بررسی مک بوک ایر M2 اپل [به‌همراه بررسی ویدیویی]

چهارده سال از زمانی می‌گذرد که مرحوم استیو جابز در کنفرانس Macworld 2008 روی صحنه آمد و نخستین نسل از مک‌بوک ایر را از داخل پاکتی بیرون آورد و از آن به‌عنوان باریک‌ترین لپ‌تاپ دنیا یاد کرد؛ دستگاهی که به‌نوعی زمینه‌ساز ظهور کلاس جدیدی از کامپیوترهای قابل‌حمل موسوم به اولترابوک نیز شد و تب و تاب کاهش وزن و ضخامت لپ‌تاپ را میان شرکت‌های دیگر نیز به راه انداخت.

حال در سال ۲۰۲۲، نسل چهارم یا به‌عبارتی، جدیدترین نسل از اولترابوک مک‌بوک ایر دردسترس علاقه‌مندان قرار دارد؛ دستگاهی با طراحی مدرن، رنگ‌های جذاب و تراشه‌ی به‌روزشده که قرار است پا جای پای مک‌بوک ایر M1، پرفروش‌ترین لپ‌تاپ سال ۲۰۲۱ بگذارد؛ اما آیا مک‌بوک ایر M2 می‌تواند موفقیت‌های برادرش را تکرار کند؟ با بررسی مک بوک ایر M2 همراه زومیت باشید.

کوپرتینونشین‌ها زبان طراحی مک‌بوک ایر را کاملاً بازنویسی کرده‌اند؛ دیگر از آن بدنه‌ی گُوِه‌مانند و قطره‌ای‌شکل خبری نیست. طراحی چندین و چندساله‌ی مک‌بوک ایر که در گذر زمان بدان خو گرفته بودیم، جای خود را به ظاهری نو با ضخامت یکنواخت، سطوح تخت و لبه‌های انحنادار داده است تا بدین‌ترتیب طراحی اولترابوک دوست‌داشتنی اپل با هم‌خوانی بیشتری با مک‌بوک پرو ۱۴ و ۱۶ اینچی داشته باشد.

بدنه‌ی لپ‌تاپ ساختار کاملاً یکپارچه‌ای از جنس آلومینیوم دارد و نقطه‌به‌نقطه‌ی آن، «کیفیت ساخت» و «دقت مهندسی» را فریاد می‌زنند. تمام قطعات با دقتی مثال‌زدنی روی هم سوار شده‌اند؛ به‌طوری که به‌سختی می‌توان با لمس دستگاه، متوجه انفصال یا ناپیوستگی شد. کوپرتینونشین‌ها می‌گویند آلومینیوم به‌کاررفته در بدنه، «۱۰۰ درصد بازیافتی» است؛ بدین‌ترتیب چنانچه جزو معدود ایرانی‌های خریدار مک‌بوک ایر M2 باشید، در کنار مالکیت لپ تاپ اپل، می‌توانید از بد‌ل‌شدن به «قهرمان زیست‌محیطی» نیز لذت ببرید!

به‌لطف توزیع جرم منطقی و لولای مهندسی‌شده‌اش، درِ مک بوک ایر M2 با وجود کاهش وزن دستگاه، به‌راحتی با یک دست باز می‌شود. لولا بسیار مقاوم است و اجازه‌ی چرخش نمایشگر تا حدود ۱۳۰ درجه را فراهم می‌سازد. صفحه‌نمایش لپ‌تاپ صلبیت مناسبی دارد و لق نمی‌زند؛ اما به‌موجب باریکی بیش‌از حد بدنه، پایه‌ی لپ‌تاپ به‌اندازه‌ی مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی صلب نیست و با فشار دادن دستگاه از محل کیبورد، شاهد فرو رفتن بدنه خواهید شد.

مک بوک ایر M2 فقط بدنه‌ی تخت و لبه‌های خمیده را از مک‌بوک پرو ۱۴ و ۱۶ اینچی به‌ارث نبرده است؛ باید بریدگی، حاشیه‌های باریک و گوشه‌های گِرد نمایشگر را نیز به معادله بیافزاییم. به‌لطف کاهش ضخامت حاشیه‌ها، مهندسان اپل موفق شده‌اند تا بدون ایجاد تغییر در طول و عرض بدنه، قطر نمایشگر را از ۱۳٫۳ به ۱۳٫۶ اینچ برسانند. حاشیه‌ها به‌قدری باریک شده‌اند که حالا وب‌کم مک‌بوک ایر درون بریدگی نسبتاً مرتفعی میزبانی می‌شود.

