اگر یک اردک مُشک استرالیایی را ببینید، هرگز آن را فراموش نمی‌کنید. علت نام‌گذاری این گونه، بوی مشک‌مانندی است که در فصل جفت‌یابی از خود پراکنده می‌کنند. همچنین جنس نر این گونه یک غبغب مشکی بزرگ زیر نوک خود دارد.
اما اگر اردک مُشکی که با آن برخورد کرده‌اید اردکی به نام «ریپِر» بوده باشد، هنر دیگری هم برای ارائه دارد: فحاشی! آن‌هم با زبان انسان‌ها.
این یافته برای جانورشناسان بسیار جذاب است. یک پژوهش جدید در پی یافتن جوابی برای این پرسش است که چگونه تعدادی از اردک‌های این گونه چنین مهارتی کسب کرده‌اند.
کرل تن کیت و پیتر فالاجر، رفتارشناسان جانوری از دانشگاه لیدن در مقاله خود آورده‌اند:
یک اردک نر به نام ریپر که در دهه ۱۹۸۰ در ذخیره‌گاه طبیعی تایدبینبیلا واقع در جنوب غربی کانبرا پایتخت استرالیا، توسط انسان‌ها پرورش داده شده بود؛ این توانایی را کسب کرده بود تا صدای کوبیده شدن در را به‌خوبی تقلید کند. این حیوان همچنین یاد گرفته بود عبارتی شبیه به «You bloody fool» به معنی «تو احمق لعنتی» را تکرار کند.
ScienceAlert · Ripper the musk duck imitating a door slamming
ScienceAlert · Ripper the musk duck saying 'you bloody fool'
اینکه ریپر چطور این عبارت منحصراً استرالیایی را یاد گرفته است برای پژوهشگران مشخص نیست؛ ولی حدس می‌زنند که احتمالا این تکیه‌کلامِ مسئول نگه‌داری از او بوده است.
پژوهشگران می‌گویند:
۱۵ سال بعد، اردک دیگری (باز هم یک اردک نر) در همین ذخیره‌گاه زندگی می‌کرد؛ با این تفاوت که توسط یک اردک ماده و در قفس نگه‌داری شده بود. در گزارشی به تاریخ ژوئن ۲۰۰۰ ثبت شده که این حیوان صدایی از یک گونه اردک کاملا متفاوت به نام مرغابی سیاه اقیانوس آرام را تقلید کرده است. بیشتر اطلاعات در مورد این اردک هم در همان آتش‌سوزی از دست رفته‌اند؛ می‌دانیم هر دو اردک از تقلید این صدا‌ها در نمایش جفت‌یابی خود استفاده می‌کرده‌اند. (نظرتان درباره ترکیب بوی مشک و این صدا‌ها چیست؟)
ScienceAlert · A different musk duck mimicking a Pacific black duck
این رویداد‌ها مدت‌ها پیش اتفاق افتاده‌اند؛ ولی پژوهشگران این موارد را به‌تازگی در مقاله خود درباره یادگیری صوتی در جانوران و انسان‌ها در مجله Philosophical Transactions of the Royal Society of London B منتشر کرده‌اند.
در این مقاله آمده است:
این دو پژوهشگر به موارد ثبت‌نشده‌ای از تقلید صدای اردک‌های مشک نر در بریتانیا از عطسه انسان، خروپف یک اسب پونی و جیرجیر در اصطبل اشاره می‌کنند.
جانوران محدودی می‌توانند صدا‌هایی که اردک‌های مشک تقلید کرده‌اند ایجاد کنند؛ پژوهشگران به همین دلیل به بررسی این گونه علاقه‌مند شده‌اند. اردک‌های مشک تنها عضو سَرده خود هستند و از پرندگانی مانند پرندگان آوازخوان و طوطی‌ها که توانایی تقلید صدا دارند، از نظر آرایه‌شناسی بسیار دور هستند.
پس چرا اردک مشک می‌تواند تقلید صدا کند؟ مخ، بخشی از مغز که مسئول یادگیری صوتی در پرندگان آوازخوان و طوطی‌ها است، در غازسانان هم نسبت به سایر پرندگان بزرگ‌تر است.
اما دانشمندان تصور می‌کنند توانایی تقلید صدا در اردک‌های مشک مستقل از سایر گونه‌ها تکامل یافته است. این گونه در میانه درخت تکاملی پرندگان جای می‌گیرد و بسیار پیش از به وجود آمدن پرندگان مقلد دیگر وجود داشته است. اگر آن‌ها از ابتدا این توانایی را کسب کرده باشند، با توجه به اینکه گونه‌های جدیدتر چنین توانایی ندارند، اردک‌های مشک باید بار‌ها مهارت تقلید صدا را از دست داده باشند؛ بنابراین منطقی‌تر به نظر می‌رسد که این ویژگی بعد‌ها و مستقل از سایر پرندگان به وجود آمده باشد.
پژوهشگران دراین‌باره نوشته‌اند:
تحقیقات بیشتری در این مورد باید انجام شود. همان‌طور که پژوهشگران اشاره کردند، حتی نمی‌دانیم کدام گونه‌های زنده به اردک مشک نزدیک‌تر هستند. حتی مطمئن نیستیم بین اردک‌ها و غازسانان دیگر چنین توانایی وجود دارد یا نه.
نظرات