اینتل مدعی است عملکرد واحدهای گرافیکی یکپارچه‌ این شرکت با کارت‌های گرافیک برابری می کند

بیش از یک دهه است که عبارت واحد گرافیکی یکپارچه‌ی اینتل با پردازش گرافیکی بسیار ضعیف مترادف است. i810؛ نخستین نسل از مادربردهای مجهز به واحد گرافیکی یکپارچه‌ی اینتل حتی در محیط دسکتاپ و در پردازش‌های گرافیکی 2D نیز عملکرد فوق‌العاده ضعیفی داشت. در حال حاضر عملکرد این واحدها در پردازش‌های دوبعدی پیشرفت زیادی داشته است؛ اما در مورد پردازش‌ سه بعدی این وضعیت تا زمان معرفی سری Sandy Bridge تغییر چندانی نداشت.

از زمان معرفی سری Sandy Bridge اینتل با تلاش و جدیت بیش‌تری در زمینه‌ی بهبود عملکرد واحد‌های گرافیکی خود در پردازش‌های سه بعدی قدم برمی‌دارد. شرکت AMD در سال ۲۰۱۱ با معرفی APU خود موسوم به LIano توانست اینتل را از پشت سر بگذارد؛ اما اینتل به تدریج این برتری AMD را کم‌رنگ‌تر کرد. طبق بررسی‌های وب‌سایت Anandtech عملکرد کلی شرکت AMD در زمینه‌ی پردازنده‌های دسکتاپ نسبت به اینتل بهتر است.

اینتل می گوید:

ما برای گیمرهای عادی، بهبودهای زیادی را در عملکرد واحدهای پردازشی Iris و Iris Pro ایجاد کرده‌ایم. عملکرد تراشه‌های گرافیکی ما نسبت به ۵ سال گذشته بیش از ۳۰ برابر بهتر شده است. بر این باوریم که امروز عملکرد واحدهای پردازشی یکپارچه‌ی اینتل با بیش از ۸۰ درصد کارت‌های گرافیکی موجود در بازار برابری می‌کند.

اما آیا ادعای اینتل حقیقت دارد؟ به نظر می‌رسد که براساس بررسی‌های سخت‌افزاری Steam، این ادعا بر خلاف واقعیت است. اگر لیستی از کارت‌های گرافیکی AMD و Nvidia را که قادر به شکست دادن واحدهای گرافیکی Iris و Iris Pro هستند، در نظر بگیریم، متوجه خواهیم شد که بیش از ۳۱ درصد از کارت‌های گرافیکی میان‌رده‌ی موجود در بازار از محصولات AMD و Nvidia هستند.

اما موردی که باعث دشوار شدن ارزیابی ادعای اینتل می‌شود، استفاده از عبارت گیمر عادی در بیانیه‌ی آنها است. اگر منظور از گیمر عادی، کسانی است که علاقه‌مند به Farmville یا سایر عناوین مشابه بازی‌های فیسبوکی هستند، بنابراین ادعای اینتل صحیح است؛ چرا که یقینا تفاوتی بین اجرای این بازی‌ها با واحدهای گرافیکی اینتل یا کارت‌های گرافیکی AMD یا Nvidia وجود نخواهد داشت.

مورد دیگری که ارزیابی ادعای اینتل را مشکل می‌کند، آن است که تراشه‌های قدرتمند Iris و Iris Pro این شرکت منحصرا در پردازنده‌های موبایل استفاده می‌شوند. در بسیاری از موارد اگر برای اجرای بازی‌های سنگین از حداکثر توان واحد گرافیکی به مدت طولانی بهره ببرید، تراشه‌های رنج ۱۵ تا ۲۸ واتی دچار افت عملکرد خواهند شد. لپ‌تاپ‌هایی که از کارت‌های گرافیکی مجزا بهره‌ می برند، ضخامت و وزن بیش‌تری دارند و غالبا از سیستم خنک کننده‌ی قدرتمندی در آن‌ها استفاده شده است.

اما آنچه که مسلم است، صرف‌نظر از قدرت فعلی واحدهای گرافیکی اینتل و اینکه عملکرد این واحدها با چه درصدی از کارت‌‌های گرافیکی برابری می‌کند، این شرکت پیشرفت‌‌های چشمگیری در زمینه‌ی بهبود عملکرد آن‌ها داشته است. این مورد برای رقبای اصلی اینتل به ویژه AMD مشکل‌ساز بوده است. از سال ۲۰۱۱ تا کنون توان APU های AMD بسیار به عملکرد کارت‌های گرافیکی نزدیک شده است.

زمانی تصور بر این بود که با گذر زمان Nvidia در بازار پردازنده‌های گرافیکی با شکست مواجه خواهد شد، اما در حال حاضر این شرکت به لطف بازار سودده کامپیوترهای workstation و HPC، در وضعیت مساعدی به سر می‌برد. پیش‌بینی می‌شود که پردازنده‌ی جدید AMD با نام ZEN از ابتدای سال ۲۰۱۷ به بازار عرضه شود، اما کماکان اطلاعاتی در مورد APU های جدید این شرکت در دسترس نیست. یک APU مبتنی با پشتیبانی از فناوری HBM به سادگی می‌تواند واحدهای گرافیکی مبتنی بر EDRAM اینتل را پشت سر بگذارد. باید منتظر ماند و دید که AMD چه زمانی را برای عرضه‌ی این واحد گرافیکی مناسب می‌داند.