توسعه‌ی روشی جدید برای پانسمان زخم‌ها

جمعه ۲۰ آذر ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۸
مطالعه 2 دقیقه
اولین و شاید عاقلانه‌ترین راه بعد از زخم شدن قسمت‌های مختلف بدن مراجعه به پزشک و درمان آن با انواع روش‌های رایج است. با این حال با پیشرفت فناوری به خصوص در حوزه‌ی سلامت شاهد حضور انواع جدیدتری از روش‌های درمانی کاربردی‌تر و البته هوشمندتر هستیم. گروهی از محققین دانشگاه MIT با استفاده از یک ماده‌ی ژل مانند و انعطاف‌پذیر، نوع جدیدی از بانداژ زخم را توسعه‌ داده‌اند. در ادامه با زومیت همراه باشید.
تبلیغات

محققین در آمریکا نوع جدیدی از بانداژ را توسعه داده‌اند که می‌تواند آینده‌ی درمان زخم‌ها را متحول کند. این چسب‌های هوشمند شامل‌ شماری از سنسور‌ها برای کنترل دمای بدن هستند که با ذخیر‌ه‌سازی دارو و در هنگام تغییر شرایط بدن، دارو را در محل و زمان مورد نظر تزریق می‌کنند. در کنار این ویژگی‌ها، بانداژ جدید از یک چراغ LED نیز بهره می‌برد که بیمار را از وضعیت دارویی مطلع خواهد ساخت.

ژائو، Xuanhe Zhao، مهندس مکانیک در دانشگاه فناوری ماساچوست و از اعضای ارشد تیم توسعه‌دهنده در مورد دستاورد‌های گروه خود اظهار می‌کند:

دانش الکترونیک با اجسام سخت و خشک سر و کار دارد؛ در حالیکه بدن و ساختار آن متفاوت به نظر می‌رسد. در نتیجه این دو سیستم ماهیتا با هم در تضاد هستند. در فرآیند قرارگیری یک قطعه‌ی الکترونیکی در بدن انسان چالش اصلی در برابر محقق، هماهنگ ساختن آن با محیط داخلی بدن است. بنابراین ایده‌ی اصلی استفاده از هیدرو‌ژل در این نقطه شکل گرفت؛ چرا که این مواد هر دو ویژگی مورد نظر ما را با خود به همراه دارند.

هیدروژل‌ها به دلیل نوع بافتی که دارند مزیت‌های زیادی نسبت به مواد رایج در ساخت بانداژ‌های معمولی از خود نشان می‌دهند. انعطاف‌پذیری بالای هیدروژل‌ها باعث شده که بتوان آن‌ها را در نواحی مختلف بدن و برای انواع آسیب‌ دیدگی‌ها استفاده کرد. درصد بالایی از این ماده‌ی لاستیکی را آب تشکیل داده و می‌توان طیف زیادی از قطعات الکترونیکی را در آن به کار برد.

بانداژ جدید قابلیت ذخیره‌سازی دارو را در خود دارد. بنابراین با تشخیص دما در نقاط مختلف پوست، میزان داروی مورد نیاز در آن ناحیه را تشخیص می‌دهد و به وسیله‌ی لوله‌های تعبیه شده درون آن، دارو به نقاط مختلف حمل می‌شود.

پانسمان انعطاف‌پذیر و هوشمند

هیدروژل‌ها می‌توانند نقش مهمی در درمان سوختگی‌ها و بیماری‌های پوستی بازی کنند. با این حال تلاش دانشمندان به استفاده از این مواد در داخل بدن انسان معطوف شده که به صورت تئوریک امکان‌پذیر به نظر می‌رسد و می‌توان برای کنترل قند خون، تحرکات عصبی یا بیماری‌های دیگر از آن بهره برد. اما مشکل اصلی در برابر این ایده پیدا کردن ماده‌ای مناسب جهت قرار گیری در بدن و زیست بلند مدت آن در کنار سیستم عصبی است.

تبلیغات
داغ‌ترین مطالب روز

نظرات

تبلیغات