خصوصی افراد خدشه‌دار خواهد شد و کاربران می‌توانند به ‌راحتی و خیلی ساده، وارد حریم شخصی یکدیگر شوند.

بی‌شک، هر دو شرکت اپل و گوگل روی فناوری و ابزارهای توسعه واقعیت افزوده تمرکز دارند. تیم کوک مدیرعامل اپل اواقعیت افزوده را حوزه‌ای بزرگ و عمیق معرفی کرده است. شرکت اپل در سال گذشته میلادی اولین ابزار خود را برای توسعه دهندگان برنامه‌های مبتنی بر واقعیت افزوده منتشر کرد. در این رویکرد اپل، استفاده از واقعیت افزوده بدون نیاز به هیچ گونه تغییر و اصلاحی برای کاربران گوشی‌های هوشمند امکانپذیر شد. این رویکرد اپل باعث شد تا گوگل متقاعد شود برای استفاده از واقعیت افزوده نیازی به سنسورهای خاص نیست و کاربرانی که گوشی‌های معمولی دارند نیز می‌توانند از این فناوری به‌راحتی استفاده کنند.

رقابت بین این دو شرکت کماکان ادامه دارد. گوگل در ماه می و در کنفرانس توسعه‌دهندگان خود، ابزارهایی برای بازی‌های تعاملی واقعیت افزوده بین چند کاربر معرفی کرد. این سیستم جدید گوگل، Cloud Anchors نام دارد. در این سیستم، یکی از بازیکنان، محیط اطراف خود را اسکن می‌کند و اطلاعات نقشه پیرامون خود را به سرورهای گوگل ارسال می‌کند تا در فضای ابری ذخیره شود. بازیکن دوم نیز به همین شکل، محیط پیرامون خود را اسکن می‌کند و اطلاعات مربوطه را به همان سرور ارسال می‌کند تا در فضای ابری ذخیره شود. با تعامل دو گوشی هوشمند با یکدیگر و اطلاعات ارسال‌شده به سرور گوگل، دو بازیکن می‌توانند سوژه مجازی را در فضای فیزیکی یکسانی مشاهده کنند و در اصل دو کاربر می‌توانند در فضای مجازی با واقعیت افزوده با یکدیگر بازی کنند. گوگل اعلام کرده که داده‌های ارسالی به سرور این شرکت، بعد از مدت ۷ روز حذف می‌شوند.

اما همان‌طور که گفته شد، روش تعاملی آیفون به آیفون اپل با سیستم معرفی‌شده از سوی گوگل تفاوت دارد. در سیستم تعاملی بین دو گوشی آیفون، نیازی به اسکن محیط پیرامون بازیکن‌ها و ارسال و ذخیره‌ی اطلاعات در فضای ابری نیست. هنوز جزئیات دقیقی درباره سیستم اپل منتشر نشده است. مشخص نیست آیا بیش از دو بازیکن هم می‌توانند به‌صورت تعاملی با یکدیگر بازی کنند یا خیر. اما ارتباط تعاملی گوشی به گوشی می‌تواند بر برخی محدودیت‌های فنی فائق آید. یکی از متخصصان پروژه واقعیت افزوده در شرکت گوگل معتقد است که با اضافه شدن تعداد بازیکن‌ها و ارتباط تعاملی بین بیش از دو گوشی هوشمند، قطعا شرایط کمی پیچیده‌تر خواهد شد.

جوئل اوگدن، مدیر اجرایی شرکت Construct Studio که در زمینه توسعه بازی‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی فعالیت دارد،‌ معتقد است:

«استفاده از این ابزارهای واقعیت افزوده، در حوزه‌های هنری، فوق‌العاده کاربرد دارد. این ابزارها می‌تواند به‌صورت دقیق، محیط پیرامون کاربر و موقعیت قرارگیری اجسام و اشیا را به‌صورت دیجیتالی ترسیم کند. این ابزارها، قطعا ما را به فضا و حوزه‌هایی ناشناخته وارد می‌کند که پیش از این تجربه‌ای از حضور در آن محیط‌ها نداشتیم. باید در نظر بگیریم که حفظ حریم خصوصی در استفاده از این ابزارها بسیار جدی و حائز اهمیت است،‌ هرچند تاکنون به این مقوله به‌صورت جدی پرداخته نشده است.»