اسپیس ایکس دسته سیزدهم ماهواره های استارلینک را با موفقیت پرتاب کرد

اسپیس ایکس پس از تأخیری دوهفته‌ای به‌دلیل آب‌هوای نامساعد، سرانجام دسته‌ی سیزدهم استارلینک را با موفقیت به مدار زمین فرستاد. راکت دومرحله‌ای فالکون ۹ ساعت ۷:۲۹ امروز به وقت محلی (۱۴:۵۹ به وقت ایران) به‌همراه ۶۰ ماهواره‌ی استارلینک از سکوی 39A در مرکز فضایی کندی ناسا از روی زمین برخاست. تقریبا ۹ دقیقه بعد، مرحله‌ی اول بوستر به زمین بازگشت و روی کشتی بدون‌سرنشین اسپیس‌ایکس در اقیانوس اطلس فرود آمد.

پرتاب امروز هفدهمین مأموریت اسپیس‌ایکس در سال ۲۰۲۰ و نودوچهارمین پرواز فالکون ۹ را رقم زد. وضعیت هوای ساحل فلوریدا امروز نامعلوم بود و همچنان احتمال لغو دوباره‌ی پرتاب وجود داشت؛ اما راکت فالکون سرانجام هم‌زمان با تشویق ناظران آسمان پرتاب شد و به مجموعه‌ای از تأخیرهای اخیر ناشی از آب‌وهوای نامساعد پایان داد.

بوستر پرتاب امروز راکتی باسابقه با عنوان B1058.3 است که اکنون سه پرواز موفق را در کارنامه‌اش دارد. پیش‌تر این بوستر در مأموریتی تاریخی، دو فضانورد ناسا را در خرداد امسال به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاد و سپس در جولای، ماهواره‌ای مخابراتی را برای ارتش کره‌جنوبی به مدار ارسال کرد. با وجود ظاهر دوده‌گرفته‌ی این راکت، لوگو نمادین کرم ناسا همچنان روی آن دیده می‌شود. تقریبا ۹ دقیقه پس از پرتاب، مرحله‌ی اول راکت با نشستن روی عرشه‌ی کشتی بدون‌سرنشین «همچنان تو را دوست دارم»، شصت‌ویکمین فرود موفقیت‌آمیز راکت فالکون ۹ را رقم زد.

ابرمنظومه‌ی استارلینک اسپیس‌ایکس به‌منظور ارائه‌ی پوشش جهانی اینترنت، به‌ویژه برای افراد ساکن در نواحی روستایی و دوردست طراحی شده است. هر ماهواره‌ی استارلینک تقریبا ۲۵۰ کیلوگرم وزن دارد و به‌طور اختصاصی به‌دست اسپیس‌ایکس ساخته شده است. هرچند این شرکت انتظار دارد که مجموعه‌ی اولیه‌‌ی استارلینک متشکل از ۱۴۴۰ ماهواره باشد، هزاران ماهواره‌ی بیشتر در آینده پرتاب خواهد شد. اسپیس‌ایکس اکنون تقریبا ۸۰۰ ماهواره را به مدار زمین فرستاده است.

هم‌اکنون، سامانه‌ی استارلینک اسپیس‌ایکس ازطریق فاز آزمایشی خصوصی دراختیار کارکنان شرکت قرار گرفته است. این آزمایش اولیه تا انتهای امسال وارد فاز عمومی خواهد شد. به‌گفته‌ی مقام‌های شرکت، تاکنون داده‌ها نشان داده است که این سامانه می‌تواند از استریم هم‌زمان چندین محتوای باکیفیت پشتیبانی کند. کاربران روی زمین ازطریق گیرنده‌ای کوچک (به‌اندازه لپ‌تاپ) به اینترنت ماهواره‌ای متصل خواهند شد.

همچنین، اسپیس‌ایکس آزمایش ارتباط‌های لیزری بین‌ماهواره‌ای را آغاز کرده است. این ارتباط به داده‌ها امکان خواهد داد بدون نیاز به عبور از ایستگاه‌های زمینی در شبکه جریان یابند؛ خصوصیتی که دسته‌ی اولیه‌ی ماهواره‌های استارلینک که در خرداد ۱۳۹۸ پرتاب شد، فاقد آن است. این شرکت به‌تازگی از کمیسیون ارتباطات فدرال نیز خواسته است که آیا می‌تواند گیرنده‌های کاربری را به کشتی‌های ناوگانش به‌خصوص دو کشتی بدون‌ سرنشین خود اضافه کند یا خیر.

• استارلینک ؛ هرآنچه درباره اینترنت ماهواره ای اسپیس ایکس باید بدانید
• چرا اسپیس ایکس پروژه استارلینک را توسعه می‌دهد؟

گیرنده‌های استارلینک علاوه‌بر‌آنکه فرصت آزمایش شبکه‌ی ماهواره‌ای اسپیس‌ایکس را روی زمین فراهم می‌کنند، به این شرکت امکان می‌دهند با تجهیز کشتی‌هایش به ابزارهای مخابراتی بهتر، تلاش‌ها برای بازیابی راکت‌ها را بهبود دهد. ساکنان نواحی دورافتاده و روستایی و مسافران هواپیماهای مسافربری و کشتی‌ها، کاربران هدف اسپیس‌ایکس را تشکیل می‌دهند.

با وجود وعده‌ی ارائه‌ی پوشش اینترنت پرسرعت و کم‌تأخیر، استارلینک اسپیس‌ایکس به‌دلیل داشتن توانایی اختلال در مشاهده‌های نجومی در آسمان شب، با انتقادهایی روبه‌رو شده است. اندکی پس از پرتاب نخستین دسته در سال گذشته، ستاره‌شناسان از این موضوع اظهار نگرانی کردند که قطار درخشان ماهواره‌ها در امتداد آسمان دید آن‌ها از اجرام نجومی را مختل می‌کند. اسپیس‌ایکس برای رفع این مشکل تلاش کرده است به راهکاری مناسب دست یابد. در همین زمینه، دسته‌ی سیزدهم استارلینک سومین گروهی بود که تمام ماهواره‌هایش به‌ نوعی آفتابگیر ویژه مجهز شده‌اند تا بازتابش نور خورشید و درخشندگی ماهواره‌ها در شبانگاه به‌حداقل رسد.