برندگان جوایز مسابقه عکاسی جهانی سونی ۲۰۲۰
سازمان جهانی عکاسی با اعلام برندگان کلی حرفه‌ای، آزاد، دانشجو و جوانان برای سال ۲۰۲۰، مسابقه‌ی عکاسی جهانی سونی را به پایان رساند. ۶ نفر از برندگان اصلی از کشورهای اروپایی و ۴ نفر دیگر از آمریکای شمالی، جنوبی، آسیا و آفریقا بودند. مراسم سالانه‌ی اهدای جایزه جهانی عکاسی سونی که ۱۳ سال از برگزاری آن می‌گذرد، امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا به‌صورت غیر حضوری برگزار شد. برگزیدگان جایزه‌ی جهانی عکاسی سونی ۲۰۲۰ سوژه‌هایی همچون مشکلات محیط زیستی در «آمریکای لاتین»، اعتراضات «هنگ کنگ» و زندگی پناهندگانی که به اروپا مهاجرت کرده‌اند. به ثبت رسانده‌اند. در این بین نام هاشم شاکری عکاس ایرانی نیز در رتبه‌ی دوم منتخبان بخش «دیسکاوری» این رقابت عکاسی دیده می‌شود. شاکری رتبه دوم این بخش از جوایز جهانی عکاسی سونی را با ثبت مجموعه عکس‌هایی با عنوان «طردشده از بهشت» و با موضوع پروژه‌های مسکن مهر در اطراف تهران کسب کرد.
برنده‌ی جایزه‌ی عکاس سال این مسابقه در سال ۲۰۲۰، از گروه خلاقیت و مجموعه‌ای درخشان از تصاویری است که چگونگی جنگل‌زدایی هم‌زمان با تخریب جوامع و مردم را ارائه می‌دهد. پابلو آلبارنگا، در این تصاویر بسیار تأثیرگذار، رنج فعالان محیط زیستی را نشان می‌دهد که برای نجات جوامع خود از توسعه‌ی مخرب معدن‌کاوی و کسب‌وکارهای کشاورزی تلاش می‌کنند. این مجموعه عکس باعث شد تا پابلو آلبارنگا در مراسم اهدای جوایز بین‌المللی سونی در زمینه عکاسی در سال ۲۰۲۰ به‌عنوان عکاس سال انتخاب شود
پابلو اهل اروگوئه است و این پروژه برای او به‌عنوان یک عکاس، کاملا شخصی است. مایک ترو، رئیس مسابقات حرفه‌ای، می‌گوید: «تلاش لازم برای پیش‌بینی، تولید و فیلم‌برداری این مجموعه از هر لحاظ قابل ستایش است.» عنوان عکاس سال و جایزه‌ی نقدی ۲۵,۰۰۰ دلاری نیز به پابلو آلبارنگا برای مجموعه عکسی با عنوان «بذر مقاومت» اهدا شد. در ادامه یک تصویر منتخب از تصاویر برنده در هر دسته‌بندی را مشاهده می‌کنید.
(برای مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی روی آن‌ها کلیک کنید)
برنده جایزه‌ها‌ی عکاس سال و عکاس حرفه‌ای آمریکای لاتین
- عکاس: پابلو آلبارنگا
- عنوان عکس: دانه‌های مقاومت
- مکان عکس: اروگوئه
نانتو یک جوان بومی از ملت آچوار اکوادور است که پروژه‌ی حمل قایق‌های رودخانه‌ای با انرژی خورشیدی برای حمل‌و‌نقل عمومی را هدایت می‌کند. وی با نصب صفحات خورشیدی در سقف قایق‌های مخصوص، در تلاش است تا به وابستگی آچوار به بنزین پایان دهد. در این عکس، نانتو در سرزمین خود و در جنگل بارانی بکر از قلمرو آچوار. دراز کشیده و لباس سنتی آچوار را پوشیده است.
