واکسن‌های کووید به باروری یا عملکرد جنسی آسیب نمی‌زنند

شایعات و افسانه‌ها درمورد واکسن‌های کووید ۱۹ روی همه جنبه‌های تولیدمثلی و عملکرد جنسی مانند گونه دلتایی از اطلاعات غلط در سراسر پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است؛ جایی که مردم شایعات درمورد اختلال نعوظ و اختلال در باروری پس از واکسیناسیون را با هم رد‌وبدل می‌کنند. با‌این‌حال، مطالعاتی که تاکنون انجام شده است، واکسن‌ها را با مشکلات مرتبط با بارداری، چرخه قاعدگی، عملکرد نعوظ یا کیفیت اسپرم مرتبط نکرده است. درعوض، شواهد نشان می‌دهد کووید ۱۹ می‌تواند شامل مشکلاتی در تمامی این زمینه‌ها باشد.

مقام‌های بهداشتی سعی کرده‌اند با این توضیحات که داده‌های حاصل از کارآزمایی‌های بالینی و صدها میلیون واکسیناسیون از ایمنی واکسن‌ها حمایت می‌کنند، از این نگرانی‌ها کم کنند. ساینتیفیک آمریکن با چهار کارشناس زیست‌شناسی تولیدمثل درمورد این افسانه‌های فراگیر، شواهد علیه آن‌ها و آسیب‌های واقعی ناشی از کووید ۱۹ صحبت کرده است. در ادامه، مجموعه‌ای از نتیجه‌گیری‌ها ارائه شده است که از مطالعات افراد واکسینه‌شده و افرادی که به بیماری مبتلا شده‌اند، حاصل می‌شود.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا اوایل ماه آگوست توصیه‌های خود را خود مبنی‌بر اینکه افراد باردار یا شیرده باید واکسن کووید ۱۹ را دریافت کنند، تقویت کرد. سازمان نظارت بر داروها و فراورده‌های مراقبت بهداشتی بریتانیا (MHRA) نیز این ماه به این نتیجه رسید که الگویی وجود ندارد که نشان دهد واکسن‌های کووید ۱۹ که در بریتانیا استفاده می‌شوند، خطر ناهنجاری‌های مادرزادی یا عوارض حین زایمان را افزایش می‌دهند. زنان باردار واکنش‌هایی را دربرابر واکسن‌ها گزارش کرده‌اند که مانند همان چیزی بوده است که در افرادی که باردار نیستند، گزارش شده است.

تارا شیرازیان، دانشیار و متخصص پزشکی زنان در مرکز پزشکی لانگون هلث دانشگاه نیویورک می‌گوید در صورت آلوده شدن به ویروس، افراد باردار درمعرض خطر بالای ابتلا به بیماری شدید و عوارض ناشی از کووید ۱۹ قرار دارند.

جین فردریک، متخصص آندوکرینولوژی تولیدمثلی و باروری و مدیر پزشکی مرکز HRC Fertility در کالیفرنیا می‌گوید اثراتی که سیستم ایمنی از بارداری می‌پذیرد، موجب می‌شود احتمال عفونت حدود ۵ برابر بیشتر شود. در این شرایط، زنان سریع‌تر عفونی می‌شوند و بیماری آن‌ها می‌تواند به‌سرعت شدید شود.

مری روزر، مدیر گروه زنان و مامایی در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا می‌گوید مردم باید از فرصت استفاده کنند و پیش از بارداری واکسن را دریافت کنند؛ اما واکسن در هر سه‌ماهه بارداری ایمن است.

در اوایل آگوست، ۲۲ گروه پزشکی بیانیه مشترکی را منتشر کردند که در آن آمده بود: «بهترین راه برای محافظت افراد باردار از خود دربرابر آسیب احتمالی ناشی از عفونت کووید ۱۹، دریافت واکسن است».

زنان باردار یک دوز واکسن فایزر/بیوان‌تک را علیه کووید ۱۹ در مرکز واکسیناسیونی در بوگوتا در کلمبیا در ۲۳ جولای ۲۰۲۱ دریافت می‌کنند

یکی از ریشه‌های دروغ‌پردازی‌های مرتبط با باروری درمورد واکسن‌ها ممکن است نامه‌ای باشد که یکی از پژوهشگران سابق فایزر نیز از نویسندگان آن بود که دسامبر ۲۰۲۰ به آژانس دارویی اروپا (EMA) ارسال شد. دو نویسنده این نامه خواستار تعلیق تمام مطالعات واکسن شده بودند. آن‌ها ادعا کرده بودند که آنتی‌بادی‌های حاصل از واکسن دربرابر یکی از پروتئین‌هایی که SARS-CoV-2 (ویروس عامل کووید ۱۹) از آن برای ورود به سلول‌های انسانی استفاده کند، ممکن است به پروتئین انسانی دیگری که برای لانه‌گزینی رویان نیاز است، نیز حمله کند.

مطالعه‌ای که ژوئن ۲۰۲۱ منتشر شد، نرخ موفقیت انتقال رویان به زنانی را که حاوی آنتی‌بادی‌های SARS-CoV-2 پس از واکسیناسیون یا عفونت بودند، با نرخ موفقیت در میان زنان فاقد این آنتی‌بادی‌ها مقایسه کرد. به‌نظر نمی‌رسید که حضور آنتی‌بادی‌های مورد مطالعه در جریان ۱۷۱ تلاش برای انتقال، روی این نرخ‌ها اثرگذار بوده باشد. در مقاله‌ای در نیویورک‌تایمز، دو ایمنی‌شناس کار خود را توصیف کرده بودند که نشان می‌داد توالی اسیدهای آمینه‌ای که پروتئین مرتبط با لانه‌گزینی را می‌سازد و توالی که پروتئین اسپایک را می‌سازد، شبیه هم نیست و آنتی‌بادی‌هایی که اسپایک ویروس را مورد هدف قرار می‌دهند، دربرابر پروتئین لانه‌گزینی واکنش نشان نمی‌دهند.

