۲۵ تصویر چشم‌نواز از مرحله انتخاب مردمی مسابقه عکاس حیات وحش سال ۲۰۲۱

مسابقه عکاس سال حیات وحش، که از سوی موزه تاریخ طبیعی برگزار می‌شود، ۲۵ عکس منتخب از میان آثار منتشرشده را به اشتراک گذاشت. این تصاویر اکنون در مرحله انتخاب مردمی قرار دارند.

رقابت عکاس سال حیات وحش (Wildlife Photographer of the Year) به‌عنوان پلتفرمی جهانی برای عکاسان آماتور و حرفه‌ای شناخته شده و عکس‌های ارائه‌شده در این رقابت توسط میلیون‌ها نفر در سراسر جهان دیده می‌شود. در مسابقات سال ۲۰۲۱ بیش از ۵۰ هزار عکس از ۹۵ کشور مختلف به‌اشتراک گذاشته شدند که از بین آن‌ها ۲۵ تصویر زیر در نمایشگاه عکاس حیات وحش سال در موزه تاریخ طبیعی لندن به‌نمایش در‌آمدند.

عکس‌های یادشده برای رأی‌گیری در وب‌سایت موزه تاریخ طبیعی قرار گرفتند. پنج تصویر برتر جایزه منتخب مردمی نیز به‌صورت آنلاین نمایش داده خواهند شد و به برندگان پنجاه و هفتمین مسابقه عکاس سال حیات وحش خواهند پیوست؛ برندگانی که توسط هیئت داوران انتخاب شده‌اند.

اگر با هلیکوپتر از نزدیک‌ترین شهر به این نقطه در یوکان کانادا سفر کنید، به دو ساعت زمان نیاز خواهید داشت؛ رودخانه‌ای که صرف‌نظر از میزان سردی هوا، هرگز یخ نمی‌زند. در اواخر پاییز ماهی‌های قزل آلا در این منطقه شنا می‌کنند. برای خرس‌های گریزلی، آب آزاد یوکان کانادا آخرین فرصت را برای ضیافت قبل از خواب زمستانی فراهم می‌کند. میانگین دمای هوا حدود منفی ۳۰ درجه سانتیگراد بود. اندی امیدوار بود خرس ماده خاصی از این کنده برای عبور از رودخانه استفاده کند. سرانجام خرسی دقیقاً چنین کاری را انجام داد و او موفق شد به تصویری که در ذهن خود داشت برسد. اندی می‌گوید موی بدن خرس خیس شده و یخ زده بود.

سیاهگوش ایبری به دلیل از دست دادن زیستگاه، کاهش منابع غذایی، تصادف با خودروها و شکار غیرقانونی یکی از در معرض خطرترین گربه‌های جهان به‌شمار می‌آید؛ اما به‌لطف تلاش‌های حفاظتی، این گونه در حال بهبود است و می‌توان آن را در مناطق کوچکی از پرتغال و اسپانیا یافت. آنتونیو تصویر بالا را هنگام هدایت پروژه حفاظتی مبتنی بر عکاسی در پنالاخو، کاستیا لامانچا، اسپانیا ثبت کرد. او می‌دانست که خانواده‌ای از سیاه‌گوش‌ها از چاله‌‌ی مجاور برای نوشیدن آب استفاده می‌کنند، بنابراین در همان نزدیکی کمین کرد. وی تمرکز بیشتری روی توله سیاه گوش داشت و موفق شد لحظه‌ای را ثبت کند که سیاهگوش سرش را از آب بلند کرد، لب‌هایش را لیسید و مستقیم به دوربین خیره شد.

