مأموریت‌های فضایی که در سال ۲۰۲۲ انتظارشان را داریم

با توجه به برنامه‌ها و اکتشافات فضایی آینده، سال ۲۰۲۲ سال فضایی هیجان‌انگیزی خواهد بود. با اینکه سال ۲۰۲۱ هم با تمرکز بر مأموریت‌های توریستی، مریخ‌نورد پرسیورنس ناسا و هلیکوپتر اینجینوتی و در‌ نهایت پرتاب تلسکوپ فضایی جیمز وب پس از مدت‌ها انتظار سالی تاریخی برای صنعت فضا بود، سال ۲۰۲۲ هم سالی پربار به نظر می‌رسد.

از پرتاب‌های جدید استارشیپ اسپیس ایکس، موشک سیستم لانچ اسپیس ناسا (SLS)، موشک ولکان قنطورس ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی (ULA)، موشک نیوگلن بلو ارجین تا مأموریت‌های اکتشافی به ماه، مریخ، سیارک‌ها و بسیاری از مأموریت‌های دیگر، در سال جاری اکتشافات هیجان‌انگیزی در انتظارمان خواهند بود. همچنین در سال ۲۰۲۲ شاهد اجرای مأموریت‌هایی خواهیم بود که در سال ۲۰۲۱ به تعویق افتادند. در ادامه به چند مأموریت سال ۲۰۲۲ اشاره می‌کنیم.

اسپیس ایکس می‌خواهد در سال جاری، برای اولین بار فضاپیمای استارشیپ را به فضا بفرستد. این مأموریت برای اوایل ماه مارس برنامه‌ریزی شده است و سپس در ادامه‌ی سال ۲۰۲۲، چندین پرواز آزمایشی بیشتر انجام خواهد شد. استارشیپ و بوستر سوپر هوی هر دو تکمیل شده‌اند و سکو و برج در سایت پرتاب اسپیس ایکس در جنوب تگزاس هم تا انتهای سال ۲۰۲۱ تکمیل شدند. اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، استارشیپ برای مدت کوتاهی وارد مدار می‌شود و سپس دوباره وارد جو زمین شده و در اقیانوس آرام فرود می‌آید.

استارشیپ از دو بخش تشکیل شده است که هر دو قابلیت استفاده‌ی مجدد را دارند. اگر اسپیس ایکس بتواند استارشیپ را در طول پروازهای آزمایشی امسال بازیابی و مجدداً از آن استفاده کند، مأموریت‌های عملیاتی آن در سال ۲۰۲۳ آغاز خواهند شد. این شرکت می‌خواهد از استارشیپ برای مأموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ استفاده کند.

اسپیس ایکس با همکاری شرکت Axiom Space می‌خواهد فضانوردان را برای مأموریتی خصوصی در سال ۲۰۲۲ به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال کند. انتظار می‌رود فضاپیمای Axiom 1 یا AX 1 در تاریخ ۲۸ فوریه‌ی ۲۰۲۲ پرتاب شود. این مأموریت سرنشین‌دار خصوصی در ابتدا قرار بود در سال ۲۰۲۱ پرتاب شود. خدمه‌ی Ax-1 شامل چهار فضانورد از جمله فضانورد سابق ناسا مایکل لوپز الگریا، لری کانر، مارک پتی و ایتان استیبل هستند. این سفر هشت روز در ایستگاه فضایی و دو روز برای طی مسیر به طول خواهد انجامید. با اینکه توریست‌ها در گذشته هم از ایستگاه فضایی بازدید کرده بودند، به گفته‌ی آکسیوم این اولین بار است که سفری کاملاً خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام می‌شود. فضانوردها قرار است ۲۵ آزمایش ریزگرانش را انجام دهند.

ناسا همچنین چراغ سبز خود را برای دومین مأموریت سرنشین‌دار آکسیوم به ایستگاه فضایی نشان داده است. این پرواز که با عنوان Ax-2 شناخته می‌شود قرار است در پاییز ۲۰۲۲ از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا انجام شود. آکسیوم همچنین برای اجرای چهار مأموریت پرتاب سرنشین‌دار به ایستگاه فضایی بین‌المللی با کپسول‌های کرو دراگون و موشک‌های فالکون ۹ با اسپیس ایکس قرارداد بسته است.