انتظار داشتیم تا درون بریدگی نمایشگر، علاوه‌بر وب‌کم، ماژول FaceID نیز برای احراز هویت مبتنی‌بر تشخیص چهره وجود داشته باشد؛ اما نه‌تنها در مک‌بوک ایر، بلکه در مک‌بوک پروها نیز چنین نیست؛ صرفاً باید به رضایتمندی از ارتقا وضوح وب‌کم از 720p به 1080p بسنده کنیم. مورد دلگرم‌کننده‌ی دیگر، به برابری ارتفاع بریدگی نمایشگر با نوار استتوس macOS بازمی‌گردد؛ پس بریدگی مک‌بوک ایر ۲۰۲۲ به فضای مربوط به نرم‌افزارها یا محتوای در حال پخش تجاوز نمی‌کند.

مک‌بوک ایر M2 در چهار رنگ نقره‌ای، خاکستری، کِرِم و آبی تیره به‌فروش می‌رسد. از بین رنگ‌های یادشده، رنگ آبی استعداد بسیار بالایی در جذب لکه، چربی و آثار انگشت به خود دارد. توصیه می‌کنیم برای نمایان‌نبودن آثار خردگی و زدگی در استفاده‌های طولانی‌مدت، اولترابوک جدید اپل را در رنگ نقره‌ای تهیه کنید.

شاید بتوان اصلی‌ترین تفاوت ظاهری کیبورد مک‌بوک ایر M2 درمقایسه‌با نسل گذشته را افزایش ابعاد و هم‌اندازه‌شدن کلیدهای ردیف Function با باقی کلیدها دانست. صرف‌نظر از مورد یادشده، در باقی مواردی تفاوتی در چینش یا ابعاد کلیدها مشاهده نمی‌شود. عمق حرکتی یک میلی‌متری کلیدها، چینش و فاصله‌ی آن‌ها تجربه‌ی تایپ بسیار رضایت‌بخشی را به‌ارمغان می‌آورد. بازخورد کلیدها به فشرده‌شدن نیز مطلوب ارزیابی می‌شود.

مک‌بوک ایر M2 مانند گذشته، کلیدهای مالتی‌مدیای یکپارچه با کلیدهای ردیف Function را نیز در اختیارتان می‌گذارد؛ موردی که به‌ویژه با توجه به کاربری روزمره‌ی لپ‌تاپ، بسیار به‌کار می‌آید. با کمی سخت‌گیری، شاید بتوانیم به پایداری کمتر کلیدها در مقایسه با مدل‌های گران‌قیمت‌تر اپل خرده بگیریم؛ بدین‌مفهوم که کلیدها لقی اندکی دارند.

کمی پایین‌تر از کیبورد، ترک‌پد بسیار بزرگ مک بوک ایر M2 خودنمایی می‌کند که بخش چشم‌گیری از محل استراحت دست را دراختیار دارد. ترک‌‌پد فضای بسیار مناسبی برای اجرای ژست‌های حرکتی چند انگشتی دراختیار کاربر قرار می‌دهد. حرکت انگشت روی پوشش شیشه‌ای آن به‌نَرمی صورت می‌پذیرد و تأخیر بین حرکت انگشت و نشانگر ماوس بسیار ناچیز است. توجه داشته باشید که به‌دلیل بزرگ‌تر شدن کلیدهای Function، ترک‌پد مک‌بوک ایر M2 ارتفاع کمتر و عرض بیشتری از نمونه‌ی به‌کاررفته در مک‌بوک ایر M1‌ دارد.

ترک‌پد به‌‌لطف موتور تپتیکی خود از ارتعاش خطی برای شبیه‌سازی کلیک استفاده می‌کند؛ به‌طوری که فرایند کلیک روی تمام سطح آن یکسان است و برخلاف لپ‌تاپ‌های ویندوزی، کلیدهای مجزایی در نیمه‌ی پایین یا بالای ترک پد برای انجام کلیک راست یا چپ وجود ندارد. سیستم فیدبک لامسه‌ای مک‌بوک ایر M2 حتی امکان اجرای کلیک محکم‌تر موسوم به «Force Touch» برای اجرای دستورها خاصی، نظیر عقب یا جلو کشیدن فیلم در آیتونز و مرور کوتاه یک فایل در Finder را نیز فراهم می‌کند.

مجموعه‌ی درگاه‌های مک بوک ایر M2 را درگاه مغناطیسی شارژ MagSafe 3 از مک‌بوک پرو M2 و البته مک‌بوک ایر M1 متمایز می‌کند؛ به‌لطف این درگاه دیگر نیازی نیست تا یکی از دو پورت USB-C دستگاه در اشغال کابل شارژ باشد؛ هرچند که به‌لطف پشتیبانی درگاه‌های USB-C از استاندارد Power Delivery، کماکان می‌توان از پورت USB برای شارژ دستگاه استفاده کرد. مک‌بوک ایر M2 در کنار پورت‌های USB 4 از جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون، ماژول Wi-Fi 6 و Bluetooth 5.0 نیز بهره می‌برد.