اشلی در بازدید از ماسای مارای کنیا، این لحظه احساسی را بین دو شیر ​​نر ثبت کرد. در ابتدا، او فقط از یکی از شیرها عکس می‌گرفت و باران کم بود، در آن لحظه شیر دوم برای مدت کوتاهی نزدیک دیگری شد و دوباره به راه خود ادامه داد؛ اما هنگامی که باران شدید شد، شیر نر دومی برگشت، کنار اولی نشست و بدن خود را طوری قرار داد که گویی می‌خواهد به آن پناه دهد. اندکی بعد، این دو شیر صورت‌های خود را به هم مالیدند. اشلی تا زمانی که باران به قدری تند شد که دیگر چیزی مشخص نبود، به آن‌ها نگاه کرد.

سانتا کروچه دریاچه‌ای طبیعی است که در استان بلونو ایتالیا قرار دارد. در زمستان ۲۰۱۹ کریستیانو متوجه شد که آب به‌طور غیرمعمولی بالا آمده است، گیاهان بید تا حدی زیر آب فرو رفته‌ و انعکاس خاصی ایجاد کرده‌اند. او موفق شد صحنه‌ای را که می‌بینید، در سکوت یخی ثبت کند. پس از گرفتن عکس، به یاد دوست عزیزی افتاد که عاشق این مکان بود و اکنون دیگر اینجا نیست. وندرامین گفت:

او احساسی را در من ایجاد کرد که هرگز فراموش نخواهم کرد. به همین دلیل این عکس را به او تقدیم می‌کنم.

۲۰۲۰ شاهد دو برابر شدن آتش‌سوزی در تالاب‌های پانتانال برزیل در مقایسه با سال قبل بودیم، سالی که هرگز فراموش‌شدنی نیست. بیش از ۲۶ درصد از کل منطقه تحت تأثیر آتش‌سوزی قرار گرفت. وضعیت در پارک ایالتی انکونتروس داس آگواس بدتر بود و تقریباً ۸۰ درصد آن سوخت. این پارک به‌خاطر جمعیت بزرگ جگوارهایش شناخته می‌شود. ارنان که به آنجا رفته بود تا آتش‌سوزی‌ را ثبت کند، با این جگوار و برادرانش در نزدیکی رودخانه سه‌ برادر (Rio Três Irmãos) مواجه شد. پس از رسیدن به کرانه مقابل، جگوار در خاکستری که از ویرانی روزهای قبل به جا مانده بود غلتید و تنها صورتش را در آن فرو نکرد. بدن سیاه جگوار آینه‌ای از وضعیت محیط اطراف شده بود.

جیمی شاهد آرام کردن دلفینی توسط فدریکو مسکورا، زیست‌شناس بنیاد اوماچای کلمبیا، در رودخانه آمازون بود. این دلفین‌ها حیواناتی هستند که به لمس شدن علاقه دارند و تماس مستقیم، آن‌ها را آرام می‌کند؛ هیدراته نگه داشتن آن‌ها در بیرون از آب نیز بسیار مهم است. تیم Omacha و WWF در حال انتقال دلفین به مرکز دامپزشکی موقتی در Puerto Nariño، کلمبیا بودند تا تگ GPS را در باله پشتی آن نصب کنند. پروژه یادشده بخشی از تلاش علمی گسترده‌تری برای درک سلامت دلفین‌های رودخانه و الگوهای مهاجرت است. هدف این بود که پنج دلفین را علامت گذاری کنند، اما با توجه به شرایط محیط چنین اتفاقی رخ نداد و در نهایت تنها یک دلفین علامت‌گذاری شد.

یان از تماشای این مرغ سیاه از در ورودی خانه‌اش در شهر زادگاهش گریفسوالد آلمان بسیار لذت برد. بهار بود و مرغ سیاه، کلبه باغی قدیمی را انتخاب کرده بود که در آن لانه بسازد. پرنده بی‌سروصدا و مخفیانه بچه‌هایش را در باغ بزرگ پرورش داد. جان با تصویر بالا می‌خواست یادآور شود که برای تجربه زیبایی طبیعت، لازم نیست راه دور برویم،‌ گاهی اوقات چیزی به‌سادگی مرغ سیاهی که در کلبه‌ای مخروبه خانه‌اش را می‌سازد، کافی است.