برخی از زنان واکسینه‌شده اختلالاتی را درزمینه چرخه ماهیانه خود گزارش کرده‌اند. روزر می‌گوید: «ما آن‌ها را رد نمی‌کنیم. آنچه آن‌ها درمورد بدن خود می‌گویند، مهم است و آن‌ها بدن خود را بهتر می‌شناسند». هیچ چیزی در واکسن‌ها، کاندیدای احتمالی برای توضیح این شکایات نیست.

کارشناسان معتقدند که عامل احتمالی غیرمستقیم استرس است. شیرازیان می‌گوید خود دریافت واکسن استرس‌زا است و عوامل استرس‌زای مختلفی می‌توانند چرخه قاعدگی را به هم بزنند. اثرات فیزیولوژیکی این تنش‌ها ممکن است مسیرهای کنترل‌کننده زمان‌بندی قاعدگی را مختل کند.

روزر می‌گوید خبر خوش است که به‌نظر می‌رسد هرگونه تأثیر روی قاعدگی موقتی باشد. او می‌گوید: «در هشت ماه گذشته با زنان زیادی صحبت کرده‌ام و به‌نظر می‌رسد این مسئله هرچه باشد، زودگذر است».

اوایل آگوست، آژانس دارویی اروپا گزارشی را با این موضوع منتشر کرد که هیچ ارتباط علت و معلولی میان شکایات اختلال در قاعدگی و واکسیناسیون کووید مشخص نشده است. به‌طور جداگانه، MHRA نیز ارتباطی میان اختلالات قاعدگی و واکسن‌های کووید پیدا نکرد.

برخی توصیفات مشکلات قاعدگی به لختگی در جریان دوره‌های شدیدتر اشاره می‌کنند. شیرازیان می‌گوید اصطلاح لخته خون در ارتباط با جریان قاعدگی از اصطلاحی که ازنظر پزشکی برای توصیف لخته خون در رگ‌های خونی استفاده می‌شود، متفاوت است. او می‌گوید: «آن‌ها هیچ ارتباطی با هم ندارند. لخته شدن خون قاعدگی با خروج خون از عروق خونی رخ می‌دهد و خطری برای انسداد جریان خونی که به بافت‌ها می‌رود، محسوب نمی‌شود».

بیمار شدن براثر کووید ۱۹ با لخته شدن خون طبق تعریف پزشکی همراه است. برای مثال می‌تواند موجب آمبولی ریوی شود که جریان خون به ریه‌ها را مسدود می‌کند. برخی شواهد همچنین حاکی از اثرات SARS-CoV-2 روی چرخه قاعدگی است. مطالعه کوچکی از ۱۷۷ بیماری که به کووید ۱۹ مبتلا شده بودند، نشان می‌داد ۲۸ درصد از آن‌ها اختلال چرخه قاعدگی ازجمله خونریزی کمتر و چرخه طولانی‌تر را تجربه کرده بودند.

روزر می‌گوید خود بیماری‌های عفونی نیز یک عامل استرس‌زا هستند. او می‌افزاید: «بیماری موجب استرس می‌شود». به‌گفته شیرازیان، درمقایسه‌با هرگونه اختلال چرخه قاعدگی که ممکن است در پی واکسیناسیون رخ دهد، در صورتی که مجبور به انتخاب یکی از این دو باشید، دچار شدن به کووید ۱۰۰ درصد بدتر است.

رانجیت راماسامی، مدیر اورولوژی تولیدمثلی در دانشگاه میامی چندین مطالعه منتشر کرده است که ویروس کرونای جدید را در بافت آلت تناسلی مردان و بیضه و اثرات آن را روی اختلال نعوظ توصیف کرده است. او و همکارانش همچنین به اثرات احتمالی واکسن‌ها در این مناطق پرداخته‌اند و هیچ تأثیری پیدا نکرده‌اند.

مانند بسیاری از ویروس‌ها، SARS-CoV-2 راه خود را به بیضه‌ها نیز پیدا می‌کند که در آنجا می‌تواند وارد سلول‌ها شده و موجب آسیب شود. مطالعه نمونه‌برداری از بافت بیضه شش فردی که براثر کووید از دنیا رفته بودند، نشان داد که ویروس هنوز در نمونه یکی از بیماران وجود داشت و تعداد اسپرم‌ها در سه فرد دیگر کاهش پیدا کرده بود. نمونه‌ای از بیماری که از بیماری نجات پیدا کرده بود، نیز حاکی از حضور SARS-CoV-2 در بیضه‌ها بود.

راماسامی و همکارانش هیچ تغییر مضری در تعداد اسپرم و دیگر سنجه‌های باروری پس از واکسیناسیون پیدا نکردند. او می‌گوید: «یکی از بزرگ‌ترین افسانه‌ها درمورد واکسن این بود که می‌تواند بر باروری اثر بگذارد و پیدا نکردن تأثیر منفی روی تعداد اسپرم، اطمینان‌بخش بود».

پیام همه کارشناسان این است: کلید محافظت دربرابر اثرات تولیدمثلی و جنسی کووید ۱۹ این است که واکسن را دریافت کنید.