مقایسه دوربین محبوب‌ترین گوشی‌های میان‌رده

از وب‌گردی و مطالعه گرفته تا گشت‌وگذار در شبکه‌های اجتماعی و اجرای بازی‌های گوناگون؛ امروزه گوشی‌های میان‌رده، به‌ویژه مدل‌های پریمیوم‌تر، تقریبا در هر زمینه‌‌ای نیاز کاربران عادی را پوشش می‌دهند؛ اما به‌باور نویسنده، تجربه‌ی عکاسی دستگاه‌های میان‌رده کماکان با ایده‌آل فاصله دارد و یکی از اصلی‌ترین وجوه تمایز گوشی‌های هوشمند ارزان‌تر با محصولات هزار دلاری به‌شمار می‌آید.

درمقاله‌ی پیش‌رو قصد داریم عملکرد دوربین ۶ مدل از کارآمدترین و محبوب‌ترین گوشی‌های هوشمند بازه‌ی قیمتی ۵ تا ۱۰ میلیون تومان را در هفت زمینه‌ی «جزئیات و HDR، رنگ‌ها، بزرگ‌نمایی، عکاسی در تاریکی، پرتره، عکاسی سلفی و ماکرو» زیر ذره‌بین قرار دهیم. دستگاه‌های مدنظر، ردمی نوت ۱۰، گلکسی A32، می ۱۱ لایت، گلکسی M62، گلکسی A52 و می ۱۰ تی هستند. ابتدا بهتر است تا در قالب یک جدول با مشخصات فنی دوربین گوشی‌ها آشنا شویم.

برای مشاهده‌ی هرکدام از عکس‌ها در ابعاد واقعی، روی آن‌ کلیک کنید.

برقراری تعادل بین نوردهی بخش‌های روشن و سایه‌ی تصویر، نقشی کلیدی در عکس‌های HDR دارد؛ اما گوشی‌های هوشمند گاهی با زیاده‌روی یا محافظه‌کاری در این امر، به‌ترتیب باعث از دست‌رفتن جزئیات در نقاط روشن و سایه می‌شوند. صرف‌نظر از بحث نورپردازی، پردازش تصویر و ثبت جزئیات به‌ویژه در نواحی پرتراکم تصویر نقش بسیار مهمی در عکاسی موبایل دارد. 

در سناریوی نخست، جزئیات در نواحی سایه‌روشن، پردازش تصویر به‌ویژه در نواحی پرتراکم نظیر شاخ‌وبرگ درختان و نویز عکس‌ها، بیش‌از هرچیز دیگری حائز اهمیت است.

با نگاهی عمیق به برش ۱۰۰ درصدی عکس‌ها، می‌توان متوجه شد که گلکسی A52 پردازش خوشایندتری به‌ویژه در شاخ‌وبرگ درختان انجام داده و سطح نویز را در حد معقولی نگه داشته است. A52 با تمایل به سمت نوردهی بیشتر، روی شمشیر دو لبه‌‌ای قدم می‌گذارد؛ جزئیات در سایه‌ها بیشتر نمود پیدا کرده‌اند؛ اما روی سنگ‌فرش پیاده‌رو شاهد از دست‌رفتن اندکی از جزئیات هستیم.

صرف‌نظر از A52، دو دستگاه می ۱۱ لایت و گلکسی M62 نیز عملکرد رضایت‌بخشی در سناریوی نخست زومیت داشتند.

در نگاه نخست به عکس‌های دوربین اولتراواید، صرف‌نظر از تمایل شدید گلکسی A52 به اشباع‌کردن رنگ‌ها، به‌سختی می‌توان متوجه تفاوت دیگری بین عکس‌ها شد؛ اما با نگاه عمیق‌تر، تفاوت‌ها نمایان می‌شوند.

در برش ۱۰۰ درصدی عکس‌های اولتراواید، با نگاهی به داخل حوض، می‌توان متوجه شد که دو گوشی گلکسی M62 و گلکسی A32 گستره‌ی دینامیکی محدودتری درمقایسه‌با سایر رقبا دارند.