حین پیاده‌روی شبانه در جنگل‌های بارانی آمازون در نزدیکی تنا، اکوادور، خاویر این عنکبوت گوی‌باف کوچک ماده را دید که با ظرافت جعبه تخم‌های خود را می‌سازد. عنکبوت‌های ماده که از نخ ابریشمی قوی آویزان می‌شوند، ساعت‌ها تخم‌های خود را در پیله‌ای محصور می‌کنند که شاید تا صدها تخم را در خود جای دهد. در تاریکی شب، جعبه تخم شبیه ماه کامل بود که به رنگ مروارید است.

توله‌های خرس سیاه اغلب از درخت‌ها بالا می‌روند، جایی که با خیال راحت منتظر بازگشت مادرشان با غذا هستند. در اینجا، در اعماق جنگل بارانی معتدل Anan در آلاسکا، این توله کوچک تصمیم گرفت زیر نظر عقاب طاس نوجوانی، روی شاخه‌ای پوشیده از خزه، کمی بخوابد. عقاب ساعت‌ها روی درخت کاج نشسته بود و یرون این صحنه را وضعیتی فوق‌العاده برای عکاسی دید. او به‌سرعت تصمیم گرفت جای خود را کمی تغییر دهد، برای همین به بالای تپه‌ای رفت و از خرس بی‌خبر عکسی ثبت کرد.

جو-آن در اوایل سال ۲۰۲۰ به استرالیا پرواز کرد تا داستان حیواناتی را که تحت تأثیر آتش‌سوزی‌های ویرانگر ایالت‌های نیو ساوت ولز و ویکتوریا قرار گرفته بودند، ثبت کند. از آن‌جایی که جو-آن در کنار Animals Australia (سازمان حمایت از حیوانات) کار می‌کرد، به او اجازه دسترسی به مکان‌های سوخته، حیوانات نجات‌یافته و مأموریت‌های مختلف داده شد. این کانگورو خاکستری شرقی و کودک او که تصویرشان در نزدیکی مالاکوتای ویکتوریا ثبت شده است، از جمله حیوانات خوش‌شانس بودند. کانگورو از جو-آن چشم برنمی‌داشت؛ اما عکاس توانست قبل از اینکه کانگورو به مزرعه سوخته اکالیپتوس برسد، شاتر دوربین خود را فشار دهد و چنین تصویری ثبت کند.

به دلیل بهره‌برداری بیش از حد (قطع صنعتی درختان و پاکسازی زمین برای توسعه مزارع) جنگل‌های بارانی بورنئو به سرعت در حال ناپدید شدن هستند. به همین دلیل، گونه‌های بومی مانند اورانگوتان زیستگاه خود را از دست می‌دهند، می‌میرند و در معرض تهدید جدی قرار دارند. سازمان بین‌المللی نجات حیوانات وظیفه ستودنی بازپروری اورانگوتان‌های یتیم یا مجروح را برعهده دارد. آن‌ها مراقبت‌های بهداشتی مورد نیاز حیوانات را ارائه می‌دهند. در این عکس، نگهبانی از نوزادان مراقبت می‌کند. موجودات تشویق می‌شوند که با افراد هم سن و سال همراه شوند، لانه بسازند و بازی کنند.

دوست کارل او را به جنگلی در اسکاتلند برد که در آن سنجاب‌های قرمز به گرفتن غذا از مردم عادت داشتند. آن‌ها فندق‌ها را روی شاخه‌های مخالف دو درخت گذاشتند. سپس کارل دوربین خود را روی سه‌پایه‌ای بین شاخه‌ها و رو به جهتی قرار داد که سنجاب ممکن است بپرد. دوربینش را روی فوکوس خودکار تنظیم کرد و با لباس استتار پشت درختی منتظر ماند. بعد از کمتر از یک ساعت دو سنجاب ظاهر شدند. همان‌طور که آن‌ها بین شاخه‌ها می‌پریدند، او از حالت پرسرعت دوربین خود استفاده و تصاویر زیادی را ثبت کرد. از میان تمام آن‌ها، تنها چهار مورد توانسته بودند لحظه را به‌زیبایی ثبت کنند.