اولین مأموریت سرنشین دار آکسیوم اسپیس به ایستگاه فضایی بین‌المللی در ۲۸ فوریه ۲۰۲۲ انجام خواهد شد. از چپ به راست: خلبان لری کانر، فرمانده مأموریت و فضانورد بازنشسته‌ی ناسا، مایکل لوپز الگریا، متخصص مأموریت مارک پتی و متخصص ایتان استیب

سطح‌نشین قمری Nova C که توسط شرکت Intuitive Machines در هیوستون ساخته شده است با موشک فالکون ۹ اسپیس ایکس در پروازی تحت حمایت ناسا در اوایل سال جاری پرتاب خواهد شد. این مأموریت که در اصل برای سال ۲۰۲۱ برنامه‌ریز شده بود توسط شرکت اسپیس ایکس به تعویق افتاد.

مأموریت نووا سی حامل پنج محموله‌ی خدمات حمل و نقل قمری تجاری (CLPS) و همچنین دیگر محموله‌های تجاری از جمله ماه‌نوردی کوچک از شرکت بریتانیایی Spacebit است که اولین مأموریت بریتانیا به سطح ماه به شمار می‌رود. به گفته‌ی گوین شاتول مدیر کل اسپیس ایکس: «شراکت ما با Intuitive Machines نمونه‌ی برجسته‌ای از همکاری دو شرکت خصوصی با ناسا برای پیشبرد اکتشافات فضایی است.» فضاپیمای Nova C قرار است در منطقه‌ی دریای آرامی روی ماه فرود بیاید و محموله‌هایی برای ارسال داده از سطح ماه حمل خواهد کرد. سطح‌نشین خورشیدی قادر است نزدیک به ۱۴ روز زمینی در ماه مأموریت انجام دهد.

ناسا پرتاب اسپیس لانچ سیستم (SLS)، موشک ۱۰۱ متری را که برای مأموریت‌های آینده‌ی ماه به کار خواهد رفت، دوباره به تعویق انداخته است. این موشک همراه با فضاپیمای اوراین که روی آن قرار می‌گیرد، در مراحل آزمایشی در مرکز فضایی کندی ناسا به سر می‌برد تا اطمینان حاصل شود که فضاپیما و بخش‌های موشکی آن به درستی با سیستم‌های زمینی ارتباط برقرار می‌کنند.

اولین مأموریت SLS، مأموریت پرواز قمری بدون سرنشینی به نام آرتمیس ۱ خواهد بود که زودتر از ماه مارس پرتاب نخواهد شد. ناسا بازه‌های ۱۲ تا ۲۷ مارس و ۸ تا ۲۳ آوریل را برای پرتاب موشک در نظر دارد. موشک پس از گذراندن آزمایش‌ها در کندی، تمرینات نهایی خیس را انجام خواهد داد که در جریان آن، پیشران به مخازن سوخت موشک اضافه می‌شود. اگر همه چیز به خوبی پیش برود، ناسا تاریخ دقیق پرتاب مأموریت بدون سرنشین آرتمیس ۱ را تعیین خواهد کرد. این پرواز، نقطه عطفی مهم در مسیر فرود دوباره انسان روی ماه تا سال ۲۰۲۵ محسوب می‌شود.

تصویر هنری موشک غول‌پیکر اسپیس لانچ سیستم ناسا و کپسول مسافربری اوراین برفراز آن

بوئینگ و ناسا امسال سرانجام می‌خواهند دومین پرواز مداری بدون سرنشین آزمایشی فضاپیمای استارلاینر CST-100 را انجام دهند. اولین پرواز آزمایشی مداری استارلاینر (OFT-1) در سال ۲۰۱۹ انجام شد؛ اما فضاپیما به دلیل مشکلات نرم‌افزاری نتوانست طبق برنامه‌ریزی به ایستگاه فضایی بین‌المللی برسد. بوئینگ و ناسا هم اعلام کردند که خطای نرم‌افزار فضاپیمای استارلاینر برای مأموریت OFT-2 در ژانویه‌ی ۲۰۲۱ برطرف شده است.

