بر اساس تئوری سیاه چاله‌ها؛ جاذبه یک سیاه‌چاله به‌اندازه‌ای قدرتمند است که حتی نور نمی‌تواند از آن بگریزد و بالطبع ذرات کوانتومی که جذب آن می‌شوند نیز کاملا غیرقابل بازیابی هستند و به دست آوردن هرگونه اطلاعاتی در مورد آن‌ها غیرممکن است. این مسئله هرگونه پیش‌بینی در مورد سیر تکاملی و چرخه حیات سیاه‌چاله و داشتن اطلاعاتی دقیق در مورد آنچه که در درون آن می‌گذرد را به امری محال تبدیل می‌کند.
از طرف دیگر بر اساس تئوری فیزیک کوانتوم، اطلاعات فیزیکی در مورد کیهان هیچ‌وقت به‌طور کامل از بین نمی‌روند و حتی قدرت غیرقابل‌تصور سیاه‌چاله نیز قادر به این کار نیست. سؤال اینجاست که این اطلاعات را که در واقع راهی برای شناسایی دقیق سیاه‌چاله هستند، چگونه می‌توان بازیابی کرد.
به اعتقاد محققان موسسه فناوری کالیفرنیا (کل‌تک)، با استفاده از روشی مشابه دورنوردی کوانتومی، می‌توان اطلاعات مربوط به یک بیت کوانتومی (کیوبیت) را بازیابی کرد. یک کیوبیت حامل اطلاعات زیادی نیست ولی بازیابی آن شروعی مطمئن برای کشف رمز سیاه‌چاله محسوب می‌شود. داشتن اطلاعات دقیق حتی در قالب یک کیوبیت، می‌تواند یک مقدار ثابت قابل‌اطمینان و راهی برای افزایش اعتبار اندازه‌گیری‌ها و مشاهداتی باشد که تاکنون روی سیاه‌چاله انجام شده‌اند.
یافته‌های محققان کل‌تک بر پایه‌ی نظریه‌ی استیون هاوکینگ مشهور به تئوری تابش سیاه‌چاله استوار شده است. بر اساس این نظریه یک سیاه‌چاله همزمان با بزرگ شدن، تشعشعاتی منتشر می‌کند که تا پیش‌ازاین گمان می‌رفت صرفا حرارت هستند؛ ولی به نظر محققان کل‌تک ممکن است این تشعشعات حاوی اطلاعاتی در مورد محتویات سیاه‌چاله نیز باشند.
بر اساس این فرضیه‌ی جدید، مشخصات هر ذره‌ای که توسط سیاه‌چاله جذب شده است را می‌توان به‌وسیله‌ی ذره‌ی متناظر که در قالب تشعشعات از سمت دیگر افق رویداد (محدوده اثر جاذبه‌ی سیاه‌چاله) خارج می‌شود، اندازه‌گیری کرد.
آدرین چو یک از اعضای گروه تحقیقاتی کل‌تک این فرضیه را بدین شکل توضیح می‌دهد:
هدف از استناد به تئوری‌های پیچیده‌ی فیزیک کوانتوم در این فرضیه، صرفا تحقیق در مورد یک ذره از دیدگاهی مشخص و کنترل‌شده برای کسب اطلاعات در مورد ذره‌ی متناظر و مرتبط با آن است. به اعتقاد دانشمندان کل‌تک؛ با در اختیار گرفتن و مطالعه‌ی ذره B در خارج از سیاه‌چاله، فرصت مطالعه‌ی دقیق و قابل‌اطمینان در مورد ذره‌ی A در داخل سیاه‌چاله فراهم می‌شود.
در حال حاضر نتیجه‌ی تحقیقات مذکور صرفا فرضیه‌ای دیگر در میان انبوه فعالیت‌های تحقیقاتی در مورد سیاه‌چاله است و هنوز باید با سیلی از انتقادهای تخصصی مقابله کند؛ ولی بدون تردید می‌تواند بستری مطمئن برای کمک به فهم بیشتر کارکرد سیاه‌چاله فراهم کند.
آیدان چتوین-دیویس، سرپرست تحقیقات در این مورد می‌گوید:
نظرات