میزان تحصیلات چقدر روی سلامتی اثر می‌گذارد؟
آموزش با نتایج بهتر سلامتی همبسته است؛ اما تلاش برای درک این موضوع دشوار است که تحصیلات واقعا موجب بهترشدن سلامتی می‌شود یا خیر. براساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، میزان مرگ‌و‌میر (مرگ به‌ازای هزار نفر در سال) در افرادی دارای حداقل یک مدرک دانشگاهی درمقایسه‌با افراد فاقد آن کمتر از نصف است. علاوه‌براین، افراد دارای تحصیلات بیشتر اضطراب و افسردگی کمتری تجربه می‌کنند و محدودیت‌های عملکردی کمتری دارند و با احتمال کمتری دچار مشکلات سلامتی جدی مانند دیابت یا بیماری قلبی‌عروقی یا آسم شوند.
رابطه‌ی سببی در هر دو جهت برقرار است. افرادی که در سنین جوانی از وضعیت سلامتی مناسبی برخوردار نیستند، ممکن است نتوانند مانند افرادی که وضعیت جسمانی سالمی دارند، تحصیلات خود را ادامه دهند. درمقابل، افرادی که به تمرکز بر پیامدهای بلندمدت تمایل دارند، حتی اگر نتوانسته باشند تحصیلات خود را ادامه دهند، ممکن است انگیزه‌ای برای توسعه‌ی عادات سالم‌تری مانند ورزش منظم داشته باشد.
برخی از مطالعات هوشمندانه سعی کرده‌اند این ارتباط را در آزمایش‌ها طبیعی بررسی کنند. در مطالعهای که آدریانا لراس‌مونی انجام داده، روی پیامد وضع قوانین آموزش اجباری در آمریکا بین سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۳۹ تمرکز شده است. این قوانین که موجب می‌شد سطح تحصیلات برخی کودکان درمقایسه‌با وضعیتی افزایش یابد که این قوانین وضع نمی‌شد، افزایش طول عمر را با خود به‌همراه داشت. براساس نتایج این مطالعه، یک سال اضافی از تحصیلات موجب می‌شد امید به زندگی افراد در ۳۵ سالگی ۱.۷ سال افزایش یابد.
فارغ‌التحصیلان جدید دانشگاه ایالتی فیت‌ویل در ماه گذشته در کارولینای‌شمالی. مدرک دانشگاهی با امید به زندگی بیشتر مرتبط است، اما آیا دلیل آن، مدرک است؟
مطالعاتی که روی انگیزه‌ی کسب تحصیلات بیشتر بهدلیل نامساعدبودن وضعیت بازار کار یا اجتناب از قرعه‌کشی جنگ ویتنام انجام شد، نشان می‌داد افزایش تحصیلات موجب سلامتی بهتر و کاهش احتمال مصرف سیگار می‌شود. این نتیجه سرنخی است که نشان می‌دهد چگونه تحصیلات ممکن است موحب بهبود سلامتی شود. این عامل میتواند موجب کاهش مشارکت افراد در رفتارهای پرخطر شود، شاید بهدلیل اینکه این رفتارها می‌توانند درآمد بیشتری را تهدید کنند که با تحصیلات بالاتر همراه است. بااین‌حال، رفتارهای سلامتی می‌توانند فقط بخشی از ارتباط بین تحصیلات و نرخ مرگ‌و‌میر را توضیح دهند و آموزش ممکن است مهارت تجزیه‌و‌تحلیل اطلاعات و مدیریت مشکلات پیچیده را تقویت کند.
آموزش بیشتر همچنین با درآمد و ثروت بیشتر همبسته است که این دو عامل با سلامت بهتر مرتبط هستند. رابطه‌ی سببی میتواند در هر دو جهت وجود داشته باشد. برای مثال، شما باید به‌طور معقولی سالم باشید تا در شغل خود بمانید یا برای ساعت‌های طولانی کار کنید؛ اما درآمد بیشتر اغلب با بیمه‌ی درمانی بهتر و دسترسی آسان‌‌تر به مراقبت‌های بهداشتی نیز همراه است. بیشترین تأثیر درآمد روی سلامتی ممکن است از دوران کودکی نشئت بگیرد. بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند کودکان والدین ثروتمندتر در وضعیت سلامتی بهتری به‌سر می‌برند. دلیل این امر احتمالا دسترسی بهتر به مراقبت‌های پیش از زایمان و تغذیه و زندگی در محیطی با آلودگی کمتر است.
دوران کودکی سالم‌تر اغلب به‌معنای بزرگ‌سالی سالم‌تر است و کودکان متولدشده از والدین ثروتمندتر به‌احتمال فراوان، بیشتر تحصیل و خودشان نیز درآمد بیشتری کسب می‌کنند. به این شکل است که رابطه‌ی درآمد و سلامت ممکن است در نسل‌های پیاپی تکرار شود. تحصیلات و ثروت بیشتر ممکن است موجب کسب موقعیت اجتماعی والاتری شود که با سلامتی نیز مرتبط هستند.
