۲۰ موش برای بررسی نحوه بقای انسان در فضا به ایستگاه فضایی فرستاده شدند

پژوهشگران دانشگاه نورت وسترن در شیکاگو، با فرستادن این ۲۰ موش آزمایشگاهی به ایستگاه فضایی بین‌المللی اثرات فیزیولوژیکی زندگی در فضا بررسی خواهند کرد. پژوهشگران دانشگاه نورت وسترن در شیکاگو، فِرد توریک و مارتا ویتاترنا، وظیفه رهبری این پروژه‌ با بودجه‌ی ناسا را بر عهده دارند که اثرات محیط بدون جاذبه را روی متابولیسم، ریتم‌های شبانه‌‌روزی و سایر سیستم‌های فیزیولوژیکی موش‌ها بررسی می‌کند.

 پژوهشگران انتظار دارند که یافته‌های حاصل از این پروژه‌ی پژوهشی بتواند در آینده برای حفاظت از سلامت فضانوردان در ماموریت‌های طولانی مدت فضایی، از جمله سفرهای احتمالی به مریخ مورد استفاده قرار گیرد.

فرد توریک مدیر مرکز خواب و ریتم‌های شبانه‌‌روزی دانشگاه نورث وسترن در بیانیه‌ای گفت:

 از آنجایی‌که انتظار می‌رود سفر به مریخ و بازگشت از آنجا، چندین سال طول بکشد، باید مشخص کنیم که میکروب‌های روده ممکن است در شرایط بدون جاذبه چه تغییراتی کنند.

این ماموریت که به‌صورت رسمی پژوهش جوندگان-۷ (Rodent Research-7) نام‌گذاری شده، یکی از پنج پژوهش علمی است که اوایل صبح جمعه گذشته از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال در فلوریدا به فضا پرتاب شد.

توریک و ویتاترنا و هفت عضو دیگر این تیم، طی هفته گذشته مشغول آماده‌سازی این ماموریت پژوهشی بوده‌اند. پژوهشگران این تیم، در میان ده‌ها پژوهشگری هستند که روی اطلاعات پروژه‌ی دوقلوهای کلی کار می‌کنند. اسکات و مارک کلی دوقلوهای همسان فضانوردی بودند که طی سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶، در فضا و زمین مورد بررسی قرار گرفتند. گفته می‌شود که نتایج پروژه‌ی دوقلوهای ناسا، اواخر سال جاری منتشر خواهد شد.

ویتاترنا معاون مرکز خواب و ریتم‌های شبانه‌‌روزی دانشگاه نورث وسترن هم در بیانیه‌ای گفت:

درک نحوه‌ی تغییر ریتم‌های شبانه‌‌روزی در خلال سفرهای فضایی، موضوع مهمی است، چرا که وظیفه هماهنگی بسیاری از فرایندهای زیست‌شناختی را برعهده دارد. سفر به فضا، عدم وجود جاذبه و زندگی در محیطی بسته، به استرس زندگی در فضا می‌افزایند و ممکن است که عنصر کلیدی برای سازگاری، توانایی بدن برای حفظ هماهنگی در سیستم‌های بدن باشد.

۱۰ موش از ۲۰ موش این ماموریت به مدت ۹۰ روز در ایستگاه فضایی بین‌المللی باقی خواهند ماند. اطلاعات زیستی موش‌های فضایی با سه گروه موش دیگر مقایسه می‌شود که یکی از این گروه موش‌ها در شرایط شبیه‌سازی شده ایستگاه فضایی (البته با جاذبه) به سر خواهند برد.

در پژوهش‌ دوقلوهای کلی ما تنها دو سوژه در اختیار داشتیم و نمی‌توانستیم تعیین کنیم که هر دو رژیم غذایی و سبک زندگی یکسانی داشته باشند. اما در این پروژه جدید، قادر خواهیم بود تا روی رژیم غذایی و همچنین کبد، طحال و چربی سوژه‌های آزمایش کنترل داشته باشیم تا نحوه‌ی تغییر مولکول‌های جداگانه را بررسی کنیم.

 در این پژوهش همچنین دانشمندان دانشگاه ایلینوی در شیکاگو و مرکز پزشکی دانشگاه راش شرکت داشته‌اند.