ده‌ها گورخر دشتی برای نوشیدن به چاله آب Okaukuejo در پارک ملی ایتوشای نامیبیا (مکانی محبوب برای حیوانات این منطقه به منظور رفع تشنگی ناشی از گرمای شدید خورشید)، آمده بودند. گورخرها که نزدیک هم قرار داشتند و به‌صورت دسته‌جمعی حرکت می‌کردند، سرشان را برای نوشیدن آب پایین انداخته بودند. آن‌ها هر چند لحظه سر خود را مانند ربات بالا می‌آوردند تا اطراف خود را برای خطرهای احتمالی بررسی کنند. این مسئله به مدت پنج دقیقه ادامه داشت و راه‌راه بدن گورخرها لوکاس را به یاد بارکد زنده می‌انداخت. وی بسیار تلاش کرد تا لحظه‌ای که فقط یکی از آن‌ها سر خود را بالا گرفته، شاتر دوربین را فشار دهد. دقیقا چند لحظه پیش از اینکه گله گورخرها مکان را ترک کند، لوکاس موفق به ثبت تصویری شد که حیوانات سیاه‌وسفید را به بهترین شکل به نمایش می‌گذاشت.

چند سالی بود مرغابی‌ها در دریاچه محلی لی در سن‌دیگوی کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا، لانه نکرده بودند. دانگ مطمئن نبود که آیا آب‌وهوای غیرمعمول گرم و خشک مقصر بوده یا فاکتور دیگری باعث چنین رفتاری شده است. سپس در سال ۲۰۱۷، کالیفرنیا دو برابر بارندگی سالانه عادی خود را تجربه کرد. با پر شدن دریاچه‌ها، مرغابی‌ها دوباره شروع به ساختن لانه و تخم‌گذاری کردند. آن‌ها در لبه آب‌ کم‌عمق، در میان نیزارها یا راش‌ها لانه‌های شناور می‌سازند. جوجه‌ها بلافاصله پس از خروج از تخم، سوار بر پشت والدین خود می‌شوند. این عکس چند روز پس از طوفانی گرفته شده است که متأسفانه تقریباً تمام لانه‌های مرغابی‌ها را از بین برد. لی برای ثبت عکس ساعت‌ها سوار بر قایق بود و محیط را بررسی می‌کرد، تا اینکه در نهایت موفق به گرفتن چنین تصویری شد.

مارکو در حال تماشای این روباه کوچک قطبی بود که بی‌وقفه روباه دیگری را که در همان نزدیکی بود، صدا می‌زد. گایوتی پس از مدتی متوجه شد که نفس خیس روباه، به‌سرعت در هوا یخ می‌زند. هنگام ثبت عکس، اواخر زمستان بود و هوای سرد قطب شمال منفی ۳۱ درجه سانتیگراد را روی دماسنج نشان می‌داد. عکاسی از روباه‌های قطبی اغلب خسته کننده است، زیرا آن‌ها معمولاً به سرعت در جستجوی غذا به اطراف می‌دوند، اما این یکی بسیار آرام بود و به مارکو اجازه داد به اندازه کافی نزدیک شود. در نهایت نیز مارکو توانست چنین تصویر زیبایی را ثبت کند.