درگاه‌های USB-C لپ‌تاپ از استاندارد USB 4 و Thunderbolt 3 با پهنا باند ۴۰ گیگابیت‌برثانیه به‌همراه سیگنال‌ DisplayPort پشتیبانی می‌کنند؛ اما به‌طور هم‌زمان امکان استفاده از یک نمایشگر 6K اکسترنال با نرخ نوسازی ۶۰ هرتز وجود دارد؛ از طرف دیگر با وجود سازگاری کامپیوترهای مبتنی‌بر تراشه‌های Apple Silicon با استاندارد تاندربولت، نمی‌توان از پورت‌های USB برای اتصال گرافیک اکسترنال استفاده کرد.

صفحه‌نمایش ۱۳٫۶ اینچی مک بوک ایر M2 علاوه‌بر افزایش قطر پنل، بهبودهای دیگری را نیز درمقایسه‌با مک بوک ایر M1 تجربه می‌کند. اپل صفحه‌نمایش اولترابوک جدیدش را Liquid Retina می‌نامد که قابلیت نمایش یک میلیارد رنگ را دارد و به روشنایی بیشینه‌ی ۵۰۰ نیت می‌رسد؛ البته باید توجه داشته باشید که از پنل ۱۰ بیتی با سیستم نوردهی miniLED خبری نیست، کوپرتینونشین‌ها این فناوری‌ها را در انحصار مدل‌های گران‌قیمت‌تر مک‌بوک پرو ۱۴ و ۱۶ اینچی باقی گذاشته‌اند.

صفحه‌نمایش مک‌بوک ایر همانند گذشته از پنل LCD با فناوری IPS بهره می‌گیرد. با افزایش جزئی ارتفاع پنل، رزولوشن صفحه‌نمایش نیز از ۱۶۰۰ × ۲۵۶۰ به ۱۶۶۴ × ۲۵۶۰ پیکسل با تراکم پیکسلی بسیار خوبِ ۲۲۴ پیکسل‌براینچ ارتقا یافته است؛ بدین‌ترتیب پنل دستگاه وضوح بسیار خوبی را دراختیار کاربر می‌گذارد؛ به‌طوری‌که در فواصل عادی، چه در مورد تصاویر، چه متون، نمی‌توان پیکسل‌ها را از هم تفکیک کرد.

با تغییر جزئی در تعداد پیکسل‌ها، نسبت تصویر مک‌بوک ایر M2 نیز از ۱۶:۱۰ نسل قبل به حالت مرتفع‌ترِ ۲۰:۱۳ تغییر یافته؛ بدین‌ترتیب نسبت تصویر اولترابوک جدید اپل به نمایشگرهای ۳:۲ نزدیک‌تر شده است؛ چنین نمایشگرهایی به‌لطف فضای عمودی بیشتری که دراختیار کاربر قرار می‌دهند، در مواردی همچون کار با اکسل یا برنامه‌نویسی، کارآمدتر هستند.

اپل برای اضافه‌کردن قابلیت نمایش یک میلیارد رنگ به لپ‌تاپ ارزان‌قیمت‌ترش، از فناوری FRC یا Frame Rate Control استفاده می‌کند؛ بدین مفهوم که پیکسل‌ها با سرعت بسیار زیادی بین دو رنگ دیگر نیز سوئیچ می‌کنند تا بدین‌ترتیب درک چشمان کاربر از پنل ۸ بیتی مک‌بوک ایر، مشابه پنل‌های ۱۰ بیتی با یک میلیارد رنگ باشد. از نرخ نوسازی بالا نیز خبری نیست و محتوای درون صفحه‌نمایش مک‌بوک ایر M2 با نرخ ۶۰ هرتز به‌روز می‌شود.

برای ارزیابی میزان روشنایی نمایشگر مک‌بوک ایر، قابلیت True Tone را غیرفعال کردیم؛ براساس اندازه‌گیری‌های زومیت، حداکثر روشنایی مک‌بوک ایر M2 به حدود ۴۴۷ نیت به‌دست‌آمد که با عدد ۵۰۰ نیتی ادعاشده از سوی اپل فاصله‌ی چندانی ندارد. روشنایی مک‌بوک ایر درمقایسه‌با برخی لپ‌تاپ‌های ویندوزی پایین‌تر است؛ اما پوشش خاص صفحه‌نمایش به خوانایی بسیار خوب آن کمک می‌کند، این پوشش نه مانند پوشش‌های مات، از شفافیت محتوا می‌کاهد و نه مانند پوشش‌های براق، نور محیط را بازتاب می‌دهد.

