ثبت پتنت اپل برای استفاده از حلقه هوشمند در هدست واقعیت مجازی

به ‌گزارش اپل‌اینسایدر و با استناد به اختراع ثبت‌شده‌ی اپل، غول دنیای فناوری مشغول پژوهش در مورد به‌کارگیری دستگاهی برای تشخیص بازخورد و فرامین کاربر در دستگاه‌ قابل نصب روی سَر (HMD) است. این دستگاه می‌تواند نقش بسیار مهمی در ارتباط و غوطه‌وری کاربر در محیط مجازی و پرجزئیات این نوع هدست‌ داشته باشد و احتمالا یکی از قابلیت‌های مهم عینک واقعیت افزوده‌ی کوپرتینویی‌ها موسوم به اپل گلس خواهد بود.

گزارش‌های اخیر حاکی از آن هستند که اپل مشغول توسعه‌ی روش‌های مختلفی، از جمله دستگاهی شبیه حلقه (انگشتر) و دستکش برای کنترل هدست واقعیت ترکیبی است. غول فناوری کوپرتینو به ‌دنبال محصولی است که تشخیص بدهد فرامین از کجا صادر می‌شود و به‌صورت دقیقی آن‌ها را در دستگاه اصلی (هدست) اعمال کند. این شرکت به‌طور فزاینده‌ای از فناوری باندهای فوق وسیع (UWB) برای کمک به آیفون‌ها در مکان‌یابی یکدیگر استفاده می‌کند. اپل بارها سیستم‌های مبتنی ‌بر حسگر تداخل‌سنج خودترکیب (SMI) را برای استفاده‌های مشابه مورد بررسی قرار داده است که از قرار معلوم، اختراع جدید نیز به شرح مکانیزم این نوع حسگر متمرکز است.

اختراع ثبت‌شده‌ی اپل در اداره‌ی ثبت اختراعات و علائم تجاری ایالات متحده با عنوان «سیستم ورودی حرکتی مبتنی ‌بر تداخل‌سنجی شامل دستگاه پوشیدنی یا دستی» به‌تفصیل مکانیزمی متشکل از حسگرهای SMI را شرح می‌دهد که به مکان‌یابی و ردیابی حرکات، محصولات یا فرامین مربوط می‌شود. اختراع مذکور سعی می‌کند تمام دستگاه‌های پوشیدنی ممکن را تحت پوشش قرار بدهد؛ اما بیشتر روی آنچه اپل به‌عنوان حلقه توصیف می‌کند، متمرکز است.

اپل استدلال می‌کند که حلقه ممکن است شامل یک یا چند حسگر باشد که مجموعه‌ای از یک یا چند پرتوی تابش الکترومغناطیسی ساطع می‌کنند و در نهایت، هر پرتو در جهتی متفاوت ساطع می‌شود. به‌ عبارتی، هدف این است که نمونه‌های دیجیتال از مجموعه یک یا چند سیگنال SMI گرفته شود و در نتیجه ارتباط بین حلقه و آنچه در نزدیکی آن قرار دارد، استخراج شود. اپل به‌صورت دقیق شیء مقابل حلقه را مشخص نمی‌کند؛ اما بارها اشاره‌های سطحی به آن شده است. برای مثال، تصاویر ارائه‌شده در پرونده‌ی ثبت اختراع، یک کاربر را نشان می‌دهد که در دستش حلقه و اپل پنسل جای گرفته است؛ بنابراین، آن شیء نزدیک، می‌تواند اپل پنسل یا هر محصول دیگری باشد.

در مستندات اختراع آمده است که وقتی سیستم فقط شامل یک حسگر SMI باشد، پردازنده ممکن است حرکت حلقه و به موجب آن، حرکت کاربر را شناسایی کند و در هنگامی که دو حسگر SMI وجود دارد، دستگاه می‌تواند دامنه‌ی حرکتی بسیار گسترده‌تری در یک صفحه (مثلا در صفحه xy،اxz یا yz سیستم مختصات دکارتی) تعیین کند. برای مثال، با تشخیص حرکت قلم هوشمند، کاربر با بهره‌گیری از HMD، می‌تواند روی سطوح طراحی کند یا لرزش دست با پوشیدن حلقه می‌تواند مجموعه‌ای از دستورها مانند واگرد، بزرگ‌نمایی، چرخاندن و... را اعمال کند.

اپل پیشنهاد می‌کند که استفاده دو کاربر از حلقه‌ی هوشمند، دامنه بهتری برای تعیین حرکت ارائه می‌دهد یا ممکن است یک یا هر دو حلقه برای کمک به حسگرهای دیگر مانند یک واحد اندازه‌گیری اینرسی (IMU)، استفاده شود. یک دستگاه پوشیدنی همچنین ممکن است دارای یک موتور هپتیک باشد تا به کاربر، باتری یا سایر اجزای سازنده بازخورد لمسی ارائه بدهد.

اختراع مذکور کمتر به نحوه واکنش سایر دستگاه‌ها در برابر اطلاعات حرکت مربوط می‌شود و کانون توجه اپل بیشتر بر نحوه تشخیص این جزئیات متمرکز است؛ بنابراین، غیر از یک لیست سریع از چگونگی اضافه ‌کردن یک یا چند حسگر مجاورت، حسگرهای فشار، شتاب‌سنج‌ها، IMU و ...، نمونه‌های کمی از استفاده را ذکر می‌کند. اعتبار پتنت یادشده به گروهی از مخترعان داده شده است که قبلا روی اختراعات مشابهی همچون استفاده از حسگر اولتراسونیک و SMI برای تأیید اعتبار کاربر کار می‌کردند.

اپل هر هفته اختراعات بی‌شماری ثبت می‌کند. ثبت اختراع نشان‌دهنده‌ی موضوعات دلخواه واحد تحقیق ‌‌و توسعه شرکت‌ها محسوب می‌شود؛ اما تضمین‌کننده‌ی ارائه‌ی آن در محصول یا خدمات آینده به‌حساب نمی‌آید. طبیعتا این امر درباره‌ی بسیاری از پتنت‌های مرتبط با عینک واقعیت افزوده نیز صدق می‌کند.