با اینکه مأموریت OFT-2 قرار بود در مارس ۲۰۲۱ به ایستگاه فضایی ارسال شود، چند مرتبه در سال به دلیل مشکلات پیش از پرتاب به تعویق افتاد. در طول آخرین بازه‌ی پرتاب در ماه اوت، مشکلی مربوط به شیر سوخت در فضاپیمای استارلاینر دیده شد. حالا بوئینگ می‌خواهد فضاپیمای استارلاینر خود را در می ۲۰۲۲ روی موشک اتلس ۵ پرتاب کند که تمام این‌ها به آمادگی فضاپیما و برنامه‌ زمانی پرواز دیگر فضاپیماها به ایستگاه فضایی وابسته است. ماژول سرویس (قطعه استوانه‌ای شکلی زیر کپسول) هم که در اصل برای پرواز آزمایشی سرنشین‌دار (CFT) طراحی شده بود، اکنون برای مأموریت OFT-2 به کار خواهد رفت.

فضاپیمای استارلاینر CST-100 بوئینگ روی موشک اتلس ۵ ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی در پایگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا برای انجام مأموریت OFT-2 به ایستگاه فضایی بین‌المللی قرار دارد. تاریخ اولیه‌ی پرتاب ۳ اوت ۲۰۲۱ بود اما به دلیل مشکلات شیر سوخت در ماژول سرویس استارلاینر، تاریخ پرتاب به نیمه‌ی اول ۲۰۲۲ تغییر کرد.

به تعویق افتادن OFT-2 تا می ۲۰۲۲ باعث شد پرتاب مأموریت CFT (پرواز آزمایشی سرنشین‌دار) هم تا سال ۲۰۲۲ به تعویق بیفتد. با فرض اینکه استارلاینر آزمایش پرواز بدون سرنشین را با موفقیت به پایان برساند، بوئینگ سه فضانورد را برای پرواز آزمایشی به ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد فرستاد. این فضانوردان عضو ناسا شامل مایک فینک، نیکول مان و بری بوچ ویلمور هستند. از‌ آنجا‌ که ماژول CFT برای OFT-2 به کار خواهد رفت، ماژول سرویس هم که قرار بود برای اولین مأموریت عملیاتی به نام استارلاینر ۱ به کار برود، حالا برای مأموریت CFT به کار خواهد رفت.

فضانوردان ناسا: نیکول مان (چپ) و مایک فینک (وسط) و فضانورد بوئینگ، کریس فرگوسن (راست) در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۹.

فضاپیمای کاوشگر قمرهای یخی مشتری (JUICE) از آژانس فضایی اروپا قرار است در می ۲۰۲۲ پرتاب شود و در سال ۲۰۲۹ به این غول گازی خواهد رسید. این فضاپیما پس از رسیدن به مشتری، حداقل سه سال را صرف بررسی منظومه‌ی قمری آن از جمله قمرهای بزرگ گانیمید، اروپا و کالیستو خواهد کرد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب پس از ده‌ها سال توسعه و چندین مرتبه تأخیر سرانجام در ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱ پرتاب شد. با‌ این‌‌ حال، تقریباً شش ماه طول می‌کشد تا سیستم‌ها و ابزارهای وب در وضعیت آماده به کار قرار بگیرند. خوشبختانه تلسکوپ اکنون فرایند باز شدن در فضا را به‌طور کامل پشت سر گذاشته است و تا کمتر از دو هفته دیگر به مقصد خود در نقطه‌ی لاگرانژی ۲ خواهد رسید.

در‌ نهایت انتظار می‌رود تلسکوپ ۱۰ میلیارد دلاری جیمز وب که بزرگ‌ترین و قدرتمندترین تلسکوپ علمی تمام دوران‌ها است، در‌ اواخر تابستان ۲۰۲۲ مأموریت علمی خود را آغاز کند. اگر همه چیز به خوبی پیش برود این تلسکوپ به بررسی اولین ستاره‌ها و کهکشان‌های جهان، جو سیاره‌های فراخورشیدی و دیگر بررسی‌های کیهانی خواهد پرداخت.

ULA در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب موشک جدید خود به نام ولکان قنطورس در اولین پرواز در سال ۲۰۲۲ است. ولکان قنطورس مدل جدیدتر موشک‌های اتلس ۵ و دلتا ۴ است. بوستر جدید از موتورهای ساخت روسیه که در خط تولید اتلس وجود داشتند استفاده نمی‌کند، در‌ عوض این موتورها با موتورهای ساخت بلو ارجین جایگزین شده‌اند.

