اینتل پردازنده‌های جدیدی با تعداد هسته‌های بیشتر از سری زئون Cascade Lake عرضه می‌کند

خانواده‌ی پردازنده‌های زئون Cascade Lake اینتل، از زمان عرضه‌ی پردازنده‌های نسل دوم سری اپیک AMD با نام رمزگزاری‌شده‌ی Rome، زیر ذره‌بین قرار داشته است. AMD در پردازنده‌های جدید سری اپیک با معماری هسته‌ی Zen 2، نه‌تنها هسته‌های بیشتری تعبیه کرده است و سرعت کلاک بالاتری را ارائه می‌دهد، بلکه لیتوگرافی ۷ نانومتری در این تراشه‌ها، سبب افزایش چشم‌گیر کارایی و تعداد بیشتر دستورالعمل‌ها در هر سیکل کلاک (IPC) شده است. در کنار موارد یادشده، به‌لطف طراحی مبتنی‌بر چیپلت‌ها، قیمت این تراشه‌ها بسیار ارزان است. بااین‌حال به‌نظر می‌رسد درنهایت اینتل تصمیم گرفته است تا گامی روبه‌جلو بردارد و تراشه‌های خانواده‌ی زئون را با عرضه‌ی سری جدید Cascade Lake ارتقاء دهد.

وب‌سایت CRN در گزارشی اشاره کرده است عرضه‌ی سری جدید تراشه‌های زئون، نه‌تنها کمک می‌کند تا اینتل بخشی از بازار سرور را از AMD بازپس‌گیرد، بلکه باعث جبران کمبود پردازنده‌های زئون می‌شود. همچنین ذکر این نکته لازم است اینتل تمامی محصولات سری Cascade Lake را ارتقاء نمی‌دهد، بلکه تنها قسمتی که AMD بدترین ضربه را به شرکت مذکور وارد کرده است، یعنی تراشه‌های میان‌رده و پایین‌رده را بهبود می‌بخشد.

AMD اینتل را وادار به‌رقابت برسر تعداد هسته‌ها می‌کند. تنها راه برای بهبود عملکرد، بدون افزایش قابل‌توجه توان مصرفی، تعداد هسته‌های بیشتر است. [افزایش تعداد هسته‌ها] اینتل را قادر می‌سازد تا عملکرد بهتری برای تطبیق مشخصات تراشه‌هایش در برابر پردازنده‌های AMD از خود نشان دهد. بافرض اینکه مشتری شما، تحت تاثیر هزینه‌های صدور مجوز به‌ازای هر هسته‌ [اضافی] قرار نگیرد، این امر کمک می‌کند تا نگرانی‌های مرتبط‌با زنجیره‌ی تامین اندکی کاهش یابد.

منابع وب‌سایت CRN نتوانستند درباره‌ی قیمت‌ها ابراز نظر کنند، اما آن‌ها انتظار دارند تراشه‌های جدید درحالی‌که عملکرد بهتری را به‌ازای هر دلار ارائه می‌دهند، قیمتی مشابه با سایر تراشه‌های موجود از این خانواده داشته باشند. درحال‌حاضر تراشه‌های سری اپیک Rome شرکت AMD با ارائه‌ی ۱٫۴ تا ۱٫۸ برابر عملکردی بهتر به‌ازای شاخص دلاری، با پردازنده‌ی زئون اینتل رقابت می‌کنند. درعین‌حال AMD در محصولات حال‌حاضر خود و قیمت‌گذاری آن‌ها، اطمینان بالایی را ارائه می‌دهد و به‌همین دلیل توانسته علاقه‌ی فراوانی را از‌طرف مشتریان عمده‌ی کامپیوترهای بالارده (HPC)، مراکز داده و دستگاه‌های محاسباتی هوش مصنوعی جلب کند. معاون یکی از بخش‌های شرکت Microway با نام الیوت اشلمن، در این رابطه به CRN گفت:

این تراشه‌ها فروش سری زئون را بالا برده و روی قیمت‌ها تاثیرگذار خواهند بود.

یکی از سخنگویان AMD با تاکید بر اطمینان شرکت مذکور از محصولات حال‌حاضر و نقشه‌ی راه AMD در آینده که درحال جذب علاقه‌ی فراوان مشتریان است، از هرگونه اظهار نظر دیگری خودداری کرد.