مراقبت از اورانگوتان‌های جوان نیاز به انرژی زیادی دارد. ماکسیم بیش از یک ساعت را صرف مشاهده این مادر در حفاظت‌گاه طبیعی کاج جانتو در سوماترای اندونزی کرد. مادر سعی می‌کرد کودک هیجان‌زده‌اش را در لانه نگه دارد. از سال ۲۰۱۱، برنامه حفاظت از اورانگوتان سوماترایی، بیش از ۱۲۰ میمون را در این منطقه نگه می‌دارد. هدف برنامه، محافظت از اورانگوتان‌ها و جلوگیری از کاهش آن‌ها است. مادر، زمانی به عنوان حیوان خانگی غیرقانونی در اسارت بود، اما از او مراقب شد تا بتواند به محیط زیست طبیعی خود برگردد و در سال ۲۰۱۱ چنین اتفاقی رخ داد. در سال ۲۰۱۷، او با نوزاد وحشی به نام ماسن که نمادی از امید برای جمعیت آینده است، مشاهده شد.

میشل این عکس را در دامنه‌های پارک ملی Braulio Carrillo، نزدیک به سن خوزه در مرکز کاستاریکا گرفت. «تاپیر بیرد» یا «باغبان جنگل» حیوانی است که برای زیستگاه طبیعی اهمیت فراوانی دارد؛ اما به‌دلیل تهدیدات ناشی از جنگل‌زدایی و شکار، تخمین‌زده می‌شود که تنها ۶۰۰۰ راس از آن در طبیعت باقی مانده است. گروه‌های حفاظتی مانند Proyecto Tapir Nicaragua و Nai Conservation برای همکاری نزدیک با جوامع محلی به منظور ترویج اهمیت حفظ زمین و حفاظت از گونه‌های در معرض خطر ایجاد شده‌اند.

چندین درخت تنومند در نزدیکی هتل مینگهویی در باغ گیاه‌شناسی گرمسیری Xishuangbanna در استان یوننان چین وجود داشت. یوان متوجه مورچه‌ها روی تنه‌ها شده و رفتار آن‌ها او را جذب کرده بود. این گونه از مورچه‌ها لانه خود را در بالای درخت می‌سازند، طبیعتاً وحشی هستند و در صید انواع حشرات خوب عمل می‌کنند. یک روز صبح، مینگهویی متوجه شد گروهی از مورچه‌ها با هم کار می‌کنند تا یک کاتیدید سبز را مهار کنند. مورچه‌ها همیشه شکار خود را نمی‌کشند و دیده شده است که گاهی از آن‌ها استفاده‌های دیگری می‌کنند. برای مثال، این مورچه‌‌ها از گونه‌ای ملخ در برابر شکارچیان و انگل‌ها محافظت می‌کنند تا بتوانند از شیره شیرینی که از آن‌ها دفع می‌شود تغذیه کنند.

پیتر به گله‌ای از فیل‌ها نگاه می‌کرد که کنار یکدیگر قرار داشتند و بچه‌هایشان را برای محافظت بیشتر به وسط گروه هل می‌دادند. فیل نری سعی می‌کرد کودک تازه متولد‌شده‌ای را از مادرش جدا کند. پیتر در حال عکاسی از گله در Addo Elephant Reserve آفریقای جنوبی بود که نوزاد تازه متولد شده فریاد کشید. گله فیل‌ها فوراً به این صدا واکنش نشان دادند. آن‌ها در خرطوم‌های خود دمیدند، گوش‌هایشان را تکان دادند، سپس بچه‌ها را احاطه کردند. فیل‌ها پیوندهایی ایجاد می‌کنند که تا آخر عمر باقی می‌مانند و می‌توانند احساسات خود را از عشق تا خشم نشان دهند. پیتر احساس می‌کند «وقتی فیل‌ها را مشاهده می‌کنید اتفاقی جادویی و زیبا رخ می‌دهد و آن‌ها روح شما را لمس می‌کنند».

در ذخیره‌گاه طبیعی لیشان در استان شانشی، چین، کیانگ دو قرقاول طلایی نر را دید که به‌طور مداوم جایشان را روی این تنه عوض می‌کردند؛ حرکات آن‌ها شبیه به رقصی بی‌صدا در برف بود. آن‌ها پرندگان بومی چین هستند و در جنگل‌های انبوه مناطق کوهستانی زندگی می‌کنند. اگرچه رنگ‌های روشن دارند، اما خجالتی هستند و به سختی می‌توان آن‌ها را دید. این پرندگان بیشتر وقت خود را به جستجوی غذا در کف جنگلی تاریک می‌گذرانند و فقط برای فرار از شکارچیان یا در طول شب روی درختان بسیار بلند پرواز می‌کنند.

