جهان هستی می‌تواند با وقوع یک انفجار بزرگ دیگر به پایان خود برسد

دوشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۷ - ۱۹:۴۵
مطالعه 2 دقیقه
پژوهشگران معتقدند که نا‌پایداری جرم بوزون هیگز می‌تواند باعث وقوع انفجار بزرگ و نابودی جهان شود.
تبلیغات

جهان ما می‌تواند به همان شکلی که خلق شده است، پایان یابد: با یک انفجار بزرگ ناگهانی. این جمله مربوط به پژوهش جدید گروهی از فیزیکدان‌ها‌ی دانشگاه هاروارد است. آن‌ها متوجه شدند که ناپایداری‌ها‌ی بوزون هیگز (ذره‌ای کوانتومی که دیگر ذرات را جرم‌دار می‌کند) می‌تواند باعث یک انفجار بزرگ انرژی شود و کل این جهان را نابود کند. در این صورت قوانین فیزیک و شیمی نیز به پایان خواهند رسید.

پژوهشگران در قسمتی از این پژوهش که در مجله‌ی Physical Review D منتشر شد، زمان پایان احتمالی جهان را محاسبه کردند. البته اکنون جای نگرانی نیست.

زمان حداکثری محاسبه‌شده‌ی آن‌ها، ۱۰۱۳۹ سال دیگر یا ۱۰ میلیون میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد میلیارد سال دیگر است. پژوهشگران حد‌اقل ۹۵ درصد در این مورد مطمئن هستند که جهان حد‌اقل ۱۰۵۸ سال دیگر به پایان خواهد رسید.

بوزون هیگز در سال ۲۰۱۲ در برخورددهنده‌ی بزرگ هادرونی کشف شد. پژوهشگران برای یافتن ذرات بنیادی، پروتون‌ها را به یکدیگر برخورد می‌دهند و بوزون هیگز نیز به‌همین صورت کشف شد. بوزون هیگز، جرم مشخصی دارد.

به گزارش نیویورک پست، اگر نظر پژوهشگران در مورد تغییرات و ناپایداری جرم بوزون هیگز درست باشد، این اتفاق می‌تواند قوانین فیزیک را تغییر دهد و عناصر ممکن‌کننده‌ی حیات را نابود کند.

علاوه بر این، بوزون هیگز ناپایدار با سوختن خود به‌‌آرامی می‌تواند در طول میلیارد‌ها سال، انفجار بزرگ و ناگهانی دیگری مانند انفجار بزرگ خلق‌کننده‌ی جهان ما به‌وجود آورد. به‌عقیده‌ی پژوهشگران، فروپاشی جهان می‌تواند ناشی از خمش فضازمان و جایی در اعماق کیهان در نزدیکی یک سیاهچاله باشد.

زمانی که فضازمان در نزدیکی اجرام فوق سنگین مانند سیاهچاله‌ها، دچار خمیدگی شدید می‌شود، قوانین فیزیک دچار تغییر می‌شوند و ذرات می‌توانند رفتار‌ها‌ی عجیب و غیر معمول داشته باشند.

پژوهشگران معتقدند که ممکن است فرو‌پاشی جهان هم‌اکنون آغاز شده باشد؛ ولی بوزن هیگز تغییریافته در جایی از جهان باشد که ما قادر به دیدن آن نیستیم و به آن دسترسی نداریم. جوزف لیکن، فیزیکدان آزمایشگاه شتاب‌دهنده‌ی ملی فرمی که درگیر این پژوهش نبود، می‌گوید:

به‌ نظر می‌رسد که ما در لبه‌ی جهان پایدار و جهان ناپایدار ایستاده‌ایم ... ما در جایی ایستاده‌ایم که جهان بسیار طولانی و تمام نشدنی به‌ نظر می‌رسد؛ اما می‌تواند در یک لحظه منفجر و نابود شود.
تبلیغات
داغ‌ترین مطالب روز

نظرات

تبلیغات