مک‌بوک ایر M2 در بحث حداقل روشنایی نیز فوق‌العاده ظاهر می‌شود، تست‌های زومیت نشان می‌دهد که روشنایی نمایشگر این لپ‌تاپ در کمترین حالت به ۰٫۱ نیت می‌رسد؛ اما ازآنجاکه اولترابوک جدید اپل رنگ مشکی را به‌اندازه‌ی مک‌بوک پرو M2 عمیق تولید نمی‌کند، نسبت کنتراست Native به عدد کمترِ ۶۹۳ می‌رسد که پایین‌تر از نتیجه‌ی ۸۷۴ به‌دست‌آمده برای مک‌بوک پرو است.

در فهرست پروفایل‌های رنگی موجود برای نمایشگر لپ‌تاپ در منوی تنظیمات macOS گزینه‌های متعددی مانند Color LCD، Display P3 و Adobe RGB به‌چشم می‌خورد. براساس بررسی‌های ما مک‌بوک ایر در این پروفایل‌های رنگی، به حداکثر پوشش ۹۹٫۸ درصدی فضای sRGB، پوشش ۷۷٫۵ درصدی فضای DCI P3 و ۷۳٫۵ درصدی فضای AdobeRGB با تمایل نسبی به سردی دست می‌یابد که به‌خودی خود نتیجه‌ی رضایت‌بخشی به‌حساب می‌آیند؛ اما ما در دنیای ویندوز، اعداد چشم‌گیرتری را نیز ثبت کرده‌ایم.

اسپیکرهای مک‌بوک ایر M2‌ از ترکیب دوتایی نسل گذشته به چهارتایی ارتقا یافته‌اند. این اسپیکرها در مرز میان کیبورد و صفحه‌نمایش دستگاه پنهان شده‌اند و به‌نسبت ابعاد لپ‌تاپ، صدای تحسین‌برانگیزی را تولید می‌کنند؛ به‌طوری‌که حتی در بالاترین حجم نیز، نمی‌توان متوجه دیستورشن در آن شد، ضمن اینکه صدای خروجی دامنه‌ی دینامیکی بسیار گسترده‌ و بیس بالایی دارد.

علاوه‌ بر موارد یادشده، کوپرتینونشین‌ها وظیفه‌ی دریافت صدای ورودی را نیز برعهده‌ی سه میکروفون با نسبت سیگنال به نویز بالا قرار داده‌اند و این میکروفون‌ها را هم‌سطح تجهیزات استودیویی می‌‌دانند. اولترابوک جدید اپل از فناوری Spatial Audio خود اپل و استاندارد Dolby Atmos نیز پشتیبانی می‌کند. از طرف دیگر جک ۳٫۵ میلی‌متری نیز با هدفون‌های امپدانس‌بالا سازگاری دارد.

اپل در رویداد WWDC 2022 فرصت را غنیمت شمرد و بالأخره بعد از دو سال، نسل جدید از مدل پایه‌ی تراشه‌های سری M را معرفی کرد؛ تراشه‌ی M2 با لیتوگرافی ۵ نانومتریِ «نسل‌دومی» TSMC تولید می‌شود، بالغ‌بر ۲۰ میلیارد ترانزیستور در دل خود دارد و به‌گفته‌ی اپل بالغ‌بر ۱۸ درصد در عملکرد CPU و ۳۵ درصد در عملکرد GPU، بهتر از M1 ظاهر می‌شود.

تراشه‌ی M2 همانند گذشته از حافظه‌ی یکپارچه بهره می‌برد؛ اما اکنون به‌لطف ارتقای حافظه از LPDDR4X-4266 به LPDDR5-6400، پهنای باند آن با بهبودی ۵۰ درصدی به ۱۰۰ گیگابایت‌برثانیه می‌رسد. تراشه‌ی جدید اپل برخلاف نسل گذشته که به پشتیبانی از ۱۶ گیگابایت رم محدود بود، اکنون با ۲۴ گیگابایت رم LPDDR5 با باس ۱۲۸ بیتی سازگاری دارد. تمام ماژول‌های روی بلوک تراشه، از جمله گرافیک و پردازنده‌ی مرکزی، به این حافظه دسترسی دارند.