بیش از یک دهه است که این گروه از میرکات‌ها در ذخیره‌گاه Tswalu Kalahari آفریقای جنوبی زندگی می‌کنند، به همین دلیل اکنون به انسان عادت کرده‌اند و در اطراف مردم بسیار آرام هستند. در واقع، آن‌ها تقریبا حضور توماس را نادیده می‌گرفتند، زیرا بیش از حد مشغول استراحت، شکار، نظافت و دعوا بودند؛ بنابراین او توانست نزدیک شود و از لنز وایدانگل خود استفاده کند تا دشت‌های خشک و کوه‌هایی را که این موجودات خانه می‌نامند در تصویر خود به ثبت برساند. او برای به تصویر کشیدن ویژگی‌های میرکات، تکنیک‌های عکاسی پرتره را به کار گرفت و از نورهای استودیو برای عکاسی استفاده کرد.

مورچه‌خوار غول پیکر ماده‌ای در پانتانال برزیل در حال جستجوی غذا بود که ناگهان ویم متوجه شد، این حیوان کودکی بر پشت خود دارد. او به‌طور غریزی دوربینش را در دست گرفت و آرام به سمت تپه موریانه‌ها رفت. به آرامی نشست و منتظر ماند تا مورچه‌خوار مسیرش را طی کند؛ اما نور به سرعت در حال رفتن بود و وی با خود فکر می‌کرد آیا می‌تواند با چنین شرایطی تصویر خوبی ثبت کند. پس از مدتی انتظار (مورچه‌خواران آرام راه می‌روند) و تحمل سنگینی بعضی تجهیزات، ویم توانست تصویر زیبایی را به ثبت برساند.

تجمع زیاد ماهیان در بلو کرنر پالائو، در غرب اقیانوس آرام، توجه یانگ را هنگام غواصی به خود جلب کرد. چهار روز بود که با آن‌ها شنا می‌کرد؛ اما شکلشان مدام عوض می‌شد و او نمی‌توانست زاویه ایده‌آلی پیدا کند. در روز پنجم شانس به او روی آورد و به نظر می‌رسید ماهی‌ها او را در گروه پذیرفته‌اند. او در محاصره باراکوداها فکر می‌کرد که یک ماهی چگونه دیگر ماهیان موجود در گروه را می‌بیند. ماهی‌ها سریع بودند و او مجبور بود سخت شنا کند. در پایان ۵۰ دقیقه طاقت‌فرسا، وی موفق شد نمای عالی «چشم ماهی» خود را ثبت کند.

ژانگ در حال بازدید از کوه‌های Qinling چین بود تا رفتار میمون پوزه سیچوان را مشاهده کند. جنگل‌های معتدل کوهستانی تنها زیستگاه این میمون‌های در خطر انقراض هستند. ژانگ دوست دارد پویایی گروه‌های خانوادگی میمون‌ها را تماشا کند؛ اینکه آن‌ها چقدر با یکدیگر صمیمی و دوستانه هستند. هنگامی که زمان استراحت فرا می‌رسد، ماده‌ها و جوان‌ها برای گرما و محافظت دور هم جمع می‌شوند. این تصویر به خوبی آن لحظه صمیمیت را به تصویر می‌کشد. صورت میمون کودکی که بین دو ماده خوابیده است، حس امنیت و آرامش را به مخاطب منتقل می‌کند.

در این مقاله ۲۵ تصویر زیبا از عکس‌های حیات‌ وحش مشاهده کردیم. لطفا در قسمت نظرات به ما بگویید کدام اثر نسبت به دیگر موارد بیشتر نظر شما را جلب کرده است.