گلکسی A52 در زمینه‌ی گستره‌ی دینامیکی عملکرد رضایت‌بخشی دارد؛ اما رنگ‌های گرم و اشباع آن به‌ویژه در سبزی شاخ‌وبرگ درختان، به افت جزئیات انجامیده است. گوشی‌های دیگر نیز از نظر جزئیات چنگی به‌دل نمی‌زنند؛ اما به‌نظر می‌رسد که می ۱۱ لایت عکس طبیعی‌تری ثبت کرده باشد.

محبوبیت شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه اینستاگرام بین مردم، شرکت‌ها را وامی‌دارد که نرم‌افزار دوربین گوشی‌های هوشمندشان به سراغ اشباع‌کردن و چشم‌نوازتر کردن رنگ‌ها بروند؛ اما در این بین، تأکید بیش‌از حد بر اشباع‌کردن رنگ‌ها، گاهی به از دست‌رفتن جزئیات در عکس‌ها می‌انجامد.

آنچه در سناریوی دوم زومیت اهمیت دارد، دقت گوشی‌ها در ثبت رنگ‌ها است؛ موضوعی که شاید در نگاه نخست به عکس‌ها، چندان به چشم نیاید.

دو گوشی گلکسی A52 و گلکسی M62 تمایل زیادی به اشباع‌کردن رنگ‌ها داشته‌اند و این موضوع باعث از دست‌رفتن بخشی از جزئیات شده است [به شیارهای روی سرسره دقت کنید]؛ به‌نظر می‌رسد که می ۱۰ تی عملکرد دقیق‌تری در ثبت رنگ‌ها داشته باشد. با نگاهی به کلاهک آبی‌رنگ ابزار بازی، می‌توان بار دیگر متوجه تمایل شدید گلکسی A52 به نوردهی شد.

صرف‌نظر از می ۱۰ تی، به‌نظر می‌رسد که می ۱۱ لایت نیز تعادل مناسبی میان دقت رنگ و سطح جزئیات داشته است؛ هرچند که عکس آن نویز بیشتری درمقایسه‌با گلکسی A52 و می ۱۰ تی دارد.

رنگ‌ها در عکس اولتراواید می ۱۰ تی شباهت زیادی به رنگ‌های دوربین واید آن دارند؛ درحالی‌که عکس اولتراواید گلکسی A52 با تمایل زیاد گوشی به نوردهی، بسیار متفاوت از عکس دوربین واید دستگاه است. در سوی دیگر، رنگ‌های می ۱۱ لایت، گلکسی M62 و ردمی نوت ۱۰ بسیار اشباع هستند و رنگ‌های گلکسی A32 نیز مرده به‌نظر می‌رسند.

در حالت کلی هیچ‌یک از عکس‌ها چه به لحاظ رنگ، چه سایر پارامترها از جمله جزئیات و نویز مطلوب نیستند؛ اما رنگ‌های می ۱۰ تی اندکی بهتر از رقبا است.

هیچ‌یک از ۶ گوشی از دوربین تله‌فوتو بهره نمی‌برند و برهمین اساس، برای بزرگ‌نمایی از ایجاد برش دیجیتال روی تصاویر دوربین اصلی استفاده می‌کنند. ابعاد بزرگ حسگر دوربین اصلی و وضوح ۴۸ یا ۶۴ مگاپیکسلی آن به گوشی اجازه می‌دهد تا عملکرد کم‌وبیش رضایت‌بخشی در بزرگ‌نمایی‌های حدود ۲ یا ۳ برابر به‌نمایش بگذارد.

در سناریوی سوم، با هر ۶ گوشی، بزرگ‌نمایی ۴ برابری انجام دادیم.

با نگاهی به برش ۱۰۰ درصدی عکس‌ها، می‌توان متوجه شد که از بین هر ۶ گوشی، گلکسی A52 در ثبت جزئیات و نگه‌داری سطح نویز در سطحی معقول [به‌صفحه‌ی ساعت و واژه‌ی «شهرداری» دقت کنید]، عملکرد بهتری داشته است.

گوشی‌های هوشمند در زمینه‌ی عکاسی در تاریکی راه دور و درازی طی کرده و پیشرفت چشم‌گیری را در طول سالیان گذشته تجربه کرده‌اند و امروزه به‌مدد حسگرهای بزرگ و الگوریتم پردازش تصویر پیشرفته‌شان عکس‌های کم‌وبیش مطلوبی را ثبت می‌کنند.