عضو جدید خانواده‌ی اپل سیلیکون همانند M1 از ترکیب ۴ هسته‌ی کم‌مصرف و ۴ هسته‌ی پرقدرت به‌عنوان CPU استفاده می‌کند. کوپرتینونشین‌ها می‌گویند معماری هسته‌ها ارتقا یافته و کش L2 دردسترس برای هسته‌های پرقدرت از ۱۲ به ۱۶ مگابایت رسیده است؛ اما مجموع هسته‌های کوچک‌تر کماکان از ۴ مگابایت کش L2 بهره می‌برند.

اپل ادعا می‌کند که پردازنده‌ی مرکزی M2 در پردازش‌های چندهسته‌ای تا ۱۸ درصد سریع‌تر از M1 ظاهر می‌شود؛ اما درباره‌ی قدرت پردازشی تک‌هسته‌ای صحبتی به‌میان نمی‌آورد که احتمالاً نشان از تغییرات نه‌چندان چشمگیر در معماری هسته‌های پرقدرت دارد.

در شرایطی‌ که M1 در دو نسخه‌ی مجهز به گرافیک ۷ و ۸ هسته‌ای رونمایی شد، نسل جدید اپل سیلیکون از گرافیک ۸ یا ۱۰ هسته‌ای قدرت می‌گیرد؛ البته مدل مجهز به گرافیک ۸ هسته‌ای صرفاً در مک بوک ایر به‌کار می‌رود و مک بوک پرو ۱۳ اینچی تنها از نسخه‌ی ۱۰ هسته‌ای استفاده می‌کند. اپل می‌گوید GPU به‌کاررفته در M2 کش L2 بیشتری دارد و توان محاسباتی ۳٫۶ ترافلاپسی را روی اعدادی با ممیز شناور FP32 دراختیار کاربر می‌گذارد؛ بدین‌ترتیب توان محاسباتی M2 بهبود ۳۵ درصدی در مقایسه‌ با M1 تجربه می‌کند.

تراشه‌ی M2 نسل جدید ماژول‌های Secure Enclave و موتور پردازش عصبی به‌کاررفته در A15 را در دل خود دارد. موتور پردازش عصبی ۱۶ هسته‌ای M2 قابلیت انجام ۱۵٫۸ تریلیون عملیات‌برثانیه را دارد که بهبود ۴۰ درصدی درمقایسه‌با M1 را نشان می‌دهد. موتور Media در نسل جدید اپل سیلیکون قابلیت انکد و دی‌کد ویدئوهای ProRes را دراختیار کاربر می‌گذارد و از پس پردازش ویدئوهای H.264 با وضوح 8K نیز برمی‌آید.

سرعت خواندن نسخه‌ی ۲۵۶ گیگابایتی مک‌بوک ایر M2 بالغ‌بر ۵۰ درصد کمتر از مدل پیشین است؛ چراکه کوپرتینونشین‌ها به‌جای استفاده از دو ماژول ۱۲۸ گیگابایتی، یک ماژول ۲۵۶ گیگابایتی را به‌کار برده‌اند. نتیجه‌ی به‌دست‌آمده برای مک‌بوک ایر M2 درمقایسه‌با رقبای هم‌رده‌ی ویندوزی که از ماژول PCIe Gen 4.0 با سرعت بیش‌از ۶ برابری در خواندن داده‌ها بهره می‌برند، ناامیدکننده‌تر نیز می‌شود.

خطای کمبود حافظه هنگام اجرای نرم‌افزار Blender در مک‌بوک ایر M2

ماژول SSD ناکارآمد مک‌بوک ایر M2‌ از دو جهت می‌تواند روی تجربه‌ی کاربری شما تأثیربگذارد: برخی نرم‌افزارها که باید داده‌های بسیاری را از SSD فراخوانی کنند، احتمالاً کُندتر از مدل‌های مجهز به SSD-های سریع، اجرا خواهند شد؛ از سوی دیگر، مک‌بوک پرو ۲۵۶ گیگابایتی در اجرای نرم‌افزارهای سنگین که به منابع RAM زیادی نیاز دارند، ضعیف‌تر از مدل‌های دیگر ظاهر خواهد شد؛ چراکه macOS‌ هنگام مواجهه با محدودیت مقدار RAM، بخشی از SSD را به‌عنوان حافظه‌ی موقت به‌کار می‌گیرد.

اپل می‌گوید لپ‌تاپ مک‌بوک ایر M2 بالغ‌بر ۴۰ درصد از نسل قبل با تراشه‌ی M1 سریع‌تر است. کوپرتینونشین‌ها مدعی هستند که پردازنده‌ی مرکزی M2 می‌تواند با ۲۵ درصد توان مصرفی کمتر از Core i7-1260P تا ۸۷ درصد عملکرد بهتری را دراختیار کاربر بگذارد و در بحث پردازش‌های گرافیکی نیز، از گرافیک یکپارچه‌ی Core i7-1265U تا ۲٫۳ برابر سریع‌تر ظاهر شود. توجه داشته باشید که هیچ‌یک از این تراشه‌ها، قدرتمندترین محصولات نسل دوازدهمی اینتل برای دستگاه‌های اولترابوک نیستند.