«بذر مقاومت» مجموعه‌ای است که عکس‌های مناظر و مناطق در معرض خطر معدن و تجارت کشاورزی را درکنار پرتره‌ی فعالانی که برای حفظ آن‌ها می‌جنگند، به تصویر کشیده است. پابلو پیوند بین مدافعان و سرزمین‌های آن‌ها را کشف می‌کند. این منطقه برای بومیان آن، منطقه‌ای مقدس است که صدها نسل از نیاکان آن‌ها در آن آرام گرفته‌اند. در عکس‌ها، شخصیت‌های اصلی داستان‌ها از بالا دیده می‌شوند؛ گویی که آن‌ها جان خود را برای خاک خود می‌گذارند. سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی جایزه‌ی عکاس دانش‌آموز سال
- عکاس: یوانا ساکلاراکی
- عنوان عکس: آئیفوریا
- مکان عکس: یونان
در دوره‌ی تغییرات آب‌وهوایی و چالش‌های پایداری زمین، جزایر به‌ویژه آسیب‌پذیر هستند. این توده‌های زمینی از نظر ماهیت خود، به‌طور معمول به سوخت‌های فسیلی و واردات انرژی (با وجود هزینه‌های بالای حمل‌و‌نقل) وابسته‌اند. تا چند سال پیش، تصور اینکه یک جزیره کاملا به انرژی پاک متکی باشد، تقریبا غیر ممکن بود؛ با این‌وجود، این پروژه در حال حاضر در تیلوس یونان در شرف تحقق است.
این جزیره‌ی کوچک در مجمع‌الجزایر دودکانس، اولین جزیره در دریای مدیترانه است که تقریبا به‌طور کامل با انرژی تجدیدپذیر کار می‌کند. این جزیره در طول سال‌ها انرژی را ازطریق کابل زیر دریا از یک نیروگاه دیزل در جزیره‌ی همسایه دریافت کرده است؛ اما در فصل گردشگری این امر چندان قابل اعتماد نبود و منجر به قطع مکرر برق می‌شد. بااین‌حال، از سال ۲۰۱۵ عرضه‌ی انرژی در این جزیره، با سیستم ترکیبی که به‌طور انحصاری از منابع تجدیدپذیر از جمله انرژی خورشیدی و باد تأمین می‌شود، تقویت شده است.
عکس بالا در پایتخت جزیره (مگالو چوریو) گرفته شده است که در زمستان فقط ۷۰ نفر سکنه دارد. شب‌هنگام در این جزیره، معابر، پشت‌بام‌ها و حیاط‌ها با مهتاب روشن می‌شوند و فرصت‌های زیادی برای عکاسی فراهم می‌کنند. ساکنان جزیره از صفحه‌های خورشیدی و دستگاه‌های مختلف انرژی، از جمله برخی نسخه‌های دست‌ساز استفاده می‌کنند. هدف این است که این کارها تا حد ممکن ادامه داشته باشد تا به خانواده‌ها در طول زمستان کمک کند. با تاریک شدن هوا، یک همزیستی هارمونیک بین این فناوری و چشم‌انداز خشک و کوهستانی تیلوس به وجود می‌آید. Aeiforia یک کلمه‌ی یونانی برای تعریف پیشرفت مبتنی بر استفاده از اکوسیستم‌های طبیعی و منابع انرژی، برای اطمینان از تأمین منابع در آینده است.
برنده‌ی جایزه‌ی عکاس جوان سال
- عکاس: سین-پانگ سیه
- عنوان عکس: عجله کن!
- مکان عکس: آلمان
تصویر مدنظر، یک اجراکننده‌ی خیابانی را نشان می‌دهد که ظاهراً با عجله راه می‌رود اما درواقع ساکن است. هسیان پانگ با الهام از تجربه‌ی خود به‌عنوان یک دانشجوی تازه‌وارد به آلمان، این تصویر را به‌عنوان تلنگری در مورد سرعت فشرده‌ی زندگی و یادآوری لحظه‌ای آرامش و پایین آوردن سرعت برای دیگران می‌داند.
