قمر تایتان داری ویژگی‌های شبیه به زمین است

قمر تایتان، یکی از معدود اجرام کیهانی (احتمالا تنها جرم به‌جز زمین) در منظومه‌ی شمسی است که جو غلیظ و مایعات سطحی در آن وجود دارد. تایتان دارای باران‌های هیدروکربنی و دریاچه‌های آن مملو از متان مایع و اتان است. بزرگ‌ترین قمر سیاره‌ی زحل، دارای برخی عناصر مهم برای تشکیل حیات از جمله کربن، هیدروژن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر، گوگرد و هیدروکربن است. همان‌طور که می‌دانید، این عناصر می‌توانند مولکلول‌های پیش زیست‌شناختی تشکیل‌دهنده حیات باشند. به‌همین جهت، قمر تایتان طی چند سال گذشته به یکی از مهم‌ترین اهداف علمی پژوهشگران برای جستجو و کشف علائم حیات در خارج از زمین تبدیل شده است.

این نقشه توپوگرافی برای دانشمندانی که می‌خواهند آب و هوای تایتان را مدل‌سازی کنند و به دنبال یافتن شکل‌های ریخت‌شناختی زمینی در این قمر هستند، اهمیت زیادی دارد

این نقشه برای دانشمندانی که می‌خواهند آب و هوای تایتان را مدل‌سازی کنند، شکل و گرانش آن و مدل‌های داخلی را بررسی کنند و همچنین پژوهشگرانی که به دنبال یافتن شکل‌های ریخت‌شناختی زمینی در این قمر بوده‌اند، اهمیت زیادی خواهد داشت. اکنون پژوهشگران دریافته‌اند که سطوح سه دریاچه‌ی تایتان دارای یک سطح مشترک‌اند که می‌تواند به این معنا باشد که این سه دریاچه در واقع یک دریای واحد بوده‌اند. در پژوهش دیگری که انجام گرفته است، دانشمندان دریافته‌اند که دریاچه‌های تایتان، با هم به وسیله کانال‌هایی زیرزمینی مرتبط هستند.  

به‌عقیده‌ی پژوهشگران این می‌تواند توضیح بدهد چرا در برخی نواحی زیر سطحی تایتان، مقادیری هیدروکربن به‌صورت مایع وجود دارد. به‌ نظر می‌رسد دریاچه‌های تایتان به همان شکلی پدید آمده‌اند که پدیده کارست در زمین رخ می‌دهد. در پدیده‌ی کارست، مواد زیرزمینی حل می‌شوند و سطح فرو می‌ریزد که گودال‌هایی به وجود می‌آورد.