بنچمارک‌ها بهبود جزئی ۴ تا ۹ درصدی در عملکرد تک‌هسته‌ای M2 درمقایسه‌با M1 را نشان می‌دهند، اما توجه داشته باشید که عملکرد چندهسته‌ای مک‌بوک ایر M2 حدود ۳ درصد ضعیف‌تر از مک‌بوک پرو M2 است.

با توجه به ارتقاء ۹ درصدی فرکانس هسته‌های پرقدرت از ۳٫۲ به ۳٫۵ گیگاهرتز، به‌نظر می‌رسد که کوپرتینونشین‌ها امسال تغییر چشم‌گیری را در معماری هسته‌های پرقدرت به‌وجود نیاورده‌اند. در سوی دیگر میدان، شاهد ۱۲ تا ۱۷ درصدی عملکرد چندهسته‌ای M2 هستیم که بازهم با توجه به افزایش ۲۰ درصدی فرکانس هسته‌های کم‌مصرف، بهبود چشم‌گیری به‌حساب نمی‌آید.

مدل پایه‌ی M2 با گرافیک ۸ هسته‌ای ۱۱ تا ۲۳ درصد از گرافیک M1 بهتر عمل می‌کند؛ اما دربرابر مدل ۱۰ هسته‌ای M2‌، با اختلاف ۱۳ تا ۱۷ درصدی از رقابت جا می‌ماند. نکته‌ی جالب‌توجه به بهبود نجومی ۹۴ درصدی در تجربه‌ی وب‌گردی بازمی‌گردد. M1 تا مدت‌ها تندوتیزترین عملکرد وب‌گردی را بین تراشه‌های لپ‌تاپ ارائه می‌داد و اکنون M2 بار دیگر شکاف عملکردی بین اپل و سایر شرکت‌ها را در اجرای جاوا اسکریپت عمیق‌تر کرد.

در بنچمارک PugetBench Premier Pro که مواردی همچون استریم و گرفتن خروجی از ویدئوهای 4K و 8K‌ به‌همراه افکت‌های سنگین GPU‌ و CPU-محور را روی دستگاه بررسی می‌کند، مک‌بوک ایر M2 در کمال تعجب حدود ۱۴ درصد بهتر از مک‌بوک پرو M2‌ و ۵۰ درصد بهتر از مک‌بوک پرو M1 ظاهر می‌شود و با اختلاف نجومی ۱۱۲ و ۱۸۱ درصدی به‌ترتیب اولترابوک‌های مجهز به تراشه‌های ۲۵ و ۲۸ واتی Ryzen 6800U و Core i7-1260P را پشت‌سر می‌گذارد.

در بنچمارک نرم‌افزار Blender برای رندرگیری با GPU، مک‌بوک ایر M2 حدود ۱۵ درصد ضعیف‌تر از مک‌بوک پرو M2 ظاهر می‌شود و با همین اختلاف، مک‌بوک پرو M1 را پشت‌سر می‌گذارد.

برای ارزیابی عملکرد لپ‌تاپ هنگام اجرای نرم‌افزار MATLAB، سراغ بنچمارک داخلی آن رفتیم و این بنچمارک را ۱۰۰۰ بار پشت‌سرهم اجرا کردیم. مک‌بوک ایر M2 تا ۵ درصد کُندتر از مک‌بوک پرو M2‌ ظاهر شد؛ اما از مک‌بوک پرو M1 با اختلاف ۱۱ درصدی پیش افتاد. توجه داشته باشید که نرم‌افزار MATLAB هنوز برای معماری Apple Silicon بهینه نشده است.

مک بوک و به‌ویژه اولترابوک سبک و باریکی همچون مک بوک ایر M2 گزینه‌ی مناسبی برای بازی به‌شمار نمی‌آید؛ اما M2 در بازی‌ها نیز پیشرفت چشم‌گیری را تجربه می‌کند. Rise of the Tomb Raider از جمله‌ی معدود بازی‌های AAA در دنیای مک به‌حساب می‌آید که البته برای Apple Silicon نیز بهینه نشده است و با لایه‌ی مترجم Rosetta 2 اجرا می‌شود.