نتایج مطالعه‌ی برجسته‌ای که در سال ۱۹۷۸ منتشر شد، نشان داد کارمندان بلندمرتبه‌ی بریتانیایی درمقایسه‌با افرادی با مرتبه‌هایی پایین‌تر نرخ مرگ‌و‌میر ناشی از بیماری‌های قلبی کمتری داشتند. کارمندان با مرتبه‌ی پایین‌تر وزن و فشارخون و قندخون بالاتری داشتند و نیز بیشتر سیگار می‌کشیدند. رابطه‌ی بین مرتبه‌ی اجتماعی و سلامتی در مطالعات دیگر نیز تأیید شده است.
یکی از فرضیه‌ها درباره‌ی ارتباط بین موقعیت اجتماعی و سلامتی این است افرادی که در مراتب پایین‌تری قرار دارند، زندگی پراسترس‌تری تجربه می‌کنند. استرس جریان خون را تغییر می‌دهد و هورمون‌هایی آزاد می‌کند که به بافت‌ها آسیب می‌زند و سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند و موجب افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی و مرگ می‌شود. در مطالعهای، ارتباط بین فقر در دوران کودکی با استرس مزمن و ضعف حافظه نشان داده شد که میتواند روی آموزش و دستمزد و سلامتی تأثیرگذار باشد. حتی استرس دوران بارداری نیز میتواند چنان تأثیری بر سلامتی جنین بگذارد که در کل عمر ادامه داشته باشد.
سلامت با هویت نژادی و قومی نیز مرتبط است و نقش مهمی در موقعیت‌های اجتماعی ایفا می‌کند. برای مثال، آفریقایی‌آمریکایی‌ها درمقایسه‌با آمریکایی سفیدپوست حتی پس از تصحیح برای درآمد و تحصیلات، میزان مرگ‌و‌میر بیشتری دارند. این ارتباط نیز در دوران کودکی ریشه دارد؛ به‌گونه‌ای که احتمال تولد زودهنگام و داشتن وزن کم هنگام تولد، در نوزادان آفریقایی‌آمریکایی بیشتر است. یکی از دلایل این موضوع ممکن است محدودیت دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی قبل از زایمان باشد. احتمال دسترسی بیماران آفریقایی‌آمریکایی به مراقبت‌های بهداشتی پیشگیرانه کمتر است و احتمال زیادی وجود دارد آن‌ها در مناطقی با بیمارستان‌های غیرمجهز و کادر پزشکی ضعیف زندگی کنند. مشکلات و استرس‌های ناشی از سابقه‌ی تبعیض نژادی و جداسازی جامعه ریشه‌ی این اختلاف‌ها است.
آمریکایی‌های هیسپانیک درمقایسه‌با آمریکایی‌های سفیدپوست غیرهیسپانیک فقیرترند؛ ولی وضعیت جسمی بهتری دارند. دلیل این امر میتواند این باشد که شاید احتمال مهاجرت هیسپانیک‌هایی به آمریکا بیشتر بوده که وضعیت جسمی بهتری دارند یا میتواند ناشی از رفتارهای سلامتی خاص این مردمان باشد. برای مثال، احتمال مصرف سیگار یا زیاده‌روی در مصرف نوشیدنی‌های الکلی در هیسپانیک‌ها درمقایسه‌با همتایان سفیدپوست غیرهیسپانیک آن‌ها کمتر است.
در قرن جاری، افزایش چشمگیری در میزان مرگ‌های ناامیدی (خودکشی و مصرف بیش‌از‌حد مواد یا سوء مصرف الکل) از سن میان‌سالی در آمریکایی‌های سفیدپوست بدون مدرک دانشگاهی دیده شده است. از سال ۲۰۰۷، با اینکه میزان مرگ‌و‌میر افراد دارای تحصیلات کم افزایش یافته است، این نرخ در میان افرادی با تحصیلات دانشگاهی نسبتا ثابت مانده یا کاهش یافته بود.
براساس نتایج مطالعهای، امید به زندگی زنان سفیدپوست بدون دیپلم دبیرستان در سال ۲۰۰۲، ۷۳.۵ سال و در زنان سفیدپوست دارای یک مدرک دانشگاهی ۸۳.۹ سال بود. همچنین، امید به زندگی در مردان سفیدپوست بدون دیپلم دبیرستان ۶۷.۵ سال و در مردان سفیدپوست با یک مدرک دانشگاهی ۸۰.۴ سال بود.
درست همان‌طورکه سلامتی ما تحت‌تأثیر سبک زندگی، ژن‌ها، محیط و سیستم سلامتی قرار می‌گیرد، تحصیلات نیز نقش دارد. در‌حال‌حاضر، چرایی و مقدار اثر آن را نمی‌توانیم دقیق مشخص کنیم؛ اما کاهش طول عمر مرتبط با سطوح تحصیلات پایین‌تر، شاید دلیل این امر باشد که چرا امید به زندگی کلی آمریکایی‌ها در سال‌های اخیر تاحدودی کاهش پیدا کرده و از سرعت پیشرفت دیگر کشورهای پیشرفته عقب مانده است.
نظرات