به گفته‌ی عکاس، این تصویر اندکی پس از آمدن او به آلمان برای تحصیل گرفته شد. به گفته‌ی پانگ، او اولین بار بود که به‌تنهایی به خارج از کشور سفر می‌کرد و احساس فشار شدید برای یادگیری همه چیز در مدرسه و تلاش برای رسیدن به سطح باقی دانش‌آموزان، فشار زیادی به او تحمیل می‌کرد. در این تصویر نیز اگرچه این مرد به‌نظر می‌رسد که برای رسیدن به کار عجله دارد؛ اما درواقع ایستاده است و این دوگانگی، تبدیل به سوژه‌ای برای عکاس شد. تماشای این عکس در روزهایی که زندگی با سرعت بی‌اندازه‌ای جریان دارد، لازم است. پانگ می‌گوید: «وقتی با چالش‌هایی رو‌به‌رو می‌شوم، به این تصویر نگاه می‌کنم و به من یادآوری می‌کند که لحظه‌ای را صرف کنم و تنها، نفس بکشم.»
برنده‌ی جایزه‌ی گروه معماری
- عکاس: سندرا هربر
- عنوان عکس : کلبه‌ی ماهیگیری یخی
- مکان عکس: کانادا
زمستان‌ها در مانیتوبای کانادا، طولانی و اغلب به‌شدت سرد هستند. با کاهش دما و تشکیل یخ ضخیم ، دریاچه‌ها و رودخانه‌های استان، میزبان برخی از معماری‌های شگفت‌انگیز مردمی به‌صورت کلبه‌های ماهیگیری روی یخ هستند. این کلبه‌ها لازم است که قابل حمل باشند تا هم از سرنشینان خود در برابر عناصر مختلف محافظت کنند و هم به ماهی‌هایی که زیر دریاچه‌ها و رودخانه‌های یخ‌زده پنهان شده‌اند، اجازه‌ی دسترسی بدهند. پس از برآورده شدن این الزامات، مالکان می‌توانند سلیقه‌ی خود را در شکل، ساختار و دکوراسیون کلبه‌های خود بیان کنند. آن‌ها بزرگ یا کوچک، تزئین‌شده یا ساده، لوکس، سودمند یا هر چیزی در این میان هستند.
عکاس این عکس آن را در دسامبر ۲۰۱۹ در دریاچه‌ی وینیپگ ثبت کرد. نمایش کلبه‌هایی در سبک مینیمالیستی و با نورپردازی این‌چنینی، به بیننده این امکان را می‌دهد تا هم منحصر‌به‌فرد بودن و سودمند بودن کلبه‌های متحرک ماهیگیری روی رودهای یخ‌زده در کانادا را مشاهده کند و هم این ساختمان‌های سودمند را به‌عنوان آثار هنری زیبا ببیند. سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی جایزه‌ی گروه کشف
- عکاس: ماریا کاکونوا
- عنوان عکس: مادری
- مکان عکس: روسیه
عکاس این عکس می‌گوید: «چهار سال می‌گذرد که من داوطلبانه خودم را ایزوله کرده‌ام و در یک خانه‌ی روستایی در استان لنینگراد زندگی می‌کنم. من عمداً ارتباطات اجتماعی و استفاده از رسانه را محدود می‌کنم تا تمام زندگی من در خانه، کودکان و کارهای هنری‌ام خلاصه شود.»