در سناریوی چهارم، دوربین اصلی گوشی‌ها را در محیطی کم‌نور به‌چالش کشیدیم. سناریوی چهارم را یک‌بار با عکاسی خودکار (حالت Photo) و بار دیگر با حالت Night گوشی‌ها به‌چالش کشیدیم.

به‌نظر می‌رسد که از بین ۶ گوشی، گلکسی A52 عملکرد مناسبی در ثبت جزئیات و کنترل سطح نویز داشته است. عکس Photo می ۱۰ تی نیز وضعیت مشابهی با A52 دارد؛ اما به‌‌همان اندازه روشن نیست.

حالت Night در دستگاه‌های ارزان‌قیمت‌تر مثل می ۱۱ لایت، ردمی نوت ۱۰ یا گلکسی A32 اغلب اوقات صرفا سطح ISO را برای روشن‌تر کردن عکس‌ها بالا می‌برند؛ اما گوشی‌هایی همچون گلکسی A52 یا می 10 تی، مدت نوردهی را نیز افزایش می‌دهند.

متأسفانه حالت Night در هیچ‌یک از گوشی‌ها به بهبود چشم‌گیری در کیفیت عکس‌ها نمی‌انجامد و حتی در پاره‌ای از موارد از جمله گلکسی A52، عکس سافت‌تر با جزئیات کمتر ارائه می‌دهد.

با نگاهی به پای عروسک و متن روزنامه متوجه می‌شویم که در می ۱۱ لایت و گلکسی A32 به‌صورت جزئی عملکرد بهتری در ثبت جزئیات داشته‌اند؛ اما هر دو گوشی با افزایش چشم‌گیر سطح نویز مواجه شده‌اند.

هر ۶ گوشی برای عکاسی پرتره از دوربین وایدشان استفاده می‌کنند و غیر از می ۱۰ تی و می ۱۱ لایت، باقی دستگاه‌ها از ماژول دیگری موسوم به عمق‌سنج برای تفکیک بهتر سوژه از پس‌زمینه نیز کمک می‌گیرند.

با نگاهی به برش ۱۰۰ درصدی عکس‌های پرتره متوجه می‌شویم که گلکسی A52 چه در زمینه‌ی تفکیک سوژه از پس‌زمینه [به تارهای مو دقت کنید] چه سطح جزئیات [به پیشانی و موها دقت کنید] عملکرد بهتری درمقایسه‌با رقبا دارد.

برای سناریوی محبوب عکاسی سلفی، به‌سراغ دو شرایط پرکاربرد عکاسی در محیط‌های سربسته با نور مناسب و عکاسی در تاریکی رفتیم.

چنانچه به جزئیات پیشانی، زیر چشم و موهای سر و صورت به‌دقت نگاه کنید، متوجه خواهید شد که می ۱۰ تی و گلکسی M62 به‌صورت جزئی عملکرد بهتری از ۴ محصول دیگر داشته‌اند.

متأسفانه هیچ‌یک از گوشی‌ها در محیط‌های تاریک، عکس‌های سلفی مطلوبی ثبت نمی‌کنند؛ اما از بین آن‌ها، به‌نظر می‌رسد که گلکسی A52 اندکی بهتر ظاهر شده است.

ابعاد کوچک حسگر، فقدان لرزش‌گیر اپتیکال و وضوح اندک باعث می‌شود تا چندان نتوان به دوربین ماکروی گوشی‌های میان‌رده امیدوار بود؛ اما از بین گوشی‌های مورد بررسی، می ۱۱ لایت و می ۱۰ تی به‌لطف قابلیت فوکوس خودکار، به‌مراتب بهتر از ۴ دستگاه دیگر ظاهر شدند.

می ۱۱ لایت اجازه‌ی عکاسی از فواصل بسیار نزدیک را نیز به کاربر می‌دهد.

به‌نظر شما دوربین کدام گوشی عملکرد کلی بهتری داشت؟ لطفا دیدگاهتان را با ما و سایر کاربران عزیز زومیت به‌اشتراک بگذارید.