تراشهی A9 اپل توسط سامسونگ و TSMC با دو لیتوگرافی متفاوت تولید شدهاند
چیپورکز با بررسی تراشههای مورد استفاده در شماری از آیفونهای جدید، حقایق جالب توجهی را در این خصوص منتشر کرده است. اولین تراشهی مورد بررسی با کد APL0898 ساخت سامسونگ و دومین تراشه با کد APL1022 توسط TSMC توسعه یافته است. مساحت تراشهی ساخت سامسونگ ۹۶ میلیمتر مربع و نمونه توسعهیافته توسط TSMC دارای مساحتی ۱۰۴.۵ میلی متر مربعی است. چیپورکز اشارهای به فرآیند تولید تراشههای مورد نظر نکرده؛ از اینرو انتظار میرود براساس اطلاعات ارائه شده توسط خود اپل، این دو نمونه از تراشه طی فرآیند FinFET تولید شده باشند. البته باید به این نکته اشاره کرد که نمونهی تولید شده توسط سامسونگ مبتنی بر لیتوگرافی ۱۴ نانومتر و نمونهی تولید شده توسط TSMC مبتنی بر لیتوگرافی ۱۶ نانومتر است.
تفاوت فرآیند توسعهی این تراشه توسط دو کمپانی از منظرهای مختلفی قابل بررسی است. از نظر فرآیند تولید، سامسونگ و تی اس ام سی، تفاوتهای بسیاری دارند. سامسونگ و تیاسامسی در تلاشند تا با استفاده از روشهای جدید فرآیند تولید تراشه را بهتر از پیش انجام دهند. سامسونگ را باید تا حدودی برندهی رقابت دستیابی به آخرین فناوریهای روز خواند؛ چراکه این کمپانی پیش از تیاسامسی به فرآیند تولید تراشههای مبتنی بر لیتوگرافی ۱۴ نانومتری با فرآیند FinFET و استفاده از آن طی تولید اکسینوس ۷۴۲۰ دست یافته است. این تراشه در پرچمداران سال ۲۰۱۵ سامسونگ مورد استفاده قرار گرفته. تراشهی A9 اپل را باید اولین محصولی خواند که این کمپانی طی ساخت آن از فرآیند تولید براساس لیتوگرافی ۱۶ نانومتر استفاده کرده است.
استفاده از دو منبع برای ساخت سختافزار مورد نیاز، سیاستی است که اپل برای اولین بار از آن استفاده کرده است. البته در صنعت فناوری پیش از این نیز سابقهی تامین ماژولهای سختافزار از دو منبع وجود دارد که یکی از بارزترین نمونههای آن، کمپانی IBM است. البته در سالهای اخیر تامین ماژولهای سختافزاری توسط دو منبع به امری نادر تبدیل شده است. استفاده از دو منبع مختلف به معنای تولید یک محصول واحد توسط دو کمپانی متفاوت است که نیازمند قدرت مهندسی بالا و پشتیبانی مالی است. ریسک در پیش گرفتن چنین سیاستی چنان بالا است که تنها کمپانیهایی نظیر اپل قادرند تا از عهدهی آن برآیند.
بزرگترین چالش تولید چنین ماژولهایی توسط دو کمپانی عدم شباهت عملکرد دو محصول تولید شده است. نزدیک کردن عملکرد دو تراشهی تولید شده مستلزم کار مهندسی بسیار دقیقی است. فارغ از تفاوت یا عدم تفاوت در عملکرد دو تراشه، با نگاهی به ظاهر دو تراشهی تولید شده توسط تیاسامسی و سامسونگ میتوان تفاوت در ظاهر این دو تراشه را به روشنی دید؛ بطوریکه حتی مساحت این دو چیپ نیز از هم متفاوت است. همانطور که میتوان دید، تراشهی A9 تولید شده توسط سامسونگ از نظر مساحت در حدود ۸ درصد از نمونهی تولید شده توسط کمپانی تایوانی کوچکتر است که دلیل این موضوع را باید در بهرهگیری از لیتوگرافی ۱۴ نانومتری و فشردگی بیشتر این تراشه عنوان کرد. در این بین بزرگترین چالش برای اپل، مصرف انرژی برابر توسط این دو تراشه است. در حال حاضر به نظر میرسد که هر دو تراشهی تولید شده به دلیل توانایی در رسیدن به فرکانس مورد نظر اپل، انتظار متخصصین این کمپانی را برآورده ساختهاند؛ حال آنکه مساله اصلی مدیریت بهینهی باتری در دو تراشه در زمان انجام پردازشها در فرکانسهای متفاوت و مشکل هدر رفت انرژی است. یکی از مهمترین سوالاتی که هماکنون در ذهن بسیاری شکل گرفته، نحوهی عملکرد تراشههای A9 اپل در مقایسه با یکدیگر است. به واقع کدام یک از تراشههای A9 تولید شده نسبت به دیگری از قدرت بیشتری برخوردار بوده و مصرف انرژی بهینهتری دارد؟ بهترین پاسخ برای اپل، تلاش برای جلوگیری از ایجاد تفاوت فاحش در عملکرد این تراشهها است.
شاید شما نیز این سوال را از خود پرسیدهاید که چرا اپل چنین دردسری را به جان خریده است؟ میتوان گزینههای مختلفی را برای پاسخ دادن به این سوال مطرح کرد که از جملهی آن باید به مشکلات بازده در کمپانیها، عدم وابستگی به یک کمپانی مشخص و حتی امکان افزایش تولید با بهرهگیری از دو کمپانی تولیدکننده اشاره کرد.
در صورتی که اپل وظیفهی خود را به خوبی انجام داده باشد، نباید نگران ایجاد مشکلی از بابت تاثیرگذاری روی عملکرد گوشیها و در نتیجه دریافت بازخورد منفی از سوی کاربران بود. اپل در جریان اولین تعطیلات آخر هفتهی پس از عرضهی آیفون، موفق به فروش بیش از ۱۳ میلیون دستگاه آیفون ۶ اس و آیفون ۶ اس پلاس شد. یقینا در آیندهی نزدیک و پس از عرضهی میلیونها آیفون میتوان به روشنی دید که آیا استفاده از دو منبع برای تولید تراشه روشی منطقی بوده یا خیر؟
منبعanandtech
نظرات