مک بوک ایر M2 بازی Rise of the Tomb Raider را با تنظیمات گرافیکی High و نرخ فریم میانگین ۴۱٫۵۲ فریم‌برثانیه اجرا می‌کند که ۲۰ درصد عملکرد ضعیف‌تری درمقایسه‌با مک‌بوک پرو M2 به‌شمار می‌آید؛ اما بر لپ‌تاپ مک‌بوک پرو M1 برتری ۱۵٫۸ درصدی دارد.

برای ارزیابی سیستم خنک‌کننده و سطح پایداری عملکرد مک‌بوک ایر M2، ابتدا آزمون چندهسته‌ای CineBench R23 را در هر دو حالت متصل به برق (Pugged) و متکی به باتری (Unplugged)، ۳۰ دقیقه به‌طور متوالی روی دستگاه اجرا کردیم؛ سپس به‌سراغ آزمون ۲۰ دقیقه‌ای Wild Life Extreme رفتیم. مک‌بوک ایر M2 در هر دو حالت، عملکرد یکسانی را در اختیارتان می‌گذارد.

به‌موجب کاهش توان مصرفی، فرکانس هسته‌های پرقدرت نیز از ۳٫۲ گیگاهرتز به‌ محدوده‌ی ۲٫۴ تا ۲٫۵ گیگاهرتز افت می‌کند و در همسایگی فرکانس پردازشی هسته‌های کم‌مصرف قرار می‌گیرد؛ در حالی‌که مک‌بوک پرو M2 به‌طور ممتد از هسته‌های پرقدرت با فرکانس ۳٫۲ گیگاهرتز کار می‌کشد.

مک‌بوک ایر M2 از مدل پرو بیشتر داغ می‌شود؛ ما دمای داغ‌ترین هسته‌ی CPU را در آزمون پایداری عملکرد، معادل ۱۰۹ درجه‌ی سلسیوس اندازه گرفتیم؛ درحالی‌که این عدد برای مک‌بوک پرو حدود ۱۰۶ درجه‌ی سلسیوس بود. در طول اجرای آزمون، دمای پایه‌ی لپ‌تاپ، در بخش بالایی کیبورد نیز به‌طرز زیادی بالا رفت.

در آزمون استرس گرافیک نیز مک بوک ایر M2 در هر دو حالت Plugged و Unplugged عملکرد مشابهی را ارائه می‌دهد. توان مصرفی گرافیک در سه دقیقه‌ی ابتدایی ۱۰ وات نوسان می‌کند و سپس به حدود ۶ وات می‌رسد.

ما فرکانس پردازنده‌ی گرافیکی یکپارچه‌ی M2 را در دقایق ابتدایی حدود ۱۴۰۰ مگاهرتز اندازه‌گیری کردیم؛ اما پس از آن، فرکانس در محدوده‌ی ۱۰۰۰ تا ۱۱۰۰ مگاهرتز نوسان می‌کرد.

همان‌طور که مشاهده می‌کنید در طول آزمون پایداری عملکرد گرافیک، دمای این ماژول به حدود ۱۰۲ درجه‌ی سلسیوس می‌رسد که برای GPU عدد بالایی به‌حساب می‌آید.

متأسفانه براثر محدودیت‌های شدید بازار تراشه، هنوز هم هیچ‌یک از اولترابوک‌های نسل ۱۲ اینتل و Ryzen 6000 به ایران راه نیافته‌اند؛ برهمین اساس در ادامه از نتایج بررسی‌‌های Hardware Unboxed روی دو اولترابوک مجهز به Ryzen 6800U و Core i7-1260P برای ارزیابی عملکرد M2 دربرابر رقبا کمک گرفته‌ایم.

برخلاف مک‌بوک پرو M2 که به‌مدد فن خنک‌کننده، همواره با توان مصرفی پایدار ۲۰ تا ۲۱ واتی از CPU‌ کار می‌کشد، مک‌بوک ایر M2 بعد از کمتر از یک دقیقه، به‌تدریج دچار گلوگاه حرارتی شده و روی توان مصرفی ۱۰ تا ۱۱ وات پایدار می‌شود.

همان‌طور که مشاهده می‌کنید، با وجود کاهش ۱۰ واتی توان مصرفی، عملکرد مک‌بوک ایر M2 تنها ۱۵٫۸ درصد افت می‌کند. این موضوع را به‌شکل دیگری نیز می‌توان تفسیر کرد؛ تراشه‌ی M2 در سطوح مصرفی پایین، بسیار بهینه‌تر از سطوح بالا عمل می‌کند؛ به‌طوری که افزایش ۱۰۰ درصدی توان مصرفی از ۱۰ به ۲۰ وات، عملکرد را تنها ۱۷ درصد ارتقا می‌دهد.

