مهارت بازیکن حرف اول را در موفقیت او می‌زند
پروفسور رابی ویلسون توسط یکی از اعضای استرالیایی انجمن آینده‌پژوهی تأمین مالی می‌شود و به مطالعه مبانی تکاملی عملکرد می‌پردازد. این مطالعه در همکاری با محققان دانشگاه ایالتی آریزونا در مجموعه مقالات مجله انجمن سلطنتی منتشر شده است.
در این مطالعه‌ی جدید به رهبری پروفسور رابی ویلسون در دانشکده علوم زیستی UQ، از روش‌های تحلیلی توسعه‌یافته در زیست‌شناسی تکاملی برای تعیین تأثیر مهارت بازیکنان فوتبال، توانایی ورزشی و تعادل در موفقیت آن‌ها در طی بازی استفاده می‌شود. پژوهشگران دریافته‌اند که مهارت بازیکنان مهم‌ترین عامل موفقیت آن‌ها بوده است؛ نه سرعت، قدرت و تناسب اندام. به گفته پروفسور ویلسون:
مهارت بالاتر، برای تأثیرگذاری بیشتر بازیکنان در بازی به آن‌ها کمک می‌کند.انتقال دقیق و کنترل بهتر توپ از عواملی همچون سرعت بالا، قدرت و تناسب اندام مهم‌تر هستند. درخشیدن بازیکنانی مثل لیونل مسی و نیمار به خاطر داشتن مهارت، برای طرفداران فوتبال و مربیان موضوعی روشن است. با این وجود، ۹۰ درصد از پژوهش‌ها در مورد بازیکنان فوتبال بر چگونگی بهبود سرعت، قدرت و چابکی بازیکن به‌جای مهارت آن‌ها تمرکز دارند.
انتقال دقیق و کنترل ببهتر توپ از عواملی همچون سرعت بالا، قدرت و تناسب اندام مهم‌تر هستند
پروفسور ویلسون با آکادمی‌های فوتبال نخبگان در برزیل همکاری می‌کند و در آن‌جا به تست کردن پروتکل‌های جدیدی برای پرورش مهارت در بازیکنان جوان مشغول است. وی می‌گوید:
تحقیقات ما نشان می‌دهد که مهارت برای موفقیت بازیکن در فوتبال اساسی است. مهارت یک موضوع پیچیده و چندبعدی است و البته تمام ابعاد آن باید اندازه‌گیری شود. گام بعدی با بهبود این جنبه‌ها در پرورش بازیکنان سروکار دارد.آکادمی‌های فوتبال برزیل اهمیت پرورش مهارت در بازیکنان جوان را درک می‌کنند و این به ما فرصتی عالی برای تست ایده‌ها و یافتن راه‌های جدید برای بهبود آموزش جوانان می‌دهد.
پروفسور ویلسون امیدوار است بتواند دانش خود را در استرالیا پیاده‌سازی کند تا جایگاه بین‌المللی کشور خود و پتانسیل عملکرد خوب در جام جهانی برای این کشور را بهبود بخشد. وی می‌گوید:
استرالیا تنها در صورتی می‌تواند در فوتبال به موفقیت برسد که به‌جای تکرار و درجا زدن، به نوآوری رو آورد.کودکانی با مهارت‌های باورنکردنی وجود دارند که تیم‌ها و برنامه‌های آموزشی از پذیرفتن آن‌ها سر باز می‌زنند؛ تنها به این علت که نمی‌توانند در ۹، ۱۰ یا ۱۱ سالگی سریع بدوند. باید به این کودکان فرصتی داده شود تا دانش مهارتی آن‌ها خودی نشان دهد.
نظرات