علت فوت متیو پری؛ کتامین چیست و مصرف آن چه عوارضی دارد؟

متیو پری، بازیگر سریال فرندز به خاطر اثرات حاد کتامین جان باخته است. کتامین ماده بی‌هوش‌کننده‌ای است که دارای خواص روانگردان است.

کتامین به عنوان درمانی برای افسردگی مقاوم به درمان و سایر مشکلات سلامت روان در سال‌های اخیر رواج پیدا کرده است. از کتامین به عنوان ماده تفریحی نیز استفاده می‌شود. افرادی که مصرف تفریحی دارند، این دارو را اغلب به شکل پودر با بینی بالا می‌کشند یا با اسپری درون بینی خود استعمال می‌کنند.

به‌گزارش نیویورک‌تایمز، آقای پری به‌طور علنی اعلام کرده بود که از مدت‌ها پیش با مشکل مصرف الکل و مواد مخدر دست و پنجه نرم می‌کند، اما طبق گزارش، او ۱۹ ماه بود که به طور سنگین این مواد را استفاده نکرده بود و اطلاعات کمی درمورد ارتباط او با کتامین وجود دارد.

کتامین نوعی ماده بیهوشی کوتاه اثر و مُنفَک‌کننده‌ است که می‌تواند اثرات توهم‌زا داشته باشد. کتامین ادراک صدا و بینایی را تحریف می‌کند و موجب می‌شود مصرف‌کنندگان احساس کنند از درد و محیط پیرامون خود جدا شده‌اند.

کتامین در دهه ۱۹۶۰ به‌عنوان بیهوش‌کننده برای استفاده در میدان جنگ توسعه پیدا کرد و از سال ۱۹۷۰ برای استفاده در انسان‌ها و حیوانات تایید شد. این دارو اغلب به‌عنوان داروی بیهوشی برای کودکان خصوصا در کشورهای درحال توسعه استفاده می‌شود.

کتامین دارای پتانسیل سوء مصرف است و ممکن است به وابستگی جسمی متوسط یا کم یا وابستگی روانی بالا منجر شود اما کارشناسان آن را دارویی بی‌خطر درنظر می‌گیرند. دکتر جرارد ساناکورا، مدیر برنامه تحقیقاتی افسردگی ییل می‌گوید: «اگر کتامین توسط پزشک تجویز شده باشد و به درستی در محیط مراقبت‌های بهداشتی استفاده شود، مردم نباید از مصرف آن بترسند.»

به‌گفته‌ی اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده آمریکا، کتامین به‌ندرت کشنده است، اما مصرف بیش از اندازه آن می‌تواند موجب بیهوشی و کاهش سرعت تنفس شود. مقدار کتامینی که در بدن آقای پری مشاهده شد، چنان بالا بود که با مقدار مورد استفاده برای بیهوشی برابری می‌کرد.

عوارض جانبی کتامین مانند افزایش فشار خون و پارانویا نادر است و معمولا در دوزهای بسیار بالا رخ می‌دهد. کسانی که به‌طور مکرر از این دارو استفاده می‌کنند، ممکن است دچار مشکلات مثانه شوند.

دکتر استیون رادویتز، افسر ارشد پزشکی در کلینیک کتامین در نیویورک گفت بیماران ابتدا باید مورد غربالگری روان‌پزشکی و پزشکی کامل قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که مناسب درمان با کتامین هستند. او افزود، درمانگاه‌ها دوزهای کمتر از سطح بیهوشی را استفاده می‌کنند تا بیماران در طول جلسات درمانی خود هشیار باشند.

آقای پری تحت نظارت پزشکان کتامین را برای درمان افسردگی و اضطراب دریافت می‌کرد. او یک هفته و نیم قیل از مرگش کتامین را به شکل انفوزیون داخل وریدی دریافت کرده بود. بنا به تشخیص اداره‌ی پزشکی قانونی، درمان با مرگ او ارتباط نداشت، زیرا کتامین فقط برای چند ساعت در بدن می‌ماند. هرچند در گزارش ذکر نشده است، این مسئله نشان می‌دهد که آقای پری در زمان مرگ خود در خانه‌اش از کتامین استفاده کرده است. بااین‌‌حال به‌گفته‌ی مامور پزشکی قانونی، هیچ کتامینی در خانه‌ی او پیدا نشد.

در گزارش تهیه‌شده، توالی دقیق رویدادهایی که به مرگ آقای پری منجر شده، ذکر نشده است، اما به سه عامل موثر در این اتفاق اشاره شده است: «غرق‌شدن»، «بیماری عروق کرونر قلب» و «اثرات بوپرنورفین». بوپرنورفین داروی تجویزی است که آقای پری برای درمان اعتیاد به مواد افیونی مصرف می‌کرد.

کتامین در مقادیر بالا می‌تواند موجب تغییرات خطرناک در فشار خون شود و به‌ویژه برای افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی، ممکن است مضر باشد. اثرات آرام‌بخش کتامین ممکن است با بوپرنورفین تشدید شده باشد.

دکتر ناکورا می‌گوید انبوه عوامل خطر، تعیین علت اصلی مرگ آقای پری را دشوار کرده است. وی افزود عوامل خطر فراوان بود و وقایع احتمالی بسیاری ممکن است رخ داده باشد، اما مهم‌ترین نکته این است که «کتامین دارویی نیست که در خانه مصرف شود.»