اپل می‌گوید تراشه‌ی M2 «با یک‌چهارم توان مصرفی Core i7-1260P، تا ۸۷ درصد عملکرد بهتری ارائه می‌دهد» و مدعی است که مک‌بوک پرو M2 می‌تواند تا ۱۵ ساعت وب‌گردی و ۱۸ ساعت پخش فیلم 1080p همراه کاربر باشد.

مک‌بوک ایر M2 درست‌مانند نسل گذشته از باتری ۵۲٫۶ وات‌ساعت بهره می‌برد؛ مدل پایه‌ی اولترابوک جدید اپل با شارژر ۳۰ واتی به‌فروش می‌رسد؛ اما در مدل‌های مجهز به گرافیک ۱۰ هسته‌‌ای و حافظه‌ی ذخیره‌سازی بیش‌از ۵۱۲ گیگابایت، شارژر ۳۵ واتی با دو پورت USB-C دراختیار کاربر قرار خواهد گرفت که می‌تواند به‌طور توأمان وظیفه‌ی شارژ لپ‌تاپ و گوشی هوشمندتان را برعهده بگیرد.

با تنظیم روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت، غیرفعال‌سازی کلیه‌ی اتصالات بی‌سیم و قطع صدای اسپیکر، مک‌بوک ایر M2 ویدئوی معیار زومیت با وضوح HD را به‌مدت ۱۴ ساعت و ۱۱ دقیقه پخش کرد که نتیجه‌ی چشم‌گیری برای یک لپ‌تاپ به‌شمار می‌آید؛ اما حدود ۱۲ ساعت کمتر از نتیجه‌ای است که برای مک‌بوک پرو M2 به‌دست آوردیم.

اولترابوک اپل در آزمون باتری GFXBench نیز که شارژدهی و پایداری عملکرد را حین اجرای بازی‌ها شبیه‌سازی می‌کند، محتوای گرافیکی 1080p این آزمون را با نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه و به‌مدت ۲۵۴ دقیقه اجرا کرد که ۴۰ درصد از نتیجه‌ی به‌دست‌آمده برای مک‌بوک پرو M2 کمتر است.

مک‌بوک ایر ۲۰۲۲ را اولترابوک کم‌ایراد و تحسین‌برانگیزی می‌دانیم؛ طراحی دستگاه بسیار جمع‌وجور و چشم‌نواز است، کیفیت ساخت در سطح بالایی قرار دارد، صفحه‌نمایش و اسپیکرهای چهارتایی لپ‌تاپ تجربه‌ی چندرسانه‌ای مطلوبی ارائه می‌دهند و عملکرد M2 نیز با توجه به فقدان فن و ضخامت ۱۱ میلی‌متری بدنه، بسیار خیره‌کننده به‌حساب می‌آید.

صرف‌نظر از تمام ویژگی‌های مثبت دستگاه، چند نکته باعث می‌شود تا در پیشنهاد دادن مک‌بوک ایر M2 درنگ کنیم؛ مورد نخست به سرعت پایین SSD در مدل‌های پایه باز می‌گردد که با توجه به رم ۸ گیگابایتی دستگاه و اتکای سیستم‌عامل به SSD برای جبران کاستی رم، ممکن است در کاربری‌های سنگین یا وب‌گردی‌های بی‌امان، آزاردهنده باشد.

مورد دوم به قیمت لپ‌تاپ بازمی‌گردد؛ مک‌بوک ایر ۲۰۲۲ در سطح قیمتی پایین و بالا از سوی لپ‌تاپ‌های خود اپل تهدید می‌شود؛ از یک سو مک‌بوک ایر M1 را داریم که با ۱۰ میلیون تومان برچسب قیمتی ارزان‌تر، عملکرد کم‌وبیش مشابهی را ارائه می‌دهد و از SSD سریع‌تری نیز بهره می‌گیرد.

از سمت دیگر، برای افزایش عمر مفید دستگاه، باید سراغ مدلی با رم ۱۶ گیگابایتی و SSD با ظرفیت حداقل ۵۱۲ گیگابایت بروید؛ چنین مدلی از مک‌بوک ایر M2 در بازار ایران به‌فروش نمی‌رسد؛ اما حتی با فرض قیمت حدود ۵۵ تا ۶۰ میلیون تومان، مدل پایه‌ی مک‌بوک پرو ۱۴ اینچی، رقیب ایر خواهد بود؛ دستگاهی با صفحه‌نمایش چشم‌نواز miniLED، تراشه‌ی سریع‌تر، رم و SSD حجیم‌تر و پورت‌های ارزشمندی همچون HDMI و SD Card.