بااین‌حال و برخلاف همه‌ی انتظارات زندگی ماریا آرام و ساکت است. انزوا در غار برای ماریا، برای او آسیب دوران کودکی را یادآوری کرد که از نظر عاطفی حل نشده بود. همچنین یک اختلال استرس ناشی از یک سلسله مرگ چهارنفره و یک خودکشی در خانواده، در مدت زمان بسیار کوتاهی در روزهای خلوت‌گزینی ماریا آشکار شد. ماریا می‌گوید: «در این پروژه، من در حال ساخت غار شخصی خودم، در حال ترکیب عکس‌هایی که در خانه‌ی پدر و مادرم ساخته‌ام با تصاویر مکانی که اکنون در آن زندگی می‌کنم، هستم. این تصاویر را با تجربه‌ی حضور فیزیکی در غارهای Sablinskiye، نزدیک خانه‌ام جفت می‌کنم. در یک غار حواس شما محدود است و باعث توهمات می‌شود. در شرایط مشابه، حافظه‌ی من توهمات خاص خود را ایجاد می‌کند. کار من کشف این ایده است که مادر بودن و بیدار کردن غرایز بدوی مانند عشق بی‌قیدوشرط، پرخاشگری و ترس از مرگ، زندگی را بسیار معنی‌دار می‌کند. با وجود چالش‌های موجود، زندگی در غار خلاقیت را افزایش می‌دهد و تبدیل به یک افسانه‌ی شخصی می‌شود. همچنین یک طرح برای پروژه و فرایندهای بازتاب نیز آغاز می‌کند.»
سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی رتبه‌ی دوم گروه کشف
- عکاس: هاشم اکبری
- عنوان عکس: طردشده از بهشت
- مکان عکس: تهران
تحریم‌های کنونی آمریکا علیه ایران و متعاقب آن سقوط ارزش ریال (واحد پول ایران) باعث شده است قیمت مسکن در این کشور سر به فلک بکشد. درنتیجه بسیاری از تهرانی‌ها مجبور به ترک پایتخت و کوچ به شهرهای اقماری شده‌اند که اقامت در آن‌ها به‌صرفه‌تر است. پروژه‌ی مسکن مهر که در سال ۲۰۰۷ آغاز شد، بزرگ‌ترین پروژه‌ی مسکن با بودجه‌ی دولتی در تاریخ ایران بود. آنچه به‌دنبال آن اتفاق افتاد، رشد سریع جمعیت شهری و احداث شهرهای جدید بود. بااین‌حال اقدامات برای اطمینان از تأمین شرایط زندگی سالم برای ساکنان این شهرهای جدید کافی نبود. پرند، پردیس و هشتگرد (سه شهر تازه احداث‌شده در حاشیه‌ی تهران) با ورود جمعیت بسیار، دچار نقص‌های اساسی شدند. این شهرها، جزایر عظیم آسمان خراش‌های سر به فلک‌کشیده و آپارتمان‌های توسعه‌یافته‌ی بی‌رویه‌ای و مملو از انبوه مردم و اتومبیل‌ها هستند. مردم از سراسر ایران در حال مهاجرت به این شهرهای جدید هستند که به دلیل آسیب‌های اجتماعی مانند نرخ بالای خودکشی در دانش‌آموزان و مصرف مواد مخدر مشهور شده‌اند. ساکنان پرند در مورد چگونگی دو برابر شدن جمعیت شهر در ۶ ماه گذشته صحبت می‌کنند و به ۲۰۰ هزار نفر می رسند. بااین‌حال این شهر به‌سختی می‌تواند خدمات آموزشی ، اجتماعی و بهداشتی را برای ۱۰ هزار نفر ارائه کند. تازه‌واردان در این شهر، صبح زود برای رفتن به محل کار خود در پایتخت از خانه خارج می‌شوند و معمولاً روزانه دو تا سه ساعت در رفت‌و‌آمد هستند. تکرار بی‌وقفه‌ی این چرخه، منجر به بیگانگی و سرخوردگی می‌شود و افزون بر آن، سطح بیکاری نیز در حال افزایش است. گویا این تکه از زمین، متعلق به کسانی است که از بهشت خود بیرون رانده شده‌اند؛ کلان‌شهر تهران. و همه‌ی آن‌ها تلخی‌های سقوط را با یکدیگر شریک می‌شوند. سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی جایزه‌ی گروه مستند
- عکاس: چانگ مین کو
- عنوان عکس: زخم‌های هنگ کنگ
- مکان عکس: چین
چو، دانش آموز ۱۷ ساله آموزش متوسطه هنگ کنگ (DSE)، در ۷ سپتامبر ۲۰۱۹ و هنگام شرکت در یک زنجیره‌ی انسانی در ایستگاه تای پو هنگ‌کنگ، در معرض ضربه‌ی باتوم پلیس قرار گرفت. او در خون خودش افتاده بود و سرش که به‌شدت ضربه خورده بود، به بخیه‌های بسیاری نیاز داشت. همچنین انگشت کوچک دست راست او شکست و به ۶ پیچ استخوان نیاز پیدا کرد. او تصمیم گرفته است برای مقابله با PTSD (اختلال استرس پس از سانحه) گرفتن مدرک تحصیلی خود را به مدت یک سال به تعویق بیندازد.
