کینکت به کمک جراحان می‌آید تا تمرکز خود را حفظ کنند

جراح با لباس های استریل آبی وارد اتاق عمل می شود. ماشین ها متناوبا بوق می‌زنند، پرستاران منتظرند، ابزارهای جراحی آماده‌اند: تیغ جراحی، پنس، باند، ایکس باکس... ایکس باکس؟!

سه شنبه هفته گذشته یک جراح در بیمارستان Guy's and St Thomas' لندن دستگاه جدیدی که از دوربین کینکت ایکس باکس برای تشخیص موقعیت بدن استفاده می‌کند، را آزمایش کرد. جراح تنها با تکان‌دادن بازوانش می‌تواند تصاویر پزشکی چون سی تی اسکن و یا تصاویری که به طور زنده با اشعه X گرفته می‌شوند را همزمان با عمل جراحی مشاهده کند.

حفظ فضای استریل اتاق عمل بسیار مهم است، اما خارج شدن از اتاق عمل برای نگاه انداختن به تصاویر پزشکی در میانه عمل جراحی می‌تواند زمان زیادی را تلف کند و تمرکز و روند کار جراح را به هم بزند. بسته به نوع جراحی یک جراح، مجبور است از کار دست کشیده و هر از گاهی (از هر ساعت یک بار تا هر چند دقیقه یک بار) نگاهی به تصاویر پزشکی بیاندازد. برای آن که کمتر کار متوقف شود، بسیاری از جراحان دستیاری را برای کنترل کامپیوتر همراه دارند که پروسه‌ای خسته‌کننده و از بین برنده تمرکز است.

تام کرل، یک جراح عروق مشاور در بیمارستان Guy's and St Thomas' می‌گوید: "تا کنون باید به سوی دیگر اتاق عمل می‌رفتم و از مشاور فنی‌مان می‌خواستم که تصویر را تغییر دهد، آن را به سویی بچرخاند، بالا و پایین ببرد، آن را بزرگنمایی یا کوچک کند". اما حالا وی می‌گوید با وجود کینکت "کنترل کامل و دقیقی بر اوضاع داشتم".

کرل از این سیستم برای نگاه کردن به یک مدل سه بعدی از بخشی از آئورت استفاده کرد و یک سی تی اسکن را در همان لحظه از بدن بیمار گرفت. وی گفت در طول این عمل 90 دقیقه‌ای چهار یا پنج بار از این سیستم استفاده کرده است.

این که یک جراح بتواند به راحتی تصاویر را چک کند باعث می‌شود تا در طول روند جراحی، تمرکزش را حفظ کند. کرل می‌گوید: " تمام این اعمال را می‌توانید به راحتی و به سرعت انجام دهید. می توانید روند جراحی را بدون وقفه ادامه دهید."

اما کنترل یک نمایشگر تصویر غیر لمسی در اتاقی که پر از جراح و پرستار و ماشین و سینی‌ و کابل و چراغ است، چالش‌های خاص خود را دارد.

جراردو گونزالز از مرکز تحقیقات مایکروسافت در کمبریج بریتانیا، که در توسعه این سیستم برای جراحان با همکاری بیمارستان Guy's and Thomas' و کالج پادشاهی لندن نقش اساسی داشته می‌گوید: "شما معمولا کینکت را در سناریوی یک بازی تصور می‌کنید که می‌توانید از سویی به سوی دیگر بپرید و دستانتان را به طور فرا واقعی حرکت دهید، اما جراحان اجازه چنین کارهایی را ندارند."

گونزالس و همکارانش دسته‌ای از حرکات را طراحی کرده‌اند که یک جراح می‌تواند آن‌ها را در فضایی محدود، در حالی که در کنار تخت جراحی ایستاده اجرا کند. برای پرکاربردترین اعمال (مثل چرخاندن یک مدل سه‌بعدی و یا گذاشتن علامتی روی تصویر)، این تیم حرکات و ژست‌هایی که با یک دست انجام می‌شوند را طراحی کرده است که با دستورات صوتی نیز ترکیب می‌شوند تا دست دیگر برای جراحی آزاد باشد. مثلا برای قرار دادن یک علامت، جراح باید خیلی ساده به تصویر اشاره کند تا نشانگر را فعال کند و سپس بگوید "علامت بگذار". اعمال دیگر مثل حرکت تصویر و بزرگنمایی نیاز به دو دست دارند.

با وجود مشکلاتی که این سیستم اولیه با آنها مواجه است، کرل بسیار مشتاق به ادامه استفاده از آن است. وی می‌گوید "من فکر می‌کردم این روش در ابتدا با مشکلات جدی همراه باشد اما از نتیجه کار امروز بسیار خشنودم."