ارتباط موفقیت در کاهش وزن با فعالیت نواحی خودکنترل‌گر مغز انسان

چهارشنبه ۲ آبان ۱۳۹۷ - ۱۲:۵۱
مطالعه 3 دقیقه
کنترل نفس، نقش اساسی در کاهش وزن به میزان بالا دارد. درمان‌های کاهش وزن مبتنی بر خودکنترلی، نشان‌دهنده‌ی نتیجه‌گیری بالا هستند.

پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که عملکردهای سطح بالای مغزی، نقش اساسی در کاهش وزن دارند. در یک بررسی میان ۲۴ شرکت‌کننده در کلینیک کاهش وزن، آن دسته که به موفقیت بیشتری در کاهش وزن رسیده بودند، فعالیت بالاتری را در نواحی مغزی، قشر پیش‌پیشانی خلفی نشان داده‌اند؛ این ناحیه به کنترل نفس مربوط می‌شود. نتایج این بررسی، ۱۸ اکتبر در ژورنال متابولیسم سلولی منتشر شد.

آلین داگر از موًسسه و بیمارستان عصب‌شناسی مونترال کانادا می‌گوید:

دو هورمون به نام‌های لپتین و گرلین، مسئول گرایش بدن به خوردن در شرایط کاهش وزن هستند. پژوهش‌های پیشین ثابت می‌کنند که سطح این هورمون‌ها با کاهش وزن، به‌سرعت تغییر می‌کند. دکتر داگر می‌گوید:

پژوهشگران برای ارزیابی نقش این هورمون‌ها و خودکنترلی در دستیابی به کاهش وزن، ۲۴ نفر را در یک کلینیک کاهش وزن مورد بررسی قرار دادند. تمامی این شرکت‌کنندگان پیش از شروع یک رژیم غذایی استاندارد مبتنی بر ۱۲۰۰ کالری روزانه، تحت بررسی با MRI کارکردی (fMRI) یا تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی مغز قرار گرفتند؛ این روش تصویربرداری، نواحی خاصی از مغز شامل قشر پیش‌پیشانی خلفی (که مرتبط با کنترل نفس است) و قشر پیش‌پیشانی میانی بطنی را (که ناحیه‌ای از مغز برای ایجاد انگیزه، میل و ارزش‌دهی است) ارزیابی می‌کند.

تصاویری از غذاهای اشتهاآور و تصاویر کنترلی از مناظر به شرکت‌کنندگان نشان داده شد. پژوهشگران، پاسخ فعالیت مغزی به این تصاویر را به‌خصوص تصاویر غذاهای دارای کالری بالا برای هر شرکت‌کننده در ابتدا، پایان ماه اول و پس از سه ماه با هم مقایسه کردند. به‌گفته‌ی داگر: «هنگامی که ما تصاویری از غذاهای اشتهاآور به آن‌ها نشان می‌دادیم، ناحیه‌ی قشر پیش‌پیشانی میانی بطنی در fMRI فعال‌تر می‌شد».

پژوهشگران در طول انجام این بررسی متوجه شدند که سیگنال قشر پیش‌پیشانی میانی بطنی در یک ماه و سه ماه کاهش پیدا می‌کند و این کاهش بیش از همه در افرادی دیده می‌شود که موفق به کاهش وزن بیشتری شده بودند. به‌علاوه، سیگنال قشر پیش‌پیشانی خلفی در ارتباط با خودکنترلی در طول انجام بررسی افزایش پیدا کرد. دکتر داگر می‌گوید:

تمام شرکت‌کنندگان، کاهش وزن را طی مدت انجام بررسی تجربه کردند اما گروهی که بیشترین میزان آن را داشتند، در سطح fMRI توانایی بهتری در خودکنترلی نشان دادند. سطح هورمون‌های گرلین و لپتین آن‌ها نیز در پایان سه ماه پس از شروع بررسی، به میزان اولیه‌ی خود بازگشت که نشان‌دهنده‌ی دستیابی به یک نقطه‌ی تنظیم کاملا جدید است. به‌گفته‌ی داگر:

مطالب مشابه

نظرات