قرار بود این موشک در سال ۲۰۲۱ پرتاب شود اما پرتاب آن به دلیل مشکلات زنجیره‌ی تأمین سطح‌نشین پرگرین (Peregrine) به تأخیر افتاد. این سطح‌نشین توسط شرکتی در پیتزبورگ به نام Astrobotic Technology ساخته شده است. سطح‌نشین پرگرین حامل اولین سطح‌نشین قمری ژاپن به نام یائوکی است که توسط شرکت دیمون ژاپن ساخته شده است. این مأموریت تحت حمایت برنامه‌ی پروژه‌ی حمل بار تجاری قمری (CLPS) ناسا قرار دارد. در‌ صورتی که همه چیز طبق برنامه پیش برود، بقایای جسد آرتور سی کلارک نویسنده‌ی برجسته‌ی علمی تخیلی به ماه ارسال خواهد شد.

تصویرسازی هنری موشک ولکان قنطورس، پرتابگر نسل بعدی ULA که انتظار می‌رود اولین پرواز آزمایشی آن در سال ۲۰۲۲ انجام شود.

برنامه‌ی روسیه برای پرتاب فضاپیما به ماه تا ژوئیه‌ی ۲۰۲۲ به تعویق افتاده است. مأموریت موسوم به لونا ۲۵، اولین مأموریت این کشور به سطح ماه پس از ۴۵ سال و اولین مأموریت به قطب جنوب ماه خواهد بود. لونا ۲۵ قرار بود در اکتبر ۲۰۲۱ روی موشک فرگات سایوز 2-1b از پایگاه ووستوچنی روسیه پرتاب شود. با‌ این‌‌ حال، این مأموریت به دلیل بروز مشکل در سیستم فرود فضاپیما در طول آزمایشی‌ها به تعویق افتاد. در‌ نتیجه، به زمان بیشتری برای تکمیل آزمایش‌های موفق سیستم پرتاب نرم لونا ۲۵ نیاز است. در‌ صورت انجام این مأموریت، این فضاپیما ۹ ابزار را با خود حمل خواهد کرد.

لونا ۲۵ برای پژوهش درباره‌ی رگولیت و اگزوسفر (اتمسفر) ماه در قطب جنوب آن فرود خواهد آمد. ناسا و دیگر سازمان‌های فضایی هم قرار است مأموریت‌هایی را در این منطقه انجام دهند. اتحاد جماهیر شوروی بین سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۷۰ فضاپیماهایی بدون سرنشین را به ماه فرستاد و اولین فضاپیمای آن موسوم به لونا ۲ در سال ۱۹۵۹ بر سطح ماه برخورد کرد اما اولین فضاپیمای این کشور که موفق به فرود نرم شد لونا ۹ در سال ۱۹۶۶ بود و اولین ماه‌نورد قمری رباتیک این کشور با عنوان لونا ۱۷/ لونوخود ۱ در سال ۱۹۷۰ بر سطح ماه فرود آمدند.

فضاپیمای لونا ۲۵ در حین مونتاژ و آزمایشی قبل از پرتاب

اسپیس ایکس فضاپیمای سایکی ناسا را در ژو‌ئیه‌ی امسال به سیارک فلزی منحصر‌به‌فردی خواهد فرستاد. در این فضاپیما قرار است با یکی از موشک‌های فالکون هوی اسپیس ایکس از مجتمع پرتاب 39A در پایگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال فلوریدا پرتاب شود.

هدف این مأموریت بررسی سیارکی فلزی به نام سایکی (Psyche) است که بین مریخ و مشتری به دور خورشید می‌چرخد. به نظر می‌رسد این سیارک هسته‌ی آهن نیکلی سیاره‌ای باستانی باشد. آهن نیکل یکی از عناصر سازنده‌ی منظومه‌ی شمسی است در‌ نتیجه، بررسی این سیارک جدید سرنخ‌هایی را درباره‌ی شکل‌گیری سیاره‌های سنگی مثل زمین آشکار خواهد کرد. مأموریت سایکی قرار است سه سال پس از آخرین پرواز فالکون هوی در ژوئن ۲۰۱۹ پرتاب شود. این موشک با حداقل سه مأموریت فضایی ایالات متحده و محموله‌های تجاری از جمله ماهواره‌ی پهن‌باند Viasat 3 و ماهواره‌ی ارتباطی آسترانیس در سال ۲۰۲۲ سال شلوغی را در پیش دارد.

