عکس‌هایی که تبدیل به سند ابتلا به اختلال دوقطبی شدند

«نشانه» (Symptom) نام مجموعه‌ای از عکس‌های عکاسی آرژانتینی به‌نام «مگالی آگنلو» است که به‌طور ناخواسته تجربه و احساسات او را با اختلال دو قطبی (Bipolar Disorder) شرح داده است.

آگنلو در گفت‌وگو با PetaPixel که یک وبلاگ برجسته در زمینه‌ی عکاسی است، گفت که در سال ۲۰۱۶ برای سومین بار پیشنهاد اجرای پروژه‌ای را که شامل گرفتن یک عکس در روز در کل سال بود، دریافت کرد. (برای مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی روی آن‌ها کلیک کنید)

مگالی آگنلو می‌گوید که بدون دانستن نشانه‌های دوقطبی، علائم این اختلال به آرامی در عکس‌ها نشان داده شد. یک سال بعد اگنلو متوجه شد که به اختلال دوقطبی مبتلا شده است. همین امر باعث شد عکس‌هایی که در طول سال و به‌صورت روزانه از خودش ثبت کرده، معنای جدید و عمیق‌تری پیدا کنند. 

خلق و خوی همه‌ی انسان‌ها در دوره‌های متفاوتی از زندگی، قابل تغییر است، اما شاید در بین اطرافیان خود با افرادی مواجه شده باشید که گاهی بسیار اندوهناک، ناامید و بی انگیزه و گاهی شاد به‌نظر می‌رسندو به‌طور کلی، اخلاقیات پایدار و ثابتی ندارند.

برای مثال در یک لحظه بسیار شاد و پرهیجان هستند و در چند لحظه‌ی بعدی به مرحله‌ی عجیبی از سکوت، انزوا و ناراحتی می‌رسند. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، حال و هوای میان اختلال افسردگی اساسی و به اصطلاح شیدایی دارند.

واژه‌ی دوقطبی به دو انتها اشاره دارد. به عبارتی برای چندین میلیون نفری که در دنیا از اختلال دوقطبی رنج می‌برند، زندگی به دو واقعیت متفاوت تقسیم شده است: شیدایی و افسردگی. گونه‌های زیادی از اختلال دوقطبی وجود دارد که می‌توان به اختصار از موارد زیر نام برد:

• خلق افسرده: احساس شديد افسردگی
• خلق شيدا: احساس شادمانی بسيار و نااميدی
• خلق مختلط: به‌عنوان مثال خلق افسرده همراه‌با بيقراری و فعاليت بيش از اندازه ناشی از شيدائی

در میانه‌ی این دوره ها شما دوره‌های سالم را تجربه می‌کنید که اغلب ممکن است تا چندین سال به درازا بکشد. اختلال دو قطبی با عنوان «افسردگی شيدائی»، اختلالی است که در آن فرد دچار نوسانات خلقی شديدی می‌شود. نوساناتی که ممکن است هفته‌ها يا ما‌ه‌ها طول بکشد و با آن چیزی که مردم عادی در زندگی روزمره‌ی خود تجربه می‌کنند، بسيار متفاوت است.

مشخصه‌ی این اختلال این است که خلق‌وخوی فرد را به‌طور مداوم به دوره‌های متفاوت افسردگی و شیدایی منتقل می‌کند و توانایی داشتن یک روحیه‌ی پایدار را از فرد سلب می‌کند. این اختلال می‌تواند شما را منزوی کند، توانایی حفظ تعهدات را با گذشت زمان از شما بگیرد و نهایتا شما را با بدترین ویژگی خود آشنا کند: افسردگی

بیماری اختلال دو قطبی انواع مختلفی دارد اما به‌طور عام می‌توان آن را به نوع ۱ و نوع ۲ تقسیم کرد. در نوع ۱ بیمار بین شیدایی و اختلال افسردگی اساسی در نوسان است، در نوع ۲ بیمار بین نیمه شیدایی و اختلال افسردگی اساسی در نوسان است.

حدود يک نفر از هر ۱۰۰ بزرگسال در طول زندگی خود دچار اين اختلال می‌شوند. معمولا اين اختلالات بعد از سنين نوجوانی اتفاق می‌افتد و در سنين بالاتر از ۴۰ سال اين اختلالات غير معمول است. مردان و زنان به يک اندازه در معرض ابتلا به اين اختلالات قرار دارند.

تشخیص اختلال دوقطبی، به دلیل متفاوت بودن دوره ها در بیماران مختلف، سخت است. ممکن است برای برخی از بیماران، دوره ی افسردگی یا شیدایی هفته‌ها و ماه‌ها طول بکشد (گاهی حتی یک سال) و در مقابل برای برخی بیماران، اختلال دوقطبی دوره‌های کوتاه‌تری داشته باشد.

تاکنون دليل قطعی برای اين اختلال شناخته نشده، اما تحقيقات نشان می‌دهد که اختلالات دوقطبی معمولا منشأ ارثی دارند. به عبارتی ژن‌ها بيشتر از تربيت در اين نوع اختلال مؤثرند.از دیگر دلایل ابتلا به این اختلال می‌توان به مشکل فيزيکی در قسمتی از مغز اشاره کرد که کنترل حالات روحی را به عهده دارد. به این دلیل ممکن است این اختلال با کمک دارو قابل درمان باشد. اختلال دوقطبی همچنین ممکن است به واسطه‌ی نوسانات خلقی ناشی از استرس و بیماری نیز آغاز شود.

هر یک از ما ممکن است در طول روز یا هفته نوسانات خلقی داشته باشیم؛ مثلا یک روز سرحال و شاداب و روز دیگر غمگین و گرفته و افسرده باشیم. چنین نوساناتی معمولا اختلال محسوب نمی‌شوند. بااین‌حال در افسردگی بالينی يا اختلالات دوقطبی، احساس افسردگی بسيار شديدتر احساس می‌شود. در اين حالت احساس افسردگی برای مدت طولانی در زندگی و روحیات و خلق‌وخوی فرد باقی می‌ماند و حتی فرصت انجام امور عادی زندگی را نیز برای او سخت يا غيرممکن می‌سازد. در صورتی که شما افسرده شده باشيد متوجه اين تغييرات در خود شده‌ايد.

آگنلو، عکاسی را راهی برای برقراری ارتباط بین خود و اختلال دوقطبی‌ می‌داند، زمانی‌که حتی نام این اختلال را نیز نمی‌دانست. به گفته‌ی این عکاس، عکاسی و هنر به مانند همیشه راهی بود که به کمک آن توانست قدرت درک خود را به دست بیاورد.