شواهدی از وجود ابرهای اسیدی در مریخ

کاوشگر روح که در سال ۲۰۰۴ میلادی بر روی مریخ فرود آمده است و اخیرا نیز در خاک نرم مریخ به دام افتاده، تاکنون به پیشرفت‌‌‌‌‌‌های بسیاری دست یافته، به طوری که دانسته‌‌‌‌‌‌های ما پیرامون بهرام (سیاره‌ی مریخ) را دگرگون کرده است. ارتباط این کاوشگر با زمین در سال ۲۰۱۰ به پایان رسیده و اکنون این کاوشگر تنها به نام خود زنده است!

البته با تحلیل داده‌‌‌‌‌‌هایی که این کاوشگر به سمت زمین ارسال کرده، اخیرا دانشمندان به نتیجه‌‌‌‌‌‌ی جالبی رسیده‌اند که نشان از فعالیت‌‌‌‌‌‌های زمین وار در مریخ دارند. به باور آن‌‌‌‌‌‌ها، در اثر فعالیت آتشفشانی در مریخ واکنش شیمیایی که با بخار آب پدید آمده  منجر به تشکیل ابرهای اسیدی در سطح این سیاره شده است. با برخورد این ابر اسیدی به صخره‌‌‌‌‌‌ها و سنگ‌‌‌‌‌‌های سطح سیاره نیز اکسیداسیون آهن منجر به تغییر شکل کلی سطح شده و ساختاری با پایداری ژل مانند در سطح پدید آورده است.

با تبخیر آب، این ساختار‌‌‌‌‌‌های ژل مانند نیز حالتی سیمانی به خود گرفته که الگوهای پدید آمده بر روی سطح سنگ‌‌‌‌‌‌ها نیز از همین جا شکل گرفته‌اند، البته باید به خاطر داشت که این فرایند طی زمانی بسیار طولانی اتفاق افتاده و پدیده‌‌‌‌‌‌ی کوتاه مدتی نبوده است.

تغییرات در میزان اکسیداسیون آهن در این سنگ‌‌‌‌‌‌های متمایز نیز می‌‌‌تواند نتیجه‌‌‌‌‌‌ی عوامل مختلف دیگری باشد که برای نمونه می‌‌‌توان به نور خورشید اشاره کرد که با شدت دادن به سرعت تبخیر، اکسایش کمتری را موجب شده است.