اولین پرواز آزمایشی مأموریت فضایی گاگانیان هند قرار است در نیمه‌ی دوم ۲۰۲۲ انجام شود که با دومین مأموریت بدون سرنشین در‌ انتهای سال ۲۰۲۲ همراه است. دومین مأموریت، رباتی انسان‌نما به نام ویومیترا را به فضا خواهد برد که توسط سازمان پژوهش‌های فضایی هند (ISRO) توسعه یافته است. اگر همه چیز به خوبی پیش رود، ISRO، اولین مأموریت سرنشین‌دار گاگانیان را در سال ۲۰۲۳ انجام خواهد داد.

به‌تازگی چهار فضانورد هندی برای آموزش برای مأموریت‌های سرنشین‌دار به روسیه سفر کردند؛ اولین مأموریت آن‌ها در سال ۲۰۲۲ یا ۲۰۲۳ انجام خواهد شد.

بلو ارجین، شرکت خصوصی فضایی جف بزوس اولین موشک مداری خود را در اواخر سال ۲۰۲۲ پرتاب خواهد کرد. نام این موشک، برگرفته از نام جان گلن، فضانورد مأموریت مرکوری ناسا است و می‌تواند تا ۱۴ تن وزن را به مدار زمین‌ثابت و ۵۰ تن وزن را به مدار پایینی زمین ارسال کند. نیوگلن که موشکی سنگین و قابل استفاده‌ی مجدد است برای حمل مجموعه‌ای از محموله‌ها طراحی شده است. مأموریت این موشک قرار بود در سال ۲۰۲۱ اجرا شود اما به دلیل فسخ قرار داد بلو ارجین با نیروی فضایی ایالات متحده به تعویق افتاد.

این موشک به ناوگان ناسا برای پرتاب‌های تجاری اضافه خواهد شد. ناسا همچنین قبلاً از موشک زیرمداری نیوشپرد بلو ارجین استفاده کرده است. نیوشپرد هم بر‌ اساس نام دیگر فضانورد مرکوری ناسا، آلن شپرد نام‌گذاری شده است.

تصویرسازی هنرمند از موشک نیوگلن بلو ارجین در حال پرواز

فضاپیمای جونوی ناسا از زمان رسیدن به مشتری در ۴ ژو‌ئیه‌ی ۲۰۱۶ در‌ حال بررسی و رصد این سیاره است. کاوشگر جونو تا به حال چند بار در فاصله‌ی نزدیکی از غول گازی مشتری و قمرهای گالیله‌ای آن قرار گرفته است و انتظار می‌رود در اواخر ۲۰۲۲ به قمر اروپا نزدیک شود.

جونو در فوریه‌ی ۲۰۲۲ در فاصله‌ی تقریبی ۴۷ هزار کیلومتری اروپا قرار خواهد گرفت. سپس در اواخر سپتامبر ۲۰۲۲ به فاصله‌ی ۳۳۵ کیلومتری از بالای سطح اروپا خواهد رسید و فرصت بررسی نزدیک از این قمر عظیم را فراهم می‌کند. ناسا مأموریت جونو را در سال ۲۰۲۱ تا سال ۲۰۲۵ تمدید کرد. این مأموریت تا زمانی که کاوشگر به درستی کار کند، ادامه خواهد یافت. به این صورت جونو می‌تواند تصاویر شگفت‌انگیز و داده‌های جدیدی را از منظومه‌ی مشتری ارسال کند.

فضاپیمای جونو برای اولین بار تصویری از قطب شمال اروپا را از فاصله‌ای دور ثبت کرد.

مأموریت آزمایش تغییر مسیر دو سیارک یا DART در سپتامبر ۲۰۲۲ به هدف خود، سیارکی به نام دیدیموس و ماهواره‌ی آن دیمورفوس خواهد رسید. این مأموریت برای آزمایشی روشی جدید به نام برخوردگر جنبشی طراحی شده است تا سیارک‌های نزدیک به زمین را برای دفاع سیاره‌ای تغییر دهد.

