دانشمندان به ساخت قرصی با فواید ورزش نزدیک‌تر شده‌اند
پژوهشی تازه مولکولی را درون خون شناسایی کرده است که حین ورزش تولید می‌شود و می‌تواند مصرف غذا و چاقی را در موش‌ها کاهش دهد. این کشف درک ما را از فرایندهای فیزیولوژیکی که زیربنای تعامل بین ورزش و گرسنگی است، بهبود می‌بخشد. دکتر یونگ ژو، استاد پزشکی اطفال، تغذیه و زیست‌شناسی سلولی و مولکولی در کالج پزشکی بیلور و از نویسندگان مطالعه گفت:
ثابت شده است که ورزش منظم به کاهش وزن، تنظیم اشتها و بهبود پروفایل متابولیکی خصوصاً در افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند، کمک می‌کند. اگر بتوانیم مکانیسمی را که طی آن ورزش موجب این مزیت‌ها می‌شود، شناسایی کنیم، روزی می‌توانیم به بهبود سلامتی بسیاری از افراد کمک کنیم.
جاناتان لانگ، استادیار آسیب‌شناسی در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد و یکی دیگر از نویسندگان مطالعه گفت:
می‌خواستیم عملکرد ورزش را در سطح مولکولی درک کنیم تا بتوانیم برخی از مزیت‌های آن را در دست بگیریم. برای مثال، افراد مسن یا ضعیف که نمی‌توانند به اندازه کافی ورزش کنند، ممکن است روزی از مصرف دارویی سود ببرند که می‌تواند به کاهش سرعت پیشروی پوکی استخوان، بیماری قلبی و بیماری‌های دیگر کمک کند.
ژو، لانگ و همکارانش تجزیه‌و‌تحلیل جامعی از ترکیبات پلاسمایی موش‌ها پس از دویدن شدید روی تردمیل انجام دادند. مهم‌ترین مولکولی که تحت‌تأثیر ورزش قرار گرفته بود، اسیدآمینه اصلاح‌شده‌ای به نام Lac-Phe بود. این ترکیب از لاکتات (محصول جانبی ورزش شدید که مسئول احساس سوزش عضلات است) و فنیل آلانین (اسیدآمینه‌ای که یکی از واحدهای سازنده پروتئین‌ها است) ساخته می‌شود.
در موش‌های دچار چاقی ناشی از رژیم غذایی (که با رژیم غذایی پر از چربی تغذیه شده بودند) دوز بالای Lac-Phe طی دوره ۱۲ ساعته، در مقایسه با گروه کنترل، بدون اینکه تأثیری بر حرکت یا مصرف انرژی آن‌ها داشته باشد، مصرف غذا را حدود ۵۰ درصد کاهش داد. وقتی Lac-Phe به مدت ده روز به موش‌ها داده شد، مصرف غذای تجمعی و وزن بدن را کاهش (به دلیل کاهش چربی) و تحمل گلوکز را بهبود داد.
پژوهشگران همچنین آنزیمی به نام CNDP2 را شناسایی کردند که در تولید Lac-Phe نقش دارد. آن‌ها نشان دادند وزن موش‌های فاقد این آنزیم به اندازه وزن موش‌های گروه کنترل که تحت همان رژیم ورزشی قرار داشتند، کاهش پیدا نکرد.
پژوهشگران همچنین دریافتند که سطح پلاسمایی Lac-Phe پس از ورزش در اسب‌های مسابقه و انسان‌ها افزایش قابل‌توجهی پیدا می‌کند. علاوه‌بر‌این، داده‌های یک گروه ورزشی انسانی نشان داد که ورزش‌های سرعتی موجب بیشترین افزایش Lac-Phe در پلاسما می‌شوند و پس از آن تمرین‌های مقاومتی و سپس تمرین‌های استقامتی قرار دارند. لانگ گفت: «این موضوع نشان می‌دهد که Lac-Phe سیستم قدیمی و حفاظت‌شده‌ای است که غذاخوردن را تنظیم می‌کند و در بسیاری از گونه‌های جانوری با فعالیت بدنی در ارتباط است.» ژو گفت: «گام‌های بعدی ما پیدا کردن جزئیات بیشتری دراین مورد است که چگونه Lac-Phe اثرات خود را در بدن و ازجمله در مغز ایجاد می‌کند. هدف ما این است که یاد بگیریم این مسیر را برای مداخلات درمانی تغییر دهیم.»
دانشمندان یافته‌های خود را در مجله Nature گزارش کردند.