سگ‌ها بسته به شخصیتشان، به‌طرز متفاوتی با تلویزیون ارتباط برقرار می‌کنند

محققان در مطالعه‌ی جدیدی متوجه شدند که برخی سگ‌ها به تلویزیون توجه نشان می‌دهند، اما آنچه از آن دریافت می‌کنند ممکن است به ویژگی‌های شخصیتی هر سگ بستگی داشته باشد.

در سال‌های اخیر، با افزایش تمایل صاحبان حیوانات خانگی به ایجاد محیطی آرام برای سگ‌ها در هنگام تنها ماندن در خانه، شبکه‌هایی با محتوای ویژه برای سگ‌ها به‌وجود آمده‌اند. این شبکه‌های تلوزیونی شامل پخش موسیقی آرام‌بخش، تصاویر و ویدیوهایی از سگ‌ها و سایر حیوانات و نمایش کنترل‌شده‌ی برخی محرک‌های استرس‌زا مانند صدای زنگ در یا جاروبرقی هستند.

سگ‌ها تلویزیون را مانند انسان‌ها نمی‌بینند، زیرا بینایی رنگی آن‌ها دی‌کروماتیک است (فقط دو نوع سلول مخروطی دارند) و نرخ همجوشی پرش تصویر در آن‌ها بالاتر است؛ یعنی نمایشگرهای قدیمی برایشان مثل تصاویر چشمک‌زن هستند؛ اما با پیشرفت فناوری و ظهور نمایشگرهای LED، دیدن تصویر پیوسته برایشان ممکن شده است. محققان برای بررسی واکنش سگ‌ها به تلویزیون، با استفاده از پرسش‌نامه‌های آنلاین، از ۴۵۳ صاحب سگ در آمریکا درباره واکنش‌های سگ‌هایشان (مثل پارس کردن، دنبال کردن، یا تکان دادن دم) نسبت به صداها و تصاویر تلویزیونی اطلاعات جمع‌آوری کردند.

به گفته‌ی صاحبان سگ‌ها، بسیاری از آن‌ها دست‌کم تا حدی به حیواناتی که روی صفحه‌ی تلویزیون ظاهر می‌شوند علاقه نشان داده‌اند، به‌طوری‌که ۴۵ درصد از سگ‌ها به تصویر یا صدای سایر سگ‌ها واکنش داشته‌اند. به نظر می‌رسد عواملی همچون نژاد، سن یا جنسیت سگ تأثیر قابل‌توجهی بر واکنش آن‌ها نداشته‌اند، اما خلق‌وخو عامل مهمی بوده است. صاحبان گزارش کرده‌اند که سگ‌های پرانرژی‌تر و هیجان‌پذیرتر، به‌ویژه به اجسام متحرک روی صفحه نمایش، به‌ویژه حیوانات، واکنش بیشتری نشان می‌دهند.

لین مونتگومری، از نویسندگان مطالعه و دانشمند علوم رفتاری و شناختی در دانشگاه آبرن، رفتار هیجان‌پذیری نسبت به تلوزیون را در سگ سه‌ساله‌ی خود با نژاد کاتاهولا کور به‌نام جکس نیز مشاهده کرده است. او می‌گوید: «او به‌طور خاص طرفدار برنامه‌های تلویزیونی مربوط به سگ‌هاست.» جکس  و سایر سگ‌های شرکت‌کننده در مطالعه حتی پشت تلویزیون را نگاه می‌کردند تا ببینند حیوان یا شیء خارج از قاب تصویر به کجا رفته است.

داولینگ-گویِر همچنین اضافه می‌کند که سگ‌ها ممکن است به تلویزیون واکنش نشان دهند، چون صاحبان‌شان چنین می‌کنند. گزارش‌های صاحبان سگ لزوماً منعکس‌کننده‌ی رفتار انسان‌ها در زمان تماشای تلویزیون نیست. به‌عنوان مثال، هنگام تماشای یک مسابقه‌ی ورزشی، وقتی انسان هیجان‌زده می‌شود، این هیجان می‌تواند به سگ نیز منتقل شود. داولینگ-گویِر می‌گوید: «لابرادورها ممکن است تماشای بازی فوتبال را فقط به این دلیل دوست داشته باشند که صاحبشان آن را دوست دارد.»

داولینگ-گویر در پایان تأکید می‌کند: «پیش از روشن کردن تلویزیون، مردم باید شناخت درستی از حیوان خانگی خود، ویژگی‌های شخصیتی‌اش و نحوه‌ی واکنش او به انواع مختلف برنامه‌های تلویزیونی و محرک‌های محیطی داشته باشند.» برخی از سگ ها ممکن است به برنامه‌های هیجان‌انگیز علاقه‌مند باشد، اما یک سگ مضطرب احتمالاً بیشتر از سکوت و آرامش سود می‌برد.

مطالعه در مجله‌ی ساینتیفیک ریپورتز، از زیرمجموعه‌های علمی گروه نیچر، منتشر شده است.