فضاپیمای DART در ۲۳ نوامبر ۲۰۲۱ با موشک فالکون ۹ اسپیس ایکس از مجتمع پرتاب ۴ در پایگاه فضایی وندنبرگ کالیفرنیا پرتاب شد. وقتی DART در سال جاری به هدف برسد به صورت عمدی با سرعت ۶/۶ کیلومتر بر ثانیه با قمر دیمورفوس برخورد می‌کند. بدین ترتیب سرعت مداری قمر برای تغییر مدار اطراف دیدیموس تغییر خواهد کرد. این مأموریت اولین مأموریت دفاع سیاره‌ای برای آزمودن روش‌های انهدام سیارک‌ها است.

تصویر هنری از فضاپیمای DART به سمت دیمورفوس و دیدیموس در پس‌زمینه

انتظار می‌رود مریخ‌نورد اگزومارس مأموریت مشترک آژانس فضایی اروپا (ESA) و روسکاسموس (سازمان فضایی روسیه) با هدف بررسی سیاره‌ی سرخ بین ماه‌های اوت و اکتبر ۲۰۲۲ پرتاب شود. آزمایش‌های ناموفق فرود با چتر نجات در سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ باعث به تعویق افتادن این مأموریت شدند که قرار بود در ژ‌وئیه‌ی ۲۰۲۰ پرتاب شد.

اگزومارس مأموریتی چندبخشی برای بررسی سطح و بالای سطح سیاره‌ی سرخ است. این مأموریت دارای دو فاز عملیاتی است. مریخ‌نورد روزالیند فرانکلین دومین فاز برنامه محسوب می‌شود. بخش‌های فاز اول با نام مدارپیمای ردیابی گاز (TGO) و سطح‌نشین اسکیاپارلی هر دو در اکتبر ۲۰۱۶ به مریخ رسیدند. اسکیاپارلی در طول تلاش برای فرود با سطح مریخ برخورد کرد اما TGO در سلامت کامل به سر می‌برد. این مدارپیما در‌ حال بررسی علمی و ارسال داده به زمین است. اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، مریخ‌نورد اگزومارس سطح مریخ را در ژوئن ۲۰۲۳ لمس خواهد کرد. این مریخ‌نورد مجهز به مجموعه‌ای از ابزارها است که برای جست‌وجوی مولکول‌های زیستی و حفاری زیر سطح مریخ طراحی شده است.

تصویر هنری از مریخ‌نورد روزالیند فرانکلین که اروپا قرار است در مارس ۲۰۲۱ به مریخ ارسال کند

ناسا با همکاری شرکت Intuitive Machines قرار است یک مته‌ی حفاری یخ را در دسامبر ۲۰۲۲ در قطب جنوب ماه فرود بیاورد. این مأموریت که PRIME-1 (آزمایش حفاری یخی منابع قطبی ۱) نامیده می‌شود اولین مأموریتی است که برای برداشتن یخ از داخل ماه طراحی شده است. ناسا امیدوار است بتواند از این منابع برای برنامه‌ی آرتمیس ناسا و ارسال فضانوردان به ماه در سال ۲۰۲۵ استفاده کند و ایستگاه پایداری را در ماه ایجاد کند.

مأموریت PRIME-1 دارای دو بخش اصلی است: حفاری رگولیت و یخ برای کاوش در ناحیه‌ی جدید (TRIDENT) و طیف‌سنج ناظر بر عملیات قمری (MSolo). Intuitive Machines محموله‌ی ۴۰ کیلوگرمی PRIME-1 را روی سطح نشین نووا سی به‌عنوان بخشی از برنامه‌ی خدمات حمل بار قمری تجاری ناسا (CLPS) پرتاب خواهد کرد.

ناسا شرکت Intuitive Machines را برای انتقال PRIME-1 به قطب جنوب ماه در دسامبر ۲۰۲۲ آماده کرده که قرار است روی سطح‌نشین نووا سی این شرکت قرار بگیرد.

دریم چیسر فضاپیمایی خصوصی از شرکت سیرا نوادا است که مأموریت‌های حمل بار خود به ایستگاه فضایی بین‌المللی را در سال ۲۰۲۲ انجام خواهد داد.

هواپیمای فضایی دریم چیسر شرکت سیرا نوادا

این هواپیمای فضایی از تأسیسات پرتاب و فرود ناسا (LLF) در مرکز فضایی کندی در فلوریدا پرتاب خواهد شد. این سکو برای ارسال مأموریت‌های شاتل فضایی از جمله مأموریت آخر آتلانتیس STS-135 در ژ‌وئیه‌ی ۲۰۱۱ به کار رفت.