اعتراضات در هنگ‌کنگ پس از ماه‌ها ناآرامی هیچ نشانه‌ای از فروپاشی نداشت و آنچه به‌عنوان اعتراض به لایحه‌ی استرداد آغاز شده بود، به اعتراض گسترده‌تری در مورد آینده‌ی شهر تبدیل شد. گزارش‌ها حاکی از آن است که از زمان تظاهرات، موارد افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در میان جمعیت کشور افزایش پیدا کرده است. میلان کوندرا، نویسنده‌ی معروف جمهوری چک، می‌گوید: «مبارزه‌ی مردان علیه قدرت، مبارزه‌ی حافظه با فراموشی است. به هر روی، جای زخم و کبودی کمرنگ می‌شود، اما باید به یاد داشت که که چه عواملی باعث ایجاد آن شده بودند.»
سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی جایزه‌ی گروه محیط زیست
- عکاس: رابین هینش
- عنوان عکس: دلتای نیجر
- مکان عکس: نیجریه
این تصویر توسط یک عکاس آلمانی به‌نام رابین هینش از دلتای نیجر به ثبت رسیده است. تصویری که تخریب محیط زیست درنتیجه‌ی توسعه‌ی میادین نفتی و سوزاندن گاز مازاد در دلتای نیجر رانشان می‌دهد. دلتای نیجر با پوشاندن ۷۰,۰۰۰ کیلومتر مربع از تالاب‌ها، در وهله‌ی اول با رسوب‌گذاری تشکیل شد. این منطقه بیش از ۳۰ میلیون نفر و ۴۰ گروه قومی مختلف را در خود جای داده است که این عدد، ۷/۵٪ از کل سرزمین نیجریه را تشکیل می‌دهد. این سیستم، قبل از ورود صنعت نفت، به یک اکوسیستم فوق‌العاده غنی می‌بالید که حاوی یکی از بالاترین غلظت‌های تنوع زیستی در کره‌ی زمین است.
اداره‌ی منابع نفتی نیجریه تخمین زده که ۱/۸۹ میلیون بشکه بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۹۶ به دلتای نیجر ریخته شده است. علاوه بر این، گزارش سازمان ملل متحد حاکی از آن است که در مجموع ۶۸۱۷ نشتی بین سال‌های ۱۹۷۶ و ۲۰۰۱ در این دلتا وجود داشته است؛ چیزی حدود سه میلیون بشکه‌ی نفت!
