یادآوری وسایل قدیمی که با پیشرفت تکنولوژی دیگر استفاده نمی شوند

این وسیله سال ها یکی از مهمترین ابزار خانه امریکایی ها بوده است. مردم با استفاده از چرخ نخ ریسی می توانستند پنبه، کتان و پشم را به نخ تبدیل کنند. این نخ ها به هم بافته شده و پارچه را تشکیل می دادند. در دوران قدیم به دلیل گران بودن قیمت پارچه، بسیاری از امریکایی ها از چرخ نخ ریسی استفاده می کردند. پس از انقلاب صنعتی در قرن هجدهم، نخ ریسی به یک فرایند صنعتی تبدیل شد و قیمت پارچه نیز پایین آمد. استفاده از چرخ های نخ ریسی نیز به ندرت منسوخ شد و امروزه کمتر کسی در امریکا از این چرخ ها استفاده می کند.

بسیاری از خانواده ها در امریکا برای گرم نگه داشتن خود از کرسی استفاده می کردند. تعدادی نیز از گرمکن های تخت که داخل آنها آب گرم جریان داشت استفاده می کردند. ولی امروزه استفاده از این گرم کننده ها منسوخ شده و ممکن است تعداد کمی از خانواده ها از آنها استفاده کنند.

اتوهای زغالی قدیمی وزن زیادی داشتند. در دو قرن گذشته استفاده از این وسیله بین خانواده های امریکایی رایج بوده است. اصولا زنان در دوران قدیم، یک روز در هفته را به اتو کردن اختصاص می دادند. امروزه مدل برقی اتو با وزن سبک و کارایی بالا، جایگزین مدل های قدیمی اتوهای ذغالی شده اند.

در قرون گذشته در امریکا برای شست و شو، تمیز کردن حوله و رفتن به حمام نیاز به انبار آب داغ بود. خانواده ها برای گرم کردن آب، مجبور بودند ابتدا آتش روشن کنند و سپس با استفاده از مواداشتعال زا آتش را روش نگه داشته و برای گرم شدن آب صبر کنند، و نهایتا آب گرم شده را با خود حمل کنند. بنابراین با وجود چنین دشواری هایی وجود یک مخزن آب گرم، یک وسیله ضروری بود. پس از مدتی، پمپ های آب گرم و موتورخانه های گازی/برقی جایگزین انبار های آب داغ شدند.

پیشتر در امریکا از اجاق گاز های آهنی استفاده می شد. سوخت این اجاق ها از چوب بود. قسمت های مختلف این اجاق گاز، مخصوص امور مختلف بود. به طور مثال، قسمتی از اجاق مخصوص گرم کردن غذا، قسمتی مخصوص پخت کیک و قسمتی نیز مخصوص طبخ گوشت حیوانات بود. امروزه استفاده از این کوره های فولادی منسوخ شده و اغلب خانواده ها در امریکا از گاز یا فر خانگی استفاده می کنند.

این وسیله در امریکا برای گرفتن آب لباس های شسته شده به کار می رفته ولی اکنون استفاده از آن به کلی منسوخ شده است. روش استفاده از این خشک کن های دستی این است که با چرخاندن دسته خشک کن، دو غلتک جلو شروع به حرکت کرده و با عبور لباس خیس از میان آن، آب لباس گرفته می شود. در سال 1920 این خشک کن ها مجهز به یک موتور شدند تا بتوانند با استفاده از قدرت برق کار کنند. از سال 1920 تا 1940 تنوع دستگاه های خشک کن بیشتر شد و زنان خانه دار می توانستند یکی از دو خشک کن برقی یا زغالی را انتخاب کنند. امروزه زنان امریکایی از این وسیله استفاده نمی کنند و تمام ماشین های لباس شویی مجهز به خشک کن نیز هستند.

امروزه جارو های برقی با مکش های مختلف در بازار موجود هستند. ولی مدل های قدیمی جاروی مکشی از قدرت دست استفاده می کردند. در واقع در این نوع جارو ها، کاربر ها یک چرخ مکانیکی را با قدرت دست می چرخاندند که باعث ایجاد مکش در جارو می شد و خاک و ومواد زائد را درون محفظه خود می کشید. این جاروها فقط روی فرش های نازک قابل استفاده بودند. جاروهایی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند، روی زمین می چرخند و با استفاده از سنسور کل خانه را بدون اینکه به جایی برخورد کنند، تمیز می کنند.

شاید این چراغ ها خیلی قدیمی به نظر برسند. ولی در واقع در مقایسه با شمع و چراغ هایی که از روغن حیوانات استفاده می کنند، پیشرفته تر هستند. این محصول به عنوان یک وسیله روشنایی مطمئن، مورد توجه خانواده های امریکایی بود. چراغ نفتی امروزه توسط خانواده های امریکایی استفاده نمی شود و بیشتر به عنوان یک ابزار دکوری در کنار خانه قرار می گیرد.

سرد نگه داشتن مواد غذایی برای جلوگیری از فاسد شدن آنها، کشف جدیدی نیست. ولی دستگاه فریزر یا یخچال، ابزار های جدیدی هستند که به راحتی مواد غذایی را خنک نگه می دارند. محفظه یخ در گذشته کار فریزر یا یخچال را انجام می داد. این محفظه ها در واقع جعبه هایی با دیواره های حلبی هستند که اجازه ورود گرما به داخل محفظه را نمی دهند. بدین ترتیب، یخ برای مدت طولانی داخل محفظه باقی مانده و دمای مواد غذایی داخل آن را پایین نگه می دارد.

با گذشت زمان، استفاده از محفظه یخ محدود شد و خانواده به استفاده از یخچال های برقی و گازی روی آوردند.

به نظر شما کدامیک از این ابزارها هنوز در کشور ما هنوز استفاده می شوند؟ آیا شما نیز تجربه استفاده از این وسایل را داشته اید ؟

منبع: HowStuffWorks