بلو ارجین اولین فرد دارای معلولیت را به لبه فضا فرستاد
میکائیلا بنتهاوس، مهندس آلمانی که پس از سانحهای شدید دچار آسیب نخاعی شده و از ویلچر استفاده میکند، روز شنبه تجربهای تاریخی را رقم زد. او همراه با پنج مسافر دیگر سوار بر فضاپیمای شرکت بلو ارجین شد و در پروازی کوتاه اما واقعی، تا لبه فضا بالا رفت؛ جایی که میتوان برای چند دقیقه بیوزنی را تجربه کرد و زمین را از بالا دید.
بهگزارش گاردین، بنتهاوس هفت سال پیش در جریان حادثه دوچرخهسواری کوهستان بهشدت مجروح شد و از آن زمان دیگر قادر به راه رفتن نیست. بااینحال، این محدودیت مانع تحقق یکی از بزرگترین رؤیاهایش نشد.
بنتهاوس برفراز موشک نیوشپرد از غرب تگزاس پرتاب شد و تا ارتفاع حدود ۱۰۵ کیلومتری از سطح زمین صعود کرد. این ارتفاع معمولاً بهعنوان مرز فضا شناخته میشود؛ جایی که جو زمین بهشدت رقیق میشود و شرایط بیوزنی بهوجود میآید. بنتهاوس پس از فرود گفت در تمام مسیر صعود از شدت هیجان میخندید و وقتی به بیوزنی رسید، حتی تلاش کرد بدنش را وارونه کند.
در این پرواز، هانس کونیگسمان، مدیر بازنشسته شرکت اسپیس ایکس که او نیز متولد آلمان است، بنتهاوس را همراهی میکرد. کونیگسمان نهتنها در این سفر کنار بنتهاوس بود، بلکه در برنامهریزی و تأمین مالی آن نیز نقش داشت. قیمت بلیتها اعلام نشد، اما پروازهای فضایی خصوصی معمولاً میلیونها دلار هزینه دارند.
پخش از رسانه
براساس توضیحات بلو ارجین، برای حضور بنتهاوس در این مأموریت فقط تغییرات جزئی لازم بود. دلیلش این است که کپسول نیو شپرد از ابتدا بهصورت خودکار و با درنظرگرفتن دسترسپذیری برای همهی افراد طراحی شده است. جیک میلز، مهندس بلو ارجین که آموزش خدمه و آمادهسازی روز پرتاب را بر عهده داشت، میگوید کپسول به گونهای ساخته شده که افراد بیشتری نسبت به پروازهای فضایی سنتی، بتوانند از آن استفاده کنند.
پیش از این هم بلو ارجین مسافرانی با محدودیت حرکتی، یا افرادی با مشکلات بینایی و شنوایی را به فضا برده بود و حتی دو فرد ۹۰ ساله را نیز در فهرست گردشگران فضایی خود دارد.
- مسنترین فضانورد ناسا: تازه ۷۰ سال دارم و مشتاقم دوباره به فضا سفر کنم09 اردیبهشت 04مطالعه '3
- از پارالمپیک تا فضا؛ اولین فرد دارای معلولیت مجوز پرواز فضایی را بهدست آورد29 بهمن 03مطالعه '3
- کیتی پری، ستاره موسیقی پاپ با موشک بلو ارجین به فضا پرواز میکند11 اسفند 03مطالعه '3
برای بنتهاوس، تخته انتقال ویژهای به کپسول اضافه شد تا بتواند از دریچه ورودی به صندلیاش جابهجا شود. پس از فرود، تیم بازیابی فرشی روی زمین بیابانی پهن کرد تا او بلافاصله بتواند به ویلچر خود دسترسی پیدا کند. بنتهاوس پیش از پرواز بارها این مراحل را تمرین کرده بود و کونیگسمان نیز در طراحی و آزمایش این تجهیزات نقش داشت. در سکوی پرتاب هم آسانسوری وجود داشت که خدمه را تا ارتفاع هفت طبقهای کپسول، که بر بالای موشک قرار دارد، بالا میبرد.
پرواز بنتهاوس نشان داد با طراحی دسترسپذیر و تغییرات حداقلی، پرواز فضایی میتواند برای افراد کمتوان هم امکانپذیر باشد
بنتهاوس پیش از پرواز گفته بود که حتی قبل از سانحه هم تصور نمیکرد پرواز فضایی گزینهای واقعی برایش باشد؛ زیرا رقابت برای رسیدن به فضا حتی برای افراد کاملاً سالم هم بسیار سخت است. پس از حادثه، این رؤیا تقریباً غیرممکن به نظر میرسید، چون پیش از او سابقهای از پرواز افراد دارای معلولیت شدید به فضا وجود نداشت.
پس از فرود، بنتهاوس با لبخند گفت که نباید هیچوقت از رؤیاها دست کشید. او تأکید کرد که دوست دارد تا حد ممکن کارهایش را خودش انجام دهد و هدفش فقط دسترسپذیرتر کردن فضا برای افراد کمتوان نیست، بلکه میخواهد همین نگاه در زندگی روی زمین هم تقویت شود. به گفته او، در میان جامعه فضایی بازخوردهای بسیار مثبتی دریافت کرده، اما بیرون از این فضا هنوز همه نگاه فراگیر ندارند. با این حال امیدوار است این پرواز راه را برای افراد دیگری شبیه خودش باز کند و خودش فقط آغاز این مسیر باشد.
در این سفر، علاوه بر بنتهاوس و کونیگسمان، چند مدیر و سرمایهگذار تجاری و یک دانشمند علوم کامپیوتر نیز حضور داشتند. با این پرواز، تعداد افرادی که تاکنون با بلو ارجین به فضا رفتهاند به ۸۶ نفر رسید.