نوشیدن الکل برای قلب خطرناک‌تر از تصور پیشین است

طبق پژوهش جدیدی که اخیراً در کنگره اروپایی نارسایی قلبی ارائه شد، سطوح مصرف الکل که در‌حال‌حاضر توسط برخی کشورها بی‌خطر درنظر گرفته می‌شود، با ایجاد نارسایی قلبی مرتبط است. دکتر بتانی وانگ، نویسنده مطالعه از بیمارستان سنت وینسنت ایرلند گفت:

این مطالعه به شواهد موجود در این زمینه اضافه می‌کند که نشان می‌دهند به رویکرد محتاطانه‌تری درزمینه‌ی مصرف الکل نیاز است. برای به حداقل رساندن آسیبی که الکل به قلب می‌زند، اگر الکل نمی‌نوشید، مصرف آن را شروع نکنید. اگر الکل می‌نوشید، میزان مصرف هفتگی خود را به کمتر از یک بطری شراب یا کمتر از سه و نیم قوطی ۵۰۰ میلی‌لیتری آبجو ۴٫۵ درصدی محدود کنید.

طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، اتحادیه اروپا ازنظر میزان مصرف الکل پرمصرف‌ترین منطقه جهان است. درحالی‌که به‌خوبی مشخص شده است که مصرف طولانی‌مدت الکل زیاد می‌تواند موجب نوعی نارسایی قلبی به نام کاردیومیوپاتی الکلی شود، شواهدی که از جمعیت‌های آسیایی به دست آمده است، نشان می‌دهد مقادیر کمتر نیز می‌تواند مضر باشد. دکتر وانگ گفت:

ازآنجا که بین جمعیت‌های آسیایی و اروپایی تفاوت‌های ژنتیکی و محیطی وجود دارد، این مطالعه بررسی کرد که آیا ارتباط مشابهی بین مصرف الکل و تغییرات قلبی در اروپایی‌های درمعرض خطر نارسایی قلبی یا افرادی که دچار نارسایی قلبی اولیه هستند، وجود دارند. درمان اصلی برای این گروه مدیریت عوامل خطر مانند میزان مصرف الکل است، بنابراین آگاهی از سطوح بی‌خطر الکل حیاتی است.

مطالعه فوق تجزیه‌و‌تحلیل ثانویه‌ای از کارآزمایی STOP-HF بود. مطالعه شامل ۷۴۴ بزرگسال بالای ۴۰ سال درمعرض خطر ابتلا به نارسایی قلبی براثر عوامل خطر (مثلا فشار خون بالا، دیابت و چاقی) یا افراد دچار نارسایی قلبی اولیه (عوامل خطر و ناهنجاری‌های قلبی، اما بدون علائم) بود. میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۶۶٫۵ سال بود و ۵۳ درصد از آن‌ها را زنان تشکیل می‌دادند. در این مطالعه کسانی که قبلا الکل مصرف می‌کردند و بیماران دچار نارسایی قلبی دارای علائم (مانند تنگی نفس، خستگی، کاهش توانایی ورزش و تورم مچ پا) کنار گذاشته شدند. عملکرد قلبی در ابتدا و طی دوره پیگیری مطالعه با استفاده از اکوکاردیوگرافی اندازه‌گیری شد.

پژوهشگران ارتباط بین مصرف الکل و سلامت قلبی را طی دوره ۵٫۴ سال تجزیه‌و‌تحلیل کردند. نتایج به‌طور جداگانه برای گروه‌های درمعرض خطر و گروه دچار نارسایی اولیه گزارش شد.

در گروه درمعرض خطر، بدتر شدن سلامت قلب به صورت پیشروی به مرحله نارسایی قلبی اولیه یا پیشروی به نارسایی قلبی دارای علامت تعریف شد. برای گروه نارسایی قلبی اولیه، بدتر شدن سلامت قلب به صورت بدتر شدن عملکردهای قلب یا پیشروی به نارسایی قلبی دارای علامت تعریف شد. عواملی که می‌توانند بر ساختار قلب تأثیر بگذارند ازقبیل سن، جنس، چاقی، فشار خون بالا، دیابت و بیماری‌های عروقی در تجزیه‌و‌تحلیل درنظر گرفته شدند.

درمجموع ۲۰۱ (۲۷ درصد) نفر عدم مصرف الکل را گزارش کردند، درحالی‌که ۳۵۶ نفر (۴۸ درصد) مصرف کم و ۱۸۷ نفر (۲۵ درصد) مصرف متوسط یا زیاد داشتند. گروه دارای مصرف متوسط یا بالا در‌ مقایسه‌ با افراد گروه مصرف کم جوان‌تر بودند، احتمال اینکه مرد باشند، بیشتر بود و دارای شاخص توده بدنی بالاتری بودند.

در گروه نارسایی قلبی اولیه، درمقایسه‌با عدم مصرف الکل، مصرف مقدار متوسط یا زیاد با افزایش ۴٫۵ برابری خطر بدترشدن سلامت قلب همراه بود. این رابطه همچنین زمانی که سطوح متوسط و بالا به‌طور جداگانه تجزیه‌و‌تحلیل شد، مشاهده شد. در گروه درمعرض خطر، ارتباطی بین مصرف متوسط یا زیاد الکل با پیشرفت به نارسایی قلبی اولیه یا نارسایی قلبی دارای علامت دیده نشد. طبق نتایج، مصرف مقدار کم الکل هیچ‌گونه تأثیر محافظتی نداشت. دکتر وانگ گفت:

مطالعه ما نشان می‌دهد که نوشیدن بیش از ۷۰ گرم الکل در هفته با بدترشدن نارسایی قلبی اولیه یا پیشرفت به نارسایی قلبی علامت‌دار در اروپایی‌ها مرتبط است. ما مزیتی درنتیجه‌ی مصرف کم الکل مشاهده نکردیم. نتایج ما نشان می‌دهد که کشورها باید از حد ایمن پایین‌تر مصرف الکل در بیماران دچار نارسایی قلبی اولیه حمایت کنند. برای مثال، در ایرلند، به افراد درمعرض خطر نارسایی قلبی یا دچار نارسایی قلبی اولیه توصیه می‌شود که مصرف الکل در طول هفته را به ۱۱ واحد برای زنان و ۱۷ واحد برای مردان محدود کنند. این محدوده برای مردان بیش از دو برابر مقداری است که ما آن را بی‌خطر تعین کرده‌ایم. به‌منظور همسو کردن نتایج و کاهش پیام‌های متناقضی که پزشکان، بیماران و عموم مردم دریافت می‌کنند، باید پژوهش‌های بیشتری در جمعیت‌های قفقازی انجام شود.