دررابطه‌با تراشه‌ها، هر ۱۸ پردازنده در انتهای نام خود پسوند R را دارا هستند که مخففی از عبارت Refresh، به‌مفهوم «تجدید شده» و اشاره‌ای به بهبودهای صورت‌گرفته روی این محصولات است. همان‌گونه که پیش‌تر گفته شد، این تراشه‌ها از سری زئون سیلور (Xeon Silver) و سری زئون گُلد (Xeon Gold) هستند. در‌همین‌حال پردازنده‌های خانواده‌ی زئون پلاتینیوم (Xeon Platinum) مشخصات حال‌حاضرشان را حفظ کرده و ارتقاء نیافته‌اند. اینتل اخیرا قیمت برخی‌از پردازنده‌های سری زئون پلاتینیوم را بدون هیچ‌گونه تغییری در مشخصاتشان، به حد چشمگیری کاهش داد. بااین‌حال، بنچمارک‌هایی که اخیرا منتشر شده، نشان داده است تراشه‌های بالارده‌ی سری اپیک درقیاس‌با پردازنده‌هایی که اینتل قیمتشان را چند هزار دلار کاهش داده است، هنوز هم عملکرد بالایی از خود نشان می‌دهند. نمونه‌ای از کاهش قیمت سری زئون، مربوط‌به پردازنده‌ی Xeon Platinum 8280 است که اینتل قیمت آن‌را از ۱۸۰۰۰ دلار به ۱۳۰۰۰ دلار کاهش داده است.

تراشه‌های سری جدید Cascade Lake، بین ۸ تا ۲۸ هسته‌ی پردازشی خواهند داشت. پیش‌تر در سری زئون گُلد، پردازنده‌ی ۲۸ هسته‌ای وجود نداشت، ازاین‌رو محصول مذکور تازگی دارد. همچنین حالا سری زئون گُلد، پردازنده‌ی ۱۶ هسته‌ای سریع‌تری را ارائه می‌دهد و سری برنز (Bronze) ارتقاء یافته و به‌جای ۶ هسته‌ی پیشین، ۸ هسته‌ی پردازشی دارد. در لیست زیر، تمامی این تراشه‌ها با مشخصاتشان درج شده است:

همان‌گونه که بالاتر اشاره شد، این پردازنده‌ها با تراشه‌های موجود از بخش مربوط‌به خودشان، یا قیمت یکسانی دارند و یا مشخصات مشابهی دارند. برای نمونه، تراشه‌ی زئون گُلد 6258R با ۲۸ هسته و ۵۶ رشته، فرکانس پایه‌ی ۲٫۷ گیگاهرتزی و ۲۰۵ وات توان طراحی حرارتی، مشابه‌با زئون پلاتینیوم 8280 است. البته چند مجموعه‌ی محدود از ویژگی‌های بسط‌یافته، تنها منحصربه سری پلاتینیوم است؛ خانواده‌ی پردازنده‌ای‌که درعین‌حال از پیکربندی چندسوکتی نیز پشتیبانی می‌کنند.

با تمامی این‌گفته‌ها، بعید به‌نظر می‌رسد اینتل بتواند موقعیت غالب AMD را تغییر دهد، زیرا پردازنده‌ی اپیک Rome به‌مدت طولانی در بازار حضور دارد و از زمان عرضه، بسیار مقبول کاربران بوده است. از طرف دیگر، اینتل هنوز از لیتوگرافی قدیمی ۱۴ نانومتری استفاده می‌کند که توان مصرفی بالاتری داشته و هزینه‌ی بیشتری را به کاربر تحمیل می‌کنند.

این ارتقاء همچین گزارش‌های پیشین درباره‌ی تاخیر در عرضه‌ی سری آیس‌لیک (Ice Lake) و کوپرلیک (Cooper Lake) از خانواده‌ی زئون را تایید می‌کند؛ تاخیری‌که گفته می‌شود باعث شده عرضه‌ی محصولات یادشده به‌دلیل مسائل مربوط‌به عدم‌ثابت، سه‌ماه دیرتر انجام شود. علاوه‌بر این، چنین تاخیری فشارها روی اینتل را افزایش می‌دهد، زیرا باتوجه‌به هم‌زمان شدن عرضه، پردازنده‌های ۱۰ نانومتری و ۱۴ نانومتری اینتل مستقیما با تراشه‌های سری اپیک میلان AMD وارد رقابت می‌شود؛ پردازنده‌هایی که فرآیند ساختشان مبتنی‌بر اشعه‌ی ماوراء بنفش (EUV) و با لیتوگرافی +7nm است. همچنین معماری هسته در تراشه‌های جدید سری اپیک میلان، Zen 3 است که تایید شده یکی‌از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های AMD در معماری، از زمان معماری اصلی Zen خواهد بود.

از زمان عرضه‌ی معماری Zen، اینتل با انتشار بنچمارک‌هایی با نتایج نادرست از پردازنده‌های رقیب، به تاکتیک‌های مشکوکی روی آورده است؛ تاکتیک‌هایی که هم مورد خشم منتقدان و هم کارمندان داخلی این شرکت بوده است. با تمامی این شایعات، به‌نظر نمی‌رسد اینتل به‌هیچ‌وجه در جایگاه مطلوبی باشد، اما امید می‌رود شرکت مذکور به‌مرور زمان، با عرضه‌ی نسل جدید از پردازنده‌های Sapphire و Granite Rapids از خانواده‌ی زئون، موقعیت ازدست‌رفته را بازیابد.