تاکنون مقامات و شرکت‌های نفتی، برای پاکسازی و خنثی‌سازی دلتا کار چندانی انجام نداده‌اند و نشت نفت همچنان بسیار رایج است. نیمی از نشت ناشی از حوادث ناشی از خطوط لوله و تانکر است، درحالی‌که سایر موارد ناشی از خرابکاری (۲۸٪)، عملیات تولید روغن (۲۱٪) و تجهیزات تولید ناکافی (۱٪) است. مسئله‌ی دیگر در دلتای نیجر، شعله‌ور شدن گاز است که یکی از محصولات جانبی استخراج روغن محسوب می‌شود. سوختن این گاز عواقبی مانند از بین رفتن محصولات، آلودگی آب و تأثیر منفی بر سلامتی انسان در پی دارد. تیرباران «وهالا» در سال ۲۰۱۹ در نیجریه، توجه را به رشد اقتصادی بی‌رمق و تأثیر منفی آن بر محیط زیست نیجریه جلب کرد. سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی جایزه‌ی گروه منظره
- عکاس: رانی بنرت
- عنوان عکس: دروازه‌ی اینوتساراگی
- مکان عکس: ژاپن
توری یک دروازه‌ی سنتی ژاپنی است که معمولاً در ورودی یا داخل یک زیارتگاه (شینتو) یافت می‌شود. طبق توضیحات عکاس این عکس، دروازه‌ی اینو تساراگی یکی از مواردی بود که کاملا پنهان شده و یافتن آن نقطه‌ی شگفت‌انگیز دشوار بود؛ اما پس از چند ساعت جست‌وجو و کاوش پیدا شد. ویژگی خاص این دروازه، ترتیب متقارن ازطریق دو لامپ پیش‌زمینه بود. رونی بنرت، عکاس آلمانی این عکس، به دلیل جو معنوی حاکم بر آن مکان، مدت‌زمان سه ساعت برای عکاسی از این دروازه در آنجا سپری کرد.
مدارک شینتوئیسم و بودیسم را که رایج‌ترین آیین‌ها در ژاپن هستند، می‌توان در گوشه‌گوشه‌ی کشور پیدا کرد. امامزاده‌ها و دروازه‌های سنتی ژاپنی که معمولاً در ورودی عبادتگاه‌های شینتو یافت می‌شوند و نشانگر گذار از فضاهای پیش‌پاافتاده به فضاهای مقدس هستند توری در دورترین مکان‌ها و از وسط اقیانوس آرام، روی بلندترین کوه‌ها و در عمیق‌ترین جنگل‌ها دیده می‌شوند.
رونی بنرت از فیلترهای چگالی خنثی استفاده کرده است تا به مدت طولانی در معرض نور قرار گیرد و سبک عکاسی او مینیمال شود. به گفته‌ی رونی بنرت، قرار گرفتن در معرض نور گاهی تا ۵ دقیقه یا بیشترطول کشید تا هرگونه عنصر حواس‌پرتی در آب یا آسمان از بین برود؛ زیرا هرچه نوردهی طولانی‌تر باشد، عکس شفاف‌تر می‌شود. سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی جایزه‌ی گروه جهان طبیعی و حیات‌وحش
- عکاس: یرنت شیرتون
- عنوان عکس: پانگولین‌ها در بحران
- مکان عکس: آفریقای جنوبی
یک پانگولین (موجود پولک‌پوست و مورچه‌خوار) پس از نجات از قاچاقچیان در مرز زیمبابوه آفریقای جنوبی، دوباره یاد می‌گیرد که چگونه غذا بخورد. مراقبان پانگولین در این مزرعه‌ی گمنام، از پانگولین‌های نجات‌یافته و غیر قانونی قاچاق‌شده مراقبت و به آن‌ها کمک می‌کنند مورچه‌ها و موریانه‌ها را برای خوردن پیدا کنند. مراقبان از پانگولین‌ها در مقابل شکارچیان مجاز و غیر‌مجاز نیز محافظت می‌کنند.
فقط سه مکان نجات و توانبخشی پانگولین در جهان وجود دارد. آن‌ها حیواناتی بسیار شکننده هستند و اکثریت قریب به اتفاق، در اسارت به‌سرعت می‌میرند. پانگولین‌ها بیشتر از تمام پستانداران جهان، به‌صورت غیر قانونی قاچاق می‌شوند و در ده سال گذشته، حدود یک میلیون پانگولین به آسیا قاچاق شده است. از پوست آن‌ها در طب سنتی چینی و ویتنامی استفاده می‌شود و گوشت آن‌ها به‌عنوان یک غذای خوشمزه با قیمت بالا به فروش می‌رسد. درنتیجه پانگولین‌ها در خطر جدی انقراض قرار گرفته‌اند و تمام تجارت و مصارف آن‌ها غیر قانونی است. این مجموعه عکس ضمن کشف جنبه‌های غیر قانونی و تجلیل از افرادی که سعی در نجات این حیوانات دارند، تجارت ازطریق پانگولین‌ها را نیز آشکار می‌کند.
مجموعه‌ی «اعتماد تیکی هیوود» فعالیت‌های آگاهی‌بخشی در مورد پانگولین‌ها انجام می‌دهد، پرسنل نیروی انتظامی و قضایی را آموزش می‌دهد، تحقیقات انجام می‌دهد و پانگولین‌های نجات‌یافته از تجارت غیرقانونی را توانبخشی می‌کند. این مجموعه مستقر در زیمبابوه هستند؛ اما با شرکایی در سراسر آفریقا و آسیا نیز کار می‌کنند. سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی جایزه‌ی گروه پرتره
- عکاس: سزار دزفولی
- عنوان عکس: مالیک گامبیا
- مکان عکس: مدیترانه/ایتالیا
تصویر سمت چپ، مالیک گامبیا را در تاریخ ۱ آگوست ۲۰۱۶ در کشتی نجاتی در دریای مدیترانه به تصویر کشیده است. تصویر سمت راست در تاریخ ۲۶ جون ۲۰۱۹ در ایتالیا، جایی که مالیک گامبیا، درحال حاضر زندگی می‌کند، به ثبت رسیده است.
در تاریخ ۱ آگوست ۲۰۱۶، ۱۱۸ نفر از قایق لاستیکی که در دریای مدیترانه حرکت می‌کرد، نجات یافتند. قایق چند ساعت قبل از لیبی حرکت کرده بود. سزار دزفولی (عکاس این تصاویر) در تلاش برای دادن چهره‌ای انسانی به این واقعه، دقایقی پس از نجات مسافران از آن‌ها عکس گرفت. چهره‌ها، نگاه‌ها، علائم روی بدن و... همه‌ی آن‌ها نشان‌دهنده‌ی خلق‌وخو و وضعیت جسمی پس از سفری است که مسیر جدید زندگی آن‌ها را برای همیشه مشخص کرده بود.
به گفته‌ی سزار دزفولی، این آغاز پروژه‌ای بود که از آن زمان تاکنون، پیشرفت کرده است. خیلی زود مشخص شد افرادی که در آن روز آگوست توسط سزار عکاسی شده بودند، خودشان نبودند. هویت واقعی آن‌ها، در جایی از مسیر درنتیجه‌ی ترس پنهان شده بود؛ یا به دلیل آزار و تحقیرهای گذشته به یغما رفته بود.
دزفولی تلاش کرده است که در سه سال گذشته، ۱۱۸ مسافر آن قایق را که اکنون در اروپا پراکنده شده‌اند، پیدا و هویت واقعی آن‌ها را درک و مستند کند. او می‌گوید: «می‌خواستم نشان دهم که هر فرد دارای یک هویت نهفته است که برای شکوفایی دوباره‌اش، فقط به یک زمینه‌ی مسالمت‌آمیز و محیط خوب احتیاج دارد.»
سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی جایزه‌ی گروه ورزشی
- عکاس: آنخل لوپز سوتو
- عنوان عکس: کشتی‌گیران سنگالی
- مکان عکس: سنگال
کشتی به ورزش شماره‌ی یک ملی در سنگال و مناطقی از گامبیا تبدیل شده است. این فعالیت به شکل بزرگ‌تری از کشتی سنتی آفریقای غربی تعلق دارد و محبوبیت آن از فوتبال بیشتر است. کشتی‌گیران سنگالی دو شکل از این ورزش را تمرین می‌کنند: Lutte Traditionnelle avec frappe و Lutte Traditionnelle sans frappe (نسخه بین‌المللی).
این ورزش همچنین به وسیله‌ای برای صعود اجتماعی در سنگال تبدیل شده است و برخی از ورزشکاران را میلیونر می‌کند. دلیل بیشتر شناخته شدن این مبارزات کشتی، جذب مخاطبان حدود ۵۰ هزار نفری در یک ورزشگاه است. برای بسیاری از افراد، این ورزش برشی از زندگی، سنت و فرهنگ آفریقایی است که در آن ترکیبی از باورهای آنیمیسم و مسلمان وجود دارد. این تصویر نیز تمرین کشتی‌گیران را در ساحل داکار نشان می‌دهد. سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
برنده‌ی جایزه‌ی گروه طبیعت بی‌جان
- عکاس: الساندرو گاندلفی
- عنوان عکس: جاودانگی
- مکان عکس: ژاپن
این تصویر در موزه‌ی میرایکان (موزه‌ی ملی علوم و نوآوری‌های نوظهور در ژاپن) ثبت شده است و نمایی نزدیک از رباتی به‌نام آلتر نشان می‌دهد که در این موزه به نمایش گذاشته شده است. آلتر روباتی است که می‌خواهد جزو گام‌های نخستین بشر برای دستیابی به جاودانگی با آپلود محتوای ذهن در تراشه‌ها و در قالب ربات‌ها باشد. ربات آلتر که بدون نیاز به هیچ‌گونه محرک خارجی و هدایت‌کننده‌ای کار می‌کند، می‌تواند با استفاده از حسگر‌های هوشمند خود، صداها و حرکات محیط خود را شناسایی کند و به آن‌ها پاسخ دهد.برخی معتقدند که در آینده می‌توان ذهن ما را به‌طور کامل در ربات انسان‌نمایی مشابه آلتر بارگذاری کرد و بنابراین با غلبه بر محدودیت‌های جسمی اعمال‌شده توسط بدن انسان، می‌توان برای همیشه زنده ماند.
در قرن بیست‌و‌یکم ، یووال نوا هراری، نویسنده و تاریخ‌دان اسرائیلی و استاد تاریخ دانشگاه عبری اورشلیم، در کتاب هومو‌دئوس نوشته بود: «به‌عنوان تاریخچه‌ی مختصری از فردا، انسان‌ها احتمالاً یک پیشنهاد جدی برای جاودانگی ارائه می‌دهند. تعداد کمی از دانشمندان و روشنفکران در این زمینه، در حال رشد هستند و مهم‌ترین چالشی که علم مدرن با آن رو‌به‌رو است، غلبه بر مرگ و دستیابی به وعده‌ی جاودانگی است. آیا واقعاً انسان می‌تواند جاودانه شود؟»
تعداد کمی از افراد واقعا به این مسئله باور دارند و بنابراین تحقیقات به‌جای مطالعه بر جاودانگی، روی حفاظت از سیستم خنک‌کننده، هیبریداسیون ماشین انسان و بارگیری ذهن متمرکز شده است. بااین‌حال اکثر دانشمندان موافق هستند که طول عمر متوسط انسان در آینده، تا ۱۲۹ سالگی افزایش می‌یابد و سلامتی ما نیز به‌طور قابل توجهی رو به بهبود می‌رود. درحال‌حاضر تحقیقات در مورد طول عمر به‌ویژه به دلیل پیشرفت چشمگیر در بخش‌های مهندسی زیستی، پزشکی نانو، ژنتیک و هوش مصنوعی، به یک تجارت میلیارد دلاری تبدیل شده است. سری کامل این مجموعه عکس را